به طور حتم می دانید که برخی از کشورهای توسعه یافته خصوصا در غرب،دارای زراد خانه های اتمی هستند که تعداد کلاهک های هسته ایی که درون آنها نگاه داشته می شود،گاها نامشخص است.اما بد نیست بدانید که این کلاهک ها و موشک های هسته ایی تنها برای استفاده در جنگ نیست.انسان ها و به عبارت بهتر کره زمین همواره در خظر مشکلات فضایی است.
شاید در مرحله اول مقداری خنده دار به نظر برسد اما برخی از این کشورها برای دفاع از خاک خود در مقابل تهدیدات بیگانه خارج از جو زمین،تدابیری را اندیشیده اند.از جمله این تهدیدات می توان به برخورد شهاب سنگ و حتی سیارک های کوچک با زمین اشاره کرد.به عنوان مثال در صبح روز ۲۷ بهمن ۱۳۹۱ خورشیدی برابر با ۱۵ فوریه ۲۰۱۳ میلادی در حدود ساعت ۰۹:۱۵ بهوقت محلی (۰۳:۱۵ بهوقت جهانی) یک شهاب سنگ بزرگ با حداقل سرعت ۵۴٬۰۰۰ کیلومتربرساعت تقریباً معادل با ۴۴ برابر سرعت صوت، از فراز منطقه اورال جنوبی روسیه عبور کرد و در بالای شهر چلیابینسک متلاشی گردید. به نظر میرسد بخش اصلی شهاب سنگ در هنگام سقوط به دریاچه چبارکول برخورد کرده باشد. بنا به برآوردهای آکادمی علوم روسیه، وزن این شهاب سنگ که کیایاف-۲۰۱۳ نام گرفت، بالغ بر ۱۰ تن بوده و در ارتفاع ۵۰-۳۰ کیلومتری از سطح زمین براثر برخورد با جو در هوا منفجر و متلاشی شده است. رادارها تا قبل از برخورد این شهاب سنگ را شناسایی و رهگیری نکرده بودند. شهاب سنگ چلیابینسک بزرگترین جرم آسمانی است که در یک قرن اخیر، بعد از برخورد تونگوسکا در سال ۱۹۰۸، به زمین اصابت میکند.
به گفته دان یومانس، رئیس برنامه اجرام نزدیک به زمین ناسا، این جرم میتواند در کلاس سنگهای آسمانی طبقهبندی شود. بنا به برآوردهای اولیه سازمان فضایی فدرال روسیه این جرم آسمانی طول مسیر کوتاهش را با سرعتی در حدود ۳۰ کیلومتربرثانیه طی کرده است. مجروحان این حادثه بالغ بر ۱۰۰۰ نفر اعلام گردید که بیشتر آنها در اثر شکستن و خرد شدن پنجرهها دچار مصدومیت شده بودند، همچنین حال دو تن از مجروحان نیز وخیم گزارش شد. بر اثر انفجار این شهاب سنگ و تاثیرات آن به شش ساختمان در منطقه مذکور آسیب وارد آمد. نور خیرهکنندهای دراثر سوختن این جرم در آسمان پدید آمد که به اندازهای روشن بود که بر شهر چلیابینسک سایه افکند و در استان سوردلوفسک، اورنبورگ و قزاقستان نیز قابل رویت بودهاست.البته بد نیست بدانید که احتمال برخورد شهاب سنگ با سقف خانه شما بدون در نظر گرفتن احتمال اینکه به شمایی که در خانه هستید هم برخورد کند، یک به ۱۸۲ تریلیون و ۱۳۸ میلیارد و ۸۸۰ میلیون است.
اما طی آخرین اخبار حاصله،دانشمندان روسیه در حال برنامه ریزی به منظور پرتاپ موشک های قاره پیمای نظامی به فضا هستند.این اقدام توسط محققان برجسته مرکز Makeyev در حال انجام و پیگری است.هدف از این کار نابودی برخی اجرام آسمانی توصیف شده است.دانشمندان روسیه قصد هدف گیری سیارک “آپوفیس” را دارند چرا که آنها معتقد هستند که این سیارک به احتمال زیاد در سال 2036 به طور خطرناکی به زمین نزدیک خواهد شد و برخورد آن با سیاره ما،می تواند به نابودی گسترده بیانجامد.این محققان معتقد هستند که آماده سازی موشک های قاره پیما به منظور هدف گیری این اجرام در فواصل بسیار دور ضروری است چرا که زمین همواره در خطر برخورد با آنها قرار دارد.از سوی دیگر ناسا احتمال این برخورد در سال 2036 را کاملا منتفی و بی خطر می داند.پرتاب چنین موشکی به فضا کار آسانی نیست چرا که نه تنها برگشت سرمایه وجود ندارد،بلکه هزینه پرتاب آن خصوصا سوخت،به میلیون ها دلار خواهد رسید و این منوط به دستور مستقیم دولت است. دفتر طراحی Makeyev در 16 دسامبر سال 1947 در روسیه افتتاح شد.یکی از افتخارات آن نیز توسعه و طراحی راکت OKB-1 است.
خیلی بده اما اگر این اتفاق بیوفته زمین مثل زحل حلقه ای خواهد شد ۴ اما ارزش نابودی را نداره
واقعا باید پیش بینی همچین اتفاقی را کرد دور از زهن نیست و کل کشور باید همکاری کنند
:-bd:-bd:-bd:-L:-o
برای این چیزایی که گفتین حتما راه حلی هست, در طولانی مدت این تکنلوژی به صرفه تره! هزینه اولش زیاده ولی در طولانی مدت به صرفه تره و پیشرفته تره و خیلی دقیق تر!
کلا داره بوی جنگ میاد،مخصوصا خاورمیانه
مگه میشه مگه داریمI-)
تا بیست سال دیگه تکنولوژی خیلی تغیر میکنه.
نمیشه قدرت سلاح لیزری وحشتناک ضعیفه امریکایا دارند شبو روز روش کار میکنند لازمش انرژی هست و کم مصرف بودن لیزر نمیدونم میشه لیزر کم مصرف کرد یا نه (اگه میشد برا خنک کردن پردازنده ازش استفاده میکردیم کول لیزر یه سرچ بزن )ولی فکر نکنم تا 30 سال دیگه تغییر زیادی بکنه
بمب تزار روسها میتونه یه سیارک با قطر 4 کیلومتر تبخیر کنه حالا حساب کن سیارکی به چه اندازرو میتونه منحرف کنه ولی حیف پیمانهای استرت با امریکایا بستند این اجازرو نمیده من میگم با امریکایها با هم درست کنند کلیدشم دست سازمان ملل باشه
ولی به نظر من اینکار خیلی سخته..وقتی اشعه با اون قدرت رو به طرف فضا هدف بگیریم به دلیل کدر بودن هوا, کلی از انرژیش رو از دست میده به علاوه به محض رسیدن به خلاء دچار شکست زاویه هم میشه.اگرم بخوان فضا پیما بسازن که این سلاح رو حمل کنه به قول دوستمون انرژی زیادی لازم داره
به نظرم بهتره چندتا بمب هیدروژنی رو مدار زمین قرار بدن و در مواقع لازم هدایتش کنن
قبلا هم میگفتن نمیشه پرواز کرد….اولش میشه از این سلاح برای هدف های کوچک استفاده کرد من نگفتم سیارک!!! ما اینجا داریم در مورد شهاب سنگ مدل کوچیک صحبت میکنیم!! شما مگه نیروی دریایی آمریکا رو فیلمش رو ندیدین که تفنگ لیزری روش نصب کردن هدف رو به اندازه یه قایق نابود میکنه! خب تا ساله 2036 حتما میتونیم به این تکنلوژی دست پیدا کینم!
یعنی نابودم کردی
پسر بدست آوردن این حجم از انرژی که بتونه یه سیارک رو با لیزر نابود کنه با نیروگاه های اتمی امروزی هم تقریبا محاله حتی اگر ساخته بشه اولین چیزی که نابود میشه خود اسلحه ست
ایران سوختش را تامین میکنه واسشون! :-)) ولی به نظرم باید از لیزر استفاده بشه الان دارن رو هم چین سلاح هایی کار میکنند! موشک دیگه قدیمی شده! میشه یه cannon ساخت تو فضا که شلیک کنه انرژیش هم از خورشید بگیره این سلاح منطقی تر هست و به صرفه تر!
:-bd:-bd:-bd