Cold Bug
اورکلاکرهای حرفه ای برای دستیابی به فرکانس بالای پردازنده، نیاز به مقابله با حرارت تولیدی توسط پردازنده ها دارند. این حرارت توسط نصب کانتینر و استفاده از نیتروژن مایع، یخ خشک و به ندرت از هلیوم مایع کنترل می گردد، اما دمای مواد نامبرده، به ترتیب 190، 78.5 و 260 درجه سانتیگراد زیر صفر است و همه پردازنده ها قادر به فعالیت در این دما نیستند. شرکت های سازنده پردازنده (AMD ،Intel و Nvidia) همواره از طریق نصب سنسور حرارتی در پردازنده ها و قرار دادن میزان حداقل برای دمای قابل تحمل، پردازنده را از فعالیت در شرایط سخت باز می دارند. هنگامی که پردازنده در این شرایط فعالیت خود را قطع کند، به اصطلاح Cold Bug رخ داده است. این میزان در پردازنده های شرکت اینتل حداقل 40 درجه سانتیگراد زیر صفر و در پردازنده های AMD نیز حداقل 260 درجه سانتیگراد زیر صفر است. البته میزان دقیق دمای Cold Bug برای هر پردازنده، شامل پردازنده مرکزی و گرافیکی متفاوت است. مهمترین دلیلی که سبب جلوگیری از ثبت رکورد فرکانس پردازنده های شرکت اینتل می گردد، دمای حداقل 40 درجه سانتیگراد است که برای ثابت نگاه داشتن پردازنده در فرکانس بالا کافی نیست. همچنین جهت کنترل دقیق دما، بهتر است از ترمومتر استفاده کنید.
USB
مخفف کلمات Universal Serial Hub است و به عنوان رابط استاندارد در تجهیزات دیجیتال مورد استفاده قرار می گیرد. تاکنون سه نسخه از این رابط پر طرفدار منتشر شده است که شامل نسخه های 1.1، 2.0 و 3.0 می شود. اولین نسخه این رابط در سال 1994 و در یک همکاری موفق آمیز با حضور شرکتهای بزرگ جهان فناوری مانند اپل، مایکروسافت، اینتل، اچ پی، NEC و LSI شکل گرفت. نسخه اول رابط USB در همین سال و با سرعت انتقال 1.5 مگابیت در ثانیه معرفی و قطعات مجهز به این رابط، به سرعت وارد بازار گردیدند. به دلیل همکاری گسترده شرکتهای بزرگ فناوری در ساخت و تولید تجهیزات مجهز به رابط USB، استفاده از این تجهیزات به سرعت فراگیر گردید. استفاده از پورت USB در مادربوردها توسط کنترلر UCHI ساخت شرکت اینتل محقق گردید. نسخه دوم پورت و تجهیزات USB در سال 2000 و توسط شرکتهای NEC، فیلیپس و مایکروسافت، و جهت دستیابی به سرعت انتقال بیش از 12 مگابیت در ثانیه تولید گردید. نسخه سوم نیز در سال 2008 و با سرعت انتقال 120 مگابیت در ثانیه وارد دنیای تجهیزات دیجیتال شد. البته شرکت های توسعه دهنده پورت USB نسخه سوم، سرعتی معادل 4.8 گیگابیت در ثانیه را اعلام کردند، اما هیچ گاه نتوانستند این نرخ انتقال را به واقعیت تبدیل کنند! ولتاژ و آمپراژ معمول در رابط USB به میزان 5 ولت و 1.5 آمپر است.
Turbo Boost
فناوری انحصاری شرکت اینتل که برای اولین بار در معماری Nehalem پیاده سازی گردید. پردازنده های سری Core i5 و Core i7 از این فناوری پشتیبانی می کنند. توربو بوست سبب افزایش خودکار فرکانس پردازنده در شرایط سخت کاری می شود و در این حالت تمام هسته های پردازنده، دچار افزایش فرکانس شده تا روند عملکرد کامپیوتر، دچار مشکل نگردد. میزان افزایش فرکانس طبق الگوی خاصی برنامه ریزی شده است و به میزان 133 مگاهرتز در هر مرحله، فرکانس را افزایش می دهد. در اوج فشار کاری در تمام پردازنده های Core i5 و Core i7، این میزان در تعداد هسته پردازنده ضرب می شود. به عنوان مثال پردازنده Core i5-2500K دارای چهار هسته است و در بالاترین حالت Turbo Boost به فرکانس 3.7 (3.3 استاندارد) دست می یابد، و این میزان در پردازنده های شش هسته ای به 798 مگاهرتز می رسد. البته با توجه به افزایش فرکانس، نیاز به افزایش ولتاژ نیز وجود دارد. اینتل به همین دلیل از کنترلر توان برای این منظور استفاده می کند و توان مصرفی را در حداکثر میزان 95 وات، ثابت می کند. فناوری Turbo Boost پس از راه اندازی سیستم عامل فعال گردید و در مواقع لزوم، به سرعت وارد عمل شده و کمبود سرعت پردازشی را جبران می کند.
ممنون از مقاله ای که ارائه دادید .