وقتی فشار دست میزان عمرت را تعیین می کند!

مدتی پیش یک مطلبی را در جایی خواندیم و از آنجایی که به نظرمان جالب آمد تصمیم گرفتیم این مطلب را برای شما هم منتشر کنیم. امیدواریم این مطلب مورد توجه قرار بگیرد. دانشمندان بريتانيايي مي گويند که شدت فشار دست شما در هنگام دست دادن، مي تواند نشانگر طول عمرتان باشد.  در اين مطالعه، دانشمندان ارتباط تعادل افراد، قدرت دست آنها و توانايشان در برخاستن از صندلي را با خطر مرگ زودهنگام بررسي کردند. به گزارش نشريه پزشکي بريتانيا، کساني که اين اقدامات را بهتر انجام داده اند، عمر بيشتري داشته اند. دانشمندان اميدوارند که اين آزمايش هاي ساده به پزشکان کمک کند تا بيماران “در خطر” را تشخيص دهند. اين مطالعه توسط انجمن پزشکي بريتانيا انجام شده و هزينه آن را واحد “افزايش سن و سلامتي مادام العمر” تامين کرده است. در اين مطالعه نتيجه به دست آمده از بيش از 30 پروژه تحقيقاتي ديگر را ترکيب کرده که در مجموع آنها ده ها هزار نفر روي رابطه بين “توانايي جسمي” و مرگ و مير تحقيق کردند. بيشتر کساني که مورد مطالعه قرار گرفتند بالاي 60 سال سن داشتند اما به جاي زندگي در بيمارستان ها و خانه هاي سالمندان، در جامعه زندگي مي کردند.

محققان دريافتند که ميزان مرگ و مير در دوران انجام اين مطالعات، در کساني که قدرت فشار دست پايين تري داشته اند 67 درصد بيشتر از کساني بوده است که فشار دستشان قوي تر بوده است. روند مشابهي هم در ديگر اندازه گيري ها ديده شده است، از جمله کساني که آرام راه مي روند احتمال مرگشان تقريبا سه برابر کساني است که تند راه مي روند. کساني که آرام تر از صندلي بلند مي شوند ميزان مرگ و ميرشان دو برابر کساني بوده است که سريع تر از صندلي بلند مي شدند. حتي به نظر مي رسد که توانايي حفظ تعادل بر روي يک پا، با کاهش احتمال مرگ ارتباط دارد. تفاوت ميزان مرگ و مير در افراد با شدت فشار دست متفاوت، حتي در کساني که زير 60 سال سن داشتند و هيچ گونه عوارض بيماري هم در آنها مشاهده نمي شد، قابل توجه بوده است. دکتر ريچل کوپر، مسئول اين تحقيقات، مي گويد که پزشکان مي توانند براي پيش بيني اينکه کدام يک بيماران ممکن است کمک يا نظارت بيشتري نياز داشته باشند، از اين سنجش هاي آسان استفاده کنند. با اين حال او گفت براي اثبات سودمند بودن اين سنجش ها، تحقيقات بيشتري نياز است. او گفت: “آنچه که ما به آن دست يافته ايم شايد راهي براي تشخيص افرادي باشد که احتمال بروز مرگ زودهنگام در آنها بيشتر است.”