با این که به نظر می رسد داستان اپل و پورت های مختلف به کار رفته در تجهیزات ساخته شده توسط این شرکت مربوط به پورت 3.5 میلیمتری هدفون و حذف آن باشد، این ماجرا به سال ها قبل باز می گردد. اپل اولین شرکتی بود که فلاپی درایوها را از رایانه های خود حذف کرد و پس از آن نیز مجددا اولین شرکتی بود که در لپ تاپ های خود از درایوهای نوری استفاده نکرد. این تغییرات با این که در ماه های اولیه انتقادات بسیار زیادی را روانه صندوق پستی اپل کرده بودند، اما در نهایت به دلیل مزایای بسیار بیشتر نسبت به سیستم های قدیمی تر از سوی کاربران پذیرفته شدند. با این وجود رفتارها و سیاست های اپل در ماه های گذشته نشان می دهند ظاهرا یک تغییر دیگر برای کاربران این کمپانی در راه است.
پس از آنکه پورت 3.5 میلیمتری از آیفون ها حذف شد، بسیاری عنوان کردند که اپل بیش از آنکه بخواهد از یک تکنولوژی جدیدتر در دستگاه های خود استفاده کند به فکر درآمدزایی با فروش هدفون ها، دانگل ها و پورت های جدیدی است که حالا با تجهیزات جانبی قدیمی سازگار نیستند. این ادعا تا حدودی صحیح به نظر می رسید. هدفون های بی سیمی که توسط خود اپل در اختیار کاربران قرار گرفتند قیمت بالایی دارند (150 دلار) و سایر هدفون های مجهز به رابط لایتنینگ نیز نسبت به هدفون ها، هدست ها و هندزفری های مجهز به جک 3.5 میلیمتری قیمت بالاتری دارند.
اما نکته ای که باعث پیچیده تر شدن شرایط شده، مک بوک های جدید هستند. همان طور که می دانید مک بوک های جدید اپل تنها مجهز به پورت های USB-C شده اند و خبری از دیگر پورت های استاندارد بر روی آنها نیست. ظاهرا اپل هم متوجه نتایج منفی انحصار طلبی خود در استفاده از پورت لایتنینگ شده است. کمپین قدرتمند تلفن های هوشمند اندرویدی از یک سو و اتحاد سازندگان رایانه ها با مایکروسافت و استفاده گسترده از پورت های USB-C در لپ تاپ ها باعث شده اپل نه تنها در حوزه موبایل، بلکه در بخش لپ تاپ ها نیز به گوشه رینگ رانده شود. اما انتخاب USB-C در مک بوک ها نشان داد اپل هم قصد دارد به سبک خود وارد بازی شود. با اینکه همچنان انتقاد از عملکرد اپل در حذف USB 3.0 و نیاز به دانگل برای اتصال تجهیزات پر کاربردی مانند فلش درایو ها از سوی کاربران شنیده می شود، اما همین حرکت به خودی خود نشان می دهد اپل هم اطمینان زیادی از آینده لایتنینگ ندارد. USB-C از نظر فنی نیز مزیت های بارزی نسبت به رقیب اپلی خود دارد. برای مثال تنها با یک کابل از این نوع می توان ویدئوهای 60Hz را به 4 مانیتور با کیفیت 4K ارسال کرد، ارتباط دو طرفه برای انتقال داده بین دستگاه ها فراهم نمود، از آن برای گرفتن خروجی صوتی استفاده کرد و همچنین از قابلیت شارژ دو طرفه نیز بهره برد. همچنین رابط لایتنینگ و USB-C از نظر ابعاد نیز تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند و با در نظر گرفتن ابعاد مدارها و نمایشگرهای مورد استفاده در گجت هایی مانند تلفن های هوشمند، نمی توان از نظر استفاده کمتر از فضا برای هیچ یک از آنها برتری خاصی نسبت به دیگری در نظر گرفت.
در نتیجه باید گفت اپل با شرایط دشواری روبروست. از سویی به نظر می رسد اندرویدی ها نیز به دنبال حذف پورت 3.5 میلیمتری باشند اما از آنجا که تعداد دستگاه های بیشتری در بازار دارند، در صورتی که همگی بر روی استفاده از USB-C به توافق برسند آنگاه این پورت ها جایگزین مدل های قدیمی تر خواهند شد و به سرعت در بین کاربران مورد استفاده قرار خواهند گرفت. در این حالت اپل هم به ناچار می بایست با لایتنینگ بر روی آیفون ها خداحافظی کند تا از سویی خود را در تنگنای هماهنگ نبودن تجهیزات جانبی قرار ندهد و از طرف دیگر، بتواند از امکاناتی که این تکنولوژی در اختیارش قرار می دهد استفاده کند. با این حال به نظر می رسد برای روشن تر شدن تصمیم اپل باید حداقل تا سال 2018 منتظر ماند.
اپل میتونه یه تبدیل هم برای این بده