یکی از مشکلات کلیدی سفرهای اکتشافی ناسا در سیاره مریخ، از دست دادن ماشین های مریخ نورد به دلایل مختلف فنی است. برای مثال ممکن است این مریخ نوردها در فضاهای سنگلاخی متوقف شوند یا آنتن های ارتباطی آنها از کار بیفتند یا حتی تایرهایشان اصطلاحا پنچر شوند. با این وجود محققین این سازمان اخیرا طراحی جدیدی برای تایر مریخ نوردها پیشنهاد کرده اند که می تواند مشکل پنچر شدن آنها را برای همیشه حل کند.
اولین ماشین های خارج از زمین ناسا که ماه نوردهای این سازمان به حساب می آمدند از چرخ های فلزی با فنرهای فولادی استفاده می کردند. چنین ساختاری باعث میشد چرخ های به کار رفته بدون نیاز به پر شدن با گاز بر روی سطح ماه کار کنند. با این وجود مشکل فنرهای فولادی، دفرمه شدن در طول زمان بود و به مرور چرخ های شکل دایره ای خود را از دست می دادند که در نهایت منجر به غیر قابل حرکت شدن ماه نورد میشد. در مدل جدید، ناسا از ایده چرخ هایی با فنرهای فولادی استفاده کرده و در عوض از مواد جدیدی برای ساخت استفاده کرده تا مشکل دفرمه شدن در طول زمان را حل کند. در چرخ های جدید به جای فولاد از آلیاژ نیکل-تیتانیوم استفاده شده است. ساختار مهندسی شده به کمک این آلیاژ کمک می کند تا بخش های کوچک چرخ به جای دفرمه شدن در طول زمان، تغییر موقعیت داده و باز هم به محل اصلی خود باز گردند. در اصطلاح به این نوع مهندسی، “ساختارهای دارای حافظه شکلی” گفته می شود. این ساختارها در طول زمان دچار تغییر شکل نمی شوند و می توانند برای مدت تقریبا نامحدودی بار دیگر به شکل اولیه خود باز گردند. با این که هدف اصلی از توسعه این چرخ ها استفاده از آنها در مریخ نوردها و کاوشگرهای ارسالی به سیارات دور دست است، می توان کاربردهای بر روی زمین هم برای آنها پیدا کرد. شاید انتظار ایجاد اصطکاک و گریپ برای یک ساختار تیتانیومی منطقی نباشد اما اگر این ساختار به وسیله موادی مانند پلاستیک پوشانده شود آنوقت می توان تایری به دست آورد که هرگز دچار پنچر شدن و دفرمه شدن به دلیل سقوط در چاله های جاده ای نخواهد شد.
دیدگاهتان را بنویسید