در سال 2022 بود که اپل تراشه M1 را عرضه کرد و همان سرآغازی بود برای بی‌نیاز شدن اپل از سایر سازندگان تراشه، که دست این شرکت را در ارائه راه‌حل‌ها و توسعه‌ها مختلف نیز باز می‌کند. با وجود اینکه بسیاری از کارشناسان اعتقاد داشتند این تراشه نمی‌تواند در کلاس دسکتاپ چندان قدرتمند و کارآمد ظاهر شود، اما اپل با رو کردن تراشه M1 Ultra تمام تصورات آنها را از پتانسیل‌های این تراشه به چالش کشید. اما به هر حال اپل مجبور شد برای تبدیل کردن این تراشه به آنچه که مد نظرش است، چند تغییر اساسی در آن ایجاد کند. یکی از مهم‌ترین تغییرات در این تراشه، افزایش ابعاد M1 Ultra تا هشت برابر تراشه اصلی M1 است.
M1 Ultra برای دستگاه‌های قابل حمل طراحی نشده است
با توجه به ابعاد M1 Ultra، به جرات می‌توان گفت که در هیچ مک قابل حملی مانند MacBook Pro 13 اینچی یا MacBook Air دارای M1 قابل جایگزاری نیست و آن را به صورت ویژه برای کیس‌های بزرگتری مانند Mac Studio طراحی کرده‌اند. با توجه به اندازه قالب و خروجی حرارت، راه حل خنک کننده باید چیزی پیچیده تر از آنچه که در مک بوک پرو 16 اینچی با M1 Max وجود دارد باشد.
برای دستیابی به تراشه M1 Ultra با اندازه هشت برابری M1، اپل بیان می‌کند که باید دو چیپست M1 Max را با استفاده از فرآیندی که آن را UltraFusion نامیده است، با هم ترکیب کند. از آنجایی که هر دو چیپست با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، پهنای باند 2.5 ترابایتی را بین دو تراشه ممکن می‌کند و با توجه به اینکه M1 Max خود قبلاً بر روی M1 قرار داشت، M1 Ultra می‌تواند تغییر و تحول بزرگی را ایجاد کند.
تعداد ترانزیستورهای M1 Ultra هفت برابر M1 است
با توجه به اندازه بزرگ چیپست، M1 Ultra همچنین دارای بیش از هفت برابر تعداد ترانزیستور بیشتر است. جایی که M1 دارای 16 میلیارد ترانزیستور است، M1 Ultra دارای 114 میلیارد ترانزیستور است. آخرین چیپست را می‌توان با یک پردازشگر گرافیکی 64 هسته‌ای نیز پیکربندی کرد، در حالی که M1 به یک پردازشگر گرافیکی 8 هسته‌ای محدود می‌شود. تراشه کوچکتر نیز به 16 گیگابایت رم یکپارچه محدود شده بود که احتمالاً به دلیل اندازه آن است. در مقایسه، M1 Ultra می تواند تا 128 گیگابایت رم یکپارچه و پهنای باند حافظه تا 800 گیگابایت بر ثانیه را در خود جای دهد.
به طور خلاصه، هر کدام از این تراشه‌های اپل برای کلاس‌های وزنی مختلفِ محصولات این شرکت در نظر گرفته شده‌اند، اما می‌توان از تفاوت محض بین این دو به پیشرفت اپل در داستان توسعه تراشه‌اش پی برد. از این گذشته، تنها کمتر از دو سال بعد از معرفی اولین اپل تراشه اپل، شاهد راه‌حل‌های سفارشی آن هستیم که پردازنده‌های ۶۴ هسته‌ای ایستگاه کاری را شرمنده می‌کند و در عین حال انرژی کمتری مصرف می‌کنند.
مطالب مرتبط:
توسط 
توسط 
دیدگاهتان را بنویسید