چرا باید سیستم های قدیمی تر را به کابی لیک ارتقا داد؟

با ورود هر نسل جدید از پلتفورم های اینتل، چه آنهایی که با خود تغییر سوکت را به همراه می آورند و چه آنهایی که سازگار با سوکت قبل از خود هستند، همیشه این سوال در ذهن بوجود می آید، آیا نوبت به ارتقای سیستم من فرا رسیده است؟

قطعا” همیشه ارتقا به آخرین نسل از کامپیوتر ها یک آینده نگری است، بخصوص اینکه اگر بودجه ی مناسب فراهم باشد. قدر مسلم تهیه یک سیستم به روز برای تمامی دوستانی که به تازگی قصد تهیه کامپیوتر دارند امری واجب است. برای آن دسته از دوستانی هم که دارای کامپیوترهای مجهز به چیپست Z97 و یا قدیمی تر هستند، ارتقا به Kaby Lake قطعا” پیشنهاد می شود.

ورود پلتفورم Z170 به بازار با خود چند تغییر بزرگ به همراه آورد، پیشتیبانی از رمهای DDR4، ورود درگاه جدید USB 3.1، و توسعه توانایی پردازشی بهتر به نسبت نسل ماقبل خودش، همه از دست آورد های بزرگ Sky Lake بود. اما همیشه پلتفورم جدید جا برای تکامل دارد، و تا سیستم به مرز پختگی برسد، نیازمند مرور زمان و آزمون و خطاست. اینجاست که همیشه نسخه بهینه شده آن نسل، قطعا” گزینه بهتری از آن خواهد بود.

آنچه که واضح است، در زمینه تولید پردازنده، شرکت اینتل هیچ رقیبی غیر از خودش ندارد، و تلاشش برای بهبود نسل های پردازنده، عملا” رقابت با خودش است. ابتدا قرار بود بعد از Sky lake شاهد ورود Cannon lake های 10 نانومتری باشیم، اما تیم تحقیق و توسعه ی اینتل با بهینه سازی و قدرتمند سازی پردازنده های Sky Lake نسخه ی بسیار بهتری از Sky Lake را بوجود آورد. این نسخه با تغییراتی هر چند کوچک، نسلی بواقع بهتر از Sky Lake را روانه بازار کرد. از این رو قانون Tick Tock اینتل را شکست تا فضایی برای ورود نسل جدید از معماری 14  نانومتری پیش از Cannon Lake بوجود آید.

نسلی از پردازنده های قدرتمند، با فرکانس های عموما” بالای 4 گیگاهرتز در هر سه رده Core i3، Core i5، و Core i7، که در میان آنها؛ پرچم دار Kaby Lake، یعنی Core i7-7700K در صدر قدرتمندترین پردازنده های کلاس خانگی اینتل به مانند نگینی بی رقیب می درخشد. همه به یاد داریم4790K  Core i7 برای اولین بار سرعت پیشفرض فوق العاده 4.0/4.4 GHz را برای کاربران به ارمغان آورد، سرعتی که برای بدست آوردن آن نیازی به دردسر اورکلاک نبود. اما نسل پس از آن، وقتی اینتل خبر از فرکانس 4.0/4.2 پردازنده ی Sky Lake داد، بسیاری مایوس شدند. تصور کنید سیستم خود را به پردازنده ای ارتقا دهید که سرعت اسمی آن از سرعت اسمی پردازنده قبلی کمتر باشد. هرچند در بنچ مارکها 6700K از 4790K کمی جلوتر بود، اما همیشه این حس “ای کاش” 6700K هم می توانست به اندازه 4790K فرکانس بالاتری داشته باشد، در ته قلب بسیاری از دوستاران سخت افزار باقی ماند.

و حال، Core i7 7700K با سرعت خارق العاده پیش فرض 4.2/4.5 GHz به بازار می آید تا بار دیگر حداکثر فرکانس پیشفرض پردازنده های کلاس خانگی ارتقا یابد. حرفه ای های کامپیوتر می دانند، در این سطح از پردازنده ها، تفاوت 200 تا 400 مگاهرتزی یک پردازنده، یک ارتقای کامل محسوب می شود. از این رو Core i7 7700K به راحتی به صورت پیشفرض Core i7 6700K را به کنار زده و افسانه ی دره شیطان Core i7 4790K را به تاریخ پیوند می زند.

هرچند هسته های 6700K با 7700K تقریبا” یکسان هستند، و گفته میشود در فرکانس برابر هسته ها 7700K حدود 4 درصد بهبود نسبت به 6700K دارد و اگر روی کاغذ بتوانید 6700K را به اندازه ی 7700K اورکلاک کنید، نتیجه ی تقریبا” مشابهی در بنچ مارکها خواهید گرفت، اما این اتفاق از مهالات است چرا که اولا” تعداد بسیار کمی از دارندگان 6700K اینقدر در بخت آزمایی سیلیکن خوش شانس بوده اند که پردازنده خوش چیپی نصیبشان شده باشد تا بتوانند هم سطح 7700K آنها را اورکلاک کنند. ثانیا” 7700K را هم می توان به فرکانس های بالاتری، بعضا” تا 5 گیگاهتز اورکلاک کرد. در نتیجه در مقام قیاس و قضاوت فرض این مسئله که اگر 6700K را اورکلاک کنید به سرعت 7700K می رسید در واقع احتمالش بسیار پایین است، چرا که معیار مقایسه صحیح دو پردازنده حالت پیشفرض آنها است و همچنین رسیدن به یک درجه مشخصی از اورکلاک در یک قطعه به عوامل بسیاری زیادی بستگی دارد که مهمترین آن شانس کاربر است که چه نوع چیپی نصیبش شده باشد، که عموما” چیپ ها به خوبی اورکلاک نمی شوند و اغلب کاربران هم از کولینگ های حرفه ای برخوردار نیستند.

در مورد 4790K اوضاع تصمیم گیری بسیار راحت تر است چرا که در بسیاری از بنچ مارکها بهبود بیش از 15 درصدی را شاهد هستیم. بعلاوه وجود رمهای DDR4 به تنهایی ارتقا از پلتفورم DDR3 را توجیه پذیر می کند.

تنها مطلب منفی در مورد پردازنده های Kaby Lake عدم پشتیبانی نرم افزاری آنها از ویندوز های ماقبل ویندوز 10 است، که خوب ممکن است برخی کاربران وفادار به ویندوز 7 را آزرده کند. البته با توجه به عزم راسخ مایکروسافت و تاکید آن بر به روز رسانی و تجهیز همه ی سیستم عامل ها به ویندوز 10، دیر یا زود همه کاربران ویندوز مجبور خواهند بود به استفاده از آن روی آورند.

در مورد مادربردهای چیپ جدید Z270، متاسفانه به ماننده پردازنده Kaby Lake پیشرفت ملموسی را شاهد نیستیم. به نسبت چیپست Z170، مادربرد های Z270 امکان خاص جالب توجهی را علاوه بر Z170 عرضه نمی کنند. مهمترین تغییر Z270 به نسبت Z170، افزایش Lane های PCIE در چیپست Z270 است که حاصل آن اضافه شدن امکان اتصال یک M.2 بیشتر به مادربرد است. باتوجه به گران قیمت بودن SSD های M.2 کاربران خیلی تلاش کنند بتوانند یک عدد تهیه کنند. بنابراین به ندرت شاهد 2 عدد درایو M.2 در یک سیستم خواهیم بود.

پشتیبانی از فن آوری Intel Optane Memory که Z270 بدان تجهیز شده است هنوز وارد بازار نشده و آینده مبهمی دارد. فن آوری Intel Optane Memory که قرار است یک نوع کش از نوع حافظه های 3DXPoint برای SSD و HDD باشد، هنوز نه قیمت آن اعلام شده و نه بازدهی عملیاتی آن برای کاربران مشخص است. بنابراین فعلا” Z270 راه سختی را در بازار برای مجاب کردن ارتقا برای کاربران مجهز به Z170 را در پیش رو دارد.

در پایان امید است ورود این پردازنده ها به بازار با قیمت مناسب همراه باشد تا توان ارتقا و خریداری آنها برای اکثر دوستاران سخت اقزار امکان پذیر گردد.