با بزرگترین ناو هواپیما بر جهان آشنا شوید!

ناو های هواپیما بر را می توان به مانند یک شهر کوچک بر روی آب دانست.شهری که برای زندگی تنها به امکانات درون خود وابسته است و کیلومترهای با خشکی فاصله دارد.وظیفه این ناوها حفاظت و ایجاد امنیتی است که برای عملی کردن آن نیازمند پرواز هواگردهای قرار گرفته بر روی خود هستند.در بسیاری از موارد اطلاعات چندانی از مکانیزم های کامپیوتر و الکترونیکی آنها در دست نیست اما اینبار شما را با بزرگترین ناو هواپیما بر جهان آشنا خواهیم ساخت.یک غول مدرن شناور بر روی آب!با ما همراه باشید.

ناو هواپیمابر USS Enterprise اولین ناو هواپیمابر اتمی دنیا محسوب می‌شود که پیشران آن از تعداد هشت راکتور اتمی و تعداد 4 محور شفت تشکیل شده‌است و هر راکتور متصل به دو محور شفت است. استفاده از پیشران اتمی تحولی در ناوهای هواپیمابر بوجود آورد و باعث شد تا استفاده از ناوهای هواپیمابر راحتتر شود برد این ناوها افزایش یابد و یا سایر مزیت‌ها و ویژگی‌هایی را بوجود آورد که این خصوصیات هم‌اکنون نیز در ناوهای هواپیمابر کلاس Nimitz دیده‌می‌شوند. ساخت ناو در سال 1958 و در کارخانه‌ی کشتی‌سازی Newport News آغاز شد و در 24 سپتامبر 1960 به آب انداخته شد. Enterprise در 25 نوامبر 1962 و با فرماندهی کاپیتان Vincent P. DePoix رسما وارد خدمت شد. بعدها بروزرسانی‌های متعددی بر روی ناو انجام گرفت. نام این ناو از یکی از شناورهای مورد استفاده در جنگ جهانی دوم گرفته شده‌است. این ناو بزرگترین شناور نیروی دریایی ایالات متحده است که 342 متر طول دارد و وزن جابجایی آن 89900 تن است. تنها شناورهای تقریبا هم اندازه با این ناو، ناوهای هواپیمابر کلاس Nimitz می‌باشند. این ناو یکی از قدیمیترین شناورهای حال حاضر ایالات متحده محسوب می‌شود که به گفته‌ی مقامات ایالات متحده بین سال‌های 2012 تا 2014 از رده خارج خواهد شد. پورت خانگی این ناو پورت Norfolk واقع در ویرجینیاست و افسر فرمانده آن در حال حاضر کاپیتان Ronald Horton است.

ناو USS Enterprise طلایه دار ناوهای هواپیمابر اتمی دنیا محسوب می‌شود. پیشران ناو قادر است سرعت این غول بزرگ را به 35 گره برساند و نیروی محرکه ناو را برای مدت 5 سال تامین کند که این مقدار انرژی برای 20 بار چرخیدن به دور کره زمین به همراه 100 هواپیما کافی است. رادارهای آرایه‌ی فازی نصب شده در این ناو قدرت راداری مناسبی را برای آن بوجود آورد. بعدها از این سیستم راداری در شناورهای مجهز به سیستم AEGIS و تعداد زیادی از شناورهای نظامی دیگر استفاده شد. طی سالیان گذشته بروزرسانی‌های متعددی بر روی ماشینری، هواپیماها، سیستم‌های الکترونیکی، تسلیحات و راکتورهای (تجدید سوخت) ناو صورت گرفته است. ورود این ناو به ناوگان سطحی ایالات متحده قدرت هوایی نیروی دریایی ایالات متحده را افزایش داد و باعث ایجاد جهشی در تکنولوژی ساخت ناوهای هواپیمابر شد، جهشی در حال حاضر منجر به ساخت ناوهواپیمابر CVN-78 شده‌است. Enterprise احتمالا در سال 1914 یعنی بعد از 54 سال خدمت از ناوگان نیروی دریایی ایالات متحده خارج خواهدشد؛ به همین علت به این ناو لقب \”دختر پیر دریاها\” داده‌شده است.

با توجه به به اینکه دختر پیر مدت زیادی در ناوگان ایالات متحده مشغول به خدمت بوده‌است در ماموریت‌های مختلفی شرکت داشته که در اینجا به دو مورد اشاره خواهیم کرد. بحران کوبا ناو USS Enterprise مدتی پس از وارد به خدمت شدن در اولین ماموریت مهم خود به کارگرفته شد. در آن زمان هواپیماهای جاسوسی U-2 ایالات متحده موفق به کشف یک سایت موشکی مربوط به شوروی واقع در خاک کوبا و در فاصله‌ی 140 کیلومتری از بندر کالیفرنیا شدند. این سایت موشکی خطری جدی برای ایالات متحده بوجود می‌آورد و مقامات آمریکایی به شدت نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند که از جمله‌ی این واکنش‌ها می‌توان به انتقال تعداد زیادی از واحدهای نظامی این کشور به بندر کالیفرنیا اشاره کرد. پرزیدنت Kennedy ذستور انتقال واحدهای هوایی و دریایی به منطقه را صادر کرد و از مقامات شوروی خواست تا پروژه‌ی ساخت سایت موشکی در خاک کوبا را متوقف کنند. بحران پیچیده‌تر شد ناو USS Enterprise جهت کمک به ناوهای هواپیمابر USS Independence, USS Essex و USS Randolph به منطقه اعزام شد. بحران روز به روز پیچیده تر می‌شد در 24 اکتبر احتمال وقوع جنگ به شدت افزایش یافته‌بود به همین علت سری دوم از واحدهای نظامی ایالات متحده جهت ایجاد فشار بیشتر و تنگ‌تر کردن محاصره‌ی کوبا به منطقه اعزام شدند. اما چهار روز بعد یعنی 28 اکتبر پس از انجام مذکراتی پنهانی بحران خاتمه یافت.حادثه‌ی سال 1969 در ژانویه‌ی 1968، USS Pueblo توسط قایق‌های گشتی کره‌ی شمالی به اسارت درآمد و باعث ایجاد یک بحران بین‌المللی گشت. مقامات نیروی دریایی ایالات متحده تصمیم گرفتند Enterprise را به منطقه اعزام کنند. صبح روز 14 ژوئن 1969 در حالی که یکی از هواپیماهای F-4 Phantom در حین بلند شدن بود گرمای حاصل از موتور به طور ناخواسته باعث گرم شدن یکی از راکت‌های MK-32 Zuni و انفجار آن شد. این انفجار باعث ایجاد آتش سوزی و انفجارهای پی‌در‌پی دیگر شد. آتش بلافاصله مهار شد اما در این حادثه 27 نفر کشته و 314 نفر مجروح شدند، تعداد 15 فروند هواپیما از بین رفتند و عرشه‌ی ناو دچار آسیب جدی شد. به همین علت ناو جهت انجام تعمیرات به Pearl Harbor واقع در هاوایی منتقل شد. تعمیرات در مارس 1969 به پایان رسید.

خصوصیات سفارش ساخت:

 15 نوامبر 1957 شرکت سازنده: شرکت کشتی‌سازی Newport News قیمت: 451.3 میلیون دلار شروع ساخت: 4 فوریه 1958 تاریخ به آب انداختن: 24 سپتامبر 1960 تاریخ ورود به خدمت:‌ 25 نوامبر 1961 خروج از خدمت: 2013 تا 2015 (احتمالی) رده‌بندی: CVN-65 پورت خانگی: NS Norfolk وضعیت کنونی: فعال وزن جابجایی (فول): 93500 تن طول: 342 متر عرض: 40.5 متر آبخور: 12 متر سرعت: بیش از 30 گره (بیش از 58 کیلومتر بر ساعت) برد عملیاتی: نامحدود خدمه خدمه‌ی ناوبری: 3000 نفر 150 افسر، 150 مهندس و 2700 دریانورد خدمه‌ی هوایی: 1800 نفر 250 خلبان و 1550 پرسنل پشتیبان حسگرها: رادار کاوش هوایی سه بعدی AN/SPS-48 رادار کاوش هوایی دو بعدی AN/SPS-49 سیستم جنگ الکترونیک و فریب تسلیحات \”\”Decoy : سیستم جنگ الکترونیک AN/SLQ-32 و لانچرهای Mark 36 SRBOC تسلیحات: دو دسته لانچر هشت تایی موشک‌های NATO Sea Sparrow چهار توپ 20 میلیمتری فالانکس دو لانچر RIM-116 (منابع مختلف تسلیحات متفاوتی را ذکر کرده‌اند.) ظرفیت حمل هواپیما: بیش از 90 فروند شعار: Ready on Arrival; The First, the Finest; Eight Reactors, None Faster نکات: طراحی ناو توسط 915 مهندس انجام شده و تعداد 16100 نقشه فنی رسم شده است. 1006 کیلومتر کابل الکتریکی و 60 کیلومتر لوله‌ی تهویه در ناو بکارفته‌است.

منبع آی آر ارتش