برترین نیروهای هوایی جهان را بشناسید!

نیروی هوایی در هر کشور به عنوان یکی از مهمترین 3 شاخه از سازمان های نظامی است. در بسیاری از نبردها، نیروی هوایی به عنوان تعیین کننده نتیجه نهایی نبرد شناخته می شود. در جریان جنگ تحمیلی، نیروی هوایی ایران که در آن زمان از جمله نیروهای هوایی برتر در جهان به شمار می رفت، آماده تحویل جنگنده های F-16 بود که متاسفانه محقق نشد. ایران با 3 جنگنده ی مدرن F-14، F-4 و F-5 تا پایان جنگ در برابر ارتش چند ملیتی عراق ایستادگی کرد. کمبود تیرهای موشک، قطعات یدکی و مشکلات فنی نیز دلیرمردان نیروی هوایی را از پرواز بر فراز دشمنان منصرف نکرد. در حالی که عراق از سوی چندین کشور آسیایی، عرب و حتی متحدان غربی خود به تجهیز نیروی هوایی می پرداخت، ایران تنها با 3 جنگنده آمریکایی بارها نبرد را به سود خود به پایان رساند. پس از حمله ارتش عراق، تیز پروازان هلیکوپترهای کبری نیز بلای جان ستون های زرهی در مرزهای غرب و جنوب بودند. در این فرصت زمانی بدست آمده نیروهای نظامی داخلی خود را برای نبرد سازماندهی کردند. به دلیل تحریم و شرایط سیاسی کشور ایران با یک نیروی هوایی متوسط به نسبت بسیاری از کشورها فعالیت می کند که امیدواریم این مسئله به زودی برطرف گردد. در این مطلب به معرفی 10 نیروی هوایی برتر جهان از دیدگاه مجموعه Strongestinworld خواهیم پرداخت. این انتخاب بر اساس جنگنده های موجود در نیروی های هوایی مورد نظر، کمیت، هلیکوپتر، نبردهای انجام شده، تعداد و کیفیت پرسنل و تجهیزات است. برای یک زنگ تفریح جذاب با ما همراه باشید.

شماره 10 ژاپن

پس از شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم، نیروی هوایی این کشور در سال 1954 مجددا شکل گرفت. این نیرو تحت عنوان JASDF شناخته می شود. وظیفه اصلی نیروی هوایی ژاپن حفاظت از مرزهای جغرافیایی در برابر نفوذ، جلوگیری از عملیات های تروریستی و کمک به درگیری های بین المللی است. ژاپن کشوری است که در آب های اقیانوسی قرار دارد و نیروی هوایی به مظنور بازدارندگی دشمن یک الویت استراتژیک برای آن به شمار می رود. آمریکا و ژاپن مدت های زیادی است که دست دوستی به یکدیگر داده و از جمله متحدان یکدیگر شناخته می شوند؛ ایالات متحده کمک های شایانی را در زمینه تولید جنگنده به این کشور کرده است. 50324 پرسنل در نیروی هوایی این کشور فعالیت دارند. نیروی هوایی این کشور دارای 52 هواپیمای نظامی حمل و نقل و 52 هلیکوپتر نجات و حمل نقل نظامی است. در بخش ترابری حمل و نقل حمل و نقل هوایی – بوئینگ 767، بوئینگ 747-400، کاوازاکی C-1، لاکهید C-130 هرکولس در این نیرو فعالیت دارند. نیروی هوایی ژاپن به جنگنده های Mitsubishi F-15J, McDonnell Douglas F-4 Phantom II, Mitsubishi F-2, Lockheed Martin F-35 Lightning II مجهز شده است. این کشور از جمله دریافت کنندگان F-35 است. در زمینه جت های آموزشی نیز این کشور هواگردهای Kawasaki T-4, Mitsubishi F-15J, Fuji T-7, Hawker 400 را در اختیار دارد. نیروی هوایی ژاپن به دلیل پرسنل متعهد و سرعت عمل بالا نیز معروف است.

شماره 9 استرالیا

استرالیا کشوری است که در 25 سال گذشته به طور آرام و پیوسته در حال تجهیز نیروی هوایی خود بوده است. نیروی هوایی سلطنتی استرالیا (Royal Australian Air Force، اختصار:RAAF) نیروی هوایی استرالیا است که از لحاظ قدمت دومین نیروی هوایی جهان به‌شمار می‌رود. این نیرو در مارس ۱۹۲۱ مستقل شد.  نیروی هوایی استرالیا در جنگ‌هایی همچون دو جنگ جهانی، جنگ کره، جنگ ویتنام و جنگ دوم خلیج فارس شرکت داشته است. شعار این نیرو جمله‌ای به زبان لاتین (Per Ardua ad Astra) و به معنی (جنگ در میان ستارگان) است. از مجموع 275 هواپیمای نظامی این نیرو، 95 جنگنده مدرن آماده به درگیری وجود دارد. 36 هواپیمای حمل و نقل، 106 هواپیمای آموزشی، حداقل 4 هواگرد جنگی بدون سرنشین پیشرفته و 15 پایگاه در سراسر کشور از جمله موارد کمی این نیرو است. این کشور دارای 6 فروند هواپیمای Boeing 737 AEW&C به منظور جنگ الکترونیک است. هواپیماهای ترابری نظامی آن نیز Lockheed Martin C-130J Super Hercules هستند. برترین جت های جنگنده این نیرو که به زودی به آن تحویل خواهد شد نیز F-35 Lightning II ها خواهند بود. جنگنده های سوپر هورنت نیز همچنان در اختیار این نیرو قرار دارند. استرالیا از جمله هم پیمانان در جنگ های هوایی علیه داعش بود. استرالیا از جمله به کارگیرندگان F-111 بود.

شماره 8 هند

هند در حال حاضر کشور آرامی به حساب می آید اما همواره مستعد جنگ های سنگین بوده است. در ژوئیه 2013 هند از اولین ناو هواپیما بر ساخت این کشور پرده برداری کرد. این ناو هواپیما بر که به گفته وزیر دفاع کشور هند یک افتخار ملی در طراحی و ساخت صنایع جنگی است، با 47500 تن وزن و 260 متر طول اولین ناو هواپیما بر ساخت این کشور است. کشور هند توانست پس از کشورهای روسیه، فرانسه، انگلیس و آمریکا اولین تولید کننده ناو هواپیمابر باشد. خروج این ناو هواپیما بر از یک ساختمان در نزدیکی بندر کوچی هند، کشور چین را شوکه کرده و مجددا روابط اقتصادی این دو کشور را تحت تاثیر گذاشته است.  این ناو در بندر کوچی در جنوب ایالت کرالا پرده برداری شد. البته قبل از اینکه به ناوگان نظامی این کشور بپیوندند نیاز به تست و بررسی هایی تا سال 2018 دارد. نیروی هوایی این کشور در سال 1932 پایه گذاری شد. 127200 پرسنل در این نیرو فعالیت دارند که انتخاب افسران عمدتا بر اساس برخی از ویژگی های غیر مرسوم مانند نزدیکی به حکومت، وضعیت مالی و اجتماعی آنها صورت می گیرد. 1500 هواگرد مختلف در اختیار این کشور است. 567 جنگنده، 288 هواپیمای حمل و نقل و 186 هواپیمای آموزشی این نیرو در 60 پایگاه هوایی جای گرفته است. 14 پایگاه به هواپیماهای بدون سرنشین مجهز هستند و 373 هلیکوپتر تهاجمی نیز در حال حاضر برای این کشور فعال هستند. بسیاری از تجهیزات هوایی این کشور بر اساس جنگنده های روسی بوده و جنگنده هایی از جمله Dassault Mirage 2000, Sukhoi Su-30MKI, Mikoyan-Gurevich MiG-21, Mikoyan MiG-29, HAL Tejas ستون فقرات هند را تشکیل می دهد. جنگنده های دیگری از جمله SEPECAT Jaguar, IAI Harpy, Mikoyan MiG-27 و Ilyushin Il-76, Boeing C-17 Globemaster III برای نیروی هوایی هند فعالیت می کنند.

شماره 7 بریتانیا

بریتانیا نیز از جمله کشورهایی است که در جنگ های بسیاری حضور داشته است. این کشور در نیروی هوایی سلطنتی (Royal Air Force) بخش هوایی نیروهای مسلح بریتانیا است. این نهاد که رسما در سال ۱۹۱۸ بنیان گذارده شده، قدیمی‌ترین نیروی هوایی جهان است.  نیروی هوایی سلطنتی با بیش از ۸۲۷ فروند هواپیما و نیروی انسانی ۴۲٬۲۸۰ نفری بزرگ‌ترین نیروهای هوائی اروپا و پس از آمریکا دومین نیروی هوایی ناتو است.  این نیرو در کارنامه خود نبردهای مهمی مانند نبرد بریتانیا را دارد. بیش از 222 جنگنده، 41 هواپیمای حمل و نقل، 524 جت آموزشی، 21 هواپیمای تجسسی، 22 پایگاه نظامی و تعداد بسیاری از هواگردهای نظامی کنترلی برای این نیرو فعالیت می کنند. علاوه بر هریر، جنگنده های Lockheed Martin F-35 Lightning II, Eurofighter Typhoon نیز در اختیار نیرو خواهند بود. در زمینه حمل و نقل نیز هواگردهای TriStar, Boeing C-17 Globemaster III اصلی ترین هواپیماهای آن هستند. هواگرد بدون سرنشین General Atomics MQ-9 Reaper نیز در اختیار این کشور قرار دارد. بریتانیا تجربه های بسیاری از نبردهای هوایی دارد.

شماره 6 ترکیه

ترکیه به دلیل داشتن تعداد بسیار زیادی از هواپیماهای جنگنده، ساختار آمریکایی و کارخانه جات تولید، از جمله برترین های جهان بوده و در لیست Strongestinworld قرار دارد. نیروی هوایی ترکیه بخشی از نیروهای پنج‌گانه مسلح ترکیه است. این نیرو از شعبه‌های اصلی مسلح این کشور بوده و یکی از بزرگ‌ترین نیروهای هوایی در سطح جهان است. نیروی هوایی ترکیه با بیش از ۹۳۰ هواپیما، پس از نیروهای هوایی ایالات متحدهٔ آمریکا و پادشاهی بریتانیا، سومین نیروی بزرگ ناتو به‌شمار می‌رود. این نیرو توانایی کارکردهای بین‌الملی و مانورهای مختلف در سطح همهٔ قاره‌های جهان را داراست. هم‌اکنون فرماندهی نیروی هوایی ارتش ترکیه برعهده حسن آکسای است. نیروی هوایی ترکیه مابین تاریخ ژوئن ۱۹۰۹ تا ژوئن ۱۹۱۱ تأسیس شده‌است. پس از تأسیس این نیرو، گردان‌های پرواز آن در جنگ‌های بالکان و جنگ جهانی اول شرکت کردند؛ به‌طوری که در دسامبر سال ۱۹۱۶، نیروی هوایی ترکیه تعداد ۹۰ هواپیمای فعال را به خود اختصاص داده بود. پس از پایان‌یافتن جنگ جهانی و در سال ۱۹۱۹، بخش از این نیرو منحل شده و بعد از آن نیز توسط وزارت جنگ ترکیه بسته شد. ولی برخی از افسران و درجه‌داران ترک برای ابقای این نیروی هوایی تلاش زیادی کردند و هواپیماهای باقی‌مانده از جنگ جهانی اول را در واحدهای جدیدی سازماندهی کردند. این واحدها در شهرهای ازمیر، استانبول، الازیغ، دیاربکر و قونیه راه‌اندازی شدند. در سال ۱۹۴۴، صنایع هوافضای ترکیه تأسیس شد و این کشور شروع به تولید هواپیمای جنگنده به‌طور موضعی زیرنظر مجوز tal کرد که شامل جمعی از هواپیماهای اف-۱۶ فایتینگ فالکن بود. ترکیه در همین زمینه دست به خرید ۲۴۰ فروند اف-۱۶ نوع S از ایالات متحده آمریکا زد. بیش از 400 هزار پرسنل و 736 هواپیما در این نیرو فعالیت دارند. جنگنده F-16 Fighting Falcon اصلی ترین هواگرد نظامی آن است. Gulfstream G550 و CASA CN -235 نیز برای نیروی هوایی این کشور فعالیت می کنند.

شماره 5 فرانسه

نیروی هوایی فرانسه (به فرانسوی: Armée de l’Air)‏ (ALA)، به معنای ارتش هوایی، نیروی هوایی نیروهای مسلح فرانسه است. این نیرو در سال ۱۹۰۹ به عنوان شاخه‌ای از نیروی زمینی فرانسه تحت عنوان خدمات هوا فضا شکل گرفت و در سال ۱۹۳۳ یک شاخه نظامی گردید. منابع مختلف آمار متفاوتی از تعداد هواپیماهای در حال خدمت در نیروی هوایی فرانسه ارائه می‌دهند، با این حال منابع وزارت دفاع فرانسه تعداد هواپیماهای نیروی هوایی در حال خدمت این کشور در سال ۲۰۱۲ را ۶۰۹ فروند اعلام کرده‌اند. در حال حاضر 658 هواپیمای نظامی، حداقل 215 جنگنده مدرن، 14 هواپیمای جنگ الکترونیک، 6 هواپیمای آواکس، 88 هلیکوپتر ترابری و 158 جت آموزشی برای نیروی هوایی فرانسه فعالیت می کنند. این کشور از جمله تولید کنندگان جنگنده است. جنگنده های Dassault Mirage 2000و Dassault Rafale ستون فقرات نیروی هوایی هستند و هواپیماهای Airbus A310 و Airbus A400M Atlas نیز در نقش ترابری هستند. نیروی هوایی فرانسه در جریان جنگ خلیج فارس به خوبی ظاهر شدند.

شماره 4 اسرائیل

نیروی هوایی اسرائیل به دلیل احتمال بروز جنگ و تجریه هایی از جنگ های اعراب، همواره در حال تجهیز بوده و برترین جنگنده های جهان را در اختیار دارد. ستاد نیروی هوایی ارتش اسرائیل در وزارت دفاع اسرائیل در شهر تل‌آویو قراردارد. این ستاد به شش زیرگروه تقسیم می‌شود که در صدر هر یک از گروه‌های شش گانه، فرمانده‌ای با رتبه نظامی سرهنگ تمام قرار دارد. هر یک از این فرماندهان مستقیما زیر نظر فرمانده کل نیروی هوایی فعالیت می‌کنند. در سال ۱۹۶۷ میلادی ارتش اسرائیل طی ۶ روز صحرای سینا، کرانه باختری رود اردن، نوار غزه، ارتفاعات جولان و شهر قنیطره را به اشغال درآورد و بخش شرقی اورشلیم را که طبق مصوبات سازمان ملل متحد یک شهر بین‌المللی و تحت کنترل ارتش اردن بود را به اشغال درآورد.  نیروهای ارتش اسرائیل با دریافت اطلاعاتی حیاتی به وسیله عوامل اطلاعاتی خود در مصر پی بردند که ارتش مصر بیش از چهارصد هواپیمای جنگنده خود را در نقطه‌ای جمع کرده است تا صبح روز بعد صفوف ارتش اسرائیل را شدیدا در هم بکوبد. ژنرال های اسرائیلی که کار کشور تازه تأسیس اسرائیل را با بلند شدن هواپیماهای مصری تقریباً تمام شده میدیدند تصمیم به زدن شبانه تمام جنگنده‌های مصری قبل از بلند شدن یک باره آن ها بر روی اسرائیل کردند و با فرستادن تمام ۲۰۰ هواپیمای جنگنده‌ٔ فعال خود بیش از ۳۰۰ هواپیمای مصری را در عرض ۳ ساعت از بین بردند و نیروی هوایی مصر را برروی زمین درهم کوبیدند.  با پایان همان روز، جنگنده‌های نیروی هوایی اسرائیل، نیروی هوایی اردن و نیروی هوایی عراق را درهم کوبیدند و در پایان جنگ شش روزه مجموع ۴۵۱ هواپیمای جنگی متعلق به اعراب را نابود کردند. (ویکی پدیا). نیروی هوایی اسرائیل، به غیر از محدوده جغرافیایی اسرائیل می‌تواند برای مانورهای نظامی از حریم هوایی ترکیه استفاده کند. این مسئله به علت کوچک‌بودن آسمان اسرائیل برای تمرین، دستاورد بزرگی برای این کشور به حساب می‌آید. 13 پایگاه اصلی نیروی هوایی در سراسر این کشور تاسیس شده است. از جمله مهمترین جنگنده های فعال در این کشور می توان به F-16 های سفارشی و F-15 اشاره کرد. جالب است بدانید که در روزهای اخیر دو فروند جنگنده F-35 II به نیروی هوایی این کشور تحویل داده شده است.

شماره 3 چین

در سالهای اخیر شاهد افزایش توان نظامی چین بوده این که بخش اعظم آن به ناو هواپیما بر و جنگنده باز می گردد. نیروی هوایی چین نیز به عنوان نیروی هوایی ارتش آزادی بخش خلق شناخته شده است. این نیرو در سال 1949 به طور رسمی افتتاح شد. چین دارای بزرگترین نیروی هوایی آسیا و سومین در جهان است. بسیاری از جنگنده های آن مهندسی معکوس از جنگنده های روسی و آمریکایی هستند. 398000 پرسنل در خدمت این نیرو هستند. روسیه بزرگترین تامین کننده نیروی های هوایی چین است و پیش از آن نیز شوروی این امتیاز را در دست داشت. امروزه نیروی هوایی چین قادر به نابودی تمامی دشمنان خود است. به عنوان مثال درگیری بر سر تایوان و جزایر چند گانه از جمله مسائلی است که خطر نفوذ نظامی چین را گسترش می دهد. از سوی دیگر این کشور در جنگ های کمونیستی مانند جنگ کره وارد گشته و می تواند به عنوان یک خطر بلقوه محسوب شود. 200 جنگنده ی مدرن در نیروی هوایی این کشور فعالیت دارند و 360 هواپیمای حمل و نقل نیز در اختیار نیروی هوایی آزادی بخش چین است. جنگنده های این کشور عمدتا از مدل های نسل 4.5 هستند اما نیروی هوایی چین در حال کار بر روی یک جنگنده بومی است. 120 بمب افکن، 644 هواپیمای آموزشی و 137 هلیکوپتر ترابری از جمله دیگر تجهیزات این نیرو است. هواپیماهای تهاجمی JH-7و Q-5 به عنوان مهمترین جنگنده های آن به شمار می روند. Su-30MKK, J-811, J-10, J-16, Su-27 نیز از دیگر جنگنده های نیروی هوایی چین هستند. در زمینه های حمل و نقل نظامی نیز هواپیماهای Y-7, Y-20, II-76 در اختیار این نیرو قرار گرفته است.

شماره 2 روسیه

مهمترین رقیب نظامی آمریکا در جهان روسیه است. کارخانه هایی مانند میگ و سوخو از جمله مهمترین جنگنده های شرقی را برای رقابت با ایالات متحده و هم پیمانانش تولید می کنند. این نیرو، بعد از نیروی هوایی آمریکا دومین نیروی هوایی قدرتمند در جهان است. نیروی هوایی روسیه هم اینک تحت فرماندهی ژنرال الکساندر زلین قرار دارد. در عین حال نیروی دریایی روسیه نیز بخش هوایی جداگانه خود را دارد که “هوانوردی دریایی روسیه” نامیده می‌شود. این بخش در زمان شوروی AV-MF نامیده می‌شد.  پس از فروپاشی اتحاد شوروی و تقسیم آن به پانزده جمهوری مستقل در دسامبر ۱۹۹۱، تجهیزات و پرسنل نیروی هوایی شوروی (نیروی هوایی سرخ) میان جمهوری‌های تازه تقسیم شد. از این میان، ۴۰ درصد تجهیزات و ۶۵ درصد پرسنل نیروی هوایی شوروی به روسیه تعلق گرفت  نیروی هوایی روسیه نیز دارای بیش از ۳٬۰۰۰ فروند جنگنده و هواپیما، ۱٬۱۲۰ فروند هلیکوپتر و ۱٬۲۱۸ فرودگاه عملیاتی است. بیشتر توان‌ها یا ذخیره است و یا محرمانه محسوب می‌شود و به همین دلیل تعداد و وضعیت نیروها، پایگاه‌ها و تجهیزات معلوم نیست. 148 هزار پرسنل در این نیرو فعالیت دارند. 3000 بمب افکن استراتژیک از جمله خطرناک ترین موقعیت های نظامی را برای این کشور بزرگ به همراه داشته است. طیف گسترده ای از انواع جنگنده ها در اختیار ارتش این کشور قرار دارد با این وجود جنگنده نسل پنجمی T-50 پکفا به عنوان یک هواگرد نسل پنجم، مهمترین دستاورد نیروی هوایی روسیه برشمرده می شود. این جنگنده هنوز عملیاتی نشده است. یکی از مهمترین قابلیت های این کشور در قابلیت حمله به مناطق بسیار دور است. با این وجود روسیه تنها یک ناو هواپیمابر دارد که آن نیز غیر اتمی است.

شماره 1 آمریکا

و برترین نیروی هوایی جهان به انتخاب مجموعه Strongestinworld نیز ایالات متحده است. ایالات متحده دارای قدرتمند ترین نیروی نظامی در جهان است. نیروی هوایی آمریکا دارای ساختار قدرتمند با ۱۰ مرکز فرماندهی به شرح ذیل است:  فرماندهی هوافضایی، فرماندهی پشتیبانی، فرماندهی سیستم‌های نیروی هوایی، فرماندهی آموزش، فرماندهی ترابری، فرماندهی هوایی استراتژیک، فرماندهی هوایی آلاسکا، فرماندهی نیروی هوایی ذخیره، سرویس اطلاعات نیروی هوایی، فرماندهی آکادمی. فرمانده نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا از سوی رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا و با تأیید مجلس سنای ایالات متحده آمریکا انتخاب می‌شود. این کشور بزرگترین صادر کننده انواع جنگنده و هواگرد در جهان است و برترین جنگنده های جهان نیز در اختیار این نیرو قرار دارد. به عنوان مثال جنگنده F-14 در زمان جنگ ایران و عراق به تنهایی در برابر میراژ و میگ های مدرن دشمن ایستادگی می کرد. نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا به عنوان یک یگان مستقل از ارتش در ۲۶ ژوئیه ۱۹۴۷ و بر اساس تصمیم شورای امنیت ملی ایالات متحده آمریکا تأسیس شد. در سال ۱۹۴۹ نیز نیروی هوایی در کنار نیروهای دیگر زیر فرمندهی وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا قرار گرفت. نیروی هوایی آمریکا با داشتن بیش از 6000 هواپیما و بالگرد بزرگترين نيروى هوايى در جهان است. 332855 نفر در این نیرو فعالیت دارند. 106700 نفر از آنها به طور مستقیم در عملیات های نطامی هستند. 1167 جت آموزشی، 56 هواپیمای فرماندهی در آسمان، 86 هواپیمای ترابری-مسافری، 21 هواپیمای جنگ الکترونیک، 540 هواپیمای بدون سرنشین، 47 هواپیمای تجسسی، 47 هواپیما با قابلیت حمل و نقل تانک و 218 هلیکوپتر ترابری از جمله دیگر تجهیزات این نیرو است. نیروی هوایی ایالات متحده برترین جنگنده جهان موسوم به F-22 را در اختیار دارد. این کشور برای فروش این جنگنده به کشورهای دیگر حتی هم پیمانان خود، هیچ برنامه ای ندارد. مرزهای زمینی آمریکا توسط جنگنده به روز شده ی McDonnell Douglas F-15 Eagle محافظت می گردد. بمب افکن های Rockwell B-1 Lancer, Northrop Grumman B-2 Spirit نیز برای حمله به نقاط مختلف جهان در اختیار این نیرو قرار دارند. شایان ذکر است که تمامی این مشخصات مربوط به پایگاه های داخل خاک ایالات متحده بوده و باقی پایگاه های جهانی آن در تعداد هواگردهای مورد بحث دخیل نیستند.

این لیست بر اساس انتخاب های مجموعه Strongestinworld است.