شاید 6 سال برای انسان ها زمان زیادی به حساب نیاید. اما در دنیای تکنولوژی که سرعت پیشرفت آن به طرز سرسام آوری در سال های اخیر افزایش داشته، شش سال برابر است با چندین نسل پیشرفت. سال 2010 بود که گوگل با همکاری کمپانی تایوانی اچ تی سی گوشی Nexus One را روانه بازار کرد. خانواده گوشی های نکسوس از همان زمان قصد داشت روند متفاوتی از سایر تولید کنندگان در پیش بگیرند و اولین گام برای ایجاد این تمایز، ارائه نسخه هایی از سیستم عامل اندروید بود که در آن زمان به “اندروید خالص” مشهور بودند. اضافه نشدن شاخ و برگ های اختصاصی شرکت ها روی اندروید که در آن زمان هنوز با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کرد و به شدت ناپایدار و پر مصرف بود باعث می شد کاربران تجربه روان تر و بدون لگ و تاخیری از اندروید داشته باشند.
اما با پیشرفت سیستم عامل اختصاصی گوگل و از بین رفتن تدریجی نقطه ضعف های آن، این بار کمپانی هایی مانند ال جی و سامسونگ بودند که ابتکار عمل را در اختیار گرفتند و با اضافه کردن قابلیت های متعدد و بسیار کاربردی به اندروید، گوشی های خود را در موقعیت بهتری نسبت به گوشی هایی که از اندروید خالص استفاده می کردند قرار دادند. احتمالا همینجا بود که گوگل از کمرنگ شدن خطوط تمایز خود با شرکت های رقیب احساس خطر کرد و پس از تولید نکسوس 6P، خطر قرمزی روی نام خانواده محبوب نکسوس کشید تا این بار خودش وارد رقابت شود و اولین تلفن هوشمند اختصاصی خود را تولید کند. سری جدید که با نام پیکسل معرفی شدند نشان دهنده همه چیزهایی هستند که به عقیده گوگل می بایست در یک تلفن هوشمند وجود داشته باشند. اما پیکسل ها واقعا تا چه حد آرزوهای گوگل را برآورده می کنند؟
طبق روالی که در سال های اخیر بین سازندگان تلفن های هوشمند رایج شده، گوگل نیز پیکسل ها را در دو سایز مختلف روانه بازار کرد. یک گوشی 5 اینچی با نام Pixel و برادر بزرگتر آن با ابعاد 5.5 اینچ و نام Pixel XL. به جز ابعاد نمایشگر این دو تلفن هوشمند دقیقا مشابه یکدیگر هستند و هیچ تفاوتی از نظر ظاهری بین آنها دیده نمی شود. بعد از باز کردن جعبه سفید رنگ حاوی پیکسل ایکس ال و بیرون آوردن گوشی، خواهید دید که ایده مینیمالیستی در تار و پود این دستگاه نفوذ کرده چون نه تنها از هیچ طرح عجیبی روی دستگاه خبری نیست، بلکه جعبه و محتویات آن شامل آداپتور شارژ، کابل USB 3.0 به USB-C برای اتصال گوشی به رایانه، یک کابل USB-C به USB-C (برای اتصال آداپتور به گوشی که از این پورت پشتیبانی می کند) و یک دانگل همگی به رنگ سفید خالص ساخته شده اند. متاسفانه در این بسته بندی خبری از هندزفری نیست و باید خودتان زحمت خرید آن را بکشید.
بدنه جلویی دستگاه کاملا ساده است. به جز اسپیکر، سنسور مجاورت سنج و دوربین 8 مگاپیکسلی سلفی، هیچ دکمه یا علامتی روی این قسمت پیدا نخواهید کرد. اما بدنه پشتی با وجود حفظ ظاهر ساده، جزئیات بیشتری را در خود دارد. فلش دوگانه LED، لنز دوربین اصلی 12 مگاپیکسلی، سیستم فوکس خودکار و یک میکروفون دیگر که به شکل سه نقطه در بالای دستگاه قرار دارند و سنسور اثر انگشت که به شکل دایره در مرکز دیده می شود همگی بر روی یک سطح شیشه ای قرار گرفته اند که از سایر بخش های فلزی بدنه پشتی دستگاه متمایز است. لوگوی G گوگل نیز تنها آرمی است که روی این گوشی دیده می شود.
ورودی 3.5 میلیمتری در بالا و پورت USB-C در پایین دستگاه در کنار دو گریل که یکی از آنها اسپیکر و دیگری دریافت کننده صدا هستند طراحی شده اند. در کناره سمت چپ تنها محل ورود سیم کارت و در کناره سمت راست کلیدهای پاور (با سطحی برجسته برای پیدا کردن آن بدون نگاه کردن به گوشی) و تنظیم صدا مشاهده می شوند.
طراحی پیکسل با وجود ساده بودن بسیار شیک است. بدنه آلومینیمی کیفیت بسیار قابل قبولی دارد و انحنای لبه های گوشی نیز به راحت قرار گرفتن آن در دست کمک می کنند. ضمن اینکه بخش بالایی گوشی به میزان بسیار کمی ضخامت بیشتری از بخش پایینی آن دارد اما تنظیم وزن به خوبی انجام گرفته و در دست داشتن پیکسل ایکس ال با وجود نمایشگر بزرگ به هیچ عنوان خسته کننده نیست.
گوگل در این گوشی از یک پنل 5.5 اینچی AMOLED با وضوح QHD معادل 1440×2560 پیکسل استفاده کرده و با کمی محاسبه ریاضی می توان به چگالی پیکسلی 534ppi برای آن رسید. نحوه چینش پیکسل ها به صورت الماسی است و باید اعتراف کنیم صفحه نمایش این دستگاه بسیار جذاب و با کیفیت به نظر می رسد. خوانایی صفحه زیر نور مستقیم آفتاب نستبا خوب و رنگ سیاه نیز عمیق و بسیار عالی دقیقا مطابق آنچه از پنل های AMOLED انتظار می رود می باشد. البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که در تست دقت رنگ، پیکسل ایکس ال عملکرد قابل قبولی از خود به نمایش نمی گذارد و تنها در بخش sRGB است که نمرات آن قابل قبول به حساب می آیند. با این حال اگر قصد ندارید با گوشی آزمایش های علمی انجام دهید بدون شک از کیفیت نمایشگر راضی خواهید بود.
طبق معمول، گوگل از جدیدترین نسخه اندروید (اندروید 7) بر روی دستگاه خود استفاده کرده است. البته نمی توان گفت پیکسل ها اولین دستگاه هایی هستند که با اندروید 7 روانه بازار شدند چون گوشی هایی مانند V20 ال جی به فاصله بسیار کوتاهی پس از معرفی نوگا وارد بازار شدند و به صورت پیشفرض از آن استفاده می کردند. البته یک نکته دیگر هم درباره ظاهر اندروید نوگا وجود دارد. بر خلاف سال های گذشته که تا پیش از عرضه رسمی بروزرسانی ها کاربران قادر به تجربه اندروید جدید نبودند، این بار چند ماه قبل از معرفی شدن، لانچر اختصاصی گوگل بر روی پلی استور قرار گرفت و پس از آن نیز نرم افزارهای Third-Party لانچرهای اختصاصی اندروید 7 را در حالی که هنوز توسط خود گوگل عرضه نشده بود منتشر کردند. در نتیجه بسیاری از کاربران با کلیات این نسخه از سیستم عامل گوگل آشنا هستند. از جمله تغییرات ظاهری می توان به حذف شدن نوار جست و جو و در عوض اضافه شدن یک دکمه با آیکون G در صفحه اصلی، تغییر ظاهر کلیدهای ناوبری مجازی در پایین صفحه، تغییر آیکون ها با دستورالعمل های جدید متریال و تغییر نحوه باز شدن app drawer اشاره کرد. همچنین دستیار گوگل نیز به کلی درون سیستم عامل یکپارچه سازی شده و از هر جایی قابل فراخوانی است. قابلیت split screen که قبلا در گوشی های ال جی و سامسونگ دیده بودیم هم به اندروید آمده و حالا می توان نمایشگر را به دو بخش مجزا تقسیم کرد و در هر کدام از آنها با یک برنامه به کار کردن پرداخت.
مرکز پردازش دستگاه از SoC اسنپ دراگون 821 با چهار هسته (دو عدد در فرکانس 2.15 گیگاهرتز و دو عدد در فرکانس 1.6 گیگاهرتز همگی از نوع Kryo)، واحد پردازش گرافیکی آدرنو 530 به همراه 4 گیگابایت حافظه رم و 32 یا 128 گیگابایت فضای ذخیره سازی داخلی تشکیل شده است. این مشخصات بدون در نظر گرفتن ارتقای پردازنده اصلی، همان ترکیب برنده ای است که قبلا در اکثریت پرچم داران سال 2016 مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین اسنپ دراگون 821 نیز نسبت به نسل قبلی خود پیشرفت چندان بزرگی به حساب نمی آید در نتیجه باید انتظار داشت پیکسل ایکس ال نیز در بخش بنچمارک ها عملکردی مشابه سایر دستگاه های هم رده از خود نشان دهد که دقیقا همین طور است. در تمامی تست های انجام شده امتیاز پیکسل XL در محوده دستگاه هایی با همین مشخصات سخت افزاریست و تفاوتی بین آنها دیده نمی شود. کار کردن با پیکسل ایکس ال بسیار روان و بدون لگ و کندی صورت میگیرد و هماهنگی نسبی نرم افزار و سخت افزار نیز در این دستگاه به تجربه کاری بهتر آن اضافه می کند.
شاید بتوان دوربین پیکسل ها را یکی از هیجان انگیزترین بخش های این دستگاه ها دانست. دوربینی که گوگل از آنها در پیکسل XL (و البته پیکسل) استفاده کرده دارای سنسور 1/2.3 اینچی IMX377 با دقت 12 مگاپیکسل (به صورت دقیقت 12.3 مگاپیکسل) و ساخت کمپانی سونی است. گشادگی دیافراگم f/2.0 در کنار پیکسل های 1.55 میکرومتری، باعث شدند این دوربین بالاترین امتیاز را در بین دوربین تلفن های هوشمند موجود در بازار از DxO دریافت کند. نکته کلیدی درباره مشخصات فنی این دوربین نیز درست در ابعاد پیکسل هاست. در حالی که گوشی هایی مانند گلکسی اس 7 دارای لنزهایی با گشادگی دیافراگم f/1.7 هستند و از این نظر بسیار فراتر از گوگل عمل می کنند، ابعاد پیکسل های موجود در دوربین باعث می شود هیچ دوربینی توانایی رقابت با دوربین پیکسل XL را نداشته باشد. تصاویر ثبت شده به کمک این دوربین فوق العاده زیبا و با کیفیت هستند. تصویربرداری در شب به کمک Pixel XL لذت بخش است و خبری از نویزهای آزار دهنده نیست. همچنین قابلیت HDR+ در تصویربرداری که به صورت پیشفرض روی همه عکس ها فعال است باعث می شود طیف گسترده تری از تضاد رنگی توسط دوربین پیکسل به ثبت برسد و در نتیجه هر عکسی که با دوربین این گوشی میگیرد باعث شگفت زده شدن اطرافیانتان خواهد شد. گوگل برای ثبت بهتر تصاویر از ترکیب فوکس لیزری و فوکس تشخیص فاز استفاده کرده و شاید تنها نقطه ضعف این ترکیب شگفت انگیز، عدم وجود پایدارساز نوری تصویر (لرزشگیر اپتیکال) باشد. البته در این دستگاه از لرزشگیر دیجیتال استفاده شده که عملکرد بسیار خوبی دارد و تا حدود نبودن لرزشگیر اپتیکال را پوشش می دهد.
از نظر امکانات فیلم برداری هم به کمک این دوربین می توان با 30 فریم در ثانیه با کیفیت 4K، با 30، 60 یا 120 فریم در ثانیه با کیفیت 1080p و تا 240 فریم در ثانیه با کیفیت 720p به ضبط فیلم پرداخت که ترکیبی بسیار عالی به حساب می آید. دوربین سلفی 8 مگاپیکسلی با سنسور 1/3.2 اینچی و f/2.4 نیز تصاویر بسیار با کیفیت را به ثبت می رساند و البته قابلیت ضبط ویدئو با کیفیت 1080p را نیز دارد.
متاسفانه رابط کاربری دوربین در نرم افزار اختصاصی گوگل برای سیستم عامل اندروید بسیار محدود است و تقریبا هیچ قابلیت هیجان انگیزی در اختیار کاربر قرار نمی دهد. این در حالیست که گوشی هایی مانند گلکسی اس 7 و ال جی V20 انبوهی از تنظیمات را در دسترس قرار داده اند. هر چند شاید بتوان گفت بیشتر کاربران ترجیح می دهند به جای دستکاری کردن تنظیمات از حالت خودکار استفاده کنند، اما با این حال باید قبول کردن نبودن قابلیت کنترل ویژگی هایی مانند تنظیم سفیدی، سرعت شاتر و ISO در رابط کاربری نرم افزار دوربین در پیکسل ها یک نقطه ضعف بزرگ به شمار می رود. با این حال می توان از انبوه اپلیکیشن های موجود در پلی استور نرم افزار دلخواه را دانلود کرد و کاری با این اپ بسیار ساده نداشت.
پیکسل XL بر خلاف برادر کوچکترش از یک باتری با ظرفیت 3450 میلی آمپر ساعت استفاده می کند که دارای قابلیت شارژ سریع بوده و به گفته گوگل، در مدت 15 دقیقه میزان شارژ لازم برای 7 ساعت کارکرد را به دست می آورد. این باتری با توجه به ابعاد و کیفیت نمایشگر و همچنین سایر سخت افزارهای گوشی به راحتی یک روز کاری دوام خواهد آورد و البته باتری آن در روز دوم هم چند ساعتی همراهتان خواهد بود، اما در هر صورت احتمالا همه کاربران ترجیح می دهند هر شب گوشی خود را شارژ کنند تا در میانه روز مجبور به این کار نباشند. با این حال پیکسل ایکس ال چه از نظر مدت زمان شارژدهی و چه از نظر مدت زمان لازم برای پر کردن شارژ گوشی از 0 تا 100 درصد (در حدود 2 ساعت) در میانه جدول امتیاز دهی باتری ها قرار می گیرد. عملکرد باتری پیکسل فوق العاده نیست اما نا امیدتان هم نخواهد کرد.
نتیجه گیری در دنیای تلفن های هوشمند کاری بیهوده است. هیچ کاربری با هدف یک عمر استفاده از یک گوشی آن را خریداری نمی کند و کمپانی ها هم تمایلی ندارند کاربرانشان بیشتر از یک سال از یک گوشی استفاده کنند. در حال حاضر عمر مفید گوشی ها به کمتر از یک سال رسیده و کمپانی هایی مانند وان پلاس و شیائومی در مدتی در حدود شش ماه دو پرچم دار را روانه بازار می کنند. در نتیجه همه چیز به سلیقه ها باز می گردد. اما پیکسل دستگاهیست که هیچ کس از داشتن آن نا امید نخواهد شد. ظاهری بسیار ساده و در عین حال شیک، داشتن یک دوربین فوق العاده با کیفیت برای تبدیل کردن هر کاربری به یک سلبریتی اینستاگرامی و البته پشتیبانی بلند مدت نرم افزاری از طرف خود گوگل باعث می شوند ارزش خرید پیکسل ایکس ال بسیار افزایش یابند. اگر همه این نکات نتوانست شما را راضی کند شاید بد نباشد به لوگوی گوگل و خاص بودن گوشی جدیدی که در دست خواهید داشت توجه کنید تا شاید از این نظر پیکسل ها را در جایگاه بهتری نسبت به سایر گوشی ها ببینید. اما با همه این تعاریف مثبت از پیکسل (که به راستی مستحق آنهاست)، قیمت این گوشی ها در بازار ایران به شدت بالا و غیر واقعی است. مدل 32 گیگابایتی Pixel XL در ایران به صورت غیر رسمی قیمتی در حدود 3.5 میلیون تومان دارد و جزو گران ترین دستگاه های موجود در کشور به حساب می آید.
9امتیاز9راندمان9امکانات8.5طراحی9.5ارزش
یک سری مشکلات شایعه شده بود که وجود داره.مثل صدا و دوربین…حقیقت داره آیا؟
گوشی خیلی خوبیه اما به شخصه نمیخرم چرت؟ چون برندهایی هستن تو بازار که کارشون تولید موبایل هست و بعضی اوقات خراب میکنن ه برسه به گوگلی که تازه وارد این چرخ و فلک شده
با تشکر از سخت افزار و دوستان عزیز
حالا نیازی نبود تمامی تصاویر رو در اندازه بزرگ و اصلی قرار بدین :emoji2
واقعا عالیه این گوشی مخصوصا دوربینش، ممنون از بررسی:-bd