معرفی بزرگترین تسلیحات نظامی جهان!

دوستان و همراهان مجموعه سخت افزار،امیدواریم از مطالب دنیای سخت افزار و دیجیتال امروز نیز لذت برده و استفاده لازم را برده باشید.در این مطلب،با یک زنگ تفریح جذاب در خدمت شما هستیم؛معرفی  چند عدد از بزرگترین تسلیحات نظامی جهان!

ناوهای یواس‌اس نیمیتز

تسلیحات نظامی غول پیکر در جریان جنگ جهانی تولید می شدند تا ضمن ایجاد رعب و وحشت در دل دشمنان،مهمات و افراد بسیار را جا به جا نمایند.پس از جنگ سرد،تولید این ماشین آلات جنگی تنها با هدف بدست آوری اهداف بلند مدت در مناطقی خارج از خاک کشورها صورت گرفت.یکی از این موارد،ناوهای هواپیمابر بسیار بزرگ کلاس یواس‌اس نیمیتز هستند. ناوهای هواپیمابر کلاس نیمیتز بزرگترین و سنگین ترین شناورهای جنگی ساخته شده در طول تاریخ هستند. ناوهای این کلاس رسما به عنوان دومین نسل ناوهای هواپیمابر اتمی طراحی شدند. ناو هواپیمابر یو اس اس نیمتیز (سی وی ان-۶۸) (USS Nimitz) نام یک ناو هواپیمابر متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا است.  این ناو هواپیمابر در ۱۹۷۵ به دریا انداخته شد و پایگاه خانگی آن در نورفوک، ویرجینیا است.این ناو ۳۳۳ متر طول دارد و مجهز به دو راکتور هسته ای ساخت وستینگهاوس است.از دیگر ناوهای این کلاس می توان به ناو هواپیمابر جان سی استنیس یا یو اس اس جان سی ستنیس (سی وی ان-۷۴) اشاره کرد.این غول عظیم الجثه یک شهر شناور نظامی است! ناو هواپیمابر جان سی استنیس یا یو اس اس جان سی ستنیس( USS John C. Stennis) نام یک ناو هواپیمابر متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا است.  این ناو هواپیمابر در دسامبر ۱۹۹۵ به دریا انداخته شد و پایگاه خانگی آن در ایالت واشینگتن است.  این ناو هواپیامابر ۶۵۰۰ خدمه دارد و با انرژی هسته ای نیروی خود را تامین میکند.ساخت این ناو ۴٫۵ میلیارد دلار خرج داشت و از سری ناوهای کلاس نیمیتز است.این ناو ۳۳۳ متر طول دارد و مجهز به دو راکتور هسته ای ساخت وستینگهاوس است.از جمله دیگر غول های شناور تولید شده به دست انسان می توان به ناو هواپیمابر کارل وینسون یا یو اس اس کارل وینسون (سی وی ان-۷۰) و یواس‌اس دوایت آیزنهاور (سی‌وی‌ان-۶۹) اشاره کرد.

این ناوها،دارای هزاران خدمه،رستوران های متعدد،ورزشگاه،کلاس های آموزشی،نشریه داخلی،استخر،سینما و…هستند.صدها جنگنده نیز بر روی آنها و یا در آشیانه های زیرین جای گرفته اند.به طور عمده،همواره چندین ناوچه در حال اسکورت آنها هستند.

تانک Panzer VIII Maus

تانک غول پیکر  Panzer VIII Mausیکی از وحشتناک ترین تسلیحات نظامی تولید شده به دست انسان در جریان جنگ جهانی است. به طول 10 متر و ارتفاع بیش از 3 متر را آلمانی ها با نام موش در اواخر جنگ جهانی دوم ساختند.این موش غول آسا 200 تن وزن داشت و طرح اولیه اش را فردیناند پورشه به هیتلر پیشنهاد داده بود.از آنجایی که تانک Panzer VIII Maus در سال 1944 به تولید رسید،تعداد زیادی از آن ساخته نشد.این تانک از یک سامانه ترکیبی سوخت بهره می برد و سیستم های الکترونیکی آن نیز برخی از قسمت ها را راه اندازی می کردند.سرعت این تانک در زمین های جنگی و نسبتا ناهموار تنها 13 کیلومتر در ساعت بود با وجود آنکه تولید کنندگان انتظار سرعت 20 کیلومتر در ساعت را برای آن داشتند.این غول آهنین به لوله انتقال هوا در زمان حرکت در رودخانه ها مجهز شده بود!ضخامت زره اصلی به 460 میلی متر می رسید و یک توپ 128 میلی متری با ظرفیت نگهداری 32 تیر و یک سلاح ثانویه قدرتمند 75 میلی متری نیز از جمله مهمترین سلاح های نصب شده بر روی آن بودند.این تانک تنها در دو نمونه تولید شده و پس از شکست نازی ها در جنگ جهانی دوم،هر دو تانک به دست شوروی افتاد.

رزم ناو زمینی Landkreuzer P

رزم‌ناو زمینی Landkreuzer P  یک خودروی زرهی غول پیکر فراتر از تانک است که قرار بود توسط آلمان نازی تولید و در جنگ‌های جهانی از آن استفاده شود ولی به دلیل وجود بسیاری مشکلات پروژه آن لغو گردید.رت (نوعی موش) بسیار بزرگ و سنگین بود به طوری که ارتفاع آن به مناره‌های برخی کلیساها می‌رسید و آنقدر عریض بود که انجام مانور در مناطق شهری غیرممکن و یا بسیار سخت بود. رت آنقدر سنگین بود که سنگفرش و یا آسفالت خیابان‌ها را با حرکت عادیش همچون زمینی شخم‌زده زیر و رو می‌کرد و اگر با آن از پلی رد می‌شدند پل فرو می‌ریخت. طول یک رت به ۳۵ متر می‌رسید و ارتفاع ۲ متری تسمه شنی آن کمک می‌کرد تا به راحتی از رودخانه‌ها عبور کند.  ساخت یک رزم‌ناو زمینی رت نیازمند یک کارخانه به بزرگی کارخانه جات کشتی سازی و ماهها کار کارگران زیاد بود و حتی برای جابه جا کردن قطعات ساخته شده آن برای به کارگیری و نصب بر روی رزم‌ناو احتیاج به ترابری داشت.  در کل تولید رت هزینه‌های هنگفتی داشت که ممکن بود به اقتصاد آلمان ضربه وارد کند. در سال‌های ۱۹۴۱ میلادی یک سری تحقیقات راهبردی در مورد تانک‌های سنگین روسی توسط کروپ رهبری می‌شد که یکی از ثمرات این تحقیقات خلق رت بود. در ماه ژوئن سال ۱۹۴۲ میلادی سرپرست مهندسی گروت که برای شاخه زیردریایی وزارت تسلیحات کار می‌کرد پیشنهاد یک تانک ۱۰۰۰ تنی مجهز به جنگ‌افزارهای دریائی با نام (Landkreuzer:رزمناوزمینی) و با زرهی به سنگینی که تنها جنگ افزارهای دریایی بتوانند با آن رویارویی نمایند را ارائه کرد.  هیتلر شیفته این ایده شد و به کروپ دستور داد تا کار توسعه رت را آغاز کند.

هنوز یک سال از شروع تولید قسمتهای مختلف رت نگذشته بود که در سال ۱۹۴۳ میلادی وزیر تسلیحات وقت دولت آلمان نازی آلبرت اشپیر پروژه توسعه رت را کاملا منتفی کرد. عده‌ای بر این باورند که اشپیر توانائی زیادی در لغو پروژه‌های غیرمنظقی هیتلر داشت و بیشتر تمرکزش را بر روی جنگ افزارهای اثبات شده می‌گذاشت.این تانک غول پیکر حداکثر 20 کیلومتر در ساعت سرعت داشت و در تمای سمت های آن،توپ های متحرک و مسلسل کارگذاری شده بود.در صورت تولید این تانک،نابود کردن آن برای متفقین کاری بسیار دشوار بود.یک توپخانه متحرک با صدها سرباز محافظت شده!

بمب افکن توپولوف 160

توپولف-۱۶۰  (نام ناتو: بلک‌جک Blackjack) بمب‌افکن استراتژیک مافوق صوت ساخت شرکت توپولف در کشور روسیه (شوروی) است. این بمب‌افکن تا حدی از خصوصیات پنهان‌کاری شامل کاهش نیمرخ راداری و بازتاب گرمایی برخوردار است و به طور کلی قابل مقایسه با بمب‌افکن آمریکایی بی-۱ لنسر است در حالی که ابعاد آن بزرگتر است و ظرفیت حمل مهمات بیشتری دارد. این بمب افکن دارای قابلیت حمل بمب هسته‌ای و متعارف می‌باشد و آخرین بمب افکن استراتژیک ساخت شوروی است که بزرگترین هواپیمای جنگی، بزرگترین هواپیمای مافوق صوت و بزرگترین هواپیما با قابلیت بال متغیری است که تاکنون ساخته شده‌است. تاکنون ۳۵ عدد از این بمب‌افکن ساخته شده و تولید این بمب افکن که در دوران شوروی آغاز شد هنوز در روسیه ادامه دارد. نیروی هوایی روسیه هم اکنون ۱۶ فروند توپولف-۱۶۰ را در خدمت رسمی خود دارد. هواپیمای بمب افکن سوپرسونیک استراتژیک توپولف ۱۶۰ طی سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۲ توسط مجتمع پژوهشی و مهندسی هواپیمایی توپولف در مسکو و در مجموعه هواپیماسازی «گاربونف» کازان مستقر در تاتارستان در دست تولید بود. اما یک فروند نیز در ماه مه سال ۲۰۰۰ میلادی به نیروی هوایی روسیه تحویل داده شد. البته نیروی هوایی اوکراین این هواپیما را در سال ۲۰۰۱ از خدمت خارج کرد. توپولف-۱۶۰ توانایی انجام ماموریت‌های محوله در تمامی شرایط آب و هوایی و روز و شب را برخوردار می‌باشد.  توپولف-۱۶۰ در دوران جنگ سرد به عنوان پاسخی به پروژه بمب افکن بی-۱ لنسر آمریکا و با مأموریت اصلی شلیک موشک‌های کروز هواپایه طراحی و تولید شد. توپولف تی یو ۱۶۰ بلک جک امروزه سنگین وزن‌ترین و از نظر توان حمل مهمات قدرتمندترین بمب افکن حال حاضر دنیاست. این هواپیما به علت توانایی مانور بالا و رنگ سفید آن به درنای سفید معروف است.  دو فروند از توپولف-۱۶۰ برای انجام پرواز آزمایشی ۱۳ سپتامبر ۲۰۰۸ وارد ونزوئلا شد. از این بمب افکن‌ها تحت عنوان میراث‌های جنگ سرد نام برده شده است. خدمه پروازی توپولف ۱۶۰ شامل ۴ نفر است یک افسر خلبان و یک افسر کمک خلبان و یک افسر مهندس پرواز و یک افسر مسئول تسلیحات است. که هر چهار نفر به صندلیهای پرتاب شونده صفر/صفر (سرعت صفر/ارتفاع صفر) مجهز هستند که می‌توانند با ایمنی کامل در همه ارتفاعات و سرعتهای پروازی حتی در زمان استقرار هواپیما بر روی باند اقدام به خروج اضطراری یا همان ایجکت نمایند. بر خلاف سایر بمب افکن‌های سنگین دیگر که از یوک و فرمان استفاده می‌کنند، این بمب افکن همچون جنگنده‌ها یک دسته فرمان برای کنترل هواپیما توسط خلبان دارد. این هواپیما از سیستم کنترل با فرامین الکتریکی (FBW)استفاده می‌کند. در این هواپیما از کامپیوتر استفاده بسیاری شده و این بمب افکن از یک سیستم هدفگیری یکپارچه و سیستم ضد جنگ الکترونیکی و کنترل خودکار سود می‌جوید. در دماغه این هواپیما، سیستم رادارای آبزور K قرار گرفته است که از آن هم برای اسکن آسمان و همینطور برای بررسی و مطالعه اهداف زمینی استفاده می‌شود. همچنین در دماغه رادار سپوکا نیز برای بررسی سطح زمین هنگام پرواز سینه مال یا بسیار نزدیک به زمین و در ارتفاعات پایین نیز تدارک دیده شده است. برای هدایت موشک‌ها، از سیستم پیشرفته راداری ناوبری/حمله اختاپوس که هم برای هدایت هواپیما و هم به منظور هدایت سلاح‌ها به کار برده می‌شود، استفاده می‌شود. این سیستم اطلاعات و مختصات محوری لازم را برای موشک‌های کروز شلیک شده به خوبی فراهم می‌آورد. همچنین این سیستم نقشه‌ای دیجیتالی را از سطح زمین قبل از پرتاب موشک به آن تحویل می‌دهد که عمل هدایت را دقیق تر می‌کند.  با انجام عملیات ارتقاء بر روی این هواپیما، انتظار می‌رود که تا سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۵ در خدمت باقی‌مانده و پرواز نمایند. توپولوف Tu-95 نیز یکی از بزرگترین هواگردهای جهان بود.

زیر دریایی کلاس تایفون(Submarine Typhoon) بزرگترین زیردریایی جهان

زیردریایی کلاس تایفون (Typhoon-class submarine) یک کلاس از زیردریایی است که طول آن ۱۷۵ متر (۵۷۴ فوت ۲ اینچ) است. زیر دریایی های اتمی کلاس آکولای روسیه یا آن طور که ناتو آنها را خطاب می کند تایفون با 175 متر طول بزرگترین زیردریایی های ساخته شده تا به امروز به شمار می روند.تعداد 6 فروند از این زیردریایی ها تولید شده است که پس از فروپاشی و آشوب های انقلابی در شوروی و…تنها 3 فروند از آنها مشغول به خدمت هستند. از میان این 3 زیردریایی نیز امروزه تنها دیمیتری دونسکوی که نخستین زیردریایی ساخته شده از این کلاس بود همچنان در خدمت حضور دارد. نیروی دریایی روسیه سال پیش به خاطر هزینه بالای نگهداری و بازسازی برنامه به روزرسانی تمامی زیردریایی های باقی مانده از کلاس تایفون را لغو کرد تا در آینده نزدیک این زیردریایی را به طور کامل بازنشسته کند. این زیردیایی ها می توانند تا 20 فروند موشک قاره پیما به برد 8 هزار کیلومتر را حمل کنند. این زیردریایی اتمی از دو راکتور اتمی به قدرت 190 مگاوات نیرو می گیرد. زیردریایی کلاس تایفون که در معنی لغوی (گردبادی از مشرق) است،می تواند به عنوان یک نیروگاه نظامی در زیر اقیانوس ها حرکت کرده و یک درگیری بسیار بزرگ را آغاز کند.البته حملات آن می تواند پیشگیرانه باشد.

بزرگترین هلیکوپتر جهان (هلی کوپتر Mil -12)

روسیه به تولید بالگردهای غول پیکر شهره است.همان قدر که آلمان نازی به دنبال تولید غول های آهنین بود،روسیه و یا بهتر بگوییم شوروی سابق نیز مشتاق تولید هواگردهای غول پیکر است.میل 12 پروژه ای بود که در سال 1968 به خط تولید رسید. اتحاد جماهیر شوروی سابق با توجه به اوج گرفتن رقابت با بلوک غرب در زمینه موشکهای بالستیک نیاز به بالگردی برای حمل قطعات مختلف موشکها و سامانه های پرتابی را حس کرد.این پروژه با الهام گرفتن از طرح آلمانی  FA-223 ایجاد شد. هلی کوپتر Mil -12  از 4 دستگاه موتور توربوشفت مدل  D-25VF  که هر کدام از آنها 6500 اسب بخار نیرو تولید می کند بهره می برد و می توانست در حالت برخواست عمودی 25 و در حالت برخاست خزش گونه از زمین تا 30 تن بار را جابجا کند.رکوردها این هواگرد عظیم الجثه تا کنون دست نخورده باقی مانده است.Mi-12 تنها در دو نمونه تولید شد.

Mil-26 هلیکوپتر

اگر به نظرات هلیکوپتر Mi-12 یک ترابری نظامی نه چندان جالب است،نگاهی به میل 26 بیندازید! میل-۲۶ (نام‌گذاری ناتو Halo) یک بالگرد حمل‌ونقل چندمنظوره روسی و همچنین بزرگ‌ترین و پرقدرت‌ترین بالگرد تولید شده دنیا است. میل-۲۶ اولین بالگرد مجهز به روتورهای ۸ پره با قدرت ۱۱۴۰۰ اسب بخار است.این بالگرد با ظرفیت حمل ۲۰ تن بار جهت ماموریت‌های نظامی و غیرنظامی به کار برده می‌شود. اولین پیش‌نمونه آن در دسامبر ۱۹۷۷ به پرواز درآمد و تا سال ۲۰۱۱ حدود ۳۱۰ فروند آن تحویل مشتریان گردیده است.جالب است بدانید که در زمان مشابه،ایالات متحده با تولید هواپیمای C-130 به نیازی مشابه در ارتش خود پاسخ داد اما روسیه همچنان هواگردهای هلیکوپتری را ترجیح داد.اوکراین،هند،بلاروس و قزاقستان از مشتریان این غول نظامی هستند.

گران قیمت و بزرگترین هواگرد دو منظوره جهان (V 22 OSPREY)

در پی شکست آمریکا در عملیات طبس، نیاز به هواگردی در ناوگان نظامی آمریکا احساس شد که بتواند سرعت و برد پروازی یک هواپیما را با قابلیت پرواز عمودی بالگرد ترکیب کند.در سال ۱۹۸۳ وظیفه طراحی این هواگرد به تیم مشترکی از کارخانه‌های بل هلیکوپتر و بوئینگ سپرده شد. اولین نمونه وی-۲۲ در ۱۹۸۹ به پرواز درآمد اما پیچیدگی‌ها و دشواری‌های فراوانی که در راه ساخت نخستین هواگرد پروانه گردان (تیلت-روتور) نظامی در تاریخ هوانوردی وجود داشت، باعث شد تا معرفی رسمی آن به نیروهای مسلح آمریکا تا سال ۲۰۰۷ طول بکشد.  این هواگرد تاکنون تنها در اختیار نیروی تفنگداران دریایی و نیروی هوایی آمریکا قرار داده شده و در طول عمر کوتاه فعالیت خود جنگ‌هایی را در عراق، افغانستان، سودان و لیبی را تجربه کرده‌است. آسپری قرار است در نیروی تفنگداران دریایی جایگزین بالگردهای سی‌اچ-۴۶ سی نایت شود. تاکنون ۱۶۰ فروند از این هواگرد ساخته شده که قیمت پروازی هر فروند مدل ام‌وی-۲۲ آن   95.2میلیون دلار است. آمریکایی‌ها در مجموع سفارش خرید ۴۰۸ فروند از آن را داده‌اند.آسپری مانند بالگرد به صورت عمودی از روی زمین بلند می‌شود و سپس مانند هواپیما پرواز می‌کند. پروانه موجود در این وسیله آن را از زمین می‌کند. سپس موتورهای عظیم آن به طرف پایین متمایل می‌شوند و بال‌ها بالگرد را به سمت بالا می‌کشند. پروانه گردان‌های اوسپری دو برابر یک بالگرد معمولی سرعت دارند و قادر هستند ۲۵ سرباز را با سرعت ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت با برد عملیاتی ۱۸۵۰ کیلومتر جابه‌جا کند. هواگردهای پروانه گردان آسپری، یکی از همه‌کاره‌ترین هواگردهای نظامی آمریکایی هستند. تفنگداران دریایی از طرفداران سرسخت ساخت این بالگرد بودند چرا که می‌تواند به سرعت سربازان را از ساحل به محل امن برساند.این هواگرد جزو 10 تسلیحات گران قیمت دنیا به شمار می رود.