بی رحم ترین سلطان آسمان!

در صنعت هوانوردی علاوه بر جنگنده ها و پهباد ها،هلیکوپتر های نظامی نیز از اهمیت فراوانی برخوردار هستند.بسیاری از جنگنده های موجود توان حرکت در سرعت های بسیار پایین و درگیری را ندارند.این در حالی است که یک هلیکوپتر نظامی به سادگی میتواند از ستون های پیاده و زرهی حفاظت کرده و یا در صورت لزوم به واحد های نظامی بر روی زمین و هلیکوپترهای دشمن حمله کند.

کاربرد دیگر این هلیکوپتر ها،اسکورت اشخاص مهم،شرکت در نبردها بر علیه تانک ها و تجهیزات سنگین،پاسخ سریع به درگیریهای درون شهری و…است.ایران از هلیکوپتر های تهاجمی کبرا AH-1 برای این منظور استفاده میکند.در زمان شروع جنگ و تجاوز عراق به خاک کشورمان،هلیکوپترهای کبرا مدت ها ستون های زرهی عراق را در مرز مورد حمله قرار داده و آنها را فلج کردند.همین زمان برای آرایش نیروهای داخلی کافی بود.

پس از تولید و استفاده هلیکوپتر تهاجمی کبرا،آمریکا به دنبال یک بالگرد با توان عملیاتی بالا بود.انتظاراتی که از هلیکوپتر میرفت،سرعت بالا،توان حمل تسلیحات زیاد و قدرت بیشتر بود.پس از رایزنی های فراوان در نهایت دو طرح از شرکت های بل و مگدانل مورد قبول واقع شده و طرح های اولیه با ظاهری ساده به تولید رسید.پس از آن هر دو مدل به طور جدی در اختیار ارتش ایالات متحده قرار گرفته و تست های آنها تا سال 1979/1980 به درازا انجامید.در نهایت در بین این دو طرح،هلیکوپتر آپاچی (AH-64) مورد قبول واقع شده و فرمان تولید انبوه را دریافت کرد.اولین نمونه های این بالگرد در سال 1983 به ارتش تحویل داده شد.نمونه های اولیه آپاچی بسیار جذاب و مدرن بودند.این مدل از آپاچی تا چند سال بعد تولید شده و سپس مدل تقویت شده و خطرناک آن یعنی آپاچی لانگ بو در سال 1997 به ارتش تسلیم شد.تا کنون نیز بیش از 1200 فروند از لانگ بو تولید شده است.

ایالات متحده،اسرائیل،ژاپن،یونان،هلند،سنگاپور،مصر،کویت،اندونزی،عربستان،کره جنوبی،تایوان و بریتانیا از جمله مشتریان این هلیکوپتر هستند.آپاچی یک هلیکوپتر در کلاس تهاجمی سنگین است.مشخصات این محصول بدین شرح است،دو خدمه که افسر کابین عقب بر کابین جلو اشراف دارد،دو موتور در دو طرف که در سالیان متوالی از مدل های مختلف جنرال الکتریک استفاده میکند،حداکثر سرعت 365 کیلومتر بر ساعت،شعاع نبر 480 کیلومتر،سرعت اوج گیری بیش از 12 متر بر ثانیه،وزن با حداکثر مهمات 8 تن و بیشینه مسافت پروازی نیز 1900 کیلومتر است.لانگ بو توان حمل یک طیف گسترده از انواع تسلیحات نظامی را دارد.در ابتدا بهتر است بدانید که شیشه های کابین در مقابل گلوله های بیش از کالیبر 23 میلی متر نیز مقاوم بوده و بدنه نیز در مقابل ترکش ها و مسلسل های دستی مقاوم است.ملخ ها همگی از جنس فولاد تولید شده اند چرا که در برابر توپ های نیمه سنگین مانند کالیبرهای 30 مقاوم هستند.یک سیستم پیشرفته الکترونیکی در دماغه،عضو ثابت آپاچی است.سامانه شناسایی و هدف یابی TADS/PNVS در این قسمت وجود دارد که به وسیله چرخش خودکار میتواند محیطی بزرگ را تحت شعاع قرار دهد.علاوه بر آن دوربین های دید در شب،دوربین های حرارت یاب،نشانه گذاری لیزری برای شلیک موشک و نمایش به دوست و یک رادار داخلی از دیگر امکانات این قسمت هستند.لازم به ذکر است که پس از نشانه گذاری میتوان از موشک هایی مانند هلفایر استفاده کرده و یا توپ هلیکوپتر را بر روی آن قفل کرد تا به صورت اتوماتیک هدف را به رگبار ببندد.

سامانه دیگر با نام AN /AAQ11 است که وسیله رابط های سخت افزاری و الکترونیکی به کلاه خلبان متصل میگردد.همزمان با چرخاندن سر خلبان،دوربین نیز به اطراف چرخیده و مناظر اطراف را درون چشمی خلبان به نمایش در می آورد.این سیستم برای استفاده در شب مناسب است.تصاویر هر دو سامانه ضبط میگردد.هر دو کابین دارای نمایشگرهای دیجیتالی هستند.اطلاعات نرم افزاری این هلیکوپتر به حدی محرمانه است که ایالات متحده حتی آن را در اختیار برخی از شرکای خود نمیگذارد.اطلاعات دیجیتالی کابین نیز تا حدودی محرمانه است و متاسفانه اطلاعات دقیقی از برخی از سامانه های جدید در دست نیست.در برخی منابع نوعی سامانه مدرن درگیری و هدف یابی جدید برای آپاچی ذکر شده است که هیچ اطلاع دقیقی از نحوه کار و سیستم آن در دست نیست!

سامانه های هشدار دهنده و گریز از مهلکه زیادی بر روی لانگ بو نصب است.سامانه هشدار دهنده ایی با نام APR-39 محل رادارهای دشمن را مشخص میسازند،یک هشدار دهنده لیزری وظیفه هشدار به خدمه را در صورت قفل لیزری دارد.آپاچی لانگ بو مجهز به سامانه های گمراه کننده موشک مانند جیمینگ فرو سرخ و شراره آتش است.قدرت مانور و سرعت برگشت به عقب این هلیکوپتر توان آن را برای فرار از موشک های دوش پرتاب و غیر هدایت شونده بسیار مناسب میکند.لانگ بو دارای یک توپ 30 میلیمتری مشهور است که درست در زیر بدنه قرار گرفته است و توان شلیک 650 گلوله در دقیقه را داراست.تیرهای اضافی در یک خشاب 1200 گلوله ایی قرار میگیرند و در صورت لزوم با مهمات قدرتمند و غیر متعارف کالیبره میشوند.این مهمات گاها توان عبور از زره نفربرهای سبک را خواهند داشت و در مواردی نیز به سنگرها نفوذ کرده و ساختمان ها را به راحتی نابود میکنند.برد مفید این توپ بسته به موقعیت و شرایط جوی متفاوت است اما 1500 متر و مقداری بیشتر برد مفید آن است.تسلیحات دیگر این هلیکوپتر راکت اندازهای 19 لول 70 میلیمتری HYDRA 70 هستند که بسته به نوع نیاز،آپاچی میتواند حداکثر 4 لانچر از آنها را حمل نماید.علاوه بر اینها،مهمترین سلاح آپاچی را موشک خطرناک و ضد تانک HELLFIRE است.این موشک نزدیک به 8 کیلومتر برد دارد که میتواند به راحتی تانک های از همه جا بی خبر را ناگهان شکار کند.لانگ بو توان حمل حداکثر 16 عدد از این موشک را داراست.لازم به ذکر است که تعداد محدودی از مدل های آپاچی قادر به حمل موشک های تاو هستند که برای نیروهای دریایی کاربرد دارد.سلاح دیگر این غول هوایی موشک AGM-114 است.این موشک از نوع ارتباط راداری است و افسر تسلیحات تنها وظیفه فشار دادن کلید پرتاب را دارد!در طول سالها،آپاچی بارها در نبردهای مختلف شرکت کرده و نقاط ضعف آن شناسایی و برطرف گشته است.کابین ها دیگر به مانند سابق مملو از کلید های آنالوگ نیستند و آنها با نمایشگرهای رنگی و لمسی جایگزین شده اند.کاکپیت بارها مورد بازبینی قرار گرفته است و سامانه های هشدار دهنده و قفل موشکی نیز دستخوش تغییرات بوده اند.به نام های رادارهای آپاچی چندان اشاره ایی نمیکنیم زیرا از مدل های گوناگونی استفاده میکنند.نکته جالب توجه سامانه شبکه راداری است.درست به مانندی که به وسیله اتصال یک کامپیوتر به اینترنت میتوان کامپیوترهای دیگر را به آن متصل و از اینترنت استفاده نمود،رادار لانگ بو نیز به همین شکل است.در یک گردان نیازی نیست که تمامی لانگ بو ها را به رادارهای گران قیمت مجهز کرد.به وسیله تجهیز لیدر دسته به رادار،اطلاعات برای باقی آپاچی ها ارسال شده و میتوانند از همان یک رادار به صورت شبکه استفاده کنند!

آپاچی لانگ بو یک هلیکوپتر تهاجمی است که به لطف مهندسی پره ها و طراحی بدنه خصوصا در مدل های جدید مانند E بسیار کم صدا و ترسناک است.تعداد سوانح این هلیکوپتر بسیار کم است و در مقابل شکارهای آن بسیار زیاد است.آپاچی توان رهگیری ده ها هدف همزمان را دارد و در حمل تسلیحات بسیار مانور پذیر است.حمل تعداد زیادی از انواع تسلیحات،موشک ها دقیق و پیشرفته،سامانه های الکترونیکی و سخت افزاری قدرتمند و حتی نمونه های پنهان شده و غیر علنی،این هلیکوپتر را به سلطان آسمان ها مبدل کرده است و برای دسته های زرهی سبک و نیمه سنگین یک کابوس واقعی خواهد بود.