ماه دو چهره دارد. چهره ای که ما هر شب (گاه به صورت کامل و گاه هلال) مشاهده می کنیم و چهره ای که هرگز نمی توانیم آن را مشاهده کنیم! بله درست شنیدید. آن نیمکره ای از ماه که پشت به زمین دارد، هیچ گاه رو به زمین قرار نمی گیرد و به همین دلیل ما ساکنان این کره ی خاکی هرگز قادر به مشاهده ی آن نخواهیم بود (موضوعی که احتمالاً بسیاری از خوانندگان این متن از آن با خبر بودند). جالب این جاست که چینی ها قصد دارند به زودی این سوی نادیدنی ماه را به تسخیر خود در آورند.
به گزارش خبرگزاری الجزیره، کشور چین قصد دارد ظرف پنج سال آینده یعنی تا سال 2020 میلادی یک کاوشگر جدید را بر سطح نادیدنی ماه (ملقب به نیمه ی تاریک ماه که البته چندان هم تاریک نیست!) فرود آورد. به گفته ی یکی از اعضای ارشد بخش ماه شناسی آکادمی علوم چین یعنی زو یانگ لیائو، در صورت موفقیت این پروژه، چین می تواند به نخستین کشوری تبدیل شود که به بخش نادیدنی ماه به گونه ای عملی دست یافته است. در واقع هدف اصلی این پروژه بررسی بخش پنهان سطح ماه از دیدگاه زمین شناسی است و این امر قرار است توسط کاوشگر Chang’e-4 انجام شود. جالب این جاست که حدود دو سال قبل (در سال 2013 میلادی) کاوشگر Chang’e-3 (تصویر بالا) موفق به فرود بر روی نیمه ی آشکار ماه شد و به این ترتیب چین را به سومین کشوری تبدیل ساخت که پس از امریکا و اتحاد جماهیر شوروی به سطح دیدنی ماه دست یافته است (در واقع پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، روسیه هنوز نتوانسته دوباره به سطح ماه دست یابد و البته تا پیش از چین نیز آخرین کاوشگری که بر سطح ماه فرود آمد، به اتحاد جماهیر شوروی تعلق داشت). به گفته ی آقای لیائو، کاوشگر Chang’e-4 شکل پیشرفته تری از کاوشگر Chang’e-3 خواهد بود و همان گونه که برادر کوچک تر این فضا پیما توانست سطح دیدنی ماه را فتح کند، کاوشگر Chang’e-4 نیز قصد دارد با تسخیر سطح نا دیدنی ماه، تاریخ ساز شود. همچنین او اعتقاد دارد که سطح نادیدنی ماه از تشعشعات مربوط به امواج الکترو مغناطیسی در امان است و به همین دلیل می تواند محل بسیار مناسبی برای پژوهش هایی با بسامد پایین باشد. به نظر می رسد که چین قصد دارد خلا ناشی از امکان برقراری ارتباط را با نصب یک طیف نگار در فاصله ای دورتر از محل استقرار این کاوشگر پر نماید. به اعتقاد یکی از ستاره شناسان برتر دانشگاه موناش واقع در شهر ملبورن استرالیا یعنی آقای مایکل براون، ماموریتی که چین قصد انجام آن را دارد کاملاً شدنی به نظر می رسد و چیز عجیبی را در دل خود جای نداده است. البته از آن جایی که بخش نادیدنی ماه همواره پشت به زمین قرار دارد، در طی این پروژه امکان برقراری ارتباط با کاوشگر مذکور و هدایت کردن آن از سطح زمین به امری بسیار دشوار تبدیل می شود. با این حال آقای براون معتقد است با حضور فضاپیمایی که بتواند حول محور ماه بگردد و (با دریافت اطلاعات از چنگ 4) ارتباط را با زمین حفظ نماید می توان این مشکل چالش بر انگیز را دور زد. به هر حال آن چه مشخص به نظر می رسد این است که چینی ها برای تسخیر بخش نادیدنی ماه بسیار مصمم هستند و پس از تسخیر کره ی زمین با محصولات خود، گویی برنامه هایی هم برای تسخیر فضا در سر می پرورانند!
میخوان از ماه کپی بسازند
ماه هم به دور محور خودش گردش داره ولی با سرعتی بسیار کمتر از سرعت گردش زمین به دور محور خود (به دلیل کمتر بودن جرم و به همان نسبت گرانش). به همین دلیل (تفاوت سرعت ) همواره فقط یک طرف از ماه به روی زمین قرار داره.
ولی مگه ماه بدور خودش نمیچرخه؟