هوش مصنوعی ما را بهرهورتر کرده، اما ممکن است باعث شود که بیشتر احساس کنیم منزوی هستیم. این احتمال وجود دارد که هوش مصنوعی، مانند شبکههای اجتماعی، فقط یکی دیگر از فناوریهایی باشد که در نهایت حال ما را بدتر میکنند. در همین زمینه، OpenAI معتقد است که ChatGPT ممکن است کاربران وفادار خود را تنها تر کند.
بیش از دو سال از زمانی که اوپنایآی، ChatGPT را منتشر کرد، میگذرد. از آن زمان، این ابزار جهانی شده و 400 میلیون کاربر فعال هفتگی در سراسر جهان جذب کرده است.
ChatGPT بهرهوری را افزایش میدهد، اما …
در حالی که این چتبات بهرهوری را افزایش میدهد، ممکن است ما را منزویتر کند. پژوهشگرانی از OpenAI و آزمایشگاه رسانه MIT مقالهای منتشر کردند که در آن میلیونها مکالمه متنی و هزاران تعامل صوتی با ChatGPT را تحلیل کردهاند. آنها همچنین از 4000 کاربر در مورد رفتارهای خود با این ربات نظرسنجی کردند.
در یک مطالعه جداگانه، آزمایشگاه رسانه MIT تحلیل کرد که چگونه نزدیک به 1000 کاربر طی چهار هفته با ChatGPT تعامل داشتهاند. پژوهشگران دادههایی را از مکالمات متنی و صوتی در زمینههای شخصی، غیرشخصی و باز جمعآوری کردند.
نتایج پیچیده است، بهویژه که احساسات تنهایی و انزوای اجتماعی معمولاً در نوسان هستند و میتوانند تحت تأثیر عوامل مختلف قرار بگیرند. با این حال، پژوهشگران اعلام کردند که ChatGPT ممکن است احساسات تنهایی را در گروهی از کاربران که زیاد از این چتبات استفاده میکنند، تشدید کند.
پژوهشگران در مقاله مشترک OpenAI و آزمایشگاه رسانه MIT نوشتند: تحلیل ما نشان میدهد که تعداد کمی از کاربران مسئول سهم نامتناسبی از نشانههای احساسی هستند. نشانههای احساسی، که پژوهشگران تعریف دقیقی از آن ارائه نکردند، به طور کلی به علائم کلامی و غیرکلامی از حالت عاطفی افراد اشاره دارند. پژوهشگران مکالمات را برای موضوعاتی مانند تنهایی، آسیبپذیری، استفاده مشکلساز، اعتمادبهنفس و وابستگی تحلیل کردند.
به طور مشابه، پژوهشگران آزمایشگاه رسانه MIT دریافتند: در حالی که بیشتر شرکتکنندگان زمان نسبتاً کوتاهی را با این ربات گفتگو کردند، تعداد کمی از آنها برای مدت زمان بسیار طولانیتری درگیر شدند.
کسانی که مصرف روزانه بالاتری داشتند، در همه حالتها و انواع مکالمه، با تنهایی بیشتر، وابستگی، استفاده مشکلساز و اجتماعیسازی کمتر مرتبط بودند. پژوهشگران اعلام کردند که آنها هم احساسات مربوط به تنهایی و هم سطح واقعی اجتماعیسازی را اندازهگیری کردند تا تجربه ذهنی انزوای کاربران را از سطح واقعی انزوای آنها جدا کنند.
پژوهشگران یک وضعیت پارادوکسیکال مشاهده کردند: حالت صوتی ChatGPT کاربران را کمتر دچار احساس تنهایی میکرد، اما کسانی که در آغاز مطالعه تنها بودند بیشتر احتمال داشت که بیشازحد از این ابزار استفاده کرده و در نهایت وضعیت خود را بدتر کنند.
در هر دو مطالعه، پژوهشگران بررسی کردند که کاربران چگونه با حالت پیشرفته صوتی ChatGPT، یک رابط گفتار به گفتار، تعامل داشتند.

ربات در دو حالت خنثی یا جذاب تنظیم شده بود. برای حالت خنثی، پژوهشگران از این پیام استفاده کردند: شما رسمی، آرام و کارآمد هستید. بدون توجه به حالت احساسی کاربر، لحن خنثی خود را حفظ کنید و به سؤالات کاربر با پاسخهای واضح، مختصر و اطلاعرسانیکننده جواب دهید.
برای حالت جذاب، پیام این بود: شما دوستداشتنی، پرانرژی و جذاب هستید. احساسات خود را آزادانه بیان کرده و احساسات کاربر را منعکس کنید. وقتی احساس میکنید لازم است، حس عمیقی از همدلی و ارتباط را در تعاملات خود ایجاد کنید.
کاربران افراطی در تعامل با حالت خنثی احساس تنهایی بیشتری نسبت به حالت جذاب تجربه کردند.
هر دو مطالعه ChatGPT را با مدل GPT-4o (یک مدل چندحالته که میتواند در زمینههای صوتی، تصویری و متنی استدلال کند) قدرت بخشیدند. ماه گذشته، OpenAI مدل GPT-4.5 را منتشر کرد که به گفته OpenAI، مدلی شهودیتر و هوشمندتر از نظر احساسی است. هیچیک از این مطالعات نشان نداد که OpenAI برنامهای برای ادامه تحقیقات با GPT-4.5 دارد یا خیر.
مشکل مطالعه فناوریهای نوظهور این است که همچنان درک نحوه تأثیر آنها بر احساسات افراد دشوار است، بهویژه از آنجا که افراد اغلب نمیدانند چگونه واکنشهای خود را به زبان بیاورند. سالها طول کشید تا پژوهشگران تأثیر کامل شبکههای اجتماعی بر سلامت روان را درک کنند.
کیت دولین، استاد هوش مصنوعی و جامعه در کالج کینگ لندن، که در این پژوهش شرکت نداشت، به MIT Technology Review گفت: از نظر آنچه تیمها قصد داشتند اندازهگیری کنند، ممکن است افراد لزوماً از ChatGPT به شیوهای احساسی استفاده نکرده باشند، اما نمیتوانید انسانبودن را از تعاملات خود با فناوری جدا کنید.
دیدگاهتان را بنویسید