بعد از طی مسافت طولانی و تقریبا یک ماه انتظار، بلاخره شاهد رسیدن جیمز وب به مدار نهایی خود هستیم.
رسیدن جیمز وب به مدار نهایی خود چگونه میسر شد؟
فرآیند پرتاب و رسیدن تلسکوپ فضایی جیمز وب در نوع خود جالب توجه بوده و بسیاری از مراحل آن برای اولین بار در دنیای علم و پروژههای علمی رخ میدهد. همانطور که در پادکست هفتههای گذشتهی سخت افزارکست نیز توضیح دادیم، پرتاب و باز شدن تلسکوپ در طول این 1 ماه صورت گرفته است و پیچیدگیهای بخصوص خود را داشت. از طرفی استرس زیادی برای ناموفق بودن این ماموریت نیز وجود داشت و دلیل آن هم پروسهی 20 سالهی تولید و پرتاب این تلسکوپ و البته بودجهی فوق العادهی 10 میلیارد دلاری بود. حتی نقطهای که تلسکوپ در آن قرار خواهد گرفت نیز از ویژگیهای جالب و منحصر به فردی برخوردار است. تنها کافی است بدانید که یک نقطهی گرانشی مجازی برای این تلسکوپ در نظر گرفته شده که بین مریخ و زمین است و ماموریت این تلسکوپ فضایی نیز از همان مدار مجازی شکل خواهد گرفت.
خوشبختانه تلسکوپ توانست تا در آخرین مانور از پیش تعیین شدهی خود با موفقیت در مدار نهایی خود قرار بگیرد و از این حیث، مسیر یک ماههی آن به صورت رسمی به پایان رسیده است. مدار L2 برای انجام ماموریت این تلسکوپ بسیار حیاتی است چرا که یک دید بزرگ از جهان هستی (دقیقا همان چیزی که این تلسکوپ به دنبال کشف رازهای آن است) فراهم میکند تا این تلسکوپ بتواند از تمام پتانسیلهای خود برای کشف رازهای هستی استفاده کند. تلسکوپ جیمز وب قرار است تا بر روی امواج فروسرخ مطالعه کند و اگر هم مشکلی برایش به وجود بیآید، هیچ دسترسی برای تعمیر آن وجود ندارد.
پس از رسیدن این تلسکوپ به نقطهی نهایی خود، ناسا هم نفس راحتی کشیده چرا که مقدار زیادی از بودجهی وحشتناک 10 میلیارد دلاری را تقبل کرده است. اما اگر این ماموریت با موفقیت به پایان برسد، تک تک دلارهایی که صرف انجام این پروژه شده ارزشش را خواهد داشت و مانند تلسکوپ هابل، مرزهای علم را جابجا خواهد کرد.
دیدگاهتان را بنویسید