ماه‌ها از معرفی پلتفرم Z690 اینتل می‌گذرد و همچنان رمهای DDR5 در بازار موجود نیستند. اگر هم بتوان رم DDR5 پیدا کرد آنقدر گران است که ارزش خرید ندارد. ماه گذشته در مطلب موجودی رم های DDR5 تمام شده است! دلایل کمبود رمهای DDR5 و قیمت وحشتناک آن را توضیح داده بودیم. متاسفانه شرکتهای بزرگ تولید کننده مادربرد بهترین و High End ترین مدل‌های Z690 خود را منحصرا سازگار با رمهای DDR5 تولید کرده‌اند و از آنجا که بیشترین سود این شرکت‌ها در فروش مادربردهای High End است، با فقدان رمهای DDR5 در بازار عملا اقبالی به خریداری مادربردهای رده بالای Z690 دیده نمی شود.
شرکت گیگابایت تقریبا به غیر از دو مدل Z690 Master و Z690 Extreme تقریبا تمام مادربردی‌های Z690 خود را به دو صورت DDR4 و DDR5 تولید کرده است. این روش باعث می‌شود کاربران در هر رده کاربری حق انتخاب داشته باشند و بتوانند در صورتی که امکان و یا توانایی خرید DDR5 را نداشته باشند، با تهیه مادربرد DDR4 گیگابایت در رده کاربری دلخواه، به مراد دل خود برسند. این روش بیشترین راحتی را برای کاربر به همراه دارد اما هزینه گزافی را بر روی دوش گیگابایت می‌گذارد، چراکه باید از هر مدل مادربرد، 2 نوع DDR4 و DDR5 را تولید کند.
شرکت ایسوس در این میان شاید بیشترین فشار را از بابت فقدان رمهای DDR5 متحمل شده است. ایسوس معدود مدل‌های خاص از سبد محصولات رده پایین و متوسط خود را منحصرا با DDR4 و مابقی محصولات Z690 خود را با DDR5 روانه بازار کرده است. از آنجایی که تقریبا تمام مادربردهای High End خانواده ROG ایسوس DDR5 هستند، با فقدان رمهای DDR5 عملا علاقه‌ای از طرف خریداران برای تهیه مادربردهای High End دیده نمی‌شود. امروز خبر رسیده است شرکت ایسوس در حال کار بر روی یک ماژول مبدل DDR5 به DDR4 است تا کاربران با خریداری آن بتوانند رمهای DDR4 را بر روی مادربردهای ROG مجهز به DDR5 نصب کنند.
از تصاویر اینگونه بر می‌آید که این ماژول، بسیار بلند و کمابیش بد قیافه است. با اضافه شدن چنین مبدلی عملا فاصله فیزیکی بین رم و پردازنده افزایش و در نتیجه آن کارایی رم کاهش خواهد یافت. صد البته این ماژول هنوز یک محصول نهایی نیست و قرار است ایسوس بر روی بهبود کارایی و طراحی فنی آن کار کند. اگر این محصول نهایی شود، باید دید آیا واقعا کاربران حاضر هستند در کنار پرداخت هزینه گزاف بابت مادربردهای Z690، یک هزینه جداگانه هم بابت این ماژول بپردازند تا از رمهای DDR4 بر روی مادربردهای Z690 ROG ایسوس استفاده کنند؟
با توجه به اینکه در طول سال 2022 با کمبود رمهای DDR5 مواجه خواهیم بود، به نظر شما بهترین راهکار برای عبور از بحران کمبود شدید و گرانی رم های DDR5 چیست؟ شما چه روشی را می‌پسندید؟
Sorry, there are no polls available at the moment.
توسط 
توسط 
آرمین جان استثنا ان واکسن برکت رو نگید آشغال. مودم و غیره بله ولی واکسن رو بگذارید متخصص های خودش نظر بدن من و شما عوام هستیم تو این مورد.
در مورد دارو هم خیلی از دارو هایی که میاد اینجا اصل هستن از قرص های ساده گرفته تا دارو های پیچیده ای که فقط یکی دو شرکت تو دنیا تولید می کنند. البته که کاملا درست می گید و همچنین شرکتهایی هستن اما حرف شما حرف من رو نقض نمی کنه! واقعا خیلی دارو هایی که الان داریم هم لازم اند هم اورجینال اند هم تو کشور تولید نمیشه و باید بیاد حالا اگه برا جلوگیری از اون تعداد که قاچاق میشه و تقلبیه ارز ندیم یه عده تلف میشن و هر چند این کار از نظر اقتصادی درست نباشه از نظر انسانی درسته و چاره ای جز این هم نیست. وگرنه من حرف شما رو متوجه میشم حالا چه درست چه غلط. باید همه چیز رو در نظر گرفت.
در مورد محدودیت واردات هم من گفتم با واردات مودم هیچ آدم عاقلی مخالف نیست ولی من می گم واردات مودم هم حدی داره. حالا شما فرض کن یه چند تا شرکتی اومدن بسازن خب معلومه اول از مونتاژ و تولید بی کیفیت شروع میشه اما اگه اون بخواد پیشرفت کنه ولی همه بازار با جنس خارجی قبضه شده باشه اصلا می تونه پیشرفت کنه؟ البته من هم می گم باید وارد بشه ولی بیان مثلا میگم سه چهارم نیاز بازار رو وارد کنن بقیه رو شرکت داخلی بریزه تو بازار تا به خاطر رقابت مجبور بشه خودش رو بالا بکشه ولی اگه بازار فقط دست اون خارجیه باشه اونم با فرهنگ ما ایرانی ها که به جنس ایرانی بد و بیراه می گیم چه جوری رشد کنه؟
آقا آرمین میخوای نظر منو در مورد تولید همه چیز تو کشور بدونی؟
قطعا تفکر تولید همه چیز برای آمریکا نه برای ایران، جکی بیش نیست. ایران که جای خود.
تولید داخل هم برای همه چیز نیست یه سری چیزا خاص می تونم تولید بشن.
بالاخره یه حقیقتی هست که سرمایه گذاری کلان خارجی تو این کشور انجام نمی شه آقا آرمین عزیز. اگه غیر از اینه بگید. چون بازم بعیده با بازگشت به توافق این توافق بمونه و راحت خارجی ها بیان اینجا تو همه زمینه ها. بعد اگه یه عده آدم های کاری شروع نکنند پس کی میخواد تولید رو راه بندازه؟
والا صحبت من اینطوری تعبیر نشه که موافق حذف ارز 4200 برای دارو هستم، نه، اتفاقا اصلا موافق نیستم تو این شرایط، بحث من این بود ریشه مسائل حل باید بشه، و تا ریشه حل نشه، مشکلات درست نمیشن. شما هرچقدر هم قانون بگذاری مراقبت کنی، ساختار باید درست بشه تا جلوی فساد گرفته بشه. اینم قبول دارم که بازگشت به توافق مساوی سرمایه گذاری خارجی نیست، نه دولت فعلی علاقه ای به سرمایه گذاری خارجی داره و نه خارجی ها علاقه ای به سرمایه گذاری در ایران، ولی بحث اینه، شما باید پیش نیاز های توسعه رو فراهم کنی، محدودیت ها رو برداری، و تلاش کنی وضعیت اقتصادی و قوانین حاکم بر اقتصاد همسان با بقیه دنیا بشه، کم کم بقیه چیزها درست میشه، این کم کم ممکنه 10 سال طول بکشه. نمیشه یک اقتصاد رو دو دهه داغون کرد بعد یکشبه برش گردوند به حالت قبل.
در مورد واکسن ایرانی بحث شخص من نیست، متاسفانه هنوز هیچ مرجع بهداشتی یا پزشکی در جهان شامل WHO، FDA، و یا EMA تاییدشون نکرده.
آزه تایید نکردند.
سینوفارم چینی هم نکردند ولی خب قضیه پیچسده هست و تایید سازمان بهداشت جهانی الزاما به معنی به درد نخور بودنشون نیست ویچیده هست و اینکه عدم تایید اونها چقدر مهمه باید یه دکتر بگه.
هند هم میتونه بسازه پس چین بسازه عجیب نیست ولی خب تایید جهانی و اینجور کارا پیگه صرفا توش بحث علمی نیست سیاسی میشه. یعنی همه چیز همینطوریه.
بگذریم من سوال دارم:
پس به نظر شما حالا که سرمایه گذاری انجام نمیشه چه چیز می تونه پیشرفت رو رقم بزنه؟ و نقش دانش بنیان ها چیه این وسط؟
باید یه دکتر بگه؟ پس شما از کجا در آوردی که تایید سازمان بهداشت جهانی سیاسیه؟ لابد دکتر رایف جونتون گفته؟ چون اونم در ارایه پیش فرض ها و اطلاعات غلط و مغزشویی بر اساس داده های اشتباه تخصص داره، نقش دانش بنیان ها هم اینه که تو دفتری با دستکش لنگه به لنگه و جوراب روی پنکه ژست واکسن سازی بگیرن تا شما یه چی برای دفاع داشته باشی دیگه 🤣
معلومه که حرفای من رو قاطی کردی اصلا دانش بنیان ربطی به واکسن نداشت حرف واکسن تموم شد اونم در مورد یه چیز دیگه بود.
سینو فارم رو هم WHO تایید کرده و هم اکثر کشور های اروپایی و حتی آمریکا هم با ویزای توریستی قبولش میکنند. بحث اینجاست شما تمام دارو هایی که مصرف می کنید باید به تایید حداقل یک نهاد بین المللی معتبر رسیده باشه، هر نوع دارویی مصرف میکنی، حتی مسکن ساده رو هم باید یکی از نهاد های جهانی مثل WHO، FDA یا EMA باید تاییدش کنه وگرنه مصرفشون مجاز نیست. این یک FACT هست که خدمت شما میگم، نیازی به گفتن دکتر نیست. شما هر دارویی رو که در اینترنت سرچ کنید، در Wikipedia میاد چه نهاد بین المللی اجازه مصرفش رو داده. اینها مسائل ابتدایی در دنیاست که ما توی ایران چون نا آگاه از دنیا هستیم بی اطلاعیم. به ما نگفتن و یاد ندادن دنیا چه خبره و تصور ما از سازو کار دنیا متاسفانه با واقعیت خیلی فاصله داره. چون از بس اطلاعات غلط و misinformation به خورد ما دادن، همه اش به همه چیز شک داریم یا آرم سی یا30 بودن میزنیم، در صورتی که در دنیا این شکلی نیست، جان آدمی زاد مهمتر از هر چیزی در دنیاست، و در ایران تنها چیزی که اهمیت نداره جان آدمهاست. واکسن کیک و کلوچه نیست که هر کسی بتونه بسازه، باید پروسه علمی و توانمندی علمیش و سند بی خطر بودنش و اثر بخش بودنش رو برای یکی از نهادهای بین المللی اثبات کنه، بعد از گرفتن تاییدیه از یکی از اون سازمان ها میتونه بیاد به مردمش بگه بیاین بزنین. در غیر این صورت رسما آدم کشیه.
در مورد اینکه سرمایه گذاری انجام نمیشه چه چیزی میتونه پیشرفت بیاره، باید بگم هیچ چیزی جز سرمایه گذاری خارجی و دریافت کمک فنی از دنیا نمیتونه پیشرفت رو رقم بزنه. این یک خیابون یک طرفه است. یا با دنیا همراه میشی، یا کره شمالی میشی. راه سومی نداره متاسفانه. شرکت های دانش بنیان هم یه خیمه شب بازی دیگه است برای گرفتن وام و تسهیلات که به خورد ما دادن. شرکتی که بنیانش بر دانش فنی استوار نباشه اصلا نمیتونه کار کنه. شما باید ابتدایی ترین دانش فنی از سازکار اقتصادی که میخوای واردش بشی داشته باشی، و وقتی دانشش رو کسب کردی، شرکت رو تاسیس میکنی. اگر شرکت یا هر نوع بنگاه اقتصادی بدون دانش بخواد کار کنه، یا زمین میخوره یا بسته میشه. پس هر کسی داره کار میکنه، به اندازه خودش دانش بنیان هست. این اسامی فقط برای گول زدن عوام و گرفتن مواهب اقتصادی اضافی از بانکهاست.
بحث واکسن طولانیه و من به شما حق میدم که نخواید واکسن ایرانی بزنید.
تو کشور ما به خاطر تحریم مجوز فعالیت های علمی هم خودش مکافات داره شما مقاله ISI می نویسی برا مجله ها معتبر جهانی به دلیل تحریم می گن چاپ نمی شه.
درسته که به قول شما هر کی اسمش دانش بنیان نباشه هم میتونه دانش بنیان باشه در حقیقت اما اینها در کشور ما نبودن و تازه دارن ایجاد میشن مثلا می بینید شرکتی رفته خط تولید قابلمه رو از خارج خریده و بیشتر از بعضی شرکتهای دانش بنیان به تولید کمک می کنه.
بابا بیخیال این حرفا اصلا زیر ۲۰درصد دوز واکسن های زده شده و موجود ایرانیه بقیه غالبا سینوفارم و یه مقدارم از بقیه سبد هاست
اصلا آب مقطر ایرانی
بعد بابا کی ایرانی زده؟ بیشتر اونایی ایرانی زدن که نهایت سفرشون عتبات عراقه
به امید ایرانی بهتر
واقعا در کشوری که از در قابلمه کرونایاب میسازه توقع دارن یه واکسن ساده رو نتونه بسازه…
آقا آرمین بعضی جا ها با حرف شما موافقم مثلا تو ارز ۴۲۰۰ که به خیلی چیزای الکی تخصیص داده شده ولی با کلیت حرف شما که اینجوری مثال زدید مخالفم. واقعا به نظر شما دولت ایران مثل پدریه که ارث باباش فراوون و عالیه بعد مملکت تو این وضعه؟ بله به خوداشون مثل مدیران دولتی و … همون چلو کباب های نجومی رو میدن و حرفتون اینجا کاملا درسته اما اینکه گفتید همه چی داره نفت و گاز و.. و مثل یه آدم پولدار از ارث هست مخالفم. شما خیلی راحت می تونید میزان فروش نفت و گاز ایران رو در بیارید. کل صادرات ایران مشخصه دیگه.
ازونطرف هم بدهی های دولت، مخارج دولت مثل حقوق کارمندان و یا طرح های در دست اجرا و … رو در بیارید. اصلا مثل اون پدر پول به ارث برده نمیشه.
اگر میخواید دولت رو به یه همچین آدمی تشبیه کنید باید به پدری با مثلا ۳۰۰ تا بچه تشبیه کنید که نمی تونه به هرکدوم جز یه سیب زمینی چیزی بده ولی خودش داره چلو کباب می خوره. نکته اینجاست که تو این مثال هرچند کباب خوردن خودش ناعادلانه هست اما مشکل بچه هاش از جای دیگری است و با نون خشک خوردنش به جا کباب مشکل اونها حل نمیشه. البته باید خودشم سیب زمینی بخوره یه وقت نگید موافق حقوق نجومی هست.
بعضا این ممنوعیت ها رو هم با شما مخالفم. شما تو مثالتون اقلام وارداتی رو موردی در نظر می گیرید ولی اگه همه رو با هم در نظر بگیریم قضیه متفاوت میشه.
مثال می زنم، همین الان قاشق چنگال از تایوان وارد میشه خدا می دونه چه ارز دولتی سر اینجور اقلام از کشور خارج میشه. اونم برای چیزی که تولیدش به اندازه نیاز تو ایران هم شدنیه حالا شما فرض کن چند نفر بیان تولیدش کنند و دولت اون ارزی که به اینها و امثال اینها می داده برا واردات رو تخصیص بده برا چند تا چیز مهمتر مثل اقلام دارویی و بهداشتی. بله، دلال هم فورا قیمت رو بالا میبره و قاشق چنگال چند برابر میشه ولی بین اینکه من قاشق گرونتر بخرم و اون مریض دارو نخره یا گرونتر بخره کدوم بهتره؟ بله ما ضرر می کنیم اما اگه از بالا و موضع شخص ثالث نگاه کنیم شاید قضیه متفاوت بشه و خب می دونیم مشکل از روابط ما با دنیاست وگرنه تو این شرایط پیچیده سوپرمن های اقتصادی کشور های دیگه هم باشن نمی تونن یه حرکتی بزنن که همه راضی باشن یه عده ضرر می کنن منتهی باید اولویت بندی کرد. همین ارز ۴۲۰۰ رو ندن وارد کننده ها سو استفاده خواهند کرد. بدن هم که دارن به اونها رانت می دن و به مردم ظلم می کنن.
در آخر یه چیزی بگم. من خودم با این ممنوعیت مثلا لوازم خانگی اگه منجر به رانت و تنبلی تولید کننده بشه مخالفم و باید براش یه سیاستی بچینند که مثل خودرو نشه مثلا به نظر خود من باید واردات لباسشویی و … انجام بشه ولی با گمرک بالاتر و تعداد کمتر از نیاز که رقابت باشه و انحصاری نشه فضا ولی ازونظرف هم تولید کننده داخل بدون بازار نشه. راه درست واردات بی حساب کتاب لوازم خارجی نیست وگرنه هرگز تولید شکل نمی گیره شما که دیگه باید بدونید مردم کره و ژاپن حاضر شدن جنس خوشون رو بخرن تا جنس ژاپن و کره پیشرفت کنه میخوام بگم راهش هر چی باشه این آزادسازی بی رویه واردات نیست.
محمد جان، منم در خیلی از موارد باهات موافقم دوست خوبم.
جسارتا چرا نظرتون رو حذف کردید؟
واقعیتش دیدم من و شما توی 60 الی 70 درصد مسائل نظرات مشترک داریم، شاید 30 درصد اختلاف نظر داشته باشیم. اون 30 درصد اختلاف نظر ارزش اینو نداشت که بحث رو نصفه شبی کشش بدم اذیت بشی داداشم. 😀
کره و ژاپن که فرمودین وارداتشون رو نبستن اونهم فقط بدلیل سود مالی یک جای خاص و حمایت از تولید کننده ای که خودش بخشی از سیستمه! راهش هم هر چی باشه تو این سیستم انجام شدنی نیست! ولی اگه میتونید چیزی رو عوض کنید از سیب زمینی پیاز تا سایر محصولات کشاورزی صادراتی برگشت خورده ای که الان دارن بین مردم پخش و مصرف میشن شروع کنید سایر تولیدات و موافقت و مخالفت پیشکش! وگرنه سفید سازی تمامیت خواهی، آب در هاون کوبیدنه و چیزی از رتبه ۱۴۹ بین ۱۸۰ کشور کم نمیکنه! (CPI)
وفاداری کره ای ها و ژاپنی ها به خرید محصولات تولید خودشون معروفه و حرف فقط من نیست. راستم می گید اینم وضع کشاورزی ما. منتهی سیب زمینی به جای خود، بقیه ی اجناس هم به جای خود البته نمیگم همه چیز تولید شه که.
تکنولوژی به روز هم برا امثال ما شده ارزو و خوشبحال مرفهین کم درد و از ما که گذشت…
همینکه تو این مبحث آرمین دخالت نکنه
بزرگترین کمکی هست که کرده
DDR5 ارزش نداره فعلا. طبق تست ها نهایتا 20% اونم تو 12900کی میتونه عملکرد رو تو برخی سناریوها بهتر کنه. بنابراین در حال حاضر یه جفت رم ddr4 با فرکانس مثلا 3600 و تاخیر 16 تا 18 میتونه گزینه ای ایده آلی باشه.
طبق معمول عالی پاسخ دادی ممنون
من میترسم این کمبود جهانی قطعات هیچوقت حل نشه
2025
😂
یعنی یه بار پول بدی رم بخری بعد دوباره پول بدی مبدل بخری که تازه افت پرفورمنس هم داشته باشی؟
این دوتا پول رو میذاری رو هم یه ddr5 میخری هم عین آدم سیستم رو بوت میکنی هم بعدا ارتقا بدی رم ddr5 داری
15 میلیون پول مادربرد DDR5 بدی، 15 میلیون هم پول رم DDR5 باید بدی.
+15~20 CPU
+5 Fan
😂
والا در ایران مطمعنا هیچ موضوعی اندازه توافق و رفع کامل تحریم نمیتونه در این رابطه موثر باشه خودتون هم میدونید.
واقعیتش توافق و رفع تحریم ارتباطی به قیمت و موجودی رمهای DDR5 نداره، معضل این رمها در حال حاضر جهانیه.
بله میدونم معضل این رمها در حال حاضر جهانیه اما اگه توافق نشه این معضل و افزایش قیمت در ایران یه ضریبی هم میخوره کنارش که تاثیرش در قیمت از مشکل جهانی خیلی بیشتر میشه پس اونوقت متوجه میشید که ارتباط داره یعنی به زبان ساده اگه توافق نشه و مشکل جهانیش برطرف بشه قیمتش به مراتب بیشتر از زمانی میشه که توافق بشه و مشکل جهانیش برطرف نشه
علی جان، چند تا مولفه در قیمت گذاری یک کالا در ایران تاثیر مستقیم داره.
یکیش بحث قیمت دلاره. قیمت دلار مستقیما مرتبط با روابط خارجی و روابط اقتصادی کشوره. این درست، یعنی اگر شما روابط اقتصادی نرمال نداشته باشی، ارزش پولت هر روز کم میشه، و قیمت کالاهای وارداتی (از کامپیوتر گرفته تا جون آدمیزاد) هر روز افزایش پیدا میکنه. دقت کنید افزایش قیمت کالاهای وارداتی در واقع افزایش قیمت نیست، بلکه کاهش ارزش پول کشور ماست. این یه موضوعه که مستقیما به توافق مربوطه منم قبول دارم.
یک مولفه دیگه داریم، به اسم ایجاد محدودیت در واردات، از طریق وضع ممنوعیت، وضع محدودیت، عدم تایید ثبت سفارش، ایجاد گیر و گور در پروسه واردات. که تمام اینها تا حدودی وابسته به موضوع حفظ حجم ارز در داخل کشور و بحث سیاستگذاری برای وارداته. مثال میزنم، ممکنه دولت برای حفظ ارز، با کش دادن پروسه ثبت سفارش، پروسه ارز بری رو کند کنه، و این کند کردن سرعت واردات باعث کمبود و گران شدن اون کالا در داخل کشور بشه. در این حالت دقیقا کی مقصره؟ تحریمها؟ یا سیاست غلط دولت؟ مثال بارز این قضیه مانیتور و مودمه، ما برای واردات مانیتور یا مودم تحریم نیستیم، اما چون دولت برای حمایت از تولید داخلی بر واردات مانیتور محدودیت وضع کرده، این کالا در ایران چند برابر قیمت گذاری میشه. حالا تو بیا همین فردا توافق کن، اصلا تمام ارتباطات بانکی کشور به حالت عادی برگرده، تا زمانی که محدودیت بر واردات وضع شده تا تولید داخل مورد حمایت قرار بگیره، قیمت اون کالا بسیار بالا خواهد بود و این موضوع اصلا دیگه ربطی به تحریم نداره.
یک مولفه دیگه داریم، به اسم تورم انتظاری. یعنی واردکننده میاد، میگه تورم تو کشور 45 درصده، من فلان جنس رو وارد میکنم، و برای خودم مدت زمان فروش تعیین میکنم، مثلا میگم من باید این کالا رو ظرف یک سال بفروشم، الان فرض کن دلار 30 هزار تومنه، با تورم 45 درصد، یک سال دیگه دلار 43.500 تومنه. پس میام، کالاهای وارداتی خودم رو همین امروز با دلار 43.500 تومن قیمت گذاری میکنم، تا بتونم پس از یک سال که محصول من فروش رفت، بتوانم عین همون رو دلار بخرم و واردات مجدد انجام بدم. البته بحث رقابت هم مطرحه در این میان، اما میخوام بگم، این بحث تورم هم ربطی به تحریم نداره. شما تحریم ها رو رفع کن، اما تا زمانی که تورم کاهش پیدا نکنه، همچنان قیمت ها خیلی بالاتر خواهد بود.
یک مولفه دیگه داریم، به اسم قیمت جهانی، یا ارزش جهانی یک کالا، این هم در قیمتگذاری داخلی تاثیر مستقیم داره، مثال بارز این قضیه قیمت گرافیک هاست. در کشور گرافیک فراوان داریم، اما چون قیمت های بازار های جهانی بالاست، در ایران هم به سبب این موضوع قیمت ها بالاست، فارق از اینکه تحریم باشیم یا نباشیم، وقتی قیمت کالایی در دنیا بالا میره، در ایران هم به تبع اون افزایش قیمت زیادی خواهیم داشت. اینم به تحریم ربطی نداره.
یک مولفه دیگه داریم به اسم تحریم. یعنی شما نمیتونی مستقیما از شرکت تولید کننده کالا بخری و مجبوری بری از فروشنده ها و Vendor ها کالا بخری و وارد کنی، اینطوری قیمت تمام شده اون کالا برای شما حتی از قیمت فروش به یوزر در بازار های جهانی هم بیشتر میفته، در چنین شرایطی بله، تحریم باعث افزایش قیمت شده است.
حالا بیاییم سر بحث رم DDR5، مادامی که قیمت های جهانی پایین نیاد، بحث تولید به میزان تقاضا نرسه، شما در ایران بیا هزار تا توافق کن، اصلا همین فردا بانکهای سوییس بیان وسط تهران شعبه بزنن، دولت تا کمر به پای 80 میلیون ایرانی دلار بریزه، شما صبح دلار بزن تو چایی بخور، دماغتو با 100 دلاری پاک کن، قیمت رمهای DDR5 پایین نمیاد. پس بحث رم DDR5 و قیمت بالاش، در حال حاضر ربطی به تحریم نداره، هر زمان قیمت های جهانی درست شد، ارزش واقعی این رمها با قیمت فروشش در دنیا یکی شد، عرضه و تقاضا بالانس شدند، اونوقت اگر فقط در ایران گرانی بود، میاییم با هم بحث می کنیم که آیا تحریم مقصره یا نه، در حال حاضر، تحریم هیچ ربطی به قیمت بالای رمهای DDR5 نداره.
من این نظر سنجی رو برای الان و شرایط حال حاضر انجام میدم. فعلا به آینده کاری ندارم.
جای این نقد و گفتار های همه جانبه خالیه
یه بدبختی بزرگ بنام تحریم داریم بدبختی بزرگترش قانون های اشتباهه واقعا الان با ارز ۴۲۰۰ میرن سنجاق قفلی وارد میکنن از اینطرف برای حمایت از داخل بعضی قطعات محدود میکنن کدوم داخل همون داخلی که خودشون اذعان به سرهم کردن دارن که البته بد نیس
به هرحال یکی از ۱۰مشکل بزرگموم تحریمه و مشکلات دیگه هم هه که تاثیرش از تحریم بیشتر تباشه کمترنی
ایشالا همین زودیا حقمونو بگیریم
باریکلا به منطق و حوصله ، این خودش میتونست یه مطلب در خور یک پست باشه ، مرسی از توضیحات و خسته نباشی 🙂
مرسی مرسی حق با شماست واقعا لذت بردم از این جواب کارشناسانه شما که این بخاطر اینه که علاوه بر سخت افزار در مدیریت بازرگانی و مدیریت حمل و نقل بین المللی کالا تخصص دارید
دم شما گرم پاینده و برقرار باشید
یا علی🙋♂️
علی جون خیلی دلواپس توافقیا، شیطون راستشو بگو نگران رمی یا چیز دیگه؟ آخه واقعا ربط دادن توافق به رم کار هر کسی نیست! حالا فعلا یه چهل پنجاه نفر تو هتل دارن روش کار اصولی میکنن، ولی همین الان هم که توافق نشده شما خیلی راحت میتونی از آمازون بخری اگه جای درستو پیدا کنی هزینه حملشم بخاطر وزن و حجم کم خیلی نمیشه، تو خیلی کالاها از قیمت ایرانم کمتر! بعدشم چطوریه که شماها در همه امور تخصص دارین ولی تخصص همه غیر خودی ها رو زیر سوال میبرین؟ ممنون میشم روشنم کنی 😁
سلام نظر شخصی من در مورد تخصص اینطور که شما میفرمایید نیست دوست من.
خب آقا آرمین اینکه شما می گی دولت رو مثلا رم یا خیلی کالا های دیگه محدودیت واردات گذاشته همش تقصیر دولت نیست که. شما مودم رو مثال زدی که تولید داخل باعث ایجاد محدودیت در واردات شده ولی خیلی کالا های دیگه که تولید نمی شن هم به خاطر شرایط سخت اقتصادی و الزاماتی که خودت می دونی با گمرک بالاتر و محدودیت های دیگر وراد میشه. این دیگه تقصیر دولت نیست که در واقع دولت تو این شرایط مجبوره. حالا اونهایی که در داخل تولید میشه قضیش جداست.
راست میگه دیگه تقصیر بابای منه! اینقدر به دولت منتخب محبوب مردمی حمله نکنین! :دی
محمد جان، 2 تا خانواده رو فرض کن که در هر دو مورد، پدر خانواده فقط یک وعده غذا می تونه برای زن و بچه اش در روز فراهم کنه.
در خانواده اول، پدر صبح تا شب جون میکنه، کارگری میکنه، و شب میاد تخم مرغ میزاره جلوی زن و بچه هاش و میخورن. در چنین شرایطی زن و بچه ها میدونن که پدرشون جون کنده، خودشو پاره کرده و همین از دستش بر میومده، و باهاش کنار میان.
اما در خانواده دوم، پدر مطلقا هیچ کاری نمیکنه، صبح تا غروب پاشو انداخته روی پاش جلوی تلویزیون لم داده و یواشکی از ارثیه پدرش واسه خودش روزی سه وعده چلوکباب میخوره، اما به زن و بچه هاش فقط یک وعده تخم مرغ میده و میگه چون من بیکارم بیشتر از این نمیتونم بدم!
دولت ایران عین پدر خانواده دومه، خودش همه چی داره، نفت، گاز، صادارات، همه چی داره چون ارث پدرشه دیگه، اما به مردم هیچی نمیده، میگه چون تحریم هستیم باید به همین یک وعده تخم مرغ در روز قناعت کنین. بحث اینه، واسه هزار تا کار چرت و پرت ارز هست، پول هست، اما به مردم که میرسه، ممنوعیت واردات و هزار تا قانون میگذارن تا گرونی ایجاد بشه. اسمش خود تحریمیه، اگر قوانین اشتباه که عملا همه خود تحریمی هست برداشته بشه، قیمت بسیاری از اجناس متعادل تر از چیزی که امروز هست میشه. همین امروز ممنوعیت واردات بر مودم رو بردار، ببین قیمت مودم تو بازار چه اتفاقی براش میفته. ممنوعیت واردات ماشین خارجی رو بردار، ببین قیمت پراید با مغز زمین میخوره یا نه، همین امروز ممنوعیت واردات لوازم خانگی رو بردار ببین یخچال و لباسشویی چطوری ارزون میشن، همین امروز قانون مسخره رجیستری رو بردار، ببین گوشی موبایل چقدر ارزونتر میشه.
نمیگم تحریم بی تاثیره، اما بخشی از کرم داستان هم از خودمونه.
لطفا مطلبی هم در مورد تلسکوپ فضایی جیمز وب این هیجان انگیزترین سازه دست بشر بنویسید که این روزها موضوع داغی است و خیلی ها از جمله خود شما هم حتما دنبال میکنید خبرهای مربوط به ان را