شرکت تایوانی ساخت تجهیزات PC و کیس لیان لی (Lian Li) به تازگی از کیس جدید LANCOOL III خود رونمایی کرد. پنل جلویی این کیس بازطراحی شده و از فن‌های نصب شدهی 140 میلی متری PWM نیز برخوردار است. این کیس همچنین از سه رادیاتور 360 میلی متری در بالا، پایین و جلو پشتیبانی می‌کند. محصولات LANCOOL III از یک پنل بروز شده در جلو استفاده می‌کنند که لبه ها و دسته‌های آن از جنس آلومینیوم است و یک راه‌حل مطلوب نیز برای بهبود مدیریت و دسته‌بندی کابل‌ها در این کیس پیاده‌سازی شده است.
این کیس در رنگ‌بندی مشکی و سفید با بهره‌مندی از نورپردازی RBG عرضه می‌شود. کیس جدید کمپانی Lian Li از جریان هوای 51 درصدی بهره‌مند است و این تقریبا به معنای بهبود جریان هوا در همه‌ی نقاط کیس است. فن‌های نصب شده آن نیز عملکرد جریان هوای آن را افزایش می‌دهند. کیس همچنین به کاربر گزینه‌های زیادی برای سیستم های Cooling شخصی سازی شده ارائه می‌دهد و حتی می‌توان چندین رادیاتور آبی 360 میلی متری نیز در آن نصب کرد.
LANCOOL III از لحاظ فیزیکی از مادربردهای E-ATX، کارت‌های گرافیک به طول 420 میلی متر و پاورهای ATX پشتیبانی می‌کند و حتی چندین محل برای نصب ذخیره‌ساز دارد و می‌توان بیش از 12 عدد SSD دو نیم اینچی و 4 عدد HDD سه نیم اینچی را در آن قرار داد. کیس LANCOOL III با دو نوار آلومینیومی براق در جلو ارائه می‌شود که ظاهری زیبا را به کیس داده و سیستم مدرن I/O آن نیز در جلو و بالای کیس قرار گرفته است که شامل دکمه‌ی ریست، روشن و خاموش، و پورت های USB 3.0 ،USB Type C و صدا می‌شود.
وقتی کیس روی میز قرار گیرد کاربر حتی می‌تواند برای دسترسی آسان‌تر به درگاه‌ها و دکمه‌ها، I/O کیس را به قسمت پایینی در پنل جلویی منتقل کند. در این پنل همچنین دکمه‌هایی برای کنترل نورپردازی سفارشی RGB وجود دارد. محفظه دوم کیس با پنل‌هایی که به صورت مغناطیسی بسته می‌شوند وجود دارد و مدیریت و دسته‌بندی کابل‌ها را آسان می‌کند و برای کابل‌های سخت‌افزار اصلی کانال کشی نیز تعبیه شده است.
علاوه بر این‌ها در این کیس فضای کافی برای نصب 4 فن دیگر نیز وجود دارد و همچنین کیت های مخصوصی برای نصب GPU در ارتفاع های مختلف در دسترس است که می‌توان به توجه به قطعات کاربر و فن‌های او و همچنین استفاده از رادیاتور آن را شخصی سازی کرد.
توسط 
توسط 
توسط 
کیس زیبا بسیار بزرگ و فوق العاده ای است.اینجا که بیاید؛ احتمالا بین۱۶-۱۸ میلیون قیمت گذاری می شود.از کجا می دانم؟! (بماند.)/ یکی از کارهای بد “برخی” شرکت های داخلی اینست که حتی به فن های کیس هم رحم نمی کنند؛ تعدادی را باز می کنند و با قیمتی گزاف در بسته های ۱-۳ عددی می فروشند.هیچ نظارت و قدرت مقابله ای هم وجود ندارد؛ چون هوای هم را دارند و در کل زور است دیگر(مثل همه چیز ما). البته خیلی کیس ها هم ذاتا بدون فن تولید می شوند و هزینه اضافی به مشتری تحمیل می کنند./انتقاد زیادی به کیس های داخلی شد؛ ولی لااقل یک حسن بزرگ همین گرین دارد که کیس را فول فن و با قیمتی نسبتا نازل تحویل مشتری می دهد.
آقا میگی کیس ایرانی اولا جز دوتا برند مثل گیرین و مسترتک بقیه کیسهای ایرانی اصلا به کار نمیان همون دوتا برند هم با نمونه های خارجی قابل قیاس نیستن بدنه ضعیفتر فن های ضعیفتر طراحی های بعضا کپی مثل g6گیرین که عملا از برند کولر مستر زده شده بعدش ایرانیها نمیخان ابتکار به خرج بدن فک میکنی تولید کیس خیلی آسون به صورت اصولی بعلاوه شما میای از متریال ضعیف استفاده میکنی خروجی کار هم خوب در نمیاد همین سیستم گردش هوای درون کیس خودش یه علمی هست که هر دفعه باید پیشرفته تر بشه
یک جعبه فلزی این همه وسواس
از وزارات دفاع کمکبگیرند
این بهانه باعث میشه کالای ایرانی فروش نره
مگر ان شرکت های ایرانی شرط قانونی بزارند اگر کالای شان فروش رفت 60 درصد سود برای پژوهش پردازنده اختصاص بدهند و مردم این کیس و موس و کیبرد ایرانی بخرند
…….
مگه میخوایم بمب کنار جاده ای بخریم؟ 🤣
من نمی دونم عقلی دارند که کیس خارجی می اورند در داخل ایران
وقتی کیس ایرانی هست چرا خارجی
مگر با کیس ایرانی نمیشه کاستوم واتر کولینگ کرد
مگر بزرگ نیست
تواید کننده کیس ایرای برشکست میشه
اگر این تولید کنند ایرانی جهان بگیره شاید به ثروت برسه که
هزینه سنگین روی تکنلوژی پردازنده بزاره و پردازنده و غیره درست بشه
الان مشکل این شکلی حل میشه
و قتی یک شرکت چینی 20 ملیار د روی تکنولژی پردازنده می کنه
نشان می دهد گام اول رسیدن به 20 ملیلارد دلار
و این شرکت قبل ان این چیزها کوچیک فروخته که این پول 20 ملیار جمهع کرده و
حالا پردازنده می سازه
کیس ایرانی بخرین و کیس های خارجی پس بدین راه ساخت پردازنده این و پول هزینه تکنولژی پردازنده تامیین میشه فقط از این راه
بیا پایین *** نگو سرمون درد گرفت …
تو برو حلبی‌های ایرانی رو بخر وقتی فرق بین *** با گوشت کوبیده رو تشخیص نمیدی …
البته وقتی میگی ساخت تراشه فقط پول می‌خواد مشخصه درک و فهمت در چه سطحه
قدم اول پول
لامپ ان میکروسک نانو که ساخت امان فقط 100 ملیون دار هزینه
داره ……
قبلا هم نمونه اولیه پردازنده توسط یک دانشمند ی در ایران درست شد اما چون هزینه ان بلا بود پروژه متوقف شد جالب شرک های تایونی و امریکایی دنبال این داشمند بود و اون دانشمند به شرکت تایوانی رفت …………پول قدم اول………….
کشور آزاد و امنیت سرمایه قدم اوله. اگه کسی پول و عقل داشته باشه تو ایران سرمایه گذاری نمیکنه
تجار فرش زدن تو کار کامنت گذاشتن و سفیدسازی؟ اسم اون دانشمند چیه؟ منظورت پروژه دانشگاه شریفه؟ 🤣
سی پی یو ایرانی می پردازیم. این پردازنده توسط مرکز پژوهش، توسعه فناوری و صنایع نوین با همکاری صنایع نیمه هادی پارسه طراحی شده بود که بر پایه معماری SPARC Version8 بود. البته این پردازنده از مرحله طراحی عبور کرد و توسط کمپانی TSMC تایوان با فناوری ۰٫۱۸ میکرون به تولید هم رسید، اما به مرحله تجاری نرسید و تنها تعداد انگشت شماری از آن تولید شد.
این پردازنده ۱۵۰ مگاهرتزی برای کاربرد در صنایع داخلی طراحی شد. مجموعه نرم افزاری و سخت افزاری که با آن ارائه شد کامل بود. حتی کامپایلر gcc برای این پردازنده بهینه سازی شد. آریستو همچنین به سیستم عامل eCos که یک سیستم عامل قوی بود مجهز بود.
برای خرید CPU از اسکات استور کلیک کنید.
حتی تیم طراح، اقدام به طراحی و تولید تراشه Tachra کردند که از پردازنده آریستو بهره می برد. تراشه تاچرا توانایی به کارگیری در صنایع رباتیک، مخابراتی، اتوماسیون صنعتی و … را دارا بود و از شرکت های مختلف داخلی دعوت و پیشنهاد شد تا از آن بهره گیرند، اما به دلیل هزینه بالای تولید و رقیبان سرسخت و محصولات خارجی که قدرت بیشتر و قیمت کمتری داشتند، شرکت های داخلی نیز جهت استفاده از تراشه تاچرا، دلیل منطقی نیافتند تا در نهایت این تراشه هرگز به مرحله تجاری راه پیدا نکند.
سرپرست تیم پروژه آریستو، تنها پردازنده ایرانی، آقای آرش رادمند بود. ایشان دانشجوی رشته مهندسی سخت افزار دانشگاه تهران بود. ایشان پس از شکست پروژه آریستو مهاجرت کرد.
البته چنین شکست هایی برای طراحان پروژه یک پله برای پیشرفت محسوب می شود.
شما اول جمله بندی درست رو یاد بگیر بعد برای بقیه نسخه بپیچ
انکته جالب اینجاست که پردازنده ایرانی آریستو از طراحی نیز فراتر رفت و صنایع نیمه هادی تایوان موسوم به TSMC پیش نمونه آن را با لیتوگرافی 0.18 میکرون نیز تولید کرد. با این حال هیچ بنچمارک یا اطلاعاتی از این پروژه منتشر نشد و گفته می‌شود ساخت آن به شماری انگشت شمار ختم شد.
از دلایل رها کردن پروژه اطلاعاتی در دست نیست اما می‌توان حدس زد به دلیل اینکه قرار نبود این پردازنده در ابعاد بالا تولید شود، هزینه تولید بسیار بالایی روی دست ایران می‌گذاشت. زیرا با وجود کمپانی‌های با سابقه و خوش نامی نظیر زیلینکس، ST، فوجیتسو، اتمل، NXP، برادکام و… هیچ شرکت خارجی و حتی داخلی به سراغ آریستو نمی‌آمد و استفاده از نمونه‌های خارجی با قیمت کمتر و کارایی بالاتر که پیشتر آزمون خود را پس داده بودند اقدامی بسیار منطقی‌تر محسوب می‌شود.
البته من فکر کنم اینتل لابی کرده که پردازنده ۱۵۰ مگاهرتزی روی کاغذ رقیبش نشه 🤣 ضمنا TSMC بسفارش مشتری و ظرفیت باز ای سی 555 هم تولید میکنه، بماند که منابع خبرسازی داخلی فرق زیادی با منبع … سرکوچه ندارن