اینتل Lunar Lake را به‌عنوان پیشرفته‌ترین، کارآمدترین و پیشگام‌ترین تراشه خود تا به امروز را معرفی کرده است. در این مطلب به بررسی دقیق مشخصات این تراشه و معماری P-Core و E-Core آن می‌پردازیم.
بحث درمورد تراشه Lunar Lake از زمانی که برای اولین بار توسط اینتل رونمایی شد، در جریان است و حالا این شرکت در نهایت از این تراشه استفاده می‌کند تا به ما کمک می‌کند که دلیل آن را درک کنیم. هدف از طراحی CPU Lunar Lake بسیار ساده بود: ساخت یک تراشه بسیار کارآمد که برای پاسخگویی به پلتفرم‌های کامپیوتر شخصی هوش مصنوعی نسل بعدی مانند Microsoft Copilot+ طراحی شده است. برخی از مشخصات Lunar Lake عبارتند از:
- بهره‌وری قدرت x86
- عملکرد استثنایی هسته‌ها
- جهش عظیم در گرافیک
- محاسبات هوش مصنوعی بی‌بدیل
بنابراین قبل از اینکه به جزئیات بیشتر بپردازیم، مروری اجمالی بر Lunar Lake اینتل خواهیم داشت. همه چیز از ساخت این تراشه شروع می‌شود که شامل چندین فناوری فشرده سازی است که چندین ریزپردازنده را درون خود جای داده است.
تراشه Lunar Lake اینتل دارای 7 جزء اصلی است که از پکیج interposer شروع می‌شود. این پکیج میزبان حافظه، استیفنر و تایل پایه است که از اتصال Foveros برای ترکیب تایل محاسباتی و کنترلر پلتفرم با هم استفاده می‌کند. همچنین، ممکن است متوجه شوید که اینتل با تایل‌های کمتری در Lunar Lake درمقابل Meteor Lake پیش رفته. این کار برای دستیابی به حداکثر بازده و تاخیر کم انجام می‌شود. در مورد گره‌های فرآیند، تایل محاسباتی Lunar Lake برروی N3B TSMC ساخته شده است و دای کنترلر پلتفرم از گره فرآیند TSMC N6 استفاده می‌کند.
Lunar Lake اولین تراشه اینتل است که دارای حافظه داخلی است که در پیکربندی‌های 16 گیگابایتی و 32 گیگابایتی (دوال رنک) LPDDR5X با سرعت 8533 MT/s در هر تراشه عرضه می‌شود. این حافظه از یک کانال 16b x4 پشتیبانی می‌کند و 40 درصد قدرت PHY کمتری را همراه با 250 میلی‌مترمربع صرفه‌جویی در سطح نسبت به طراحی سنتی PCB تعبیه‌شده بدست می‌آورد.
پس از قسمت‌های خارجی تراشه، اکنون زمان آن رسیده است که نگاهی کوتاه به طراحی هیبریدی 8 هسته‌ای تراشه بیندازیم که همچنان از پیکربندی P-Core و E-Core با 4 هسته استفاده می‌کند. این هسته‌ها توسط یک Thread Director کاملاً جدید پشتیبانی می‌شوند. وقتی در مورد P-Cores صحبت می‌کنیم، شما یک طراحی هسته PPA برای بهبود عملکرد تک‌رشته‌ای، 2.5 مگابایت حافظه نهان L2 در هر هسته و حداکثر 12 مگابایت کش L3 مشترک دریافت می‌کنید. E-Cores دارای 4 مگابایت حافظه نهان L2 مشترک در یک کلاستر است و دو برابر توان عملیاتی Vector و AI را ارائه می‌دهد.
سپس GPU جدید Xe2 را داریم که 8 هسته Xe، هشت واحد جدید ری تریسینگ، پشتیبانی از XMX، و 8 مگابایت کش اختصاصی را ارائه می‌دهد. تراشه لونار لیک 120 TOPS را به همراه 48 TOPs برای واحد پردازش عصبی و در کنار 67 TOPS پردازنده گرافیکی و حدود 5 TOPS برای پردازنده به ترکیب اضافه می‌کند.
اینتل بیش از 80 طرح را در بین 20+ شریک برای تراشه‌های Lunar Lake خود معرفی کرد. این شرکت همچنین از یک کیت توسعه‌دهنده کامپیوترهای شخصی هوش مصنوعی کاملاً جدید براساس تراشه Lunar Lake رونمایی کرد که در همان بازه زمانی دردسترس خواهد بود و به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا تجربیات کامپیوترهای هوش مصنوعی جدید و خوب را توسعه دهند. این Dev کیت با پردازندههای آینده مانند Panther Lake نیز سازگار خواهد بود.
اکنون به بررسی عمیق‌تر معماری تراشه Lunar Lake اینتل می‌پردازیم:
نگاهی دقیق به معماری Intel Lion Cove P-Core
یکی از دو معماری هسته جدیدی که اینتل در CPUهای Lunar Lake گنجانده است Lion Cove نام دارد و یک هسته «P» است که برای عملکرد بالاتر تنظیم شده است.
این هسته جانشین مستقیم Redwood P-Core است که در پردازندههای Meteor Lake به‌کار می‌رود و برای ارائه موارد زیر طراحی شده است:
- عملکرد و کارایی منطقه – بهینه‌سازی ST perf/watt و perf/rea برای تراشه‌های مشتری
- ریزمعماری کلی – بهبود نسل IPC و مقیاس‌پذیری آینده
- مدرن‌کردن پایگاه داده طراحی – سرعت بخشیدن به نوآوری در آینده
با Lion Cove، اینتل کل استراتژی Hyper-Threading خود را تغییر می‌دهد. به طور معمول، شما پشتیبانی SMT را در تراشه‌های مدرن می‌بینید که دو رشته در هر هسته اضافه می‌کنند. در تراشه‌های موجود، مانند Meteor Lake یا Raptor Lake، Hyper-Threading تا +30٪ توان عملیاتی و +20٪ Cdyn (قدرت در همان منحنی V/F) ارائه می‌کند. سه نوع زمان‌بندی وجود دارد که در دستگاه مشتری ترکیبی انجام می‌شود. اینها شامل مدیریت زمان‌بندی سیستم‌عامل از طریق P-Cores (no-HT)، خوشه‌های E-Core یا P-Cores (با HT) است.
با نگاهی به ویژگی‌های تراشه Lunar Lake اینتل، در نهایت تصمیم گرفته شد که پشتیبانی SMT حذف شود و این امر منجر به توان عملیاتی و کارایی بهتر شد. بنابراین طراحی نهایی Lion Cove نیاز به HT/SMT را حذف کرد. همگام‌سازی تراکنش‌ها و افزونه‌های ماتریس پیشرفته نیز حذف شده‌اند. اینتل کم‌و‌بیش هر ترانزیستوری را که به بهره‌وری پردازنده اضافه نمی‌کرد، حذف کرد.
حذف منطق hyper-thread و بهینه‌سازی هسته منجر به عملکرد +15% در هر افزایش توان، +10% عملکرد/منطقه و +30% perf/power/rea در مقابل یک CPU غیرهایپر رشته در بارهای کاری تک‌رشته‌ای می‌شود.
اما این رویکرد جدید همچنان 5% عملکرد/قدرت بهتر و 15% عملکرد/قدرت و مساحت را نسبت به پیاده‌سازی بیش‌رشته‌ای بهبود می‌بخشد. تنها نقطه ضعف عملکرد / منطقه است که 15-٪ کاهش می‌یابد.
Lion Cove با یک کنترلر خودگردان کاملاً جدید هوش مصنوعی ارائه می‌شود که به‌عنوان یک کنترلکننده مدیریت حرارتی عمل می‌کند که با شرایط عملیاتی زمان واقعی سازگار است. این امر به هسته اجازه می‌دهد تا در فرکانس‌های بالاتر کار کند و عملکرد پایدار بالاتری را در مقایسه با تکنیک‌های استاتیک قبلی بدست آورد.
هسته همچنین دارای دانه‌بندی ساعت دقیق‌تری است که می‌تواند عملکرد بیشتری را برای یک بودجه انرژی هسته معین استخراج کند. Lion Cove از فاصله زمانی 16.67 مگاهرتز در مقابل فاصله زمانی 100 مگاهرتز در تراشه‌های نسل آخر، 2% سود می‌برد.
با توجه به معماری Lion Cove P-Core، Front-end در هسته جدید دارای یک بلوک پیش‌بینی 8 برابر بزرگتر از نسل قبلی است. همچنین واکشی گسترده‌تر و پهنای باند رمزگشایی افزایش یافته است. ظرفیت کش Uip و صف (192 ورودی) نیز همراه با پهنای باند خواندن افزایش یافته است.
موتور خارج از نظم دامنه‌های INT و VEC را با تغییر نام و زمان‌بندی مستقل آنها می‌بیند. این موتور با 8 واحد تخصیص/تغییر نام گسترده ارائه می‌شود که در زیر پیشرفت‌ها در مقایسه با Redwood Cove آورده شده است:
- 8 تخصیص گسترده/تغییر نام (در مقابل 6)
- 12 انفصال گسترده (در مقابل 8)
- پنجره دستورالعمل عمیق 576 (در مقابل 512)
- 18 پورت اجرا (در مقابل 12)
در بخش متغیر عدد صحیح:
- 6 integer ALU (در مقابل 5)
- 3 واحد پرش (در مقابل 2)
- 3 واحد شیفت (در مقابل 2)
- 3 مول 64×64->64 (در مقابل 1)
در بخش وکتور:
- SIMD ALU 256b (در مقابل 3)
- 2 FMA @ تاخیر 4 چرخه 256b
- 2 تقسیم‌کننده FP 256b (در مقابل 1)
Lion Cove اینتل به‌طور قابل توجهی زیرسیستم حافظه را با سلسله مراتب کش 3 سطحی جدید که شامل L0، L1 و L2 می شود، تغییر می‌دهد. حافظه نهان L0 48 کیلوبایت ظرفیت دارد و دارای 4 واحد Load-To-Use (3×256 برای Lunar Lake و 2x512b برای Arrow Lake) است.
L1 دارای 9 واحد Load-To-Use (2x64B) با 192 کیلوبایت برای L1d و 64 کیلوبایت برای L1i است. حافظه نهان L2 دارای 16 واحد Load-To-Use (2x64B) با 2.5 مگابایت کش L3 در هر هسته در Lunar Lake و 3 مگابایت حافظه نهان L3 در پردازندههای Arrow Lake است. زیرسیستم حافظه همچنین دارای 128 صفحه DTLB (در مقابل 96) و 3 STA AGU (در مقابل 2) است.
Lion Cove P-Core IPC، عملکرد و کارایی برای Lunar Lake موبایلی
اکنون مهمترین جنبه معماری هسته Intel Lion Cove، IPC است. اینتل بهبود IPC +14% را برای هستههای LNC در مقابل هستههای RWC (Redwood Cove) به ارمغان و عملکرد آن در سطوح مختلف توان مقیاس‌پذیر است و بیشترین مزیت‌ها در کمترین ارقام قدرت دیده می‌شود و افزایش بیش از 18 درصدی را به همراه دارد. این آمار نشان‌دهنده افزایش دورقمی IPC و آپدیتی بزرگ در مقایسه با نسل‌های قبلی است.
یک مزیت بزرگ مرتبط با هستههای Lion Cove این است که 99% فرآیند آگنوستیک است، به این معنی که تقریباً با هر گره‌ای سازگار است. چنین امری با طرح‌های قبلی که برای یک گره فرآیندی خاص ساخته شده بودند، امکان‌پذیر نبود.
نگاهی دقیق به معماری Intel Skymont E-Core
دومین هسته‌ای که در Lunar Lake گنجانده شده، Skymont نام دارد و یک هسته الکترونیکی است که برای کارایی بهینه شده است.
Skymont جانشین مستقیم هسته Crestmont است که ما در CPU های Meteor Lake دیدیم و با برخی به‌روزرسانی‌های بزرگ از نظر عملکرد و کارایی همراه است. برخی از نکات برجسته عبارتند از:
- افزایش پوشش حجم کار – افزایش دامنه عملکرد جزیره کم‌توان و MT
- دو بردار و توان هوش مصنوعی – برای افزایش پشتیبانی از قابلیت VNNI
- افزایش مقیاس‌پذیری – برای ارتقای عملکرد کلی
با شروع با جزئیات، Skymont با یک بلوک پیش‌بینی به‌روزرسانی‌شده با 128 بایت، دستورالعمل‌های سریع‌تر «Find the next» و 96 بایت دستورالعمل برای واکشی موازی ارائه می‌شود. Skymont همچنین دارای یک رمزگشایی گسترده‌تر است که شامل خوشه‌های رمزگشایی 9 عریض (3×3) یا 50 درصد بیشتر از Crestmont E-Cores است؛ نانوکدی که موازی‌سازی میکروکد را در هر خوشه باز می‌کند و ظرفیت صف Uop که از 64 ورودی به 96 ورودی افزایش یافته است.
این هسته همچنین منابع بیشتری را با پنجره خارج از دستور که اکنون به 416 ورودی افزایش یافته است، دریافت می‌کند. پورت های Dispatch به 26 افزایش یافته‌اند که شامل 8 عدد صحیح ALU، 3 پورت پرش و 3 بار / چرخه است.
عملکرد برداری اکنون به خط لوله نقطه شناور 4x 128 بیتی و بردار SIMD برای 2x گیگافلاپ/TOP ارتقا یافته است. افزودن FMUL، FADD، FMA همچنین منجر به تأخیر کوتاه‌تر می‌شود و پشتیبانی سخت‌افزاری محلی برای گردکردن ممیز شناور وجود دارد. اینتل همچنین واحدهای اجرایی اضافی را در CPUهای Lunar Lake اضافه کرده که منجر به بهبود عملکرد هوش مصنوعی می‌شود. بار از 2 (128 بیتی) به 3 افزایش یافته، انباره از 2 به 4 افزایش یافته است در حالی که L2 TLB مشترک شاهد ارتقای از 3096 به 4192 ورودی برای کد و داده بوده است.
پیشرفت‌های زیرسیستم حافظه در سراسر صفحه افزایش می‌یابد به طوری که حافظه نهان L2 4 مگابایت L2 در هر چهار خوشه هسته، دو برابر پهنای باند از 64B به 128B/چرخه است و انتقال L1 به L1 اکنون سریع‌تر شده و ارتباطات قابل پیش‌بینی‌تری را ارائه می‌دهد. این با حذف نیاز به انتقال داده از پایه و در عوض رفتن به حافظه نهان L2 از طریق کش L1 به‌دست می‌آید.
Skymont E-Core IPC، عملکرد و کارایی برای Lunar Lake موبایلی
معماری هسته E Skymont همچنین در چندین پلتفرم مانند Low Power Island که در Lunar Lake برای یک سناریوی کارایی کارایی استفاده می‌شود، مقیاس‌پذیر است که از بافت کم‌مصرف و حافظه پنهان سیستم استفاده می‌کند و پوشش حجم کاری را افزایش می‌دهد.
برای Lunar Lake، IPC +38٪ در عدد صحیح (SPECrate2017_int_base est / GCC) و + 68٪ در Floating Point (Specrate2017_fp_base) در مقابل هستههای الکترونیکی Crestmont در پردازندههای Meteor Lake برآورد شده است.
پیشرفت‌های قابل مشاهده در بارهای کاری تک‌رشته‌ای:
- عملکرد مشابه در قدرت 1/3 (در مقابل Crestmont LP-E)
- 70% عملکرد بالاتر در ISO (در مقابل Crestmont LP-E)
- 2 برابر عملکرد بالاتر در اوج قدرت (در مقابل Crestmont LP-E)
پیشرفت‌های قابل مشاهده در بارهای کاری چندرشته‌ای
- عملکرد مشابه در 1/3 Power (در مقابل Crestmont LP-E)
- 2.9 برابر عملکرد بالاتر در ISO (در مقابل Crestmont LP-E)
- 4 برابر عملکرد بالاتر در اوج قدرت (در مقابل Crestmont LP-E)
همانطور که در بالا ذکر شد، Skymont E-core اینتل کاملا مقیاس‌پذیر است و در Arrow Lake می‌توانیم قابلیت‌های کامل این معماری را با بهبود IPC 2 درصدی نسبت به Raptor Cove P-Core در هر دو عدد صحیح و شناور مشاهده کنیم. اینتل نشان می‌دهد که چگونه Skymont به سرعت Raptor Cove با قدرت 0.6 برابری می‌رسد در حالی که عملکردی 1.2 برابری با همان قدرت ارائه می‌دهد. این آمار گویای جهشی واضح نسبت به هستههای الکترونیکی Crestmont و Gracemont است که قبل از آن عرضه شده بودند.
همچنین، Low-Power Island این تراشه دارای ریل ولتاژ اختصاصی خود بوذه و به DRAM نزدیکتر است. این بدان معناست که E-Core جداشده اکنون می‌تواند برای محصولات کم.مصرف و با کارایی بالا به‌خوبی مقیاس شود. اینتل همچنین فاش کرد که بین Skymont در یک Low-Power Island و Skymont در یک موتور اختصاصی یک دلتا 5٪ وجود دارد.
مدیریت انرژی تراشه Lunar Lake اینتل و به‌روزرسانی‌های Thread Director
با تراشه‌های Lunar Lake، اینتل یک ارتقای کاملاً جدید Thread Director را اضافه می‌کند که زمان‌بندی را برای استفاده بهتر از P & E-Cores روی تراشه توسعه می‌دهد. این مشخصه اولین‌بار در CPUهای Alder Lake معرفی شد و به Raptor Lake گسترش یافت. Thread Director ابتدا بارهای کاری با تقاضای بالا را برای هسته های P و بارهای کاری کم‌تقاضا را برای هستههای الکترونیکی برنامهریزی کرد. با گذشت زمان، کارهایی که برای E-Cores ارائه می‌شد، به P-Cores منتقل می‌شد که می‌توانست آن را سریع‌تر انجام دهد.
با این حال، در وضعیت فعلی، شاهد بودیم که Thread Director دارای اشکالاتی است، به خصوص در سناریوهای بازی که انتقال کار به هستههای الکترونیکی نهتنها کندتر است، بلکه گلوگاه‌های تاخیری را نیز معرفی می کند که باعث ایجاد قطعی ناخواسته در حین سوئیچ می‌شود. برای غلبه بر این مشکل، موتورهای بازی خاص، P-Cores را در اولویت قرار می.دهند و کاربران نیز برای دریافت بهترین عملکرد، به طور کامل E-Core را غیرفعال کرده‌اند.
با Meteor Lake، اینتل هستههای الکترونیکی LP خود را در همانجایی که کار برای اولین‌بار برنامهریزی شده بود، معرفی کرد و اگر Thread Director متوجه شود که کار بیش از ظرفیت است، به هستههای P و E استاندارد در تایل محاسباتی منتقل می‌شود.
برای تراشه Lunar Lake اینتل، Thread Director از هستههای الکترونیکی شروع می‌شود، اما برای گزینه‌های با عملکرد بالا، از هستههای P شروع می‌کنیم و به OEMها انعطاف‌پذیری می‌دهیم تا زمان‌بندی را بر اساس نیازشان تنظیم کنند. Thread Direction به شما نشان می‌دهد که حجم کار را در کدام هسته قرار دهید و تصمیم نهایی بر عهده سیستم‌عامل است.
اینتل همچنین پایه‌های جدیدی را برای Thread Director به ارمغان می آورد که عبارتند از:
- الگوریتم های پیشرفته برای طبقه بندی حجم کاری
- دانه‌بندی دقیق‌تر در رسیدگی به حجم کار
- اشاره انرژی/حرارتی بسیار کم به سیستم عامل برای تداوم تجربه
اینتل همچنین در حال معرفی OS Containment Zones در سیستم‌عامل ویندوز است که جدول اولیه را می‌خواند و منطقه را با پارامترهای PPM تنظیم می‌کند.
اینها شامل یک منطقه کارایی است که کار را برای هستههای الکترونیکی زمان‌بندی کرده، منطقه ترکیبی/محاسباتی که کار را در هستههای P زمان بندی می‌کند و یک حالت Zoneless که کار را در هسته های P و هستههای الکترونیکی زمان‌بندی می‌کند. این مناطق، بار کاری را فقط به آن هسته‌ها محدود می‌کنند و بقیه هستههای تایل محاسباتی را در حالت بیکاری نگه می‌دارند.
مدیریت انرژی نیز ارتقا را به عنوان یک بلوک داخلی در تراشه می‌بیند. این بلوک دارای سه پروفایل مدیریت انرژی است که شامل بهترین حالت کارایی، حالت متعادل و حالت عملکردی می‌شود. فرکانس تراشه و زمان‌بندی براساس حالت مربوطه انتخابشده توسط زمان‌بندی سیستم‌عامل است و بلوک مدیریت انرژی مستقیماً با موتور Thread Director Intel ارتباط برقرار می‌کند.
با این دو موتور، اینتل تا 35 درصد صرفه‌جویی در مصرف انرژی را با بهینه‌سازی کنترل و مدیریت انرژی که در برنامه‌هایی مانند مایکروسافت Teams فعال است، مدیریت می‌کند.
شرکا این آزادی را خواهند داشت که چرخ‌دنده های بهینه‌سازی را با استفاده از فناوری تنظیم پویای اینتل برای محصولات مربوطه خود انتخاب کنند. اینتل همچنین تیزری در مورد آینده Thread Director ارائه می‌کند که انتظار می‌رود از افزایش جزئیات سناریو، نکات زمان‌بندی مبتنی‌بر هوش مصنوعی و زمان‌بندی متقابل IP استفاده کند. این نوآوری‌ها ممکن است سال آینده به Panther Lake یا تراشه های بعد از آن بیایند.
NPU اینتل Lunar Lake NPU 4 نامیده می‌شود
یکی از بزرگترین نقاط فروش پلتفرم کامپیوترهای شخصی هوش مصنوعی آینده، TOPS هایی است که پلتفرم مربوطه ارائه می‌دهد. به طور کلی، پردازندههای گرافیکی به‌عنوان جزء اصلی برای انجام محاسبات هوش مصنوعی در نظر گرفته می‌شوند، اما اخیراً شاهد بوده‌ایم که NPUها شروع به تصاحب سهم بازار کرده‌اند، زیرا سرانه کمی ارائه می‌دهند و به‌طور خاص برای پردازش هوش مصنوعی طراحی شده‌اند، به این معنی که فقط در صورت نیاز اجرا می‌شوند. این امر منجر به کاهش قدرت و راهی کارآمد برای انجام هوش مصنوعی می‌شود.
اینتل نشان می‌دهد در حالی که CPU و GPU اکثریت بازار هوش مصنوعی را تشکیل می‌دهند، انتظار می‌رود NPUها با پیشروی بیشتر شاهد آمار پذیرش بالاتری باشند. به این ترتیب، این شرکت 120 TOPS پیک را با تراشه‌های Lunar Lake خود با NPU ارائه می‌دهد که به تنهایی 40٪ از کل قدرت پردازش را تشکیل می‌دهد.
در تراشه Lunar Lake، اینتل معماری NPU نسل چهارم خود به نام NPU 4 را ادغام کرده است و بازده انرژی دو برابر و پیک 48 TOPS را ارائه می‌دهد که 4.36 برابر نسبت به NPU در Meteor Lakeهایی است که فقط 11 TOPS ارائه می‌دهد. بنابراین چگونه اینتل از NPU 3 به NPU 4 می‌رسد؟ جواب این سوال مربوط به مقیاس‌پذیری است.
NPU 4 در کل نسخه بزرگتر و پیشرفته NPU 3 است که معماری را بهبود می‌بخشد، تعداد موتورها را افزایش می‌دهد و فرکانس را بیشتر می‌کند.
این ارتقاها ضروری هستند زیرا هوش مصنوعی بیشتر به عملیات Vector و Matrix متکی است که بسیار پیچیده هستند. NPU 4 دارای 12K MAC در مقابل 4K MAC در نسل آخر است و NCE یا موتورهای محاسبات عصبی از 2 به 6 افزایش یافته است.
NPU همچنین نرخ کلاک بالاتری را ارائه می‌دهد و آن را تا 1.95 گیگاهرتز از 1.4 گیگاهرتز قبلی در تراشه‌های Meteor Lake فراهم می‌کند. گفته می‌شود که NPU 4 دو برابر عملکرد ISO و 4 برابر عملکرد پیک را در مقابل NPU 3 ارائه می‌دهد. NPU 4 همچنین دارای Shave DSP ارتقایافته با 4 برابر محاسبه برداری و 12 برابر عملکرد کلی است که عملکرد ترانسفورماتور ALM را بهبود می‌بخشد. اندازه فایل رجیستر‌برداری 512 بیتی است و پهنای باند 4 برابری را به و از SHAVE DSP ارائه می‌دهد. موتور DMA همچنین 2 برابر پهنای باند بالاتر و عملکردهای جدیدی برای جاسازی توکن‌سازی دریافت می‌کند.
بنابراین بهبودهای کلی برای NPU 4 در مقابل NPU 3 عبارتند از:
- 12 برابر عملکرد وکتور بالاتر
- 4 برابر بالای هوش مصنوعی
- 2 برابر پهنای باند IP بالاتر
در انتشار پایدار، تراشه‌های جدید اینتل صرفه‌جویی قابل‌توجهی در مصرف انرژی در مقایسه با تراشه‌های Meteor Lake فراهم می‌کنند و در عین حال پرش عملکردی بیش از 4.5 برابر را ارائه می‌دهند.
IO تراشه Lunar Lake اینتل و پشتیبانی از وای‌فای 7 و Thunderbolt 4
اینتل Lunar Lake دارای اتصال به‌روز‌شده در قالب پشتیبانی از WIFI 7 و Thunderbolt 4 است.
لپتاپ‌های Lunar Lake دارای حداکثر 3 پورت Thunderbolt 4 هستند و با Thunderbolt 5 SSD سرعت خواندن و نوشتن تا 25 درصد بهتر را ارائه می‌دهند. علاوه بر این، این تجربیات با استفاده از Thunderbolt Share تسریع می‌شوند که سطح جدیدی از بهره‌وری را اضافه می‌کند و امکان اتصال multi-PC را فراهم می‌کند.
برای وای‌فای، اینتل به جای استفاده از یک ماژول مجزا مانند نسل قبلی Meteor Lake، آخرین فناوری‌های وای‌فای 7 را روی خود تراشه ادغام می‌کند. ویژگی‌های جدید شامل تشخیص نزدیکی وای‌فای، بلوتوث از طریق PCIe در مقابل USB، کاهش 55 درصدی زمان بوت‌شدن ، بازی‌های کم‌مصرف و بهره‌وری است که در عین حال باعث کاهش هزینه‌ها می‌شود.
وای‌فای 7 در تراشه Lunar Lake اینتل دارای 28٪ اندازه سیلیکون کوچکتر در مقایسه با رابط شبکه BE 200 و دارای رابط CNVio 3 با سرعت 11 گیگابیت‌درثانیه (در مقابل 5 گیگابیت بر ثانیه برای CNVio 2) است. همچنین فناوری کاهش تداخل RF وجود دارد که به صورت پویا فرکانس ساعت DDR را تنظیم می‌کند و تأثیر زیادی بر عملکرد وای‌فای دارد. مهمترین جنبه ادغام وای‌فای در تراشه‌های Lunar Lake، عملیات Multi-Link یا MLO است که قابلیت اطمینان، افزایش توان عملیاتی، بهبود تأخیر، و جداسازی/تمایز ترافیک را اضافه می‌کند.
امنیت همچنین یکی از جنبه‌های مهم تراشه Lunar Lake اینتل، به‌ویژه در پلتفرم‌های EVO است. Lunar Lake دارای چندین موتور امنیتی داخلی است که امنیت سخت‌افزاری مانند Intel SSE (موتور امنیتی سیلیکون)، Intel GSC (کنترل کننده امنیت گرافیکی)، CSME (موتور امنیت و مدیریت همگرا) و Intel PSE (موتور امنیتی شریک) را فراهم می‌کند.
انتظار می رود تراشه های Lunar Lake اینتل در سه ماهه آینده عرضه شوند. اینتل هیچ اطلاعاتی در مورد SKUها، عملکرد و قیمت آنها به اشتراک نمی‌گذارد، اما هرچه به عرضه نزدیکتر شدیم، احتمال انتشار این اطلاعات بیشتر می‌شود.
توسط 
توسط 
دیدگاهتان را بنویسید