فریبی که از جان رومرو خوردیم (معرفی بازی جدید یکی از خالقان سری Doom)

در ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که این مطلب می توانست نوشته نشود و اشتباهی که نگارنده ی متن پیش رو حدود یک هفته قبل (به شکل ناخواسته) مرتکب آن شد به شکل زیر سبیلی رد گردد و آب هم از آب تکان نخورد. اما هنگامی که اشتباهی سهوی توسط نویسنده ی یک وب سایت معتبر صورت می گیرد و به خوانندگان آن منبع به شکل ناخواسته اطلاعات نادرست داده می شود، باید به این اشتباه اشاره و به آن اعتراف کرد و مهم تر از همه از مخاطبان پوزش خواست. و چه بهتر که این امر توسط نویسنده ی همان مطلبی انجام گیرد که بر اساس اطلاعات اشتباه به رشته ی تحریر در آمده است.

اگر به خاطر داشته باشید چندی پیش در قالب این مطلب به معرفی تکنولوژی جدیدی به نام Blackroom پرداختیم. تکنولوژی هیجان انگیزی که به تازگی مشخص شده وجود خارجی ندارد و تنها دامی بوده است که بازی ساز کارکشته ای به نام جان رومرو برای امثال نگارنده ی این سطور پهن کرده بود و اکنون خود از آن پرده برداشته است. البته اشتباهی که توسط نگارنده ی این متن و همچنین متن دو قسمتی پروژه ی Blackroom (که ای کاش نگاشته نمی شد) صورت گرفت را بسیاری از منابع مرتبط با دنیای بازی های کامپیوتری مرتکب شدند و به دامی افتادند که توسط جناب رومرو بر سر راه آنان نهاده شده بود. در واقع اطلاعاتی که در قالب متن مربوط به پروژه ی Blackroom ارائه شد همگی از طریق وب سایت رسمی مربوط به این پروژه و همچنین برخی منابع منعکس کننده ی آن به دست آمده بودند که اگر چه در مواردی (از جمله امکان خواندن ذهن کاربران و تبدیل اطلاعات موجود در آن به تصاویر هولوگرافیک) بسیار آینده گرایانه ، علمی تخیلی و دور از ذهن به نظر می رسیدند، اما در عین حال با توجه به نوع طراحی این وب سایت و همچنین لیست افراد دخیل در این پروژه (که اکنون مشخص شده تنها شخصیت های خیالی یک بازی کامپیوتری هستند) تنها بدبین ترین افراد می توانستند به صحت این اطلاعات شک کنند. به هر حال اشتباه صورت گرفته توسط نگارنده ی این سطور هیچ ارتباطی به وب سایت سخت افزار ندارد و تنها از قصور و نا آگاهی نویسنده ی مطلب مذکور (که این جانب باشم) سر چشمه می گیرد. به همین دلیل ضمن پوزش خواهی از خوانندگان مطلب یاد شده و امید به عدم تکرار اشتباهات مشابه در آینده، می رویم تا نگاهی به اصل قضایای مربوط به پروژه ی Blackroom داشته باشیم. قضایای تا پیش از این مبهمی که به تازگی از پرده بیرون آمده و علاقه مندان به بازی های کامپیوتری را از اشتباه بیرون آورده اند.

نام Blackroom در واقع نام بازی جدیدی است که به دست دو تن از تاثیر گذار ترین بازی سازان سبک شوتر اول شخص یعنی جان رومرو و آدرین کارمک (که البته هیچ نسبتی با دیگر غول این سبک یعنی جان کارمک ندارد) در دست ساخت بوده و اطلاعات مربوط به آن به تازگی در اختیار علاقه مندان به دنیای بازی های کامپیوتری قرار گرفته است. این دو تن که از شاخص ترین بازی سازان شرکت id Software (و از بنیان گذاران اصلی آن در کنار جان کارمک) به شمار می روند، پس از سال ها دوباره در قالب یک تیم واحد در کنار یکدیگر گرد آمده و به تولید بازی جدیدی در سبک شوتر اول شخص مشغول شده اند. اثری که تمامی مراحل موجود در آن توسط رومرو طراحی خواهد شد و آدرین کارمک نیز او را در این امر یاری می نماید. در واقع آن چه که جان رومرو پیش از این به شکل کاملاً استادانه ای آن را در قالب واقعیت و تکنولوژی وسوسه برانگیز و جالب Blackroom از طریق وب سایت جعلی خود به خورد مخاطبان تکنولوژی دوست داده بود، هسته ی اصلی داستان بازی جدید او را تشکیل می دهد. به عبارت بهتر در داستان بازی Blackroom شاهد تولید تکنولوژی جدیدی به همین نام توسط شرکت خیالی هوکسار هستیم که به کاربران خود این امکان را می دهد تا از طریق تصاویر هولوگرافیک، دنیای خیال و واقعیت را به هم پیوند بزنند. نوعی شبیه ساز بسیار پیشرفته که علاوه بر مصارف سرگرمی کاربرد های بسیار مهمی در صنایع نظامی و تجاری نیز دارد. با این حال مراحل آزمایش این پروژه در ادامه به مشکلاتی بر می خورد و شما در قامت یکی از مهندسان اصلی شرکت هوکسار یعنی دکتر سانتیاگو سونورا باید به دنیای بینابینی واقعیت و خیال، که توسط Blackroom شکل گرفته است پا گذاشته و به حل مشکلات به وجود آمده بپردازید. در واقع اگر تکنولوژِی سفر های زمانی را جایگزین تکنولوژی شبیه سازی دنیای مجازی در واقعیت بکنیم، شاید بتوان گفت که هسته ی اصلی داستان بازی Blackroom شباهت هایی هم به مورد مشابه در داستان بازی Quantum Break دارد.

گیم پلی بازی Blackroom قرار است در راستای تجربیات اصلی سازندگان نام آشنای این اثر در دنیای بازی های کامپیوتری طراحی گردد و علاوه بر سرعت بالا و اکشن نفس گیر، مبتنی بر توانایی ها و مهارت های تجربه کنندگان این بازی در طول مراحل این اثر در زمینه ی یافتن راه های مخفی، گذر از موانع موجود و مواردی از این دست باشد. از سوی دیگر نوع داستان بازی Blackroom این اجازه را به سازندگان آن داده است تا به طراحی مراحل متنوعی برای کمپین داستانی این اثر بپردازند. به نحوی که لوکیشن های این بازی موارد گوناگونی نظیر غرب وحشی یا ایستگاه های فضایی را در بر می گیرد و به دلیل امکان شبیه سازی محیط های مجازی در داستان بازی Blackroom ، می توان انتظار مراحل بسیار متنوعی را در بخش داستانی این بازی داشت. در واقع رومرو و کارمک این بازی را همان شوتر اول شخصی می دانند که این روز ها بسیاری از علاقه مندان به این سبک در انتظار ملاقات با آن به سر می برند. بازی خوش ساختی که علاوه بر بهره بردن از یک گیم پلی ده ساعته در بخش کمپین داستانی (که حول و حوش تکنولوژی خیالی Blackroom پایه ریزی شده است)، دارای بخش مفصل چند نفره و همکاری تیمی نیز خواهد بود. به عبارت بهتر تجربه کنندگان بازی Blackroom علاوه بر امکان انجام مراحل این اثر به شکل همکاری تیمی، در قالب بخش چند نفره ی این بازی خواهند توانست به تجربه ی مد های آشنایی نظیر Death Match بپردازند و علاوه بر آن در بخش Arena ، رقابت های نفس گیر و پر زد و خوردی را از سر بگذرانند.

بخش چند نفره ی بازی Blackroom در ابتدا از شش نقشه ی مجزا بهره خواهد برد که پس از انتشار این بازی امکان بسط و گسترش مطلوبی خواهد داشت. چرا که سازندگان این اثر از امکان پشتیبانی کامل از قابلیت ماد سازی برای بازی Blackroom خبر داده اند و به این ترتیب علاقه مندان به این بازی خواهند توانست علاوه بر امکان تولید ماد های گوناگون به طراحی نقشه های متعددی برای بخش چند نفره ی این اثر بپردازند. گذشته از آن مواردی نظیر امکان بهره گیری از سرور های اختصاصی و همچنین عدم استفاده از DRM در بازی Blackroom می تواند خبر بسیار خوبی برای چشم انتظاران این بازی باشد. گفتنی است که جان رومرو و آدرین کارمک برای تامین بخشی از هزینه های تولید بازی Blackroom به تازگی این بازی را وارد پروسه ی کراود فاوندینگ از طریق شاخه ی کیک استارتر نموده اند و در نخستین روز از ورود بازی Blackroom به بخش مذکور، رقمی نزدیک به 76 هزار دلار از بودجه ی هدف 700 هزار دلاری آن توسط علاقه مندان به این اثر تامین شده است. بر اساس برنامه ریزی های صورت گرفته بازی Blackroom قرار است در زمستان سال 2018 میلادی در اختیار علاقه مندان به عناوین شوتر اول شخص قرار گیرد و در حال حاضر تنها پلتفرم کامپیوتر های خانگی (ویندوز و مک) به عنوان پلتفرم مقصد این بازی اعلام شده است. با این حال در صورت مساعد بودن اوضاع شاید بازی Blackroom در نهایت برای کنسول های خانگی نیز منتشر گردد. به هر حال اگر چه پروژه ی خیالی Blackroom از بازی Blackroom  بسیار وسوسه بر انگیز تر و جذاب تر جلوه می کرد، اما همکاری دوباره ی جان رومرو و آدرین کارمک پس از سال ها خبر بسیار خوبی برای بازی دوستان قدیمی خواهد بود و امید می رود که این دو بتوانند تجربیات موفق خود در آثاری نظیر Doom را بار دیگر در دنیای بازی های کامپیوتری و در قالب بازی Blackroom تکرار نمایند.