داشتن یک نمایشگر 5.95 اینچی با وضوح 2160×1080 بسیار کاربردیتر از تاچ بار اپل با وضوح و نسبت غیر معمول است. اگر شما قصد انجام کارهای بیشتری را دارید Asus ScreenPad گزینه بهتری است. از نظر شما کدام یک مفیدتر است؟ یک نوار OLED که بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد یا یک نمایشگر به اندازه یک اسمارت فون؟ برای امور چندرسانهای و بهره وری ما پول خود را روی دومی هزینه میکنیم.
مفهوم Asus ScreenPad میتواند تمام کارهایی که با اپل تاچ بار انجام داد را هدف گرفته اما در یک نسبت ابعاد و فرم فاکتور بسیار بهتر برای رنج بیشتری از نرم افزارها. این سازنده تایوانی برای اولین بار ScreenPad 1.0 را با مدل ZenBook Pro 15 UX580 2018 رونمایی کرد و بعدا شاهد ScreenPad 2.0 بودیم که طی کامپیوتکس 2019 برای مدلهای بیشتری معرفی کرد. با تغییر تاچ پدهای سنتی به یک نمایشگر لمسی مشابه اسمارت فونها، کاربران حالا یک صفحه نمایش ثانویه در اختیار دارند که همیشه همراه لپ تاپشان خواهد بود. حضور ScreenPad 2.0 در VivoBook S15 2019 باعث شده تا بتوان آن را بررسی کرد.
نکات مثبت ScreenPad
- اگر شما با مزایای یک نمایشگر ثانویه آشنا باشید، حتما با نحوه استفاده ScreenPad ارتباط برقرار خواهید کرد زیرا ویندوز آن را به عنوان یک صفحه نمایش خارجی شناسایی میکند.
- افزایش بهره وری. حضور یک صفحه نمایش دیگر باعث میشود امور روزمره راحتتر صورت پذیرند.
- نسبت ابعاد عجیب تاچ بار اپل باعث میشود توسعه دهندگان برای استفاده از آن رابط کاربری نرم افزار را تغییر دهند. اما ScreenPad نیاز به چنین چیزی ندارد.
- به شکل همزمان میتوانید موسیقی را کنترل کنید، در زمان گیمینگ استفاده از منابع سیستم را مشاهده کنید، ویدیوی دیگری در آن پخش کنید، پیام دهید یا به شکل زنده توییتر خود را در زمان کار یا بازی بررسی کنید.
- رابط کاربری شبیه به اندروید که باعث سادگی گشت و گذار در تنظیمات میشود.
نکات منفی ScreenPad
- وضوح و نسبت ابعاد با نمایشگر اصلی متفاوت است (2:1 در برابر 16:9). برای یک دستگاه با دو صفحه نمایش وضوح یکسان باعث روان شدن تجربه کلی خواهد شد.
- این نمایشگر مات کمی متفاوت از نمونههای براق مورد استفاده در اسمارت فونهاست. متنها و تصاویر به اندازه آنها در ScreenPad جذاب نمایش داده نمیشوند حتی با وضوح و پیکسل در اینچ بالا.
- میزان طول عمر باتری نزدیک به 90 دقیقه در مقایسه با لپ تاپ بدون ScreenPad کاهش مییابد.
- میزان بازتاب نور به شدت روی صفحه نمایش تاثیر گذار بوده و حتی مقداری زاویه نیز باعث میشود نتوانید به خوبی محتوای آن را مشاهده کنید.
- اجرای بازی در صفحه نمایش اصلی در حالیکه روی ScreenPad مشغول به گشت و گذار در اینترنت باشید، ممکن است اما تقریبا غیر عملی. با چنین کاری ویندوز به شکل اتوماتیک به minimize یا maximize کردن نرم افزار اصلی میپردازد.
- فاصله فیزیکی بین دو نمایشگر زیاد بوده و شما مجبور هستید تمرکز خود را مدام بین آنها تغییر دهید. تاچ بار اپل از این نظر برتری دارد زیرا نزدیکتر به نمایشگر اصلی قرار دارد.
- عدم حضور فیدبک لرزشی یا صدایی برخلاف اکثر تلفنهای هوشمند. برخی اوقات نرم افزارها بلافاصله بعد از لمس اجرا نمیشوند و شما نمیتوانید متوجه شوید آیا لمس شما درست اتفاق افتاده یا خیر.
در حالیکه هنوز فضای بسیاری برای بهبود باقیست اما ScreenPad 2.0 حداقل نسبت به ScreenPad 1.0 یک بهروزرسانی بسیار عالیست. جاییکه رابط کاربری کندتر، کم نورتر و بسیار مستعد بازتاب بود. در کل بهره وری این تکنولوژی به شکل مشخصی بسیار منطقیتر از راه حل اپل است.
منوی اصلی پیش فرض
NumPad مجازی میتوانست با حضور فیدبک لرزشی بسیار بهتر باشد
منوی تنظیمات (بخش اول)
منوی تنظیمات (بخش دوم)
دو وضوح برای نمایشگر ثانویه. شما همچنین میتوانید از طریق ویندوز وضوحهای دیگری را نیز برای آن تعریف کنید
نرخ نوسازی 50 یا 60 هرتز. نرخ نوسازی پایینتر باعث کاهش مصرف انرژی خواهد شد
میانبُرهای قابل شخصی سازی
نمایشگر در حالت تاچ پد تاریک میشود
توسط 
توسط 
توسط 
به نظر من کاربری نداره و برای اپل خیلی بهتره …. بحث برندی نیستشا …. بحث کاربرد داشتنه ….این نمایشگر در وحله اول خیلی جذاب و وسوسه کنندست ولی در عمل و به مرور اصلا کاربردی نیست …نکات منفیشو بخونید متوجه حرفم میشید …کاملا نکات منفیشو نویسنده درست ذکر کرده علل خصوص :
نکات منفی ScreenPad
وضوح و نسبت ابعاد با نمایشگر اصلی متفاوت است (2:1 در برابر 16:9). برای یک دستگاه با دو صفحه نمایش وضوح یکسان باعث روان شدن تجربه کلی خواهد شد.
این نمایشگر مات کمی متفاوت از نمونههای براق مورد استفاده در اسمارت فونهاست. متنها و تصاویر به اندازه آنها در ScreenPad جذاب نمایش داده نمیشوند حتی با وضوح و پیکسل در اینچ بالا.
میزان بازتاب نور به شدت روی صفحه نمایش تاثیر گذار بوده و حتی مقداری زاویه نیز باعث میشود نتوانید به خوبی محتوای آن را مشاهده کنید.
اجرای بازی در صفحه نمایش اصلی در حالیکه روی ScreenPad مشغول به گشت و گذار در اینترنت باشید، ممکن است اما تقریبا غیر عملی. با چنین کاری ویندوز به شکل اتوماتیک به minimize یا maximize کردن نرم افزار اصلی میپردازد.
فاصله فیزیکی بین دو نمایشگر زیاد بوده و شما مجبور هستید تمرکز خود را مدام بین آنها تغییر دهید. تاچ بار اپل از این نظر برتری دارد زیرا نزدیکتر به نمایشگر اصلی قرار دارد.