در شرایطی که (بر اساس قول سران کمپانی نینتندو در سال گذشته) قرار بود تا علاقه مندان به کنسول جدید کمپانی نینتندو ، که در حال حاضر تنها با نام مستعار NX شناخته می شود، در سال جاری (سال 2016 میلادی) به طور کامل با این کنسول جدید آشنا شوند، اما در حالی که حدود پنج ماه از سال 2016 را پشت سر گذاشته و وارد ماه ششم از آن شده ایم، هنوز هیچ خبر تازه ای از کنسول جدید نینتندو به گوش نمی رسد و کنسول مرموز NX از لحاظ ماهیت دقیقاً همان چیزی است که سال گذشته در همین روز ها بود. با این حال حواشی و شایعات گوناگون پیرامون این کنسول معرفی نشده همچنان به قوت خود باقی هستند و هنوز هم همانند ماه های گذشته با قاطعیت می توان گفت که هر دم از باغ شایعات مربوط به کنسول NX بری می رسد.
تازه ترین اخبار (یا بهتر است بگوییم شایعات) مطرح شده پیرامون کنسول NX بر به تعویق افتادن فرآیند تولید انبوه این کنسول دلالت دارد. به این ترتیب که به نظر می رسد فرآیند تولید انبوه کنسول نیم چاشت نسل هشتمی کمپانی نینتندو قرار است با نیم سال تاخیر همراه شده و به جای نیمه های سال جاری میلادی (سال 2016) به اوایل سال 2017 میلادی موکول گردد. در واقع بر اساس برنامه ریزی انجام شده توسط سران نینتندو قرار بر این بود تا مراحل اصلی تولید کنسول NX از میانه های سال 2015 میلادی آغاز گردد و فرآیند تولید انبوه آن هم از میانه های سال جاری میلادی (حول و حوش همین روز هایی که در آن به سر می بریم) کلید بخورد. اما بر اساس اطلاعات منتشر شده توسط یکی از منابع نزدیک به کمپانی نینتندو که توسط دیجی تایمز منتشر شده است، به نظر می رسد که سران نینتندو به تازگی این برنامه ی زمان بندی شده را تغییر داده و بخش پایانی آن را چیزی در حدود شش ماه به تاخیر انداخته اند. بر اساس ادعای منبع مذکور این اقدام کمپانی نینتندو به دلیل پشتیبانی کنسول NX از بازی های مبتنی بر تکنولوژی واقعیت مجازی صورت گرفته است و در واقع این گونه به نظر می رسد که سران نینتندو نیز همانند رقبای اصلی خود در دنیای بازی های کامپیوتری، به منظور جا نماندن از قافله ی پر طمطراق تکنولوژی واقعیت مجازی قصد گنجاندن امکان انجام بازی های مبتنی بر این تکنولوژی نوین را در کنسول جدید در دست تولید خود دارند. البته در این میان هیچ مشخص نیست که کنسول NX قرار است به چه ترتیبی از بازی های مبتنی بر تکنولوژی واقعیت مجازی پشتیبانی نماید و این در حالی است که تکلیف رقبای کمپانی نینتندو در دنیای واقعیت مجازی کاملاً مشخص به نظر می رسد. به عبارت بهتر کنسول نیم چاشت نسل هشتمی شرکت سونی که در حال حاضر با نام موقت Play Station 4 Neo شناخته می شود (و البته وجود یا عدم وجود آن هنوز به صورت رسمی توسط شرکت سونی مورد تایید قرار نگرفته است) برای به نمایش در آوردن هر چه بهینه تر قدرت هدست انحصاری واقعیت مجازی سونی یعنی Play Station VR طراحی شده است و از سوی دیگر سران شرکت مایکرو سافت هم قصد دارند به منظور پشتیبانی کنسول جدید نسل هشتمی خود (با نام موقت Scorpio) از هدست واقعیت مجازی Oculus Rift بهره بگیرند. در این میان شاید بتوان ادعا کرد که تکلیف کنسول NX در دنیای واقعیت مجازی کاملاً نا مشخص به نظر می رسد و حرکت کمپانی نینتندو به سمت تنها گزینه ی باقی مانده در این میدان یعنی هدست واقعیت مجازی HTC Vive هم در حال حاضر اندکی بعید می نماید. بر این اساس تنها گزینه ی محتمل باقی مانده برای کنسول NX امکان پشتیبانی این کنسول از هدست های واقعیت مجازی پلتفرم موبایل است. دلیل اصلی ما برای مطرح کردن این احتمال شایعاتی است که پیرامون دو گانه (هیبرید) بودن توانایی های کنسول NX وجود دارد. به این معنی که گفته می شود کنسول NX به موجب بهره بردن از کنترلر لمسی خود که شکل و شمایلی نظیر تلفن های هوشمند دارد این قابلیت را خواهد داشت تا علاوه بر بازی های مرسوم کنسولی، امکان انجام بازی های موبایل را هم (با ظاهر شدن در قامت یک کنسول دستی) برای دارندگان این محصول فراهم آورد. به همین دلیل هیچ بعید نیست که کنسول NX در عین پشتیبانی از بازی های پلتفرم موبایل، از شناخته شده ترین هدست های واقعیت مجازی این پلتفرم (که بر اساس برخی آمار های موجود تعداد مخاطبان بیشتری نسبت به هدست های حرفه ای واقعیت مجازی خواهند داشت) نیز پشتیبانی نماید. به هر حال تمامی موارد ذکر شده در سطور فوق تنها یک احتمال به شمار می رود و باید دید که کنسول NX در عمل به چه ترتیبی از تکنولوژی واقعیت مجازی پشتیبانی خواهد کرد.
شور و اشتیاق کمپانی نینتندو مبنی بر فراهم آوردن امکان پشتیبانی از بازی های مبتنی بر تکنولوژی واقعیت مجازی در کنسول NX در شرایطی رقم می خورد که مدیر عامل یکی از موفق ترین و نام آشنا ترین شرکت های فعال در دنیای بازی های کامپیوتری یعنی آقای استراوس زلنیک نظر چندان مثبتی نسبت به این تکنولوژی نو پا و موفقیت آن در میان بازیبازان ندارد. در واقع مدیر عامل شرکت Take – Two بر این اعتقاد است که در حال حاضر هیچ بازار قابل توجهی برای آن دسته از ابزار های بازی که به منظور انجام بازی های کامپیوتری توسط آن ها در مجموع باید رقمی معادل دو هزار دلار پرداخت کرد و در عین حال یک اتاق کامل را هم به منظور استفاده ی مناسب از این ابزار ها و انجام بازی های مرتبط با آن ها تخصیص داد وجود ندارد. به عبارت بهتر از دیدگاه آقای زلنیک استفاده از ابزار های بازی مبتنی بر تکنولوژی واقعیت مجازی در حال حاضر امری بسیار هزینه بر و گران قیمت محسوب می شود و بر همین اساس نمی توان موفقیت قابل توجهی را برای این ابزار ها در ابتدای راه متصور بود. او همچنین معتقد است که در حال حاضر فرد خاصی را در امریکا سراغ ندارد که بخواهد برای انجام سرگرمی های تعاملی بیش از 300 دلار هزینه صرف کند و در عین حال با تخصیص دادن یک اتاق کامل برای چرخیدن آزاد درون آن، با هدستی بر روی چشم و دو کنترلر در دستان خود، همراه با هراس از برخورد با میز قهوه به انجام بازی های کامپیوتری بپردازد! البته مدیر عامل شرکت Take –Two به تصریح این نکته پرداخته که به هیچ وجه مخالف ابزار های مبتنی بر تکنولوژی واقعیت مجازی نیست؛ اما در عین حال هنوز نسبت به موفقیت این ابزار ها در دنیای بازی های کامپیوتری مشکوک است و به همین دلیل شرکت تحت سرپرستی او تا اطلاع ثانوی هیچ فعالیت قابل توجهی در بازار مربوط به تکنولوژی واقعیت مجازی نخواهد داشت. به عبارت بهتر شرکت Take – Two در بازه ی زمانی شش تا دوازده ماه آینده به طور کامل از دنیای واقعیت مجازی دور خواهد ماند تا سران این شرکت در نهایت با مشاهده ی باز خورد های مربوط به این بازار نو پا و سنجش میزان کشش و پتانسیل عملی آن نسبت به حضور در دنیای واقعیت مجازی تصمیم بگیرند. البته آقای زلنیک نظریاتی هم در رابطه با انتشار سالانه ی بازی های کامپیوتری دارد و معتقد است که انتشار بازی های بزرگ و فرنچایز های شناخته شده ی حاضر در دنیای بازی های کامپیوتری به شکل سالانه هیچ تاثیر مثبتی بر صنعت بازی سازی و پیشرفت آن نخواهد داشت و بر همین اساس شرکت Take – Two به غیر از عناوین ورزشی خود (که انتشار سالانه ی آن ها از دیگاه آقای زلنیک کاملاً قابل توجیه است) هیچ بازی بزرگ دیگری را به شکل سالانه به بازار بازی های کامپیوتری عرضه نمی کند. در واقع مدیر عامل شرکت Take – Two طی کنایه ای غیر مستقیم به مجموعه هایی نظیر Assassin’s Creed و Need for Speed (که دیگر قرار نیست به شکل سالانه تولید شوند) به تصریح این نکته پرداخته است که اکنون دیگر همگان به این حقیقت رسیده اند که کیفیت بسیار مهم تر از کمیت است و به همین دلیل هیچ کدام از عناوین شرکت Take – Two به بازی های پر شمار سالانه تبدیل نشده و نخواهند شد. در هر صورت احتمالاً شرکت Take – Two به معرفی تعدادی از عناوین محبوب خود در نمایشگاه E3 2016 خواهد پرداخت. بنا بر این باید چند روز دیگر هم منتظر ماند و دید که شرکت Take – Two در نمایشگاه E3 امسال کدام یک از فرنچایز های غیر سالانه و غیر کمی خود را به هواداران دنیای بازی های کامپیوتری معرفی خواهد کرد.
کاملا درست
دنیا اینده دنیا واقعیت مجازی خواهد بود کلید خوردن این موضوع هم از 3d بودن بازی و فیلم ها رقم خورد بزرگ ترین مشکل پیش رو هزینه تمام شده برای اجرای یک بازی یا…هست که اونم در آینده نه چندان دور کامل حل میشه البته خودم یه ایده دارم اما خیلی گران تر در میاد و در حال حاصر غیر قابل اجرا!
فقط این نیست که گوشها هم میکروب میگیره شنوایی کم میشه رو اعصاب تاثیر داره و …
چه دردی واردی بازار شده!
واقعا VR نمیشه گفت زیاد خوبه – چشم هارو ضعیف میکنه و نزدک بینیو رو ضعفی میکنه و انحراف چشم هم می یاره – و میزان استرس که وارد میکنه بیش از حد مجاز بدنه و این باعث میشه بعد چند مدت شما دچار فشار خون میشه………..
مرسی:-bd