شب گذشته کمپانی ایلان ماسک و مهندسین کمپانی اسپیس ایکس توانستند با موفقیت پرتاب آزمایشی راکت Flacon Heavy را به پایان برسانند. خبر موفقیت تسلا به اندازه ای در جهان بازتاب یافت که کمتر رسانه ای یافته خواهد شد که به هیچ شکلی به پرتاب این راکت نپرداخته باشد. اما در هر حال باید امروز و موفقیت کمپانی اسپیس ایکس را نقطه عطفی در تاریخ بشر دانست.
برنامه ساخت راکت فالکون هِوی از سال 2011 آغاز شد. در ابتدا اسپیس ایکس پیش بینی کرده بود نمونه نهایی این راکت در سال 2013 یا 2014 به بهره برداری برسد اما به دلایل مختلفی این تاریخ با تاخیر مواجه شد. پرتاب های آزمایشی راکت های Falcon 9 دو بار با شکست مواجه شدند و برنامه ریزی کمپانی را به شدت با چالش مواجه کردند. ایلان ماسک، مدیرعامل اسپیس ایکس، در مصاحبه ای در جولای گذشته در رابطه با برنامه پرتاب راکت فالکون هوی گفته بود: “در ابتدا همه چیز ساده به نظر می رسید. کافی بود تنها یک بوستر با قابلیت اتصال ساخت و سپس پرتاب های آزمایشی را آغاز کرد. اما بعد مشخص شد هر نکته کوچکی باعث تغییرات بسیار زیادی در آیرودینامیک راکت و جزئیات دیگر آن می شود”. مجموعه این اتفاقات باعث شدند طراحی مهندسی راکت Falcon Heavy به یک کابوس تبدیل شده و بسیار از آنچه تصور میشد دشوارتر و پر هزینه تر باشد.
با این حال سرانجام در فوریه 2018 اولین پرتاب واقعی راکت فالکون هوی با موفقیت انجام شد. این سازه عظیم در حال حاضر به عنوان قدرتمندترین راکت ساخت بشر شناخته می شود. در فالکون هوی از 27 پیشرانه استفاده شده که بسیار بیشتر از موتورهای به کار گرفته شده بر روی تمامی راکت های ساخته شده تا کنون است. مجموع این 27 پیشرانه رانشی معادل 5 میلیون پوند یا بیش از 22 میلیون و 240 هزار نیوتن در لحظه برخاستن از سطح زمین تولید می کند. چنین نیروی فوق العاده ای قادر است محموله ای به وزن بیش از 63000 کیلوگرم را به مدار زمین ارسال کند که دو برابر بیشتر از محموله قابل جا به جایی توسط تمامی راکت های تجاری کنونی است.
پرتاب بامداد گذشته تنها با یک هدف اصلی انجام شد: بررسی اینکه آیا راکت Falcon Heavy قادر به انجام کاری که برای آن ساخته شده هست یا خیر. این وظیفه، قرار دادن یک محموله در مداری مشخص بود. بر اساس برنامه ریزی های اسپیس ایکس، محموله فالکون هوی به جای بلوک های سیمانی رایج، یک دستگاه خودروی تسلا رودستر نسل اول و یک سرنشین به نام Starman بودند که می بایست در مداری پیرامون خورشید و به اندازه فاصله تقریبی ستاره مرکزی منظومه شمسی تا کره مریخ قرار داده میشد. این کار در واقع گام نخست برای انجام ماموریت های بعدی SpaceX روی سطح مریخ بود.
بخش بالایی راکت (استیج) که ماشین و آدمک Starman در آن قرار داشتند پس از جدا شدن از بوسترهای فالکون هوی دو بار دیگر انفجار را تجربه می کرد. پس از انفجار اول، استیج به مدت شش ساعت در حالت آماده باش قرار داده شد که در آن هیچ واکنش دیگری صورت نمیگرفت. این وقفه طولانی برای نمایش توانایی راکت فالکون هوی در انجام نوع خاصی از مانورهای مداری برای نیروی هوایی ایالات متحده صورت گرفت. در این فاصله، استیج به همراه ماشین و سرنشین آن از کمربند ون آلن که اطراف زمین را احاطه کرده عبور کردند. عبور از ون آلن برای اسپیس ایکس یک چالش بسیار بزرگ به حساب می آمد. زیرا ممکن بود سوخت موجود در آن دچار یخ زدگی شده و انفجارهای بعدی را مختل کند که در نهایت باعث شکست خوردن عملیات قرار دادن محموله در مدار میشد. با این حال پس از مدت کوتاهی از عبور راکت از کمربند ون آلن، ایلان ماسک در توییتی اعلام کرد همه شرایط عادی هستند و انفجار نهایی نیز با موفقیت انجام شده است. با این حال بر خلاف انتظارات اسپیس ایکس، محموله در مداری قرار گرفت که نه تنها در فاصله ای بین مریخ و خورشید قرار می گیرد، بلکه از آن فراتر می رود و حالا حداکثر فاصله آن تا خورشید در محدوده کمربند سیارکی است که بین دو سیاره مریخ و مشتری قرار گرفته و در نتیجه با وجود نتیجه متفاوت از پیش بینی ها، اسپیس ایکس نتیجه ای بهتر از آنچه تصور می کرد به دست آورد. در نهایت نیز دو بوستر فالکون هوی با موفقیت روی زمین و در محل هایی که از پیش توسط اسپیس ایکس مشخص شده بود فرود آمدند و البته هسته مرکزی که در مرحله سوم از محموله جدا شده بود طبق پیش بینی ها روی سکوی شناوری در اقیانوس اطلس فرود نیامد. با این حال فرودهای دیشب تعداد عملیات موفقیت آمیز اسپیس ایکس را به 23 می رساند و حالا آنها آماده اند فعالیت های خود را برای انجام پروژه های بزرگ تر گسترش دهند.
فرود موفقیت آمیز بوسترها آنها را برای انجام ماموریت های بعدی آماده می کند. اسپیس ایکس در حال حاضر سفارشات متعددی از کشورهای مختلف دریافت کرده است. آنها در نیمه اول سال 2018 قرار است یک ماهواره مخابراتی متعلق به عربستان سعودی را به فضا پرتاب کنند. سپس تا ماه ژوئن یک محموله متعلق به نیروی هواوی ایالات متحده را به صورت آزمایشی به مدار زمین خواهند برد تا تاییدیه های نهایی را برای انجام ماموریت های مرتبط با امنیت ملی ایالات متحده دریافت کنند. پس از آن دو قرارداد تجاری برای ارسال دو ماهواره Inmarsat و Viasat نیز بسته شده که در سال 2018 انجام خواهد شد. بدون شک در آینده سفارشات بیشتری به دست اسپیس ایکس خواهند رسید و درآمد این کمپانی قدرتمند را از ارسال ماهواره ها به مدار زمین و یا تجهیزات روباتیک و مکانیکی برای ایستگاه فضایی بین المللی به طور قابل ملاحظه ای افزایش خواهند داد. با این حال این پروژه ها پایان جاه طلبی ایلان ماسک نیست.
همان طور که ماسک بارها و بارها در سخنرانی ها و مصاحبه های خود نیز اعلام کرده، اسپیس ایکس قصد دارد پرچمدار ارسال انسان به مریخ و ایجاد زندگی در سایر سیارات باشد. فالکون هوی به عنوان قدرتمندترین راکت ساخت بشر توانایی رسیدن به مریخ را دارد و تنها یک گام دیگر برای فرستادن انسان به مریخ و سپس بازگرداندن فضانوردان به زمین باقی مانده. برنامه اسپیس ایکس آن است که محموله هایی قابل هدایت را به استیج اصلی فالکون هوی (که در آزمایش دیشب به مداری بین خورشید و مریخ ارسال شده) متصل کرده، آنها را به نزدیکی مریخ ارسال کند، در آنجا محموله ها را برای فرود آمدن روی سطح سیاره سرخ کنترل کرده و پس از پایان ماموریت بار دیگر آنها را به استیج اصلی بازگرداند (یک عملیات مشابه پرتاب ماهواره برای اتصال به ایستگاه فضایی اما این بار از روی سطح مریخ و به مدار آن) و در نهایت استیج را برای فرود آمدن روی زمین فراخوانی کند. با وجود بسیار دشوار بودن این عملیات به نظر می رسد اسپیس ایکس در آینده ای بسیار نزدیک قادر به انجام آن باشد. چه آنکه تا چند سال قبل حتی همین پرتاب شب گذشته نیز بسیار دور از ذهن به نظر میرسید اما حالا به نقطه ای مثبت در کارنامه اسپیس ایکس تبدیل شده است. اسپیس ایکس در حال به حقیقت تبدیل کردن رویاییست که قرن ها انسان را به خود مشغول کرده. زندگی روی سیارات دیگر آنقدر بزرگ و فراواقعی به نظر می رسد که می توان با اطمینان امروز و موفقیت راکت Falcon Heavy را نقطه عطفی در تاریخ بشر نامید.
توسط 
:l
خودشون انواع و اقسام موشک ها رو هوا می کنند اونوقت به برنامه موشکی و ماهواره ای ما گیر میدند بعدشم شما چه گلی به سر زمین زدید که حالا به فکر مریخ هستید.