مک پرو همیشه با شاسی برج مانند شناخته می‌شد که شبیه کیس‌های کامپیوتر مرسوم امروزی بود. اما اپل تصمیم گرفت راهی متفاوت را پیش بگیرد و محصولی را معرفی کند که هیچ شرکت دیگری جرأت تجربه آن را نداشت، زیرا نگرانی‌هایی درباره ناکافی بودن خنک‌سازی قطعات پرمصرف وجود داشت. این شرکت کالیفرنیایی با رونمایی از شاسی جدید و استوانه‌ای تحولی ایجاد کرد که نه تنها کوچک‌تر از مدل‌های قبلی کامپیوتر مک پرو اپل بود، بلکه از ترکیبی قدرتمند از پردازنده‌ها و کارت‌های گرافیک در سطح ورک‌استیشن بهره می‌برد.
معرفی این محصول با جمله معروف فیلیپ شیلر، معاون ارشد بازاریابی جهانی اپل، که گفت: «دیگه نمی‌تونیم نوآوری کنیم؟ مزخرفه!» به هیجان بیشتری دامن زد. با این حال، این دستگاه مشکلاتی داشت که تغییر شکل شاسی را توجیه نمی‌کرد. اما طراحی بی‌سابقه آن باعث شد فرم استوانه‌ای برای همیشه در خاطرات باقی بماند. امروز، با گرامیداشت یازدهمین سالگرد معرفی این مک پرو افسانه‌ای، به گذشته آن نگاه می‌کنیم.
مک پرو استوانه‌ای با امکان پیکربندی دو کارت گرافیک AMD Radeon طراحی شد، اما به دلیل ابعاد کوچک و محدودیت در توسعه‌پذیری، نتوانست به موفقیتی که اپل انتظار داشت دست پیدا کند. این دستگاه در دسامبر 2013 رونمایی شد و با وعده ارائه عملکردی دو برابر نسل قبل به بازار عرضه گردید.
طراحی آن شامل یک پوسته سیلندری از جنس آلومینیوم براق و انعکاسی بود که هسته دفع حرارتی را پوشش می‌داد. خنک‌سازی دستگاه با یک فن انجام می‌شد که هوای خنک را از زیر شاسی می‌کشید و هوای گرم را خارج می‌کرد. اپل این مدل را فقط در رنگ مشکی عرضه کرد که در ابتدا توجه زیادی جلب کرد، اما مشکلات متعدد آن باعث شد این طراحی در نهایت کنار گذاشته شود.
ترکیب قدرت و نوآوری در مک پرو اپل
یکی از اصلی‌ترین مشکلات، کوچک بودن دستگاه بود که تنها یک‌هشتم حجم مدل قبلی را اشغال می‌کرد و فضای بسیار محدودی برای تهویه قطعات پرقدرت باقی می‌گذاشت. این مسئله باعث تولید گرمای زیاد شد که به نظر می‌رسید برای خنک‌سازی آن به بیش از یک فن نیاز باشد. اگرچه طراحی آن نوآورانه بود، خریداران از این ناراضی بودند که تقریباً تمام ارتقاهای سخت‌افزاری باید از طریق پورت‌های تاندربولت 2 انجام می‌شد. هرچند حافظه RAM قابلیت تعویض داشت، نبود شکاف‌های توسعه سخت‌افزاری باعث می‌شد کاربران مجبور شوند هزینه‌های زیادی پرداخت کنند و همچنان با قطعاتی مواجه شوند که امکان ارتقا نداشتند.
در نتیجه، مک پرو استوانه‌ای نتوانست با سخت‌افزارهای جدیدتر که هم سریع‌تر و هم بهینه‌تر از نظر مصرف انرژی بودند، رقابت کند. اپل با پذیرش اشتباهات خود، پس از چند سال به طراحی شاسی برج شکل بازگشت و مدلی مشابه نسخه M2 Ultra را ارائه کرد، اما این بار حافظه RAM قابلیت ارتقا نداشت. با این وجود، اگر به عملکرد برجسته اپل سیلیکون در زمینه عملکرد به ازای هر وات توجه کنیم، شاید از بازگشت فرم استوانه‌ای استقبال کنیم، چرا که شاسی برج فعلی فضای زیادی دارد که بدون استفاده مانده است. شاید اپل در آینده با شگفتی‌های جدیدی ما را غافلگیر کند؛ بنابراین منتظر بمانید.
مطالب مرتبط:
توسط 
توسط 
دیدگاهتان را بنویسید