منظره یاب یکی از اجزای بسیار مهم و حیاتی دوربین های عکاسی است و می تواند نقشی مهم در ثبت عکس های بهتر ایفا کند. از طریق منظره یاب و بدون وابستگی به صفحه نمایش، به شکل بهتری می توان به کادر بندی و ثبت عکس پرداخت. در کل دو نوع منظره یاب اپتیکال و دیجیتال در دوربین های عکاسی مورد استفاده قرار می گیرد که هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارد. در ادامه خواهیم دید که عکاسی از سوژه های متحرک کدام یک عملکرد بهتری دارند و بهتر نیاز ما را برآورده خواهند کرد.
منظره یاب اپتیکال اغلب در دوربین های DSLR مورد استفاده قرار می گیرد. منظره یاب اپتیکال با کمک منشور و آینه، نوری که از لنز میگذرد را منعکس کرده و از طریق دریچه منظره یاب به چشم ما می رساند. به همین خاطر منظره یاب حتی زمانی که دوربین خاموش است نیز قابل استفاده بوده و در زمان روشن بودن دوربین، مصرف باتری آن بسیار کم است. بر حسب دوربین و نوع منظره یاب، مقدار تصویری که می توان از داخل آن دید ممکن است کل آن چیزی نباشد که در تصویر ثبت می شود (برای مثال 97% از کل تصویر در منظره یاب دیده شده و پس از ثبت عکس خواهیم دید که تصویر فضای بیشتری پوشش داده است).
این مسئله در منظره یاب های الکترونیکی وجود ندارد و می توان گفت که تمامی آن ها، کل آن چیزی که قرار است ثبت شود را به تصویر می کشند. منظره یاب الکترونیکی بیشتر در دوربین های بدون آینه و دوربین های کامپکت مورد استفاده قرار می گیرد که به علت کمبود فضا، آینه و منشور از ساختار آن حذف شده و یک صفحه نمایش جای آن را گرفته است. ساختار شاتر نیز در این دوربین ها تفاوت داشته و از یک شاتر الکترونیکی استفاده می شود.
یک ویژگی در میان این دو نوع منظره یاب تقریبا مشترک است و آن غیر فعال شدن منظره یاب در زمانی است که می خواهید عکس را ثبت کنید. در دوربین های DSLR با زدن شاتر و حرکت آینه، منظره یاب لحظه ای سیاه شده و دوباره قابل استفاده می شود. در دوربین های بدون آینه با منظره یاب الکترونیک، ممکن است تصور شود که منظره یاب حتی زمان زدن دکمه شاتر نیز قابل استفاده است، اما در واقع وقتی شاتر را به پایین فشار میدهید، آنچه در لحظه ثبت عکس می بینید آخرین چیزی است که در منظره یاب (و قبل از فشردن شاتر) دیده اید و در زمان ثبت تصویر منظره یاب غیر فعال است.
در عکاسی از سوژه های متحرک، مانند عکاسی اکشن یا عکاسی ورزشی میزان تاخیر و قدرت عکاس برای تعقیب سوژه و تعقیب آن بسیار مهم است. سازندگان دوربین سعی می کنند تا هر عامل موثر در تاخیر بین ثبت هر عکس را به حداقل رسانده و دوربین های حرفه ای تر با سرعت بالاتر بسازند. در یک دوربین DSLR حرفه ای، منظره یاب اپتیکال در مدت زمانی بسیار کوتاه (چند میلیاردم ثانیه!) پس از ثبت عکس تصویر را به شما نشان میدهد. زیرا هیچ قطعه الکترونیکی در این میان برای نمایش تصویر دخیل نبوده و به لطف سرعت نور می توانید بلافاصله تصویر را ببینید، سوژه را دنبال کرده و باز هم عکس بگیرید. در دوربین های مجهز به منظره یاب دیجیتال، زمان آماده شدن دوباره منظره یاب به علت ساختار موجود چند صدم ثانیه خواهد بود. این میزان نیز زمان بسیار کوتاهی است، اما خود می تواند در ثبت یک عکس از سوژه متحرک حیاتی بوده و در کار عکاس تداخل ایجاد کند.
پس اگر هدف اصلی شما از عکاسی ثبت تصویر از سوژه های متحرک است، باید بدانید که دوربین هایی با منظره یاب اپتیکال این وظیفه را به شکل بهتر و موثر تری برایتان انجام خواهند داد.
سرعت عکس گرفتنش بینظیره.
منظره خوبه
ممنون
من از هر دو نوع منظره یاب ها استفاده کرده ام
قطعا نوع اپتیکال ( که فقط در SLR ها موجود است ) ، انتخاب بهتری است
مطلب مفیدی بود . ممنون
خواهش میکنم امیدوارم مفید بوده باشه
خسته نباشید آقای ولی زاده عالی بود;)