گرافیک Intel Xe DG1 در پایگاه داده چند بنچمارک خودنمایی کرده و حتی پتانسیل گرافیکی خود در 3DMark را نشان داده که می‌تواند گرافیک‌های مجتمع جدید 7 نانومتری Vega در پردازنده‌های موبایل AMD Ryzen 4000 را شکست دهد.
گرافیک Intel Xe DG1 اولین چیپی خواهد بود که امسال در بازار مصرف توسط اینتل عرضه می‌شود. یک کارت گرافیک SDV یا دستگاه توسعه نرم افزار که براساس گرافیک DG1 است به توسعه دهندگان سراسر جهان تحویل داده شده تا بتوانند نرم افزارهای خود را برای معماری Xe بهینه کنند. اما به نظر می‌رسد اولین نتایج عملکرد این کارت در دیتابیست بنچمارک‌های مختلف پدیدار شده باشد.
چندین تست متعلق به گرافیک Intel Xe Gen 12 وجود دارد که شامل Tiger Lake (گرافیک مجتمع) و Coffee Lake (گرافیک مجزا) نیز می‌شود. خانواده Tiger Lake اولین سری خواهد بود که از معماری گرافیکی Xe بهره می‌برد، در حالی که نتایج مربوط به پردازنده‌های Coffee Lake از گرافیک مجزا برخوردار هستند و این می‌تواند همان گرافیک DG1 عرضه شده به شکل SDV باشد.
گرافیک مجزا Intel Xe DG1 در Geekbench
به سراغ بنچمارک‌ها می‌رویم جایی که گرافیک Xe DG1 در بنچمارک Geekbench 5 OpenCL آزمایش شده. نمونه Tiger Lake U از 96 واحد اجرایی با فرکانس گزارش شده 1.50 گیگاهرتز استفاده می‌کند. امتیاز OpenCL برای این پلتفرم 12444 بوده و خود چیپ Tiger Lake U یک مدل 4 هسته 8 رشته‌ای با فرکانس پایه 2.30 گیگاهرتز است. با نگاهی دقیق‌تر متوجه می‌شویم که این چیپ از گرافیک مجتمع نسل دوازده Xe استفاده نمی‌کند بلکه از کارت گرافیک مجزای Xe DG1 بهره می‌برد.
نمونه‌های Coffee Lake Refresh S نیز از کارت گرافیک مجزای دسکتاپ بهره می‌برند و نه مدلی یکسان که در پلتفرم Tiger Lake U وجود داشت. هر دو نمونه Core i5 9600K و Core i9 9900K امتیازهایی یکسان یعنی 11990 و 12053 را از خود بجای گذاشته‌اند. در حالی که هر دو پلتفرم از گرافیک DG1 با 96 واحد اجرایی بهره می‌برند اما فرکانس آنها مقدار جزئی متفاوت است، 1.00 گیگاهرتز در مقابل 1.05 گیگاهرتز.
گرافیک مجزا و مجتمع Intel Xe DG1 در 3DMark
البته که قسمت جذاب‌تر ماجرا، بنچمارک‌های 3DMark هستند که یک بار دیگر توسط _rogame مشاهده شده‌اند. این بنچمارک‌ها کارت گرافیک‌های مجزای DG1 را با نمونه‌های مجتمع در پردازنده‌های Tiger Lake U و همچنین لاین آپ AMD Renoir Ryzen 4000 مقایسه می‌کنند. امتیاز کلی کارت گرافیک، مدل DG1 از همه چیپ‌های تست شده دیگر سریع‌تر است، با این حال Ryzen 7 4800U فاصله بسیار نزدیکی داشته. نمونه مجتمع Tiger Lake U نیز در حدود 18 درصد کُندتر از Ryzen 7 4700U بوده است.
با این که هر دو گرافیک مجزا و مجتمع از 96 واحد اجرایی بهره می‌برد که اما گرافیک‌های دسکتاپ مشخصا فرکانس پایدا بالاتری را نسبت به چیپ‌های مجتمع ارائه می‌دهند. باید به این موضوع اشاره کنیم که پردازنده‌های Tiger Lake و گرافیک‌های مجزای DG1 توسط دو تیم مختلف در اینتل توسعه می‌یابند و ممکن است گرافیک‌های مجتمع Tiger Lake به اندازه مدل‌های مجزا DG1 در حال حاضر بهینه نباشند.
قسمت مهم ماجرا اما اینجاست که در سه تست از چهار تست، گرافیک مجزای DG1 موفق شده تا 40 درصد کارایی بهتری از Ryzen 7 4800U بجای گذاشته. Ryzen 7 4800U از گرافیک 7 نانومتری Vega بهبود یافته با 512 پردازنده جریانی حاضر در 8 واحد محاسباتی بهره می‌برد که گفته شده 59 درصد سریع‌تر از معماری 14 نانومتری Vega می‌باشد.
تنها یک تست گرافیکیست که گرافیک AMD توانسته برتر باشد و آن هم تست اول است که بیشتر روی نورپردازی حجم دار و سایه‌ها متمکرز است. باقی تست‌ها بیشتر هندسه مرتبط هستند که احتمالاتی را درباره معماری Xe افزایش می‌دهد، و یعنی در حال حاضر این معماری برای هندسه و بافت بهینه شده که در آینده ما شاهد بهینه سازی برای نورپردازی حجم دار و سایه‌ها خواهیم بود. البته باید بگوییم این نتایج بدین معنا نیستند که شاهد بهبود عملکرد گرافیک در هندسه نخواهیم بود.
همچنین یک بنچمارک دیگر در 3DMark TimeSpy وجود دارد که گرافیک مجزای Xe DG1 با گرافیک مجتمع حاضر در یک پردازنده Tiger Lake U مقایسه شده. سرعت فرکانس آنها ذکر نشده اما کارت گرافیک مجزا تا 9 درصد از همان مدل با 96 واحد اجرایی اما طراحی مجتمع سریع‌تر است. یکی از نکات دیگری که باید در نظر گرفت اینجاست که فرکانس‌های حاضر هنوز نهایی نشده‌اند و احتمال دارد در مدل‌هایی که عرضه می‌شوند شاهد کلاک بسیار بالاتری باشیم.
یکی از نکات دیگر یافتن قابلیت Ray Tracing در کُدهای درایور گرافیکی اینتل بوده. این کُدها به قابلیت‌های Ray Tracing خاصی در DXR API اشاره داشتند و همچنین به حضور شتاب دهنده سخت افزاری برای گرافیک‌های اینتل نیز می‌توانیم توجه کنیم. ما نمی‌دانیم که این موضوع در اولین نسل از گرافیک‌های Xe پیاده سازی خواهد شد یا نسل دوم اما با توجه به این که امسال همه به دنبال Ray Tracing هستند، احتمال دارد اینتل نیز فرصت را از دست نداده و همین امسال شاهد این فناوری در گرافیک‌های اینتل باشیم.
بازار لپ تاپ یک قسمت حیاتی برای اینتل است زیرا AMD تقریبا تمام بازار دسکتاپ را کاملا تحت سلطه گرفته، چه مصرف کننده و چه HEDT. اما با Tiger Lake ما می‌توانیم بگوییم اینتل تمرکز خود را در ابتدا روی یک خانواده موبایلی گذاشته زیرا قصد دارد با طراحی چیپ قوی به جنگ AMD برود، جایی که جدیدترین معماری خود در هر دو قسمت پردازنده مرکزی و گرافیکی را به کار می‌گیرد. با همه این اوصاف اینتل آماده است تا جزئیات معماری گرافیکی Xe و قابلیت‌های قدرتمند معماری گرافیکی جدید خود را در GDC 2020 ماه آینده را به اشتراک گذارد.
معماری گرافیکی Intel Xe یک معماری مقیاس پذیر است که در محصولات مختلفی استفاده می‌شود. اینتل برنامه دارد تا سه ریز معماری از Xe را ارائه دهد که شامل مدل‌ها زیر می‌شود:
- Xe LP (مجتمع + پایین رده)
- Xe HP ( میان رده، حرفه‌ای، دیتاسنتر / هوش مصنوعی)
- Xe HPC (در زمینه HPC Exascale)
تنها از طریق نام گذاری شما می‌توانید قابلیت‌های این گرافیک‌ها را متوجه شوید. نام LP به عنوان Low Power یا کم مصرف است در حالی که HP به عنوان High Performance یا عملکرد بالا شناخته می‌شود. پسوند HPC نیز به سادگی به High Performance Computing اشاره دارد که کلا نشان می‌دهد معماری جدید اینتل در محصولات مختلفی استفاده می‌شود. ادعا شده که Xe LP مصرفی در حد 5 تا 20 وات مصرف دارد اما می‌تواند تا 50 وات نیز افزایش یابد. Intel Xe HP یک دسته بالاتر قرار گرفته و احتمالا 75 تا 250 وات را پوشش می‌دهد در حالی که Xe HPC احتمالا توان حرارتی بیشی از اینها داشته باشد که برای قدرت محاسباتی بالا به آن نیاز دارد.
توسط 
دیدگاهتان را بنویسید