ناسا، دانشمندان و ایده‌پردازان دیگر، طیف وسیعی از فناوری‌های جدید را معرفی کرده‌اند که احتمال دارد در ماموریت‌های فضایی آینده مورد استفاده قرار گیرد. این پروژه‌ها بخشی از برنامه‌ی مفاهیم پیشرفته‌ی نوآورانه (NASA NIAC) ناسا است که سرمایه‌گذاری لازم را برای مطالعات اولیه و ارزیابی پتانسیل‌های این ایده‌ها انجام می‌دهد.
اگر تکنولوژی‌های فضایی را دوست دارید و اخبار مریخ‌نورد‌ها و دستاوردهای فضایی را دنبال می‌کنید، با ما در ادامه‌ی این مطلب همراه باشید تا نگاهی به 7 فناوری فضایی آینده نگرانه ناسا بیاندازیم.
تبدیل سیارک‌ها به فضاپیمای بزرگ
پروژه RAMA روشی را برای کاوش در منظومه‌ی خورشیدی پیشنهاد کرده که شامل تبدیل کل یک سیارک به فضاپیماهایی بزرگ و خودکار میشود! تیم پشت این ایده قصد دارد که از فرآیند‌های روباتیک برای تبدیل عناصر سیارک‌ها به ماشین‌های فضایی قابل برنامه‌ریزی استفاده کند. این ایده احتمالا در نظر دارد که هزینه‌های پرتاب‌های فضایی از زمین را کاهش دهد و به نوعی یک سیستم حمل‌ونقل درونی برای منظورمه شمسی ایجاد کند.
رباتی که می‌تواند تغییر شکل دهد
تغییر شکل‌های اینچنینی معمولا در داستان‌های علمی تخیلی یافت میشود، اما ناسا فکر می‌کند که این ایده در فضا کاربردی است. این سازمان تامین مالی برای یک برنامه‌ی تحقیقاتی را انجام داده که ایده‌ی ساخت یک ربات دوزیست آبی خاکی که قابلیت پرواز را دارد در سر می‌پروراند.
این ربات همچنین می‌تواند تغییر شکل و کاربری دهد و به شکل دستگاه‌های دیگر درآید. این سیستم که Shapeshifter نام دارد از اجزای کوچکتری تشکیل شده و مجموعاً می‌تواند بازو‌های رباتیک خود را تغییر حالت دهد. احتمال می‌رود که این ربات توان حرکت و فعالیت در زمین و دریا را داشته باشد.
Starshade فضایی به اندازه‌ی زمین فوتبال
ناسا ممکن است ابزار مفیدی برای ستاره‌شناسان پیدا کرده باشد، starshade یا یک سایه‌بان به طول 100 متر در فضا که با سرعت و مسیر حرکت تلسکوپ تنظیم میشود و به ستاره‌شناسان برای کنترل تابش شدید نور ستاره‌‌ها و رصد بهتر اجرام آسمانی یاری می‌رساند. این ابزار قدرتمند می‌تواند به رصد بهتر سیارات فراخورشیدی کمک کند.
لباس فضایی هوشمند با پوست ترمیم شونده و قابل کشش
ناسا با لباس‌های فضانوردی کنونی مشکلات متعددی دارد، طراحی‌های کنونی قدیمی و سنگین است و از نظر استفاده از تجهیزات، برای ماموریت‌های آینده مجهز نیست. پروژه‌ی SmartSuit ناسا، تلاش این سازمان برای بهبود عملکرد در این زمینه است.
در پروژه‌ی لباس هوشمند، ناسا در نظر دارد از رباتهای کوچک، پوست کششی قابل ترمیم، و سنسور‌های یکپارچه برای ارتقا‌ی عملکرد لباس‌ها استفاده کند. سنسور‌های لباس با جمع‌آوری و نشان داده اطلاعات، آخرین وضعیت لباس و بخش‌های مختلف آن را به فضانورد اطلاع می‌دهند. کیت کنونی در این سری لباس‌ها به طور خاص برای ماموریت‌های انسانی به مریخ طراحی شده است.
پاک کننده زباله فضایی به سایز کاغذ!
زباله‌های فضایی در حال تبدیل شدن به یک مشکل بزرگ هستند. تقریبا 100 میلیون آشغال فضایی با قطر حداقل 1 میلیمتر در نزدیکی زمین در فضا وجود دارند. با وجود این همه زباله در اطراف زمین در فضا، احتمال به وجود آمدن مشکل برای فضاپیماها نیز هست و در سرعت زیاد کوچک‌ترین برخوردی می‌تواند باعث حادثه و یا ایجاد نقص فنی شود.
Brane Craft یک شی چندحالته بسیار نازک و کم وزن است که می‌تواند در فضا انتشار یابد. این دستگاه دور زباله‌های فضایی می‌چسبد و آن‌ها را به پایین می‌آورد تا در جو زمین بسوزند. به نظر می‌رسد ضخامت این شی نصف موی انسان است و مانند یک ورق کاغذ است. افراد پشت این ایده، طرح خود را با یک جاروبرقی هوشمند و خودکار در منازل مقایسه میکنند.
تبدیل کردن هوای مریخ برای تنفس انسانی
اگر رویای ایلان ماسک برای انتقال و سکونت تعداد زیادی از انسان‌ها به مریخ به واقعیت بپیوندد، او به احتمال زیاد می‌خواهد هوای مریخ را قابل تنفس کند. ایوان ایرمانوسکی یک پروفسور در دانشگاه ایالتی آریزونا، ایده‌ای دارد که شاید بتواند کمک کند و آن “ژنراتور اکسیژن پورتال” است.
این سیستم از فرآیندی به نام جذب و دفع نوسان حرارتی (thermal swing sorption/desorption) برای تولید اکسیژن از اتمسفر درونی مریخ بهره می‌برد. خالق این ایده ادعا کرده که طرح خود از انرژی کمتری نسبت به روش‌های فعلی رایج استفاده می‌کند. این طرح می‌تواند گامی مثبت در جهت بهبود تنفس پایدار انسان‌ها بر روی سیاره سرخ باشد.
صنعتی کردن فضا با استخراج مواد و Optical mining
Optical mining رویکرد استخراجی است که در نظر دارد با حفاری سیارک‌ها و شهاب‌سنگ های کندریت کربن‌دار، پس از آن آب، سوخت و سایر مواد مورد نیاز را از درون آن‌ها جدا کند و داخل یک کیسه‌ی متورم بریزد.
ظاهرا در این فرآیند نیاز به رباتهای پیچیده نیست. در طرح‌های پیشنهادی برای Optical mining استفاده از نور خورشید برای کمک به حفاری نیز پیشنهاد شده است. به نظر می‌رسد که ناسا چند سالی است بر روی این پروژه در حال کار است. این نوع حفاری سیارک‌های آسمانی، شیوه‌ای اولیه برای صنعتی کردن فضا و تامین مواد مورد نیاز برای انجام اکتشافات فضایی است.
مروری بر 7 فناوری فضایی آینده نگر ناسا به اتمام رسید. این احتمال وجود دارد که هیچکدام از این پروژه‌ها و ایده‌ها نهایی نشوند اما حداقل راه‌اندازی یک یا دوتای آن‌ها می‌تواند تغییرات بسیار مثبتی را در تعامل ما انسان‌ها با فضا ایجاد کند. شما فکر می‌کنید کدام یک از این پروژه‌ها شانس بیشتری برای عملی شدن دارند؟ لطفا پاسخ خود را در بخش کامنت‌ها برای ما بنویسید.
توسط 
به نظر من لباس ه.شمند حدقل در نمونه های اولیه تولید میشود متشکرم
منقبض و منبسط کردن فضا زمان توسط بشر انقلابی ترین تکنولوژی آینده خواهد بود
دقیقاً
نکوشی ما رو جومونگ
سلام اگه دیگه اینترنت فضاییم اجرابشه اشغال های فضایی از اینم بیشتر میشه بلاخره فناوری مشکلاتی هم داره
سلام اگه دیگه اینترنت فضاییم اجرابشه اشغال های فضایی از اینم بیشتر میشه
اول که باید دید منظور نویسنده از این مقاله چی.
زباله فضای قطر یک میلیمتر قبول ولی کی شمرده تعداد این زباله ها را.فضای صنعتی که دیگه خبری از رباتهای پیشرفته نیست و یه دستگاه اکسیژن ساز و کلی حرف رویای بی سرو ته که هیچ جای اینترنت صحبتی ازشون نیست و اگر باشه خیلی مسائل پیش پا افتاده و در حد نظریه است.
امید وارم مقاله های علمی با دلیل و مدرک و چرای بودن آن توضیح داده بشه
مسائل پیش پا افتاده و در حد نظریه؟! بهتره اول مراحل فرضیه نظریه فکت/قانون رو بدونیم…
سلام ببین اینا سنگینن وقتی میچسبن بهشون کا دیگه سوختی ندارن از جو فرار کنن میان به سمت جو زمین و تمام
سلام دوستان راستی اگه اینترنت فضایی اجرایی بشه مشکلات زباله فضایی از اینم بیشتر میشه
ناسا دستگاهی ساخته که co2موجود در مریخ رو از هم تجزیه کنه که o2رو از کربن جدا کنه و اکسیژن حاصل را مورد استفاده قرار دهند و حتی نمونه کوچک این دستگاه در ربات پشتکار بکار گرفته شد و بخوبی در سطح مریخداکسیژن تولید شد.
سلام، قطر یک میلیمتر حداقل اندازه و کوچکترینشون هست. بزرگترین هاشون که توی آمار های دیگه بیشتر بهش اشاره شده (البته نه مطلب من) و مشکلات زیادی ایجاد می‌کنن، از لحاظ تعداد کمتر گزارش شدن در حد چند ده هزار و یا چند صد هزار. آژانس‌های فضایی و دولتی مثل این United States Space Surveillance Network و نهاد‌هایی غیردولتی مسئول انتشار این آمار هستند. هفت ایده فناورانه این مطلب فعلا کاملا غیرعملی و در حد تئوری و ایده‌های تحت بررسی هستن. در ارتباط با شیوه دیدن و شمردن این زباله‌ها خودتون بیشتر باید مطالعه کنید ولی من می‌تونم بگم که بیشتر با سنسور، رادار و فناوری‌های تشخیص زمینی اندازه‌گیری میشه.
https://www.nasa.gov/mission_pages/station/news/orbital_debris.html
https://www.britannica.com/technology/space-debris
https://www.weforum.org/agenda/2021/05/why-we-need-to-clean-up-space-junk-debris-low-earth-orbit-pollution-satellite-rocket-noosphere-firefly/
دوبار مقاله رو خوندم و سعی کردم یکی رو که جالب‌تر از بقیه باشه انتخاب کنم ولی نمیشه انتخاب کرد واقعا فقط سوالی که داشتم این بود این پاکسازی کننده تا چه حد برای تمیز کردن فضای اطراف اتمسفر مفیده به هر حال موشک هایی اونجا موندن که با کاغذ تمیز نمیشن
2تاشون مهمن یکی لباس و یکی استخراج منابع از سیارک ها
ولی خوب فناوری بحساب نمیان که بگیم در حال تحقیق و بررسی هستن
هرچیزی که توی این مقاله نوشته شده خیلی وقتِ که هست ولی ناسا تازه به فکر افتاده که ازشون استفاده کنه
بلأخره دست از اون لباس مسخره ی گنده کشیدن و می خوان با استفاده از مواد جدید کشف شده و محکم تر لباسی قشنگ تر و راحت تر بسازن
تعریف فناوری چی هست؟ استفاده از روشمندی علمی برای رسوندن ما به اهدافمون، این اهداف میتونن ساخت محصول یا دارو باشن الی آخر، در مورد لباس هم فقط طراحی بینظیر و غیرمسخره آذری جهرمی 😁
اون لباسی که جهرمی ساخته ماله بچه هاس برای فضانوری بازی کردن یا برای کسایی هست که کودک درون دارن
درواقع منظورم از فناوری که گفتم همون تکنولوژی هست
امروزه از کربن مواد محکمی ساختن مثله لوله کربن یه همچین چیزی که برای حفاظت از بیرون لباس قسمت های انعطافی مناسب هست
و همینطور آلیاژ تیتانیوم جدیدی که ساخته شده یه لایه باریکش کمتر از نیم سانت ضد گلوله هست برای سخت کردن لباس می تونه استفاده بشه و اینکه تکنولوژی اگزو اسکلتون بخصوص قسمت های مفصلی پیشرفت زیادی کرده و مواد کششی و محکمی هست که می تونه برای قسمت زیرین و مچ دست و پاها استفاده بشه
همه ی این چیزا هست اما ناساس هنوز همون مدل لباس مسخره و کلفتیُ میسازه که فضانورد بزور توش حرکت می کنه با یک کوله پشتی گنده
ناسا کلا گرون و مسخره کار می کنه چیزایی که میسازه استفاده کردن ازشون فوقلعاده سخته کلا مهندسی مزخرفی دارن
والا اسپیس ایکس نه یکم بلکه خیلی بهتر از ناساست
ناساس فقط تبلیغاتِ واسه همین انقدر افتاده سر زبون ها
یه فیلمی که حالا نمی دونم براساس واقعیت هست یا نه راجب برخورد بد ناسا بدلیل نژاد پرتسی با سیاه پوستایی بود که کمک کردن ناسا چیزی بسازه که یک نفر بفرستن فضا قبل از روسیه
مهندساشون حتی نتونستن مشکل یک دریچرو حل کنن که یک مهندس سیاه پوس این مشکلُ حل کرد فقط کافی بود که از پیچ استفاده نکنن
یمشت کودن ناسارو مدیریت می کنن هر دستاوردی هم که تاحالا داشته از روی کثافت کاری هاشون بوده نمونش همین ایرانی ای که مشکل موتورهای موشک بود اگه اشتباه نکنم حل کرد که بهش قول جایزه هم دادن اما در آخر حقشو زایع کردن
ناسا بقدری مزحک و مسخره است که حتی خودشون توی بعضی از فیلم هایی که ساختن مهندسین ناسارو مسخره کرردن همین فیلم آرماگدون که یه شخصی که اصلا کارش حفاری نفت هست وسیله ی حفاری ساخت که ناسا بدون اجازه طرحشو دزدیدن و اومدن مثلا تغییراتی برای ارتقا درش بوجود بیارن که خراب کردن
کلا دلیل رویای رفتن به ناسا اکثر نخبه ها تبلیغا دروغین هست
یا اینکه میگن دوست دارن مثله انیشتن باشن نه تسلا قدیما هم که ملت های ادیسون رو باصطلاح می پرستیدن کسی که باعث شد تکنولوژی بشر در زمینه ی انرژی و مغناطیس و امواج و فرکانس پانصد یا ششصد سال عقب بی افته
سلام ببین اینا سنگینن وقتی میچسبن بهشون کا دیگه سوختی ندارن از جو فرار کنن میان به سمت جو زمین و تمام
سلام بر شما، اون پاک کننده رو من اندازه و ضخامت‌اش رو شبیه به کاغذ عنوان کردم ولی کاغذ نیست، توی فضا به دلیل وجود خلا و کمبود جاذبه، وزن اجسام مثل زمین نیست و ناچیزه، حالت بی وزنی و معلق فضانوردان که میگن همینه پس حتی یک شی “کاغذ مانند” شاید بتونه زباله‌هارو با یک نیروی ضعیفی به سمت جو زمین برای سوختن هدایت کنه.
چقدر جالب و مفید بود
برای خودم هم جالب بود. این‌ها ایده های بلند مدت هستند ولی به نظر من لباس فضایی توی یک دهه‌ی آینده احتمالا ساخته بشه، چون خیلی نیاز بهش شدیده.