کانسپت فضایی رنو رکورد پیمایش خودروهای برقی را جابه‌جا کرد

در دنیای خودروهای الکتریکی، همیشه تصور بر این بوده که برای دستیابی به شعاع حرکتی بالاتر، به باتری‌های بزرگ‌تر و سنگین‌تر نیاز است. اما شرکت رنو با معرفی کانسپت جدید و عجیب خود به نام Filante Record  2025، ثابت کرد که کلید واقعی موفقیت، نه در اندازه باتری، بلکه در نبوغ مهندسی و بازگشت به اصول آیرودینامیک نهفته است.

رکوردی که معادلات را تغییر داد

رنو اخیراً اعلام کرد که این خودروی کانسپت با ظاهری الهام گرفته از سبک «آرت دکو» و جت‌های جنگنده، موفق شده است با یک بار شارژ کامل، مسافت خیره‌کننده 1008 کیلومتر (حدود 626 مایل) را در پیست آزمایشی مراکش طی کند. نکته‌ای که این موفقیت را از سایر رکوردهای «هایپرمایلینگ» (رانندگی با سرعت بسیار پایین برای حفظ انرژی) متمایز می‌کند، سرعت اجرای این چالش است؛ رنو این مسافت را در کمتر از 10 ساعت و با سرعت‌هایی مشابه رانندگی واقعی در بزرگراه (میانگین بالای 100 کیلومتر بر ساعت) به ثبت رسانده است.

جادوی بهره‌وری: باتری معمولی، بازدهی غیرمعمول

شگفت‌انگیزترین بخش ماجرا اینجاست که Filante از یک باتری غول‌پیکر استفاده نمی‌کند. مهندسان رنو از همان پکیج باتری 87 کیلووات ساعتی استفاده کردند که در مدل‌های تولید انبوه این شرکت مثل «رنو سنیک E-Tech» یافت می‌شود. در حالی که سنیک با این باتری حدودا امکان  600 کیلومتر پیمایش دارد، Filante توانست با تکیه بر کاهش وزن و آیرودینامیک پیشرفته، این رقم را به بیش از 1000 کیلومتر برساند.

پس از پایان این پیمایش 10 ساعته، خودرو هنوز 11 درصد شارژ داشت که برای طی کردن 120 کیلومتر دیگر نیز کافی بود. مصرف انرژی این خودرو عدد باورنکردنی 7.8 کیلووات ساعت در هر 100 کیلومتر ثبت شد؛ رقمی که تقریباً نیمی از مصرف انرژی بهترین خودروهای برقی فعلی بازار (مانند تسلا مدل 3) است.

رازهای طراحی؛ از جنگنده تا پیست مسابقه

چرا این خودرو تا این حد کارآمد است؟ پاسخ در سه عامل خلاصه می‌شود: وزن، آیرودینامیک و تکنولوژی‌های کاهش اصطکاک.

1. وزن فوق‌سبک: وزن این خودرو تنها 1000 کیلوگرم است؛ یعنی هم‌وزن یک مزدا MX-5 کوچک، که برای یک خودروی برقی با باتری بزرگ، یک دستاورد مهندسی محسوب می‌شود.

2. آیرودینامیک رادیکال: بدنه کشیده و کابین حبابی شکل که تجسمی از هواپیماهای جنگنده است، باعث می‌شود مقاومت هوا به حداقل برسد.

3. فناوری‌های نوین: رنو در این مدل از سیستم‌های «هدایت با سیم» (Steer-by-wire) و «ترمز با سیم» استفاده کرده که قطعات مکانیکی سنگین را حذف کرده و اتلاف انرژی را کاهش می‌دهند. همچنین تایرهای اختصاصی میشلن با مقاومت غلتشی بسیار پایین، نقش مهمی در این رکوردشکنی ایفا کردند.

ادای احترام به تاریخ، نگاهی به آینده

حتی انتخاب رنگ آبی-بنفش (Ultraviolet) برای این خودرو نیز تصادفی نیست؛ این رنگ ادای احترامی است به خودروهای رکوردشکن تاریخی رنو در سال‌های 1925 و 1956 (مدل Étoile Filante). اما Filante فقط یک پروژه نوستالژیک نیست، بلکه یک «آزمایشگاه متحرک» است.

رنو تأکید کرده که هدف از این پروژه، تولید انبوه این خودروی تک‌سرنشین عجیب نیست، بلکه انتقال دانش به‌دست‌آمده به نسل‌های بعدی خودروهای خانوادگی است. درس‌هایی که از مدیریت حرارتی باتری، طراحی پنل‌های بدنه و سیستم‌های بازیافت انرژی در این رکوردشکنی آموخته شده، به زودی راه خود را به خودروهای برقی مقرون‌به‌صرفه رنو باز خواهند کرد.

رکوردشکنی Filante Record 2025 پیامی واضح به صنعت خودرو داشت: دورانِ افزودن به حجم باتری‌ها برای حل مشکل «اضطراب محدوده پیمایش» رو به پایان است. آینده خودروهای برقی متعلق به خودروهایی است که هوشمندتر و سبک‌تر طراحی می‌شوند، نه خودروهایی که باتری‌های سنگین‌تری را با خود یدک می‌کشند. رنو با این کانسپت نشان داد که با مهندسی درست، پیمایش 1000 کیلومتری با یک شارژر دیگر یک رویا نیست، بلکه یک واقعیت کاملا دست‌یافتنی است.