اپل ناگهان با غول 114 میلیاردی ترانزیستوری خود M1 Ultra همه را غافلگیر کرد تا نشان دهد چگونه می‌خواهد مرزهای محدودیت خود را جابه‌جا کند. اپل برای اتصال دو تراشه مجزای M1 Max و تبدیل آن به یک واحد یکپارچه از پیشرفته‌ترین فناوری اتصال بین پردازنده به نام UltraFusion استفاده میکند. به واسطه همین فناوری، توسعه دهندگان مجبور نخواهند بود برای استفاده از پتانسیل کامل M1 Ultra بین دو بخش آن ارتباطی ایجاد کنند، زیرا کل آن به عنوان یک واحد در سیستم رفتار میکند.
M1 Ultra تغییر دهند بازی برای اپل
اپل به تازگی تراشه M1 Ultra را به عنوان تراشه پرچم‌دار جدید خود معرفی کرده است، که به Mac Studio کاملاً جدید، به عنوان یک سیستم دسکتاپ فشرده و در عین حال با کارایی بالا، نیرو می‌دهد. اپل ادعا میکند که Mac Studio مجهز به M1 Ultra عملکرد پردازنده مرکزی را تا 3.8 برابر سریع‌تر از iMac 27 اینچی با پردازنده 10 هسته‌ای ارائه میکند.
جانی سروجی، معاون ارشد فناوری‌های سخت‌افزار اپل، گفت: «[M1 Ultra] یک تغییر دهنده بازی برای سیلیکون اپل است که بار دیگر صنعت رایانه‌های شخصی را شوکه خواهد کرد».
اپل برای به وجود آوردن یک تراشه M1 Ultra از اتصال دو تراشه M1 Max با آنچه که آن را اتصال بین پردازنده UltraFusion می نامد استفاده میکند، که اتصالی با سرعت 2.5 ترابایت بر ثانیه با تاخیر کم و پهنای باند بین پردازنده را ارائه می‌دهد.
طبق گفته اپل، فناوری اتصال UltraFusion از یک اینترپوزر سیلیکونی با دو برابر چگالی اتصال و چهار برابر پهنای باند بیشتر از فناوری‌های رقیب استفاده میکند. از آنجایی که هر M1 Max دارای مساحت قالب 432 میلی‌متر مربع است، خود اینترپوزر UltraFusion باید بیش از 864 میلی‌متر مربع باشد. اما یکی دیگر از مزایای مهم Ultrafusion این است که دیگر توسعه دهندگان نیازی به بازنویسی کدهای خود برای سازگاری با تراشه جدید ندارند، زیرا در سطح سیستم، محصولات اپل دو تراشه را به عنوان یک پردازنده واحد می بینند.
M1 Ultra مجموعه‌ای از پردازنده‌های قدرتمند
M1 Ultra که بر اساس فرآیند 5 نانومتری TSMC ساخته شده است، دارای 114 میلیارد ترانزیستور است که 7 برابر بیشتر از M1 اصلی است. این باعث می‌شود که تراشه بتواند از 128 گیگابایت حافظه یکپارچه با پهنای باند حافظه 800 گیگابایت بر ثانیه پشتیبانی کند که تنها با قرار گرفتن دو تراشه در کنارهم امکان پذیر شده است. این شامل 16 هسته با عملکرد بالا همراه با 48 مگابایت حافظه کش L2 و چهار هسته کم مصرف با 4 مگابایت کش L2 است، در حالی که پردازنده گرافیکی می‌تواند تا 64 هسته گرافیکی داشته باشد. همچنین این تراشه دارای یک موتور عصبی 32 هسته‌ای است که می‌تواند تا 22 تریلیون عملیات در ثانیه را برای تسریع وظایف یادگیری ماشینی انجام دهد.
ترجیح اپل بر استفاده از فرآیند گران‌تر CoWoS-S برای تضمین بیشتر است
دیجی‌تایمز گزارش داده که پردازنده‌های M1 Ultra اپل از فرآیند بسته‌بندی 2.5 بعدی مبتنی بر اینترپوزر CoWoS-S (تراشه روی ویفر-روی بستر با سیلیکون) استفاده میکند. تاکنون Nvidia، AMD و Fujitsu از فناوری‌های مشابهی برای ساخت پردازنده‌های با کارایی بالا برای مراکز داده و HPC (محاسبات با کارایی بالا) استفاده کرده‌اند.
شرکت تایوانی TSMC از یک جایگزین جدیدتر برای فناوری CoWoS-S به نام فناوری InFO_LSI (InFO با ادغام یک LSI) برای یکپارچه‌سازی چیپ‌لت‌های با پهنای باند فوق‌العاده بالا دارداستفاده میکند. این دستگاه از اتصالات داخلی سیلیکونی به جای اینترپوزرهای بزرگ و گران قیمت، مانند EMIB اینتل (پل داخلی قالب داخلی) استفاده میکند. اما با این حال، به نظر می‌رسد که اپل ترجیح داد از همان فناوری CoWoS-S استفاده کند، چراکه ممکن بود با روش InFO_LSI تراشه‌های M1 Ultra به موقع آماده نشود. در واقع به نظر می‌رسد که اپل با انتخاب یک راه حال اثبات شده اما گران‌تر به جای یک فناوری ارزان‌تر و نوپا، می‌خواهد هیچ ریسکی در عرضه تراشه خود نکند.
مک استودیو از 18 مارس (22 اسفند) با قیمت پایه 3999 دلار در دسترس خواهد بود که شامل 64 گیگابایت حافظه یکپارچه و یک ترابایت SSD است.
مطالب مرتبط:
توسط 
اگر مشکل حراراتی پیش نیاید و بتواند همین معماری را طبقاتی کند به قدرت پردازشی بیشتری هم دست پیدا میکند.