تب داغ جام جهانی فوتبال جهان را در بر گرفته و هیچ رسانه ای در دنیا وجود ندارد که اثری از این مسابقات در آن مشاهده نشود. این بازی ها میلیاردها بیننده در سراسر جهان دارند و برای مدتی نزدیک به یک ماه به بالاترین اولویت مردمان زیادی از کره زمین تبدیل می شوند. به همین دلیل مقالات جالبی هم با محوریت جام جهانی منتشر می شوند. عمده این مقالات به بررسی سبک بازی تیم ها، بازیکنان برتر و مربیان اختصاص دارند و در گوشه و کنار برخی گزارش ها درباره ویژگی های فرهنگی مردم کشورهای حاضر در جام جهانی دیده می شوند. اما در ادامه در پست های “جام جهانی ماشین ها” از دیدگاهی متفاوت به جام جهانی 2018 نگاه خواهیم کرد. در این مجموعه می بینیم که ماشین ملی هر یک از 32 کشور حاضر در جام جهانی 2018 روسیه چیست.
تیم های گروه هشتم
لهستان – Arrinera Hussarya GT
در این ماشین از یک پیشرانه V8 استفاده شده که پیشتر توسط کوروت به کار گرفته شده بود. همچنین به دلیل همکاری کمپانی سازنده با نوبل، می توان شباهت هایی به خودروی Nobel M600 نیز در آن دید. ظاهرا Arrinera Hussarya GT هم درست مانند تیم ملی لهستان هیجان انگیز است، اما برنده واقعی در میدان مسابقه تعیین می شود.
سنگال – پورشه 959 داکار
شاید سنگال با صنعت خودروسازی شناخته نشود اما هیچ اهل خبری نیست که یک بار نام مسابقات اتومبیل رانی پاریس داکار به گوشش نخورده باشد. داکار پایتخت سنگال است و به همین دلیل نماینده آنها در جام جهانی ماشین ها یکی از آیکون های رقابت های رالی پاریس داکار خواهد بود. خودرویی از پورشه متعلق به دهه 80 میلادی که افتخارات زیادی را کسب کرده و کاملا درخور یکی از شیرهای آفریقا است (تیم های دیگری در آفریقا هم با لقب شیرها حضور دارند).
کلمبیا – دیسیا داستر
کلمبیا هم یکی دیگر از کشورهای بدون صنعت خودروسازی در جهان است. در واقع بر خلاف ایران، بسیاری از کشورهای جهان اصراری به سرپا نگه داشتن صنعت خودروسازی ندارند و ترجیح می دهند هزینه های این حوزه را در بخش های پر سود تری سرمایه گذاری کنند. با این حال پرفروش ترین خودرو در کلمبیا رنو (یا دیسیا) داستر است. ماشینی که اخیرا در ایران هم شاهد ورود آن به خیابان ها بودیم. صد البته که تیم ملی کلمبیا بسیار سر سخت تر و هیجان انگیز تر از نماینده آنها در جام جهانی ماشین هاست.
ژاپن – هوندا NSX
ژاپنی ها همیشه و در همه جای جهان به نظم، دقت، تعهد کاری و در نتیجه محصولاتی فوق العاده با کیفیت مشهور بوده اند. برای این کشور می توان از نیسان نماینده ای انتخاب کرد یا سری به خط تولید مزدا زد. با این حال نماینده ژاپنی ها برای جام جهانی ماشین ها، سوپراسپورتی بی نظیر از سرزمین آفتاب تابان است. هوندا NSX که بردن نامی از آن برای برانگیختن تحسین همگان کافیست. ماشینی که از یک پیشرانه 3.5 لیتری می تواند چیزی در حدود 600 اسب بخار نیرو تولید کند بدون شک به خوبی نماینده ژاپنی های سختکوش خواهد بود.
تیم های گروه هفتم
بلژیک – Gillet Vertigo
بلژیکی ها بیشتر از آنکه به ساخت ماشین مشهور باشند به شکلات های تلخ شهرت دارند. به همین دلیل هم عجیب نیست که خودروی ساخت بلژیک اسم خود را از روی لوازم پیرایشی مردان گرفته باشد! اما ژیلت ورتیگو حداقل از نظر ظاهری می تواند نماینده خوبی برای بلژیک باشد. تیمی که شاید به اولین قهرمان غیر کلاسیک جام جهانی تبدیل شود.
پاناما – Ssangyacht
پاناما واقعا هیچ نماینده چهار چرخی در جام جهانی ماشین ها ندارد. اما می توان با کمی ارفاق یک قایق تفریحی را به عنوان تیم پاناما در جام جهانی ماشین ها قبول کرد. Admiral E Motion حتی ساحت پاناما هم نیست ولی پاناما به “کانال پاناما” مشهور است و چه چیزی بهتر از یک قایق تفریحی لوکس برای عبور از این کانال بین آمریکای شمالی و جنوبی؟
تونس – Wallyscar Izis
کشور تونس یک خودروساز مشهور به اسم Wallyscar دارد و محبوب ترین ماشین ساخت این کمپانی هم مدل Izis است. با نگاه کردن به ظاهر این ماشین می توانید شباهت های متعدد آن را با 4 در 4 های لندروور ببینید. البته این ماشین از نظر فنی چندان عملکرد جالبی ندارد و فقط 2 ستاره ایمنی دریافت کرده و برای دور زدن هم به دایره ای به شعاع 9 متر نیاز دارید.
انگلیس – بنتلی کانتیننتال GT
انگلیس هم مانند آلمان می تواند یک جام جهانی کامل با ماشین های بریتانیایی برگزار کند. شاید در نگاه اول رولزرویس فانتوم نماینده ای بسیار عالی برای انگلیس و پرستیژ خاص آنها باشد اما برای شرکت در جام جهانی فقط تشریفات نیستند که اهمیت دارند و قدرت و سرعت هم شرط های اساسی به حساب می آیند. پس انتخاب ما برای تیم ملی انگلستان در جام جهانی ماشین ها بنتلی کانتیننتال مدل GT خواهد بود. پیشرانه W12 با قدرت 626 اسب بخار برای قهرمانی کافی به نظر می رسد.
تیم های گروه ششم
آلمان – AMG GT R
آلمان در صنعت خودروسازی جهان در جایگاهی قرار دارد که بسیاری از مردم، تنها ماشین های آلمانی را به عنوان اتومبیل قبول دارند و به جز چند استثنا، بقیه چهارچرخ ها را نوعی اسباب بازی در نظر می گیرند. شاید بتوان یک جام جهانی ماشینی فقط با اتومبیل های ساخت آلمان برگزار کرد که همه در آن قهرمان شوند اما تک نماینده آنها در این جام، AMG GT است. ماشینی که در قله دستاوردهای تکنولوژیک صنعت خودروسازی قرار دارد و می تواند با یک موتور 4 لیتری نزدیک به 600 اسب بخار نیرو تولید کند و تنها در 3.5 ثانیه از حالت سکون به سرعت 100 کیلومتر در ساعت برسد. آلمانی ها با هیچ چیز شوخی ندارند، نه فوتبال و نه خودرو.
مکزیک – Mastretta MXT
مکزیکی ها برای ورود به عرصه خودروسازی از انتها آغاز کردند. به این معنی که به جای ساخت ماشین های هاچ بک، سپس سدان ها، بعد کراس اوورها، رسیدن به SUV ها و در نهایت ساخت ماشین های سوپر اسپورت، اولین بار Mastretta MXT را معرفی کردند. یک سوپراسپورت که البته قابل مقایسه با سوپراسپورت های ایتالیایی و آلمانی نیست اما برای شروع بسیار فراتر از کافی به نظر می رسد. البته این خودرو سرنوشت خوبی نداشت و به تدریج نه تنها خود آن، بلکه کمپانی سازنده هم در تاریخ محو شدند، اما با این وجود شاید یک نماینده از رده سوپراسپورت ها بتواند اشتیاق مکزیکی ها برای تاریخ سازی را بهتر از هر چیز دیگری نشان دهد.
سوئد – کونیگزگ آگرا RS
سوئدی ها مردمی آرام، صبور و البته سختکوش هستند و این ویژگی ها را از اجدادشان در اسکاندیناوی به ارث برده اند. نکته دیگر درباره آنها تمرکز بر کیفیت به جای کمیت است. به همین دلیل آنها خودروسازان کمی دارند اما این چند شرکت ماشین هایی تولید می کنند که به راحتی می توانند یک کتاب رکورد را به صورت کامل به خود اختصاص دهند. کونیگزگ چندین و چند مدل اتومبیل در کلاس “ابرخودروها” دارد اما نماینده آنها در جام جهانی ماشین ها مدل Agera RS است. ماشینی با حداکثر سرعت 450 کیلومتر در ساعت که یک رقیب بزرگ برای غول هایی مانند بوگاتی به حساب می آید.
کره جنوبی – کیا استینگر GT
کشورهای شرق آسیا از جمله کره جنوبی نماد روشنی از حرکت پیوسته و پیشرفت تدریجی هستند. شرکتی مانند کیا شاید همسن کمپانی های خودروسازی داخلی باشد اما کافیست به فهرست ماشین های خط تولید آنها نگاه کنید تا مفهوم پیشرفت را متوجه شوید. کره جنوبی آنقدر ماشین بی ادعا و عالی دارد که بتواند یک تیم 11 نفره را راهی جام جهانی کند اما نماینده آنها در جام جهانی ماشین ها مدل استینگر GT است. اولین خودروی GT از کمپانی کیا که تحسین منتقدین و رسانه های اروپایی را هم برانگیخته.
تیم های گروه پنجم
برزیل – فولکس واگن کمبی
شاید کمپرهای فولکس واگن با این ظاهر مدتها باشد که از خط تولید خارج شده اند. اما برای کشوری مانند برزیل با ساحل های دلپذیر و امکان تفریحی بی پایان هیچ چیز بهتر از ماشینی نیست که بتوان یک اتاق خواب را در آن جا داد. کافی است در برزیل یک فولکس واگن کمبی داشته باشید تا بتوانید از آفتاب، شنا، فوتبال ساحلی، ضرباهنگ سامبا و کارناوال های رنگارنگ لذت ببرید.
سوییس – Rinspeed Oasis
سوییسی ها معمولا خودشان را درگیر مسائل پیچیده نمی کنند و ترجیح می دهند در صلح و صفا به امور اداری و بانکداری و بیمه ای بپردازند و در اوقات خالی هم از مناظر طبیعی پوستر مانند لذت ببرند. به همین دلیل نماینده آنها در جام جهانی ماشین ها یک مدل مفهومی به نام Rinspeed Oasis است که در دسته ماشین های الکتریکی طبقه بندی می شود تا هیچگونه آلودگی برای طبیعت سوییس نداشته باشد. سوییس به احتمال زیاد قهرمان جام جهانی نخواهد شد و ظاهرا ماشین نماینده آنها هم سرنوشت مشابهی خواهد داشت.
کاستاریکا – جنرال موتورز آمیگو
این ماشین در دهه 70 میلادی در کارخانه های جنرال موتورز در کاستاریکا و تنها برای مصرف داخلی ساخته میشد. شاید بتوان آن را کاریکاتوری از تویوتا J40 دانست که توسط شخصی طراحی شده که تا به حال یک تویوتا J40 را از نزدیک ندیده. جنرال موتورز آمیگو را تنها برای کشور توسعه نیافته ای مانند کاستاریکا طراحی و ساخت و همان طور که از تک تک جزئیات آن مشخص است هیچ اهمیتی به امکانات در آن داده نشده. شاید کاستاریکا یکی از شگفتی سازان جام جهانی قبلی بوده باشد اما ماشین نماینده آنها هیچکس را شگفت زده نخواهد کرد.
صربستان – AQOS Javier
یک ماشین مفهومی دیگر برای حاضران در گروه پنجم جام جهانی. این خودرو با ظاهر عجیبش 500 اسب بخار قدرت دارد و از یک پیشرانه V10 استفاده می کند. هر چند به نظر نمی رسد حتی در آینده نزدیک هم ردی از آن در جاده های واقعی دیده شود اما به هر حال باید Javier را نماینده صربستان در این گروه سخت دانست.
تیم های گروه چهارم
آرژانتین – IAME Justicialista
آرژانتین به خودی خود برند مطرحی در صنعت اتومبیل سازی جهان ندارد، اما تعدادی از بزرگترین شرکت های جهان کارخانه های خود را در این کشور راه اندازی کرده اند که از جمله می توان به فورد، شورلوت، هوندا، مرسدس و حتی رنو اشاره کرد. با این حال می توان از دل موزه های ماشین در آرژانتین خودروی IAME Justicialista مدل 1950 را به عنوان نماینده آرژانتین پیدا کرد. البته از نظر فنی نباید انتظار خاصی از این ماشین داشت. موتور دو سیلندر IAME Justicialista تنها توانایی تولید 36 اسب بخار نیرو را دارد. شاید چیزی شبیه تیم ملی آرژانتین امسال.
ایسلند – تویوتا هایلوکس آرکتیک
درباره ایسلند به جای انتخاب خودروی ملی باید پرسید “کدام ماشین در آب و هوای طاقت فرسای ایسلند دوام خواهد آورد؟”. البته پاسخ دادن به این سوال چندان سخت نیست. اگر قرار باشد تنها یک خودروی تخریب ناپذیر در جهان انتخاب کنید چه ماشینی به ذهنتان می رسید؟ بله؛ تویوتا هایلوکس نسخه آرکتیک که به صورت اختصاصی برای عملکرد در یخبندان ها و آب و هوای فوق العاده سرد قطبی بهینه سازی شده است.
کرواسی – ریماک C-Two
اگر قرار بود این فهرست برای جام جهانی 2014 برزیل منتشر شود احتمالا کرواسی نماینده قدرتمندری در آن نداشت. اما نماینده سال 2018 این کشور درست به اندازه تیم ملی فوتبال آنها هیجان انگیز و قدرتمند است. ریماک، رقیب اصلی تسلا در دنیای خودروهای الکتریکی یک کمپانی کروات است که تا کنون سه مدل خودروی الکتریکی را تولید کرده و Rimac Two_C یکی از تحسین شده ترین اتومبیل های کنونی جهان را نیز در اختیار دارد. 1900 اسب بخار با استفاده از پیشرانه های الکتریکی و شتاب صفر تا صد کمتر از 2 ثانیه با حداکثر سرعت 415 کیلومتر در ساعت نه تنها برای یک ماشین، بلکه برای قهرمانی یک تیم ملی هم کافی به نظر می رسد. شاید کرواسی اولین قهرمان غیر کلاسیک ادوار جام جهانی باشد!
نیجریه – IVM Carrier 4×4
نیجریه احتمالا ساده ترین انتخاب را پیش روی ما خواهد گذشت. تنها یک شرکت خودروسازی به نام Innoson Vehicle در این کشور فعالیت می کند و چند مدل در خط تولید خود دارد. با این حال انتخاب IVM Carrier احتمالا منطقی ترین کار خواهد بود. این ماشین به دلیل جادار بودن و توانایی حرکت در مسیرهای خاکی و سنگلاخی یکی از پر طرفدارترین اتومبیل های نیجریه است.
تیم های گروه سوم
فرانسه – آلپاین A110
فرانسوی ها برای حضور در یک رقابت ماشینی نماینده های متعددی دارند که البته تعداد زیادی از آنها را می توانید با نگاه کردن به نزدیک ترین خیابان روبرویتان مشاهده کنید. با این حال نماینده ای در شان جام جهانی از فرانسه بدون شک آلپاین است. مدل A110 از پیشرانه ای 1.8 لیتری با قابلیت تولید 249 اسب بخار استفاده می کند و در هر صد کیلومتر هم تنها 6 لیتر مصرف بنزین دارد. البته برای خرید آن باید 50 هزار پوند بپردازید که چندان هم کم نیست.
استرالیا – هولدن GTS مالو
استرالیا با دشت های وسیع و زمین های زراعی بینهایت کیلومتری که محل زندگی کانگوروها و کوالاهاست شناخته می شود. ماشین نماینده آنها در جام جهانی هم درست به اندازه ابعاد زمین های خالی از سکنه استرالیا عجیب است. Holden GTS Maloo ماشینی با 577 اسب بخار به حساب می آید که تکلیفش با خودش مشخص نیست. موتوری برای ثبت رکوردهای سرعت و البته صندوقی تاشو برای حمل علوفه به سبک نیسان وانت! احتمالا درست به عجیبی خود استرالیا.
پرو – تویوتا یاریس
پرو با دهکده باستانی ماچو پیچو و طبیعت بکرش شناخته می شود. اما برای این اقوام اینکاها چیزی به نام صنعت خودروسازی تعریف نشده. با این حال از آنجا که هر تیمی باید در مسابقات نماینده ای داشته باشد تویوتا یاریس به عنوان پرفروش ترین خودرو در کشور پرو می تواند گزینه ای مناسب به حساب آید.
دانمارک – زنوو TSR-S
سوپراسپورت Zenvo به هیچ عنوان شوخی بردار نیست. خودروی بی نظیری ساخت دانمارک که بر خلاف مردم خونسردش فوق العاده خشن و عصبی است و این ویژگی را می توانید به راحتی از طراحی مدل TSR-S مشاهده کنید. این ماشین به اندازه ای جدید است که حتی خود زنوو هم اطلاعات چندانی از آن منتشر نکرده اما با توجه به موتور 7 لیتری V8 خودروی ST1 به عنوان دیگر ماشین این کمپانی که قادر به تولید 1089 اسب بخار نیرو بود نباید انتظاری چیزی کمتر از TSR-S را داشت.
تیم های گروه دوم
پرتغال – UMM 4×4 Cournil
هر چقدر که سواحل توریستی و دیدنی پرتغال بی نظر به چشم می آیند، صنعت خودروسازی این کشور تعریف چندانی ندارد. شاید مهم ترین خودروی تولید شده در این کشور UMM 4×4 Cournil باشد که جایگزینی ارزان قیمت برای لندروور دیفندرهای کلاسیک است. UMM در سال 1977 در شهر لیسبون در مرکز پرتغال تاسیس شده و امروز فعالیتی در صنعت خودروسازی ندارد.
اسپانیا – Tramontana XTR
صنعت خودروسازی اسپانیا عمدتا با کمپانی Seat شناخته می شود که قبلا زیرمجموعه ای از کمپانی عریض و طویل VW بوده و امروز به صورت مستقل به فعالیت خود که موفقیت آمیز هم ارزیابی می شود ادامه می دهد. برای مثال دو مدل Leon و Ibiza پرفروش ترین خودروها در کشور اسپانیا هستند. اما برای جام جهانی انتخاب های بهتری هم وجود دارند. برای مثال Taramontana XTR که از پیشرانه تقویت شده V12 مرسدس بنز با توانایی تولید 900 اسب بخار نیرو استفاده می کند و از نظر طراحی هم با نوارهای طلایی رنگ چیزی کمتر از محبوب ترین سوپراسپورت های ایتالیایی ندارد (که اصلا در جام جهانی حاضر نیستند!).
ایران – پیکان
پیکان نه تنها خودروی ملی ایران، بلکه بخشی از هویت جمعی ماست. شاید در ابتدا اینطور گفته شود که پیکان مدتهاست از چرخه تولید خارج شده اما وقتی هنوز هم در خیابان های همه شهرهای کشور با این ماشین روبرو می شویم صحبت کردن از پایان پیکان چندان دوستانه نیست. پیکان از پنجاه سال پیش تا کنون محبوب ترین ماشین نسل های مختلف ایرانی ها بوده و گفته می شود بیش از نیمی از مردم ایران حداقل یک پیکان داشته اند.
مراکش – Laraki Epitome
مراکش هم از جمله کشورهایی است که اصولا صنعت خودروسازی در آن به معنای واقعی تعریف نشده و به نظر نمی رسد هیچ خودروی ملی در این کشور ساخته شود. با این حال وب سایت تاپ گیر در گزارشی به این نکته اشاره کرده که یک کمپانی مراکشی به اسم Laraki با سابقه بیست سال فعالیت در کازابلانکا به صورت محدود، ماشینی به نام Epitome طراحی و ساخته است. این خودرو که بیشتر به یک مدل مفهومی با تیراژ 1 عدد شباهت دارد به گفته کمپانی مورد نظر از پیشرانه V8 استفاده می کند و 1200 اسب بخار هم نیرو دارد.
تیم های گروه اول
اروگوئه – Effa Ideal
اروگوئه کشوری نیست که به تولیدات صنعت خودروسازی شناخته شود. محصولات مورد استفاده توسط مردم این کشور عمدتا بازطراحی نه چندان خاصی از برخی مدل های چینی هستند. درست به همین دلیل خارج از اروگوئه خریدار خاصی برای ماشین های داخلی این کشور وجود ندارد. با همه این احوالات مدل Ideal از Effa را می توان خودروی ملی اروگوئه دانست.
مصر – رامسس
خودروی ملی مصری ها رامسس نام دارد و بر خلاف تاریخ سرشار و شاهکارهای بی نظیر معماری مانند اهرام، ماشین دندانگیری نیست. این خودرو در ابتدا در سال 1950 در مصر تولید شده و می توان آن را ماشین ملی مصری ها دانست.
عربستان سعودی – KSU Gazal 1
عربستان هم هرگز به عنوان یک سازنده جدی ماشین به حساب نیامده اما در این کشور سرمایه کافی برای تلف کردن و ساختن یک ماشین کلی که احتمالا هیچ خریداری هم ندارد موجود است. خودروی Gazal-1 بر اساس نسخه قدیمی تری از ماشین های G Class مرسدس ساخته شده است. این ماشین از پیشرانه 5.5 لیتری V8 مرسدس با توانایی تولید 380 اسب بخار نیرو استفاده می کند
روسیه – Vaz 2101
با اینکه روسیه در سال های اخیر سرمایه گذاری های جدی تری را در بخش خودروسازی انجام داده، اما همچنان ماشین VAZ جزو محبوب ترین و مطمئن ترین ماشین های ساخت این کشور به حساب می آیند. مدل 2101 بر اساس خودروی فیات 124 ساخته شده که در سایر نقاط جهان با عنوان لادا شناخته می شود. از ظاهر این خودرو که ویژگی چندان هیجان انگیزی به چشم نمی خورد و با این حال باید لادا را ماشین ملی روس ها در نظر گرفت.
ادامه دارد
:-q:-bd:-bd
اشتباه نشه. خوردوهای اسپرتی که مثلا به نام مراکش یا دانمارک نوشته شده فکر نکنید در حد و اندازه های تیراژ و مجبوبیت خودروهایی مانند لامبورگینی یا فراری و … دارند و اصلا در اون سطح نیستند که بشه اونها رو خودروساز نامید. این خودروها معمولا با سرمایه گذاری بخش خصوصی با استخدام طراح از کشورهای مختلف و خریداری قوای محرکه و سایر قطعات فنی از کمپانیهای بزرگ فقط در اون کشورها توسط یه عده محدود سرهم میشه. وگرنه دانمارک اصلا خودروسازی نداره
بله حق با شماست. جو جام جهانی باعث اشتباه شد. ممنون = smile
اونها هم میتونستن باشن ولی پیکان حس بهتری دارهو بله پلتفرم انگلیسی هست ولی بعد از پنجاه سال همونطور که نوشتم “بخشی از هویت جمعی ماست”
جالب بود، فقط یه اشتباه شده که شیلی باریک ترین و درازترین کشوره و پرو همسایش هستش
چرا به جای سمند پیکان خودرو ملی هست؟!
من که یادم هست سمند یا حتی تیبا اسم خودرو ملیو یدک می کشیدن، پیکان که واسه انگلیسه
کشورهای دیگه هم که خودرو خودشون ندارن.
از مراکش چنین انتظاری نمیرفت!
اصلا تو عقل کسی نمیگنجید که مراکش هم یه همچین سوپر اسپورتی میتونه بسازه!!:emoji9
همین پست بروزرسانی میشه. بخش اول گروه یک بود. بخش دوم گروه دو. هر گروه تو یک بخش
لخش اولش چرا هر چی تو سایت میگردم نیست ؟
😮
جالب بود