تلسکوپ فضایی جیمز وب اولین رد دی اکسید کربن را در جو سیارهای دیگر پیدا کرده است. مشاهده دی اکسید کربن در جو سیاره فراخورشیدی که در 24 آگوست به وبسایت arXiv.org ارسال شد، اولین نتیجه علمی دقیق منتشر شده از تلسکوپ فضایی جیمز وب است. همچنین راه را برای یافتن همان گاز گلخانهای در جو سیارات کوچکتر و صخرهای (که بیشتر شبیه زمین هستند) را نشان میدهد.
- تلسکوپ جیمز وب با زبان برنامه نویسی جاوا اسکریپت کار میکند
- تصاویر کهکشان Cartwheel سوژه تلسکوپ جیمز وب شد
دی اکسید کربن در جو سیاره فراخورشیدی نشانه چیست؟
پیتر گائو، دانشمند سیارهشناسی و پژوهشگر از مؤسسه علوم کارنگی در واشنگتن، میگوید:
در مشاهدات قبلی نشانههایی از دی اکسید کربن وجود داشته است، اما هرگز تا این حد تأیید نشده است.
سیاره مورد نظر ما که WASP-39b نام دارد، یک سیاره بزرگ است. این سیاره از لحاظ حجم کمی گستردهتر از مشتری و از لحاظ جرم به اندازه زحل است. این سیاره هر چهار روز زمینی به دور ستاره خود میچرخد که همین موضوع سبب میشود که دمای آن بسیار داغ باشد. درست است که این ویژگیها آن را به مکانی وحشتناک برای جستجوی شواهدی از حیات فرازمینی تبدیل میکند اما ترکیبی از جو پف کرده و گذرهای مکرر از مقابل ستاره، رصد آن را برای تلسکوپ دوست داشتنی ما آسان میکند.
جیمز وب یا JWST در دسامبر 2021 راه اندازی شد و اولین تصاویر خود را در جولای 2022 منتشر کرد. این تلسکوپ در ماه ژوئیه برای حدود هشت ساعت، نور ستارهای را در جو ضخیم سیاره (زمانی که سیاره بین ستاره خود و تلسکوپ JWST عبور میکرد) عبور میکرد، مشاهده کرد. مولکولهای دی اکسید کربن موجود در اتمسفر، طول موجهای خاصی از آن نور ستاره را جذب کردند.
مشاهدات قبلی WASP-39b با تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا (که اکنون از بین رفته است)، فقط مقداری جذب را در همان طول موج شناسایی کرده بود. اما برای متقاعد کردن اخترشناسان که دی اکسید کربن واقعاً وجود دارد، کافی نبود.
اما اهمیت این موضوع کجاست؟ مقدار دی اکسید کربن در جو یک سیاره فراخورشیدی میتواند جزئیاتی را در مورد چگونگی تشکیل سیاره آشکار کند. اگر سیاره با سیارکها بمباران میشد، میتوانست کربن بیشتری وارد کند و جو را با دی اکسید کربن غنی کند. اگر تابش ستاره برخی از عناصر سبکتر جو سیاره را از بین ببرد، میتواند از نظر دی اکسید کربن نیز غنیتر به نظر برسد.
علیرغم نیاز به تلسکوپی به قدرتمندی JWST برای تشخیص آن، دی اکسید کربن ممکن است در اتمسفر سراسر کهکشان باشد و خیلی ساده در دید ما پنهان شود. باتالها میگوید:
دی اکسید کربن یکی از معدود مولکولهایی است که در جو تمام سیاراتی که دارای جو هستند وجود دارد. این مولکول خط مقدم ماست.
ستاره شناسان امیدوارند از JWST برای یافتن دی اکسید کربن و سایر مولکولها در جو سیارات سنگی کوچک (مانند سیاراتی که به دور ستاره TRAPPIST-1 میچرخند) استفاده کنند. برخی از این سیارات (در فواصل مناسب از ستاره خود برای حفظ آب مایع) ممکن است مکانهای خوبی برای جستجوی نشانههای حیات باشند. هنوز مشخص نیست که آیا JWST این نشانههای حیات را تشخیص میدهد یا خیر، اما چیزی که تاکنون تایید شده است این است که این تلسکوپ میتواند دی اکسید کربن را تشخیص دهد.
دیدگاهتان را بنویسید