آخرین ضربه رو محکم تر بزن (نگاهی به رد پای محمد علی در دنیای بازی های کامپیوتری)

ظرف روز های اخیر دنیای مشت زنی (بوکس) یکی از شاخص ترین و جنجالی ترین چهره های تاریخ خود را از دست داد. کاسیوس مارسلوس کلی جونیور که بعد ها نام محمد علی را برای خود برگزید در روز سوم ماه ژوئن سال 2016 میلادی به علت بروز مشکلات تنفسی (و پس از آن که چیزی نزدیک به نیمی از عمر خود را با بیماری پارکینسون دست و پنجه نرم کرد) در سن 74 سالگی توسط حریف سرسخت و شکست ناپذیری به نام مرگ ناک اوت شد و رینگ زندگی را برای همیشه ترک گفت. اگر چه بسیاری از مردم دنیا محمد علی را بیشتر به دلیل دوران حرفه ای درخشانی که در رینگ بوکس پشت سر گذاشت (61 مسابقه، 56 پیروزی و تنها 5 شکست) به یاد دارند اما او در عرصه های سیاسی و اجتماعی نیز فرد بسیار فعالی بود و در بسیاری از نقاط جهان به عنوان یکی از سمبل های ورزشی مبارزه با نژاد پرستی و بی عدالتی شناخته می شود. بر همین اساس و به دلیل نوع شخصیت خاص محمد علی، از همان ابتدا او (همانند سایر عرصه ها) حضور ویژه ای در بازی های کامپیوتری مبتنی بر ورزش بوکس داشت. بر همین اساس در مطلب پیش رو قصد داریم در عین پرداختن به بخش هایی کوتاه از زندگی محمد علی، به برخی از بازی هایی اشاره کنیم که او را در قامت یکی از شخصیت های اصلی خود می دیدند.

زندگی کاسیوس کلی از همان ابتدا با جار و جنجال و بلند پروازی های متعدد همراه بود. او در سن 12 سالگی به قصد گوشمالی دادن دزدی که دوچرخه ی محبوبش را به سرقت برده بود به فراگیری فنون ورزش بوکس پرداخت و خیلی زود به یکی از قهرمانان شکست ناپذیر این رشته ی ورزشی تبدیل شد. دوران فعالیت حرفه ای محمد علی در ورزش بوکس را می توان به دو بخش مجزا تقسیم کرد. بخش های پر حادثه و پر حرف و حدیثی که محرومیتی تحمیلی و ناخواسته آن ها را از یکدیگر جدا کرده اند. محمد علی در بخش نخست فعالیت حرفه ای خود دوران بسیار موفق و درخشانی را پشت سر گذاشت. به گونه ای که در فاصله ی تقریبی 7 سال و پس از پشت سر گذاشتن چیزی نزدیک به 29 مسابقه ی حرفه ای، او هیچ شکستی را در رینگ بوکس متحمل نشد و با در هم کوبیدن سانی لیستون توانست مهم ترین عنوان ورزشی خود تا آن زمان را تصاحب کرده و لقب پادشاه جهان را از آن خود سازد. اما بلافاصله پس از شکست سانی لیستون در رینگ مسابقه، کاسیوس کلی با پذیرش دین اسلام جار و جنجال دیگری را در خارج از رینگ به پا کرد. در آن دوران کلی تحت تاثیر مالکوم اکس و افکار و نظریات او قرار داشت و به موجب همراهی با او به گروه متشکل و سازمان یافته ای از سیاه پوستان مسلمان به نام جمعیت اسلام پیوست (هر چند که مالکوم اکس بعد ها از این گروه جدا شد و مورد شماتت و انتقاد محمد علی قرار گرفت). با تغییر مذهب، این بوکسور سرشناس به پیشنهاد یکی از اعضای تاثیر گذار گروه جمعیت اسلام یعنی الایجا محمد، نام خود را از کاسیوس کلی به محمد علی تغییر داد. جالب این جاست که محمد علی در ایران به محمد علی کلی شهرت دارد و این در حالی است که او پس از گرویدن به دین اسلام نام خانوادگی علی را جایگزین کلی کرد (همان گونه که نام محمد، توسط او جایگزین نام کاسیوس شد) و دیگر هرگز در طول زندگی خود از نام کلی استفاده نکرد. او در اظهار نظری جنجالی نام کاسیوس کلی را به عنوان نام بردگی خود بر شمرد و به طور کلی از آن برائت جست. با این حال در آن زمان اکثر رسانه های گروهی از پذیرش نام جدید قهرمان جهان سر باز زدند و به این ترتیب محمد علی تا مدت ها توسط آن ها با همان نام قدیمی خود یعنی کاسیوس کلی نامیده می شد.

شکست لیستون سکوی پرتاب اصلی محمد علی به سمت شهرت و محبوبیت بود

محمد علی در ابتدای شروع فعالیت حرفه ای خود در ورزش بوکس و در سن 18 سالگی به ارتش امریکا فرا خوانده شد اما به دلیل آن که ضریب هوشی او در تست های صورت گرفته توسط ارتش امریکا بر روی رقم 78 ثابت مانده بود او در لیست نیرو های ذخیره قرار گرفت تا تنها در موقعیت های ضروری و اضطراری به خدمت فرا خوانده شود (او بعد ها در زندگی نامه ی شخصی اش به اعلام این نکته پرداخت که در طول زندگی بزرگ ترین بوده است و نه با هوش ترین!). موقعیت اضطراری مد نظر ارتش امریکا با شروع جنگ ویتنام رقم خورد و به این ترتیب محمد علی در سال 1966 میلادی و در اوج دوران فعایت حرفه ای خود در ورزش بوکس به ارتش امریکا فرا خوانده شد. با این حال او به دلیل این که ویتنامی ها را به هیچ وجه به عنوان دشمنان خود نمی دانست از انجام این کار سر باز زد و حاضر نشد به ارتش امریکا بپیوندد. امری که محرومیتی سه ساله از حضور در رینگ بوکس را برای او به همراه داشت و علاوه بر آن فاتح بی چون و چرای رینگ های مشت زنی حتی به زندان نیز محکوم شد (البته حکم زندان محمد علی هرگز مورد اجرا قرار نگرفت). با بازگشت به میادین مسابقه پس از سه سال، محمد علی پس از دو پیروزی پیاپی، عاقبت در مسابقه ای که آن را مسابقه ی قرن (بیستم) نامیدند مغلوب جو فریزر شد و نخستین شکست دوران حرفه ای خود را تجربه کرد. با این حال او حدود سه سال بعد جو فریزر را هم شکست داد و بار دیگر به اوج قله های افتخار در ورزش بوکس بازگشت. اگر چه این روز ها اکثر ورزشکاران حرفه ای (در بیشتر رشته های محبوب ورزشی) شانس این را دارند تا نسخه ی مجازی خود را در قالب بازی های کامپیوتری به نظاره بنشینند، اما در زمان یکه تازی محمد علی در رینگ بوکس، بازی های کامپیوتری هنوز به مفهوم واقعی کلمه به وجود نیامده بودند. در واقع پایان دوران ورزشی محمد علی (در انتهای دهه ی هفتاد میلادی) با رونق گرفتن بازار بازی های کامپیوتری همراه شد و تنها پس از بازنشستگی او بود که هوادارنش موفق به ملاقات با این بوکسور افسانه ای در قالب بازی های کامپیوتری ورزشی شدند.

بازی Muhammad Ali Heavyweight Boxing از جمله نخستین عناوینی بود که پادشاه جهان را در قامت شخصیت اصلی قرار می داد

در میان بازی های کامپیوتری ریز و درشت مبتنی بر ورزش بوکس، شاید بتوان بازی Muhammad Ali Heavyweight Boxing را از جمله نخستین عناوین شاخصی بر شمرد که از وجود محمد علی به عنوان یکی از ارکان اصلی گیم پلی بهره می بردند. این بازی حدود ده سال پس از مبتلا شدن محمد علی به بیماری پارکینسون یعنی در سال 1992 بر روی کنسول محبوب سگا جنسیس عرضه شد و پس از مدتی علاقه مندان به کنسول دستی پر طرفدار آن زمان شرکت نینتندو یعنی گیم بوی نیز موفق به تجربه ی آن بر روی پلتفرم محبوب خود گردیدند. بازی Muhammad Ali Heavyweight Boxing به لحاظ استفاده از نوع زاویه ی دوربین تا حدودی به شاخص ترین بازی کشتی کج کنسول سگا جنسیس شباهت داشت و تلفیقی از حالت دو بعدی و سه بعدی را در بخش گیم پلی (و بخش دیداری) در اختیار مخاطب خود قرار می داد. بازی Muhammad Ali Heavyweight Boxing را می توان یکی از موفق ترین عناوین بوکس 16 بیتی تاریخ بازی های کامپیوتری قلمداد کرد که در عین جلب نظر منتقدان توانست نظر مثبت بسیاری از بازیبازان را هم به خود جلب نماید. اثری که توسط شرکت Virgin Games منتشر شده بود و علاوه بر محمد علی امکان انتخاب 9 بوکسور دیگر را هم در اختیار بازیباز قرار می داد. پس از این بازی نوبت به بازی Foes of Ali رسید که حدود دو سال بعد از انتشار اثر مذکور، نام و شخصیت محمد علی را به عنوان یکی از ارکان اصلی جلب مخاطب مورد استفاده قرار داد و در بخش گیم پلی خود این بوکسور تمام نشدنی را در برابر 9 تن از هماوردان شاخص دوران حرفه ای اش نظیر هنری کوپر ، سانی لیستون ، جو فریزر ، جورج فورمن و دیگر بوکسور های حرفه ای قرار داد.

بازی Foes of Ali یکی از آخرین عناوینی بود که از نام محمد علی برای اعتبار بخشیدن به خود بهره گرفت

بازی Foes of Ali توسط اعضای استودیو Gray Matter ساخته شده بود و توسط شرکت EA بر روی پلتفرم 3DO منتشر شد. اگر چه این بازی در مجموع با بازخورد های متوسطی همراه شد اما شاید بتوان بازی Foes of Ali را جزو نخستین آثاری طبقه بندی کرد که به سمت شبیه سازی کامل ورزش بوکس گام برداشتند (این بازی حتی از تکنیک موشن کپچر برای به تصویر کشیدن حرکات بوکسور ها در بخش گیم پلی خود بهره گرفته بود). در واقع فرآیند انتشار این بازی بود که شرکت EA را به صرافت ساخت مجموعه بازی های بوکس انحصاری خود یعنی سری Knockout Kings انداخت. مجموعه ای که با تغییر بسیاری از المان های موجود در گیم پلی بازی Foes of Ali و ارتقا بخشیدن آن ها به انتخاب اصلی بسیاری از علاقه مندان به ورزش بوکس در دهه ی گذشته تبدیل شد و همواره محمد علی را هم به عنوان یکی از بوکسور های اصلی خود به مخاطبان معرفی می کرد. پس از تثبیت نسل ششم بازی های کامپیوتری در میان مخاطبان، شرکت EA مجموعه ی Fight Night را جایگزین سری Knockout Kings کرد که نسخه های متعدد آن معمولاً با پسوند Round در میان بازی دوستان شناخته می شدند و اغلب آن ها امکان در اختیار گرفتن کنترل محمد علی را هم به عنوان یکی از مشت زنان حاضر در رینگ در اختیار بازیبازان قرار می دادند.

محمد علی در برابر راکی بالبوا در بازی Fight Night Round 4. بسیاری از علاقه مندان دنیای سینما شخصیت راکی بالبوا (قهرمان سری فیلم های راکی) را تجسمی از شخصیت محمد علی می دانند. فردی نه چندان با هوش اما سخت کوش که با مشتان آهنین خود در رینگ بوکس یکه تازی می کند و حریفی شکست ناپذیر و دست نیافتنی برای سایر مشت زنان به شمار می رود.

محمد علی همچون ایران در بسیاری از کشور های جهان به عنوان شخصیتی بسیار محبوب و قابل احترام شناخته می شود. اگر پای صحبت افراد پا به سن گذاشته بنشینید کمتر کسی را می توان سراغ گرفت که از مسابقات او در دوران اوج فعالیت حرفه ای اش خاطره ای نداشته باشد. مسابقاتی که در ساعات ابتدایی صبح به وقت ایران برگزار می شد و بسیاری از افرادی که در خانه هایشان از نعمت داشتن رادیو یا تلویزیون بی بهره بودند را راهی قهوه خانه ها می کرد. محمد علی در طول زندگی اش هیچ گاه پای عقایدی که داشت با کسی سازش نکرد؛ او همیشه مکنونات ذهنی خود را بی هیچ هراسی بر زبان می آورد و بی و کم کاست به تمام آن ها عمل می کرد. سخنانی که گاه بسیار تند و بی پرده بودند و جنجال های فراوانی را در زمینه های مختلف به پا می کردند. یکی از ویژگی های منحصر به فرد این مشت زن قهار و افسانه ای متلک هایی بود که پیش از انجام مسابقات و همچنین در حین انجام آن ها نثار رقیبان خود می کرد و آن ها را از لحاظ ذهنی و روانی تحت تاثیر قرار می داد. اگر چه محمد علی دیگر هیچ گاه قادر به بیان سخنان تند و بی پرده ی خود نخواهد بود، اما در قالب رینگ هایی که آن ها را با مشت های آهنین خود فتح کرد و بازی های کامپیوتری مختلفی که در آن ها حضور یافت همیشه زنده است و نام او هیچ گاه از یاد و خاطره ی ورزشکاران، ورزش دوستان و فعالان اجتماعی و سیاسی محو نمی گردد.