نمایی نزدیک از کهکشان کوچک NGC 4449 (عکس از بایگانی میراث هابل، ناسا و ESA)
کهکشان های بزرگ مارپیچی، در اغلب موارد شکوهمند به نظر می آیند. خوشه های ستاره ای آبی رنگ و مناطق صورتی رنگ شکل گیری ستارگان در میان بازوهای مارپیچی مطمئناً باعث جلب توجه خواهد شد. اما کهکشان های نامنظم کوچک مانند NGC 4449 که 12 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، نیز محل تشکیل ستارگان است. این جزیره کوچک تنها 20 هزار سال نوری گسترده است و از نظر اندازه با کهکشان ماهواره ای راه شیری یعنی ابر ماژلانی بزرگ (LMC) مقایسه می شود. این تصویر از نمای نزدیک توسط تلسکوپ فضایی هابل دو بار پردازش شده است تا تابش قرمز رنگ حاصل از گازهای هیدروژن به خوبی مشخص باشد. این تابش مناطق شکل گیری ستارگان در اطراف NGC 4449 گسترده میکند، بعضی از آنها حتی بزرگتر از LMC هستند و دارای انقباض عظیم بین ستاره ای و حباب هایی هستند که توسط ستاره گان عظیم الجثه ای که عمر کوتاهی دارند، بوجود می آیند. NGC 4449 یکی از اعضای گروه کهکشانی موجود در صورت فلکی تازی ها است. این کهکشان همچنین عنوان اولین کهکشان کوتوله ای که جریان ستاره ای شناور دارد، را به یدک میکشد.
دیدگاهتان را بنویسید