در سال 2019 شاهد ویژگی‌های خلاقانه زیادی در دنیای گوشی‌های هوشمند بودیم. یکی از مشهورترین آنها استفاده از دوربین‌های رزولوشن بالا در دستگاه‌ها است. این ترند با گوشی‌های اقتصادی آغاز شد و کم‌کم به گوشی‌های پرچمدار هم راه پیدا کرد. دستگاه‌هایی مانند وان‌پلاس 7 پرو، نوبیا رد مجیک 3، ردمی K20 پرو و چند نمونه دیگر دارای دوربین 48 مگاپیکسلی با سنسور IMX586 سونی به عنوان دوربین اصلی خود هستند. اما آنچه که این سنسور را خاص می‌کند، عدد مگاپیکسلی بالای آن نیست بلکه تکنولوژی پشت آن است. این سنسور با Pixel Binning تصاویر واضح 12 مگاپیکسلی تولید می‌کند و این تکنولوژی دلیل استفاده این سنسور در گوشی‌ها است. اما Pixel Binning دقیقاً چیست؟ در ادامه این مطلب به شما درخصوص این موضوع توضیح خواهیم داد.
درک مفهوم Pixel
برای درک مفهوم Pixel Binning ابتدا باید معنی پیکسل را به‌خوبی بدانید. عموماً به کوچکترین عنصر در تصاویری که برروی نمایشگر ظاهر می‌شود، پیکسل می‌گویند. اما در این زمینه، پیکسل‌ها کوچکترین عنصر فیزیکی در سنسور دوربین‌ها دیجیتال هستند که در طول عکاسی نور را دریافت می‌کند. آنها با استفاده میکرون اندازه‌گیری می‌شوند که واخد طول است و یک میلیون بار کوچکتر از یک متر می‌باشد. هرچه سایز پیکسل در یک دوربین بزرگتر باشد، نور بیشتری شکار خواهد شد و در نتیجه آن تصاویر روشن‌تر و واضح‌تر خواهند بود که این هدف اصلی هر سازنده دوربینی است. اما…
هر جه اندازه سنسور پیکسل بزرگتر باشد، دوربین نیز بزرگتر خواهد شد و طبیعتاً جا دادن آن در قاب باریک گوشی‌های هوشمند سخت‌تر خواهد شد. این موضوع باعث می‌شود تا دوربین‌ها مانند یک جسم برآمده در قاب پشتی جای گیرند و در زمان قرار گرفتن بر روی یک سطح صاف لق بزنند. بنابراین اندازه کوچک پیکسل به معنای عملکرد بد در شرایط کم نور است، از طرف دیگر پیکسل بزرگتر به معنای سنسور دوربین بزرگتر می‌باشد. پس چگونه باید این مشکل را برطرف کرد؟ اینجا جائیست که فناوری Pixel Binning وارد ماجرا می‌شود.
Pixel Binning چیست؟
Pixel Binning فرآیند ترکیب چهار پیکسل مجاور هم به یک پیکسل است. یعنی سنسور دوربینی که اندازه پیکسل آن 0.8 میکرون است با ترکیب پیکسل‌ها در یک شبکه 2×2 دارای تصاویری با پیکسل‌های 1.6 میکرونی خواهد شد. رزولوشن نهایی معمولاً یک چهارم رزولوشن استاندارد دوربین خواهد بود. این یعنی یک سنسور 48 مگاپیکسلی تصاویر 12 مگاپیکسلی تولید خواهد کرد و سنسور 64 مگاپیکسلی تصاویر 16 مگاپیکسلی. در نتیجه ترکیب پیکسل‌ها تصویر خروجی بدون نیاز به یک دوربین بزرگ، روشن‌تر و واضح‌تر خواهد بود.
همانطور که پیش‌تر گفته شد، محبوب‌ترین سنسور که از فناوری Pixel Binning پشتیبانی می‌کند IMX586 سونی است. البته ISOCELL GM1 سامسونگ هم با همان رزولوشن معرفی شده، اما در دستگاه‌های کمی مورد استفاده قرار گرفته است. سامسونگ سنسورهای 64 و 108 مگاپیکسلی جدید را نیز با همین فناوری و به‌قصد تغییرات انقلابی در دنیای عکاسی موبایل ارائه کرده است.
آینده دوربین گوشی‌های هوشمند چه خواهد بود؟
در حالیکه ایده استفاده از فناوری Pixel Binning برای رفع مشکلان خاص، بسیار هیجان‌انگیز به نظر می‌رسد، اما تنها راه پیش‌رو نیست. یکی از اهداف این فناوری کاهش اندازه سنسور دوربین‌ها و قرار گرفتن راحت‌تر در درون گوشی بود، اما بیشتر این دستگاه‌ها هنوز دارای برآمدگی برای دوربین می‌باشند. علاوه‌براین هیچکدام از این گوشی‌ها با تکنولوژی جدید دوربین‌شان بهترین در رده خود به حساب نمی‌آیند و احتمال آن وجود دارد که در شرایط کم‌نو تصاویر بهتری از طریق نرم‌افزار (مانند آنچه در پیکسل‌های گوگل تحت عنوان قابلت Night Sight دیدیم) ثبت شود.
بنابراین ممکن است داشتن یک دوربین 48 یا 64 مگاپیکسلی در گوشی هوشمند شما جالب به‌نظر برسد، اما نتیجه آنقدرها هم که انتظار می‌رود فوق‌العاده نخواهد بود. البته نمی‌توان منکر این موضوع شد که جزئیات تصاویر ثبت شده با این دوربین‌ها عالی خواهد بود اما برای اشتراک گذاری در شبکه‌های اجتماعی در هرحال تصاویر فشرده خواهند شد و جزئیات تصاویر دیگر چندان به چشم نخواهد آمد. اما اگر این تکنولوژی با نرم‌افزارهای بهتری ادغام شود، Pixel Binning می‌تواند آینده عکاسی با دوربین‌های موبایلی را متحول کند.
توسط 
دیدگاهتان را بنویسید