بررسی فنی چیپ ست Z68

چیپ‌ست‌های P67 و H67 اینتل
قبل از این‌که به بررسی ویژگی‌های چیپ‌ست جدید بپردازیم، اجازه دهید درباره ویژگی‌های چیپ‌ست‌های قبلی صحبت کنیم. همان‌طور که می‌دانید، اگر قصد استفاده از پردازنده‌گرافیکی مجتمع درون پردازنده داشته‌باشید، باید مادربوردی مبتنی بر چیپ‌ست H67 تهیه کنید. متأسفانه این چیپ‌ست اجازه اورکلاک پردازنده و حافظه سیستم را نمی‌دهد و کاربر تنها می‌تواند پردازنده‌گرافیکی مجتمع درون پردازنده را اورکلاک کند. در حالی که چیپ‌ست P67 اجازه اورکلاک آن‌ها را می‌دهد اما قادر به استفاده از پردازنده‌گرافیکی مجتمع درون پردازنده نیست. بنابراین اگر قصد داشته‌باشید از پردازنده‌گرافیکی مجتمع درون پردازنده استفاده کنید، باید قید اورکلاک و افزایش کارایی سیستم را بزنید و بالعکس، اگر قصد دارید پردازنده یا حافظه سیستم را اورکلاک کنید، باید پردازنده‌گرافیکی مجتمع را کنار بگذارید. اینتل با این شیوه طراحی با دست خود اورکلاکرها را مجبور به استفاده از پردازنده‌گرافیکی شرکت‌های دیگر همچون «NVIDIA» و «AMD» به جای پردازنده‌گرافیکی مجتمع خود کرده‌است. شاید بسیاری از این کاربران به قدرت یک کارت‌گرافیکی مجزا نیاز نداشته‌باشند اما برای این‌که بتوانند پردازنده ‌یا حافظه سیستم را اورکلاک کنند، باید یک کارت‌گرافیکی مجزا خریداری کنند.
اما موضوع به این سادگی نیست. ویژگی Quick Sync اینتل را به خاطر دارید؟ در معماری پردازنده‌های Sandy Bridge بخشی به نام Quick Sync وجود دارد که در حقیقت یک شتاب‌دهنده سخت‌افزاری است و ویرایش و تبدیل فایل‌های ویدئویی را نسبت به دیگر پردازنده‌ها بسیار سریع‌تر انجام می‌دهد. این ویژگی تنها زمانی قابل دسترس است که از پردازنده‌گرافیکی مجتمع درون پردازنده استفاده شود. در نتیجه، اگر قصد استفاده از Quick Sync را داشته‌باشید، باید از چیپ‌ست H67 استفاده کنید که متأسفانه فاقد قابلیت اورکلاک است. به عبارت ساده‌تر یا باید از اورکلاک پردازنده ‌صرف‌نظر کنید یا از ویژگی بسیار جذاب Quick Sync. تصور می‌کنم، اکنون شما نیز در دو راهی انتخاب بین چیپ‌ست P67 و H67 گیر افتاده‌اید؟! خوب؛ راه‌حل این مشکل چیست؟

چیپ‌ست سری Z68
از نظر معماری، چیپ‌ست Z68 تفاوت چندانی با H67 ندارد. این چیپ‌ست دارای خروجی‌گرافیکی است و توانایی استفاده از پردازنده‌گرافیکی مجتمع درون پردازنده‌های Sandy Bridge را دارد. Z68 از نظر تعداد مسیر‌های PCI-E، پورت‌های SATA و USB به‌طور دقیق مشابه H67 است. اما آنچه موجب وجه تمایز بین Z68 با H67 شده، پشتیبانی از قابلیت اورکلاک برای پردازنده، حافظه و پردازنده‌‌گرافیکی مجتمع درون پردازنده است. به عبارتی دیگر، Z68 تمامی نقایص H67 را برطرف کرده‌است.‌

چیپ‌ست Z68 نسبت به P67 اندکی گران‌‌تر است. از این رو ، این احتمال وجود دارد که همه مادربوردهای مبتنی بر چیپ‌ست Z68 دارای خروجی گرافیکی نباشند. زیرا سازندگان مادربوردها برای استفاده از نرم‌افزار Virtu شرکت Lucid که به منظور مدیریت خروجی گرافیکی است، باید هزینه‌ا‌ی حدود پنج دلار پرداخت کنند. اکنون اجازه دهید، به بررسی ویژگی‌های جدید این چیپ‌ست بپردازیم.