گزارش منتشرشده توسط Sapien Labs نشان میدهد که استفاده از گوشی های هوشمند میتواند منجر به کاهش سلامت روان جوانان در محدوده سنی 18 تا 24 سال شود. این گزارش خاطرنشان میکند که قبل از اینترنت، زمانی که فردی به 18 سالگی میرسید، 15000 تا 25000 ساعت را صرف تعامل با همسالان و خانواده خود میکرد. اما با اینترنت، این میزان به محدوده 1500 تا 5000 ساعت کاهش یافته است.
جوانان به جای یادگیری مهارتهای اجتماعی، زمان زیادی را صرف گوشیهای هوشمند خود میکنند
تارا تیاگاراجان، دانشمند ارشد آزمایشگاه Sapien، میگوید که این کاهش در تعامل اجتماعی باعث میشود افراد از یادگیری مهارتهای مهمی مانند نحوه خواندن حالات چهره، زبان بدن، لمس فیزیکی، پاسخهای عاطفی مناسب و حل تعارض جلوگیری کنند. تیاگاراجان خاطرنشان کرد که افرادی که فاقد این مهارت ها هستند ممکن است در نهایت از جامعه جدا شده و تمایل به خودکشی پیدا کنند.
دادهها از 34 کشور جمعآوری شده که در آنها کاهش بهزیستی روانی جوانان 18 تا 24 ساله قبل از همهگیری شروع شدهبود. این کاهش پس از سال 2010 و همزمان با افزایش استفاده از گوشیهای هوشمند آغاز شد. قبل از سال 2010، جوانان دارای بالاترین سطح رفاه روانی بودند. از آن زمان، این روند در جهت معکوس در حال تغییر است.
اگر یک کاربر در گروه سنی 18 تا 24 سال که به طور مداوم از گوشی هوشمند استفاده میکند میشناسید، به علائم زیر توجه کنید: این علائم میتواند نشانهای از کاهش سلامت روان او باشد.
- افکار وسواسی، عجیب یا ناخواسته
- کاهش عزت نفس و اعتماد به نفس
- احساس جدا شدن از واقعیت
- روابط با دیگران
- افکار خودکشی
- ترس و اضطراب
- احساس غم، ناراحتی یا ناامیدی
همانطور که تیاگاراجان میگوید، دادهها نشان می دهد که مردم اکنون 7 تا 10 ساعت را به صورت آنلاین سپری میکنند. این کار، زمان کمی برای تعامل اجتماعی حضوری باقی میگذارد. این امر اهمیت و ماهیت چالشهای انزوای اجتماعی و تعامل دیجیتالی را به دنبال کاهش تعاملات حضوری نشان میدهد.
این گزارش ادعا میکند که علائم بالا به گمشدن هویت اجتماعی اشاره میکند. معیاری ترکیبی از اینکه چگونه به خود نگاه میکنیم و میتوانیم روابط را شکل دهیم و حفظ کنیم. اساساً دیدگاهی از نحوه ادغام یک فرد در بافت اجتماعی است. مجموعه علائمی که بر نمایه ذهنی بزرگسالان جوان غالب است به هیچ اختلالی که توسط DSM (سیستم طبقهبندی استاندارد اختلالات روانی که توسط متخصصان بهداشت روان در ایالات متحده استفاده میشود) تعریفشده است، برنمیگردد.
آیا بر این باور هستید که زمانی که بزرگسالان جوان برای کار با تلفنهای هوشمند خود صرف میکنند، باعث میشود که آنها توانایی یادگیری مهارتهای اجتماعی موردنیاز برای کنارآمدن با زندگی را بیاموزند؟ یا این فقط تلاش دیگری برای تبدیل کردن تکنولوژی به قربانی نابودی تمدن است.
به کاربران گوشی های هوشمند توصیه میشود که از زمان نمایش یا Digital Wellbeing استفاده کنند
اگر احساس میکنید باید بیشتر بر میزان استفاده از گوشی هوشمند خود نظارت کنید، همیشه میتوانید از Screen Time در iOS برای پیگیری میزان استفاده از آیفون خود استفاده کنید. در اندروید نیز Digital Wellbeing در دسترس است.
برای روشن کردن Screen Time در آیفون خود این دستورالعمل ها را دنبال کنید:
- به Settings > Screen Time بروید
- روی Turn On Screen Time ضربه بزنید
- روی Continue ضربه بزنید
- This is My [دستگاه] یا This is My Child’s [دستگاه] را انتخاب کنید
در اندروید، Digital Wellbeing همچنان یک نسخه بتا است. حتی اگر آن را روی تلفن خود نصب کنید، از لیست برنامههای شما پنهان میشود. پس از نصب Digital Wellbeing در دستگاه اندروید خود، به تنظیمات > Digital Wellbeing و کنترلهای والدین بروید . همانطور که گفتیم آیکون به صورت پیشفرض مخفی است. اگر دستورالعملهایی را که به شما دادهایم دنبال کنید و به پایین بروید، یک سوئیچ کلیدی وجود دارد که میگوید «نمایش نماد در لیست برنامهها». برای مشاهده نماد Digital Wellbeing در لیست برنامه، آن را فعال کنید. اگر قصد استفاده روزانه از برنامه را دارید، ممکن است بخواهید مطمئن شوید که آن گزینه فعال است.
کاربرد هر دو برنامه Apple’s Screen Time و Google’s Digital Wellbeing این است که زمان استفاده شما از گوشی را محدود کنند. و تعداد اعلانهایی را که هر روز دریافت میکنید کاهش دهند. علاوه بر این، این برنامهها به شما اجازه میدهند تا بر نحوه استفاده فرزندتان از تلفن خود نظارت کنید.
من جوون تر که بودم یه شکست سِفت و خوبی تجربه کردم باعث شد حدود 8سال بطور کامل نه اینستا، نه واتس آپ و نه تلگرام فعالیتی داشته باشم. از اینکه مردم در فضای مجازی چیکار میکنن خیلی عقب افتادم و نمیدونم این خوبه یا بده!
ولی ازون موقع یوتیوب رو دنبال میکردم که هزاران بار برام مفید تر بوده.
بدترین مکان هایی که رفتم از لحاظ فضای اینترنتی:
1» خبرگزاری ها (بخصوص اونایی که نمیزارن نظرت رو بگی و سانس* دارن مثل فارس یا اینکه همش روضه خونیه مثل اینترنشنال)
2» بازی های آنلاین کامپتیتیو (برخی هاشون خوبن و کامیونیتی با صفایی دارن ولی بسیاریشون یه عده عقده ای کنار همن به هر زوری میخوان ببرن که فقط بگن برترن)
3» اینفلوئنسرها (بخصوص کسانیکه در بحثی که درش تخصص ندارن حرف مفت میزنن و نمیتونی بزنی تو رووشون و فقط مجبوری بشینی نگاه کنی یه آدمی که 2میلیون تومن نمی ارزه 2میلیون فالوور داره و عده ای هم برای چرت و پرتاش دست میزنن!)
خوشحال میشم نظرتون رو بگین.