سیاهچاله‌ها یکی از عمیق‌ترین پیش بینی‌های نظریه نسبیت عام اینشتین هستند. این مفهوم در ابتدا به‌عنوان یک پیامد ریاضی صرف این نظریه و نه به‌عنوان اجرام مرتبط فیزیکی مورد مطالعه قرار گرفتند و پس از آن به زودی به‌عنوان پیامدهای عمومی و گاهی اجتناب‌ناپذیر فروپاشی گرانشی که در ابتدا یک کهکشان را تشکیل می‌داد، در نظر گرفته شدند. معروف‌ترین کهکشان حال حاضر دنیا، کهکشان راه شیری است و دانشمندان به تازگی فاش کردند که اولین تصویر از سیاهچاله کهکشان راه شیری (که در مرکز این کهکشان قرار دارد) ثبت شد.
چگونگی ثبت اولین تصویر از سیاهچاله کهکشان راه شیری
اکثر فیزیکدانان مشکوک هستند که کهکشان خودمان حول یک سیاهچاله کلان جرم در مرکز خود می‌چرخد. ایده‌های دیگری نیز در این رابطه وجود دارد. مانند “ماده تاریک” (ماده‌ای نامرئی که تصور می‌شود بیشتر ماده در جهان را تشکیل می‌دهد). اما اکنون یک تیم بین‌المللی از ستاره‌شناسان، از جمله تیمی از دانشگاه مرکزی لانکشایر، اولین تصویر از جسمی را که در مرکز کهکشان راه شیری را پرده‌برداری کرده‌اند و آنطور که از این تصویر پیداست این سیاهچاله، یک سیاهچاله بسیار پرجرم است.
ثبت این تصویر بدان معناست که اکنون شواهد بسیار زیادی برای سیاهچاله معروف مرکز کهکشان ما به نام Sagittarius A* وجود دارد. در حالی که نزدیک بودن به چنین جانوری کمی ترسناک به نظر می‌رسد، اما در واقع حدود 26000 سال نوری از ما فاصله دارد که به اندازه کافی از ما دور است. در واقع، از آنجایی که سیاهچاله بسیار دور از زمین است، به نظر می‌رسد که اندازه آن در آسمان تقریباً به اندازه یک قسمت کوچک در ماه است. نکته‌ی دیگر این سیاهچاله این است که Sagittarius A* نسبتاً غیرفعال به نظر می‌رسد و مواد زیادی از اطراف خود را نمی‌بلعد.
تیم دانشگاه لانکشایر بخشی از همکاری تلسکوپ افق رویداد جهانی (EHT) بود که از مشاهدات یک شبکه جهانی از هشت تلسکوپ رادیویی در سیاره ما (که در مجموع یک تلسکوپ مجازی به اندازه زمین را تشکیل می‌دهند) برای گرفتن تصویر خیره‌کننده استفاده کرده است. این موفقیت به دنبال انتشار اولین تصویر سیاهچاله ای به نام M87* در مرکز کهکشان مسیه 87 توسط این همکاری در سال 2019 صورت گرفت.
تیم مورد نظر ما توانستند Sagittarius A* را در چندین شب مشاهده کرد و برای ساعت‌های متوالی داده‌ها را جمع‌آوری کرد (کاری مشابه استفاده از زمان نوردهی طولانی در دوربین). اگرچه ما نمی‌توانیم خود سیاهچاله را ببینیم، چون کاملاً تاریک است، اما گاز درخشان اطراف آن نشانه‌ای آشکار را نشان می‌دهد. یک منطقه مرکزی تاریک (به نام «سایه») که توسط ساختار حلقه‌ای درخشان احاطه شده است. نمای جدید نور خمیده شده توسط گرانش قدرتمند سیاهچاله را می‌گیرد که چهار میلیون برابر جرم خورشید ماست. این کشف همچنین سرنخ‌های ارزشمندی در مورد عملکرد سیاهچاله ها به دست می‌دهد که تصور می‌شود در مرکز اکثر کهکشان‌ها قرار دارند.
نکته شگفت‌انگیز در مورد این تصویر این است که بسیار شبیه به تصویر M87* است که سه سال پیش منتشر شده بود. دلیل شباهت این است که در حالی که سیاهچاله M87* حدود 1000 برابر بزرگتر است، اما سیاهچاله Sagittarius حدود 100 برابر نزدیکتر است. هر دوی آنها از نظریه نسبیت عام انیشتین پیروی می‌کنند، و نشان می‌دهد که انیشتین برای ضریب 1000 در مقیاس اندازه درستی در نظر گرفته بوده است. نسبیت یک قرن است که وجود دارد و هنوز هم ثابت می‌کند که اثبات‌های انیشتین دقیق است. فکر می کنم حتی خود اینشتین هم ممکن است از این موضوع شگفت زده شده باشد!
انیشتین فوت شده ، چطوری به سلامت باد؟!
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آن است که نامش به نکویی مبرند
چقدر به موقع و با مسما
دقیقا همین امروز هم تیم نکونام با استقلال بازی داره…
ممنون از این مقاله شما
خیلی خوب بود