آیا خرید کامپیوترهای لمسی درست است؟ (نکات مثبت و منفی آنها)

پس از آنکه گوشی‌ها و تبلت‌های لمسی در میان کاربران جا افتادند، نوبت به کامپیوترهای لمسی رسید تا راه خود را به بازار پیدا کنند. مایکروسافت از همان زمان‌ها عملکرد لازم برای صفحه نمایش‌های لمسی را در رابط کاربری سیستم عامل ویندوز گنجاند. اما اگر قصد روزی خرید کامپیوترهای لمسی را کردید، بهتر است قبل از آن، جوانب مثبت و منفی‌اش را بسنجید.

خرید کامپیوترهای لمسی – تصمیمی صحیح یا غلط؟

در این مقاله قصد داریم در خصوص مزایا و معایب لپتاپ‌های ویندوزی لمسی و سیستم‌های دستکاپ با این مشخصه اطلاعاتی را با شما به اشتراک بگذاریم. با ما همراه باشید.

لپتاپ‌های ویندوزی لمسی

باوجود آنکه سازندگان لپتاپ‌ها تلاش می‌کنند تا با ایجاد ترک‌پدهایی که از ژست‌های حرکتی چندانگشتی پشتیبانی می‌کنند، تجربه بهتری برای کاربران به ارمغان بیاورند؛ لپتاپ‌های تاچ اسکرین به کاربران اجازه فعالیت راحت‌تری در مقایسه با ترک‌پد می‌دهند. با این حال، نمایشگرهای لمسی جنبه‌های بدی نیز با خود به همراه دارند که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

تمیز کردن نمایشگر

واضح‌ترین نکته منفی این لپتاپ‌ها، نیاز به تمیز کردن مکرر نمایشگر آنها است. لمس کردن مداوم یک نمایشگر باعث چسبیدن خاک و هر چیزی دیگری می‌شود که به انگشتان شما چسبیده است. باوجود آنکه روکش‌های خاصی وجود دارد که می‌تواند به کمتر شدن این مشکل کمک کند، اما باعث بارتاب نور خواهند شد. اثر لکه‌های روی نمایشگر حتی در محیط‎های  بیرونی و یا در محیط‌های بسیار روشن، بیشتر خودش را نشان خواهد داد.

عمر باتری

نمایشگرهای لمسی هر زمان که بخواهند ورودی را از روی صفحه نمایش دریافت کنند، قدرت بیشتری مصرف خواهند کرد. این میزان مصرفِ انرژی بیشتر، کم است اما به‌طور مداوم باعث کاهش زمان دوام کلی باتری در مقایسه با لپتاپ‌های بدون نمایشگر لمسی خواهد شد.

بسته به اندازه باتری لپتاپ و توان مصرفی قطعات دیگر، این کاهش باتری می‌تواند بین 5 تا 20 درصد باشد. اما بهتر است که حتماً زمان دوام باتری در حالت استفاده از تاچ و بدون استفاده از آن را مقایسه کنید. این نکته را نیز در نظر داشته باشید که بسیاری از شرکت‌ها در برآورد عملکرد باتری خود، چندان دقیق نیستند.

هزینه

لپتاپ‌های با صفحه نمایش لمسی از لپتاپ‌های غیرلمسی گران‌تر هستند. البته گزینه‌های کم هزینه‌ای نیز وجود دارند، اما از قدیم گفته‌اند که هیچ ارزانی‌ای بی حکمت نیست. ممکن است برای لمسی بودن نمایشگر این لپتاپ‌ها، عملکرد پردازنده، حافظه، باتری یا … فدا شده باشد.

دسکتاپ‌های ویندوزی لمسی

دسکتاپ‌ها دارای دو دسته مجزا هستند: سیستم‌های دسکتاپ سنتی دارای کیس که نیاز به مانیتور خارجی دارند و سیستم‌های All-in-One.

سیستم‌های دسکتاپ دارای کیس

نمایشگرهای لمسی در سیستم‌های دسکتاپ سنتی مزیت خاصی ندارند و تنها، بحث هزینه به عنوان فاکتور اصلی مطرح است. نمایشگرهای لپتاپی معمولاً  کوچکتر هستند و لمسی بودن آنها مقرون به‌صرفه‌تر است. این در حالیست که نمایشگرهای  دسکتاپی بزرگتر هستند (24 اینچ برای LCD معمول است). یک مانیتور 24 اینچ لمسی می‌تواند هزینه‌ای در حدود 2 برابر یک نمایشگر استاندارد برای کاربر به همراه داشته باشد.

سیستم‌های All-in-One

خرید کامپیوترهای All-in-One با نمایشگرهای لمسی حتی برای کاربران گران‎تر هم تمام خواهد شد. البته برطبق مشخصات، قیمت می‌تواند متفاوت باشد. بیشتر این دستگاه‌ها دارای یک پوشش شیشه‌ای بر روی مانیتور خود هستند که باعث می‌شود بازتاب بیشتری داشته باشد و اثر انگشت و لکه‎ها را واضح‌تر نشان دهد. البته این مشکل به بدی آنچه که در لپتاپ‌ها شاهد آن هستیم، نیست.

پشتیبانی از لمس چندانگشتی، قابلیت مفید این دستگاه‌ها بوده اما آنقدرها هم مهم نیست. کاربران ویندوزی که با کلیدهای شورتکاتی آشنا باشند، با قابلیت‌های تاچ، به‌خصوص سوئیچ شدن بین برنامه‌ها یا کپی کردن اطلاعات، تحت تأثیر قرار نخواهند گرفت. با این حال، باید قبول کنیم که باز کردن برنامه‌ها با لمس آیکون، کار آسانی است.

جمع‌بندی

صفحه نمایش‌های لمسی دارای مزیت‌هایی هستند، اما هزینه بالاتری نیز دارند و معمولاً عمر باتری را کاهش می‌دهند. کامپیوترهای دسکتاپ معمولاً ارزش هزینه اضافی برای نمایشگر لمسی را ندارند. مگر آنکه صرف نظر از قیمت قصد خرید یک کامپیوتر All-in-One را داشته باشید و میانه چندان نزدیکی با کلیدهای میانبر کیبورد نداشته باشید.