معرفی اصطلاحات صوتی و تصویری:قسمت اول آشنایی با اصطلاحات تصویری

اصطلاحات دنیای دیجیتال بی شمار است.در بین آنها خانواده صوت و تصویر دارای صدها نوع کلمه،اصطلاح و استاندارد گوناگون هستند.بسیاری از کاربران در تمام نقاط جهان،از معانی آنها بدون اطلاع هستند.لزوم دانستن این اطلاعات،در زمان خرید یک سیستم صوتی و تصویری نمایان میشود.از طرفی سیستم های صوتی و تصویری به شیوه ایی نوین و بزرگ جامعه بشری را تحت اختیار گرفته و همچنان به عنوان بزرگترین سرگرمی در بین انسان ها شناخته میشود.پس شناخت این اصطلاحات در به خدمت گرفتن این تجهیزات کمک بسزایی خواهد کرد.

مهمترین قسمتی که در این دنیا بی انتها باید از آن اطلاع داشت،موارد مربوط به تلویزیون ها هستند.متاسفانه بسیاری از فروشندگان بازار کشور به معانی این اصطلاحات به خوبی واقف نبوده و موجب سردرگمی کاربران میشوند.

LCD و LED:کلمه LCD کلمه مخفف “Liquid Crystal Display” است.نمایشگری که از کریستال مایع استفاده میکند.این فناوری در تولید بسیاری از تلویزیون های جهان نقش کلیدی دارد.در گذشته برای نور زمینه LCD ها از لامپ ها فلورسنت و گازی استفاده میشد،اما اکنون این وظایف بر عهده دیود های نورانی (LED) است.LED نیز مخفف “Light Emitting Diode” است.در اصطلاح به تلویزیون های LCD که از Backlight نوع LED استفاده میکنند،تلویزیون LED گفته میشود.تنها تفاوت در میان تلویزیون های LCD و LED موجود در بازار،سیستم نور دهی پنل است و هیچ مورد دیگر برای تفاوت آنها وجود ندارد!استفاده از آرایه LED سبب کاهش قطر،مصرف جریان برق و بالا رفتن کنتراست میگردد.پس در هنگام خرید به معانی LCD و LED مسلط باشید.لازم به ذکر است که تلویزیون های LCD در چند سال گذشته از دور خارج شده و تنها مدل های LED Backlight تولید میگردند.در هر صورت هر دو مدل از پنل LCD بهره میبرند.

Plasma:تلویزیون و نمایشگرهای پلاسما در اواخر عمر کاری خود هستند.این محصولات در دقت های بالا قابل تولید نبوده و مصرف جریان بسیار بیشتری از رقبا دارند.Plasma از طریق باردار کردن گازهای موجود فعالیت میکند.به عبارت بهتر واژه پلاسما به گازهای یونیزه شده ایی اطلاق میگردد که که بخش قابل توجهی از اتم های آنها یک و یا چند الکترون را از دست داده و به یون های مثبت مبدل شوند.خرید این تلویزیون برای استفاده در سیستم های تبلیغاتی،اداره و سازمان های دولتی و موارد مشابه توصیه میگردد.

OLED:کلمه OLED مخفف “Organic Light Emitting Diodes” است.این فناوری برای نمایش تصاویر،نیاز به فیلتر و نور زمینه ندارد.OLED به تنهایی قادر خواهد بود که سلول های تصویر را کنترل کرده و در مواقع لزوم آنها را خاموش نماید.رهبری آلی تلویزیون OLED را بسیار منحصر به فرد میکند.مصرف پایین انرژی،دقت رنگ بالا و تراکم پیکسلی بالا از جمله ویژگی های OLED هستند.

SUHD:کلمه SUHD نیز مخفف “Super Ultra High Defenition” است.این اصطلاح نکته تکنیکال خاصی درون خود ندارد و تنها به عنوان یک لقب برای تلویزیون های SUHD سامسونگ مورد استفاده قرار میگیرد.تلویزیون های SUHD از پلتفرم LCD به عنوان منبع اصلی استفاده کرده و با تغییراتی آن را به یک نمایشگر بسیار با کیفیت مبدل میکنند.در این فناوری از نقاط کوانتومی (QD) برای نمایش استفاده میگردد و کیفیت رنگ ها به مقدار بسیار بالایی از حد خود میرسند.نانوکریستال های نیمه هادی نسل جدید پنل های LCD خواهند بود.لازم به ذکر است که کمپانی SONY به این پنل ها اصطلاح ترایلومینس و ال جی Prime UHD را داده اند.در حال حاضر بزرگترین تولید کننده پنل های SUHD در جهان سامسونگ الکترونیک است.

ULED:این واژه در نمایشگاه IFA 2015 برای اولین بار مطرح گردید.ULED تلویزیون های جدید کمپانی HISESNE هستند که به زودی وارد کشور ما نیز خواهند شد.این تلویزیون های کوانتومی در رقابت با مدل های OLED تولید و عرضه شده اند.

HDR:این کلمه مخفف “High Dynamic Range” است و به معنی بالا بودن رنج داینامیک تصاویر است.در سالیان گذشته چندان این کلمه شناخته شده نبود چرا که تنها برای سیستم های عکاسی مورد استفاده قرار میگرفت.HDR یک استاندارد تعریف شده برای میزان کنتراست و روشنایی پنل است.علاوه بر تلویزیون ها،سیستم های پخش کننده مانند HD Blu-Ray و حتی شبکه های پخش آنلاین،از این فناوری پشتیبانی میکنند و سرعت رشد HDR بسیار بالا است.HDR در دو حالت در تلویزیون ها در دسترس است.سری اول،تلویزیون هایی هستند که در هنگام تولید HDR را برای آنها مد نظر قرار میدهند و دسته دوم تلویزیون هایی هستند که بعدها این فناوری را از طریق آپدیت دریافت میکنند.به سری اول HDR پیشرفته و یا بومی نیز اطلاق میگردد.این استاندارد علاوه بر تلویزیون ها،در واژگان دوربین های عکاسی و ویدئو پروژکتورها نیز وجود دارد.

پنل TN:پنل های TN در تلویزیون و نمایشگرهایی بسیاری استفاده شده است اما در روزگار جدید کمتر اثری از آنها میبینیم.این جمله به معنی حذف آنها نبوده و این مدل همچنان در خط تولید برخی از کمپانی ها قرار دارند.پنل های LCD از نوع TN مدل های ارزان قیمتی هستند که در دو مورد نقطعه ضعف بزرگی دارند.نکته اول زاویه دید بسیار پایین و شکست دید در رنگها و دوم ضعف در تولید تعداد رنگ است.بر روی کاغذ،پنل های TN قادر به ایجاد 16.7 میلیون رنگ هستند که در واقعیت این مورد وجود ندارد.TN برای هر ساب پیکسل (RGB) از 18 بیت استفاده میکند اما برای نمایش تصاویر از روشی با نام Dithering استفاده میکند.در این روش پیکسل ها با کمک یکدیگر از یک اتحاد استفاده کرده و یک تصویر خلق میشود.در نتیجه نمایش 16.7 میلیون رنگ واقعی درست نیست.تنها نکته مثبت این پنل ها،سرعت بالای آنها در رفرش ریت (Refresh Rate) و یا سرعت پاسخ دهی پنل است.

پنل IPS و PLS:پنل IPS معمولا از انواع 24 بیتی هستند.در این پنل ها برای هر سه رنگ اصلی RGB تعداد 8 بیت واقعی اختصاص داده میشود.دقت رنگ،کنتراست و زاویه دید این پنل ها بسیار بیشتر از نمونه های TN است.IPS در مدل های بسیار زیادی تولید میگردد که نمیتوان به همه آنها پرداخت.این پنل ها در نمایش دقت رنگ به مدل های CRT بسیار نزدیک هستند.پنل های PLS نیز به طور انحصاری تولید کمپانی سامسونگ هستند و در بسیاری از قسمت ها با پنل های IPS مشترک هستند.هزینه تولید پایین،زاویه دید بهبود یافته،بالا رفتن میزان کنتراست و بالا رفتن دقت رنگ ها از جمله مزایای پنل های PLS هستند.این پنل ها برای طراحان بهترین گزینه است.

تلویزیون هوشمند،SMART TV:تلویزیون های هوشمند از ابتدای سال 2012 به طور جدی وارد خدمت شده و تا سال 2015 دستخوش تغییرات بسیاری شده اند.اما در هنگام خرید و انتخاب یک تلویزیون بسیار هوشیار باشید.این تلویزیون ها به چند دسته تقسیم میشوند.در ابتدا به سیستم عامل های موجود میپردازیم،سونی به همراه سیستم عامل اختصاصی خود و اندروید تی وی،ال جی به همراه سیستم عامل WEB OS 2.0/1.0 و سامسونگ به همراه سیستم عامل اختصاصی خود و تایزن (TIZEN).مدل های دیگر نیز از سیستم عامل های اختصاصی و اندروید تی وی استفاده میکنند.در این تلویزیون ها امکانات هوشمند به چند دسته مجزا تقسیم میگردد اما در هنگام خرید تنها نام SMART است که رد و بدل میشود!در جدول زیر به معرفی این دسته ها خواهیم پرداخت.

متاسفانه در هنگام توضیحات کلی برای معرفی یک تلویزیون،تنها از عبارت هوشمند استفاده میگردد در حالی که فاصله امکانات تلویزیون های هوشمند بسیار زیاد است.

انطباق تصویر:یکی از مهمترین نکات قابل توجه در هنگام انتخاب یک تلویزیون و یا مانیتور،سرعت انطباق تصویر و یا رفرش ریت (Refresh Rate) است.در مورد این اصطلاح در مطالب گذشته مواردی را ذکر کرده بودیم.به طور کلی منظور از این اصطلاح سرعت واکنش پنل به دستورات است.این عدد بر مقیاس هرتز (Hz) سنجیده میشود و این مهم به شکل یک عدد و با پسوند Hz نمایان است.هر مقدار که این رقم بیتشر باشد،سرعت تعویض تصاویر در پنل بالاتر بوده و تصاویر ورزشی و متحرک،به شیوه بهتری نمایان میگردند.لازم به ذکر است که در پنل های LCD این عدد از مقداری خاص بالاتر نرفته و کمپانی ها به کمک نرم افزارهایی فریم ها را تکرار میکنند.

سیستم سه بعدی اکتیو و پسیو (3D ACTIVE/PASSIVE):به طور حتم تا کنون بارها واژه سه بعدی را شنیده اید.تلویزیون های 3D با کمک فیلم ها و عینک های مخصوص،تصاویر را به صورت 3D نمایش داده و لذت تماشای آنها را دو چندان میکنند.در سه بعدی نوع Passive دو تصویر به صورت همزمان برای هر دو چشم ارسال میشوند و خطوط X و Y به شیوه جداگانه از تلویزیون ارسال میگردند.عینک های پسیو دارای فیلترهایی هستند که تصاویر مناسب هر چشم را برای آنها ارسال میکنند.عینک های پسیو نیازی به انرژی الکتریکی ندارند و از قیمت های کمتری به نسبت مدل های اکتیو برخوردار هستند.اما از طرف دیگر عمق تصاویر در آنها مقدار کمتر از نوع اکتیو است.در سیستم Active تلویزیون و یا نمایشگر دو تصویر متناوب را برای چشم های کاربر ارسال کرده و عینک وظیفه مدیریت نمایش را بر عهده دارد.در مدل های اولیه عینک های اکتیو از طرق ارتباط مادون قرمز به تلویزیون ها متصل میشدند اما در حال حاضر اکثر مدل ها از طریق بلوتوث با تلویزیون در ارتباط هستند.عینک های اکتیو برای فعالیت نیازمند انرژی الکتریکی هستند که از طریق باتری های کوچک تامین میگردد.به طور کلی هر دو تکنولوژی دارای نقاط ضعف و قدرت هستند که انتخاب گزینه مناسب به سلیقه و نیاز افراد باز میگردد.در قسمت بعدی معرفی اصطلاحات،به موارد صوتی خواهیم پرداخت.