رایانش ابری (Cloud Computing) مدل رایانشی بر پایهٔ شبکههای رایانهای مانند اینترنت است که الگویی تازه برای عرضه، مصرف و تحویل خدمات رایانشی (شامل زیرساخت، نرمافزار، بستر، و سایر منابع رایانشی) با به کارگیری شبکه ارائه میکند. )رایانش ابری( از ترکیب دو کلمه رایانش و ابر ایجاد شده است. ابر در اینجا استعاره از شبکه یا شبکهای از شبکههای وسیع مانند اینترنت است که کاربر معمولی از پشت صحنه و آنچه در پی آن اتفاق میافتد اطلاع دقیقی ندارد (مانند داخل ابر) در نمودارهای شبکههای رایانهای نیز از شکل ابر برای نشان دادن شبکهٔ اینترنت استفاده میشود.
دلیل تشبیه اینترنت به ابر در این است که اینترنت همچون ابر جزئیات فنیاش را از دید کاربران پنهان میسازد و لایهای از انتزاع را بین این جزئیات فنی و کاربران به وجود میآورد. به عنوان مثال آنچه یک ارائهدهندهٔ خدمات نرمافزاری رایانش ابری ارائه میکند، برنامههای کاربردی تجاری آنلاین است که از طریق مرورگر وب یا نرمافزارهای دیگر به کاربران ارائه میشود. نرمافزارهای کاربردی و اطلاعات، روی سرورها ذخیره میگردند و براساس تقاضا در اختیار کاربران قرار میگیرد. جزئیات از دید کاربر مخفی میمانند و کاربران نیازی به آشنایی یا کنترل در مورد فناوری زیرساخت ابری که از آن استفاده میکنند ندارند. رایانش ترجمه کلمه ” Computing” است که در بعضی متون به جای رایانش از محاسبات و پردازش استفاده شده است. البته محاسبات و پردازش معادل کاملی از این کلمه نیست. زیرا بر اساس تعریف واژه نامههای معتبر مانند آکسفورد، لانگمن این واژه به معنای استفاده از رایانه و عملیات رایانهها یا اموری است که یک رایانه انجام میدهد و محاسبه و پردازش تنها یکی از این امور است.
به طور نمونه یک رایانه همانطور که برای اجرای فرامین به محاسبه و پردازش میپردازد، به همین ترتیب مدارک و فایلها را در هارد دیسک یا صفحه سخت خود ذخیره میکند، امکان ایجاد ارتباط میان افراد را فرآهم میآورد که این امور چیزی بیش از یک محاسبه و پردازش صرف است. به علاوه در معنای علوم رایانه معادلهای دیگری برای کلمات «محاسبه» و «پردازش» وجود دارند، مانند” calculation” و” processing ”، که عدم تمایز این کلمات با یکدیگر میتواند منشاء اشتباه در درک این مفاهیم شود. رایانش ابری راهکارهایی برای ارائهٔ خدمات فناوری اطلاعات به شیوههای مشابه با صنایع همگانی (آب، برق، تلفن و …) پیشنهاد میکند. این بدین معنی است که دسترسی به منابع فناوری اطلاعات در زمان تقاضا و بر اساس میزان تقاضای کاربر به گونهای انعطافپذیر و مقیاسپذیر از راه اینترنت به کاربر تحویل داده میشود. همانطور که کاربر تنها هزینه برق یا آب مصرفی خود را میپردازد. در صورت استفاده از رایانش ابری نیز کاربر تنها هزینه خدمات رایانشی مورد استفاده خود (اگر هزینه از کاربر دریافت شود) را پرداخت خواهد کرد.
با پیشرفت فناوری اطلاعات نیاز به انجام کارهای محاسباتی در همه جا و همه زمان به وجود آمده است. همچنین نیاز به این هست که افراد بتوانند کارهای محاسباتی سنگین خود را بدون داشتن سختافزارها و نرمافزارهای گران، از طریق خدماتی انجام دهند. رایانش ابری آخرین پاسخ فناوری به این نیازها بوده است.موسسه ملی فناوری و استانداردها (NIST) رایانش ابری را اینگونه تعریف میکند: رایانش ابری مدلی است برای فراهم کردن دسترسی آسان بر اساس تقاضای کاربر از طریق شبکه به مجموعهای از منابع رایانشی قابل تغییر و پیکربندی (مثل: شبکهها، سرورها، فضای ذخیرهسازی، برنامههای کاربردی و سرویسها) که این دسترسی بتواند با کمترین نیاز به مدیریت منابع و یا نیاز به دخالت مستقیم فراهمکننده سرویس به سرعت فراهم شده یا آزاد (رها) گردد.این مدل رایانش ابری از ۵ مشخصه (ویژگی) اصلی، ۳ مدل خدماتی و ۴ مدل گسترش (استقرار یا deployment) تشکیل شده است.
عموماً مصرف کنندههای رایانش ابری مالک زیر ساخت فیزیکی ابر نیستند، بلکه برای اجتناب از هزینه سرمایهای آن را از عرضه کنندگان شخص ثالث اجاره میکنند. آنها منابع را در قالب سرویس مصرف میکنند و تنها بهای منابعی که به کار میبرند را میپردازند. بسیاری از سرویسهای رایانش ابری ارائه شده، با به کار گیری مدل رایانش همگانی امکان مصرف این سرویسها را به گونهای مشابه با صنایع همگانی (مانند برق) فراهم میسازند. این در حالی است که سایر گونههای عرضه کنندگان بر مبنای اشتراک سرویسهای خود را عرضه میکنند. به اشتراک گذاردن قدرت رایانشی «مصرف شدنی و ناملموس» میان چند مستاجر میتواند باعث بهبود نرخ بهرهوری شود؛ زیرا با این شیوه دیگر کارسازها (سرور) بدون دلیل بیکار نمیمانند (که سبب میشود هزینهها به میزان قابل توجهی کاهش یابند در عین حال که سرعت تولید و توسعه برنامههای کاربردی افزایش مییابد). یک اثر جانبی این شیوه این است که رایانهها به میزان بیشتری مورد استفاده قرار میگیرند زیرا مشتریان رایانش ابری نیازی به محاسبه و تعیین حداکثری برای بار حداکثر (Peak Load) خود ندارند.
پایان قسمت اول…
برای امثال کشورهایی مثل کشور ما که با کمبود پهنای باند و قطعی های نسبتا زیاد مواجه هستند مناسب نیست. ما همین الانشم از ابزارهای ابری کوچیکی مثل dropbox و google drive نمیتونیم استفاده کنیم چه برسه به اینکه بخواد به این مقدار گسترش پیدا کنه
خیلی مطلب مفیدی بود:-bd
بسیار عالی :-bd
چندسال پیش بود که بحث این نوع از تکنولوژی بیان شد و همون موقع خیلی سریع دست به کار شدن و 3 سال پیش شایعه و خبرهای مبنی بر ارائه نسل آینده کنسولها (اون موقع منظور نسل 8) براساس رایانش ابری خواهد بود که طبیعتن سروصدای گیمرهارو در آورد چون عملن حس ناب بازی به سخت افزار و کنسول فیزیکیه و نبودش باعث حس بد در موقع بازی میشه. نکته دومش این بود که هنوز زیرساخت ها برای اجرای بازیهای سنگین و پردازش های قوی آماده نیستند و همه دنیا به اینترنت سرعت بالا و رایگان یا نیمه رایگان دسترسی ندارن که پروژه کنسولهای ابری بسته شد.
اگر رایانش ابری در دنیا جای خودشو پیدا کنه شاید خیلی از ماها دیگه به سیتم نیاز نداشته باشیم و در عوض هزینه کرایه یک سیستمو پرداخت کنیم که مطمئنن خیلی کمتر میشه اما، یک اَمای بزرگ هست و اونم چیزی به جز اینترنت ضعیف حداقل در شبکه داخلی کشورمون نیست.
به امید روزی که جدیدترین تکنولوژیهای روزو با بهترین کیفیت تجربه کنیم.