فیسبوک اخیراً با طرح پروژه آینده خود، نقشه راه برنامه‌های واقعیت افزوده را نشان داده است. این شرکت مجموعه جدیدی از عینک‌ها را آزمایش می‌کند که زمینه را برای تولید محصولی نهایی فراهم می‌کند. طبق گزارش فیسبوک، پروژه تحقیقاتی به نام Project Aria که هنوز در مراحل اولیه است و به مجموعه حسگرها و میکروفونهایی مجهز شده‌اند که فیلم، صدا و حتی حرکات چشم کاربر را ضبط می‌کنند. همه اینها با هدف کمک به دانشمندان آزمایشگاه‌های واقعیت مجازی فیس بوک است “تا بفهمند AR چگونه در عمل کار می‌کند.” اما در ادامه بررسی خواهیم کرد که چگونه این تحقیق بیش از پیش به این موضوع که گجت های پوشیدنی کابوس حریم خصوصی هستن قوت می‌بخشد. با سخت افزار مگ همراه باشید.
اگرچه این پروژه در مراحل ابتدایی است، اما فیسبوک به طور واضح مشتاق ادامه دادن آن است. این شرکت در وبسایت خود می‌نویسد: “تصور کنید که با یک دوست تماس می‌گیرید و با آواتار واقعی او در پشت میز چت می‌کنید.” “تصور کنید یک دستیار دیجیتال به اندازه کافی هوشمند است که می‌تواند خطرات جاده را تشخیص دهد، در یک جلسه کاری آمار ارائه دهد یا حتی به شما کمک کند در محیط پر سر و صدا بهتر بشنوید.”
اما اگر شما در زمره کسانی هستید که معتقدند فیسبوک از قبل درباره زندگی ما چیزهای زیادی می‌داند، احتمالاً با وجود داشتن حضور نیمه دائمی فیسبوک در چهره واقعی خود، کمی ناراحت شده‌اید.
پاسخ فیسبوک به نگرانی‌ها
فیس بوک هم از این موضوع آگاه است. این شرکت یک پست طولانی در بلاگ خود در مورد همه راه‌های استفاده از حریم خصوصی را نوشته است. به عنوان مثال، این مقاله می‌گوید کاربرانی که از عینک استفاده می‌کنند به راحتی قابل شناسایی هستند و در مورد “استفاده مناسب” آن آموزش می‌بینند. این شرکت همچنین داده‌ها را رمزگذاری کرده و چهره‌ها و پلاک‌ها را محو می‌کند. این موضوع نوید آن را می‌دهد که داده‌های جمع آوری شده “برای تبلیغاتی که مردم در برنامه‌های فیس بوک مشاهده می‌کنند مورد استفاده قرار نخواهد گرفت” و فقط محققان تأیید شده قادر به دسترسی به آن خواهند بود.
اما هیچ یک از آنها چگونگی استفاده فیس بوک از این داده‌ها یا نوع “تحقیق” را نشان نمی‌دهد. بله، این درک شبکه اجتماعی از موضوع واقعیت افزوده را بیشتر می‌کند، اما چیزهای دیگری نیز وجود دارد که با آن همراه است. همانطور که سازمان حقوق دیجیتال بنیاد بدون مرز الکترونیکی (EFF) در پست اخیر وبلاگ خود اشاره کرده است، ردیابی چشم به تنهایی پیامدهای زیادی فراتر از عملکردهای اصلی یک هدست AR یا VR دارد. چشمان ما می‌تواند نحوه تفکر و احساس ما را نشان دهد، نه فقط آنچه که ما نگاه می‌کنیم.
همانطور که Eory Rory Mir و Katitza Rodriguez در پست توضیح دادند:
نحوه حرکت و تعامل ما با جهان، بصیرت ما را در مورد نحوه تفکر و احساس ما در آن لحظه ارائه می‌دهد. در صورت جمع شدن این داده‌ها، افرادی که این داده‌های بیومتریک را کنترل می‌کنند ممکن است بتوانند الگوهایی را شناسایی کنند که به آنها اجازه می‌دهد رفتار و حتی عواطف خاصی را در دنیای مجازی با دقت بیشتری پیش بینی یا ایجاد کنند. این موضوع ممکن است به شرکتها اجازه دهد که از طریق استراتژی‌هایی که درک و مقاومت در برابر آنها برای کاربر دشوار است، از آسیب پذیری‌های عاطفی کاربران سو استفاده کنند. آنچه باعث جمع آوری این نوع داده‌های بیومتریک را ترسناک می‌کند این است که برخلاف کارت اعتباری یا رمز عبور، اطلاعات مربوط به ما است و نمی‌توانیم تغییر دهیم و ترک عادت کنیم. پس از جمع آوری، کاربران کمی می‌توانند آسیب‌های شناسایی شده را کاهش دهند.
به گفته رودریگز و میر، نگرانی بزرگ‌تری نیز وجود دارد و آن “حریم خصوصی تماشاگران” یا حق حریم خصوصی در انظار عمومی است. رودریگز، مدیر حقوق بین الملل EFF، به سایت Engadget گفت: “من نگران هستم که اگر حمایت‌های صحیح صورت نگیرد، با استفاده از این فناوری، ما یک جامعه نظارتی ایجاد کنیم که کاربران حریم خصوصی خود را در فضاهای عمومی از دست دهند. وی اضافه کرد: “من فکر می‌کنم که این شرکتها برای ایجاد تغییرات جدید در جامعه در زمینه رفتار ما در فضاهای عمومی تلاش‌هایی را انجام خواهند داد و به همین خاطر آنها باید در این زمینه بسیار شفاف عمل کنند. “
سخنگوی فیسبوک در بیانیه‌ای گفت که “پروژه آریا ابزاری تحقیقاتی است که به ما در ایجاد پادمان‌ها، سیاست‌ها و حتی هنجارهای اجتماعی لازم برای استفاده از عینک‌های AR و سایر وسایل پوشیدنی آینده کمک خواهد کرد.”
فیس بوک تنها شرکتی نیست که با این سوالات دست و پنجه نرم می‌کند. به نظر می‌رسد اپل نیز در حال کار بر روی یک هدست AR است و همزمان در حال آزمایش ردیابی چشم نیز هست. از سوی دیگر، آمازون در مورد توانایی درک وضعیت عاطفی ما، روش دیگری را اتخاذ کرده است.
دستبند آمازون – تایید موضوع گجت های پوشیدنی کابوس حریم خصوصی
جدیدترین گجت پوشیدنی آن را در نظر بگیرید: Halo. در نگاه اول، دستگاهی است که مردم به زودی می‌توانند از آن استفاده کنند(به دلیل شکل دستبندی که دارد) این دستگاه می‌تواند ضربان قلب شما را بررسی کرده و خواب شما را ردیابی کند. همچنین یک ویژگی دیگر دارد که در Fitbit یا ساعت هوشمند استاندارد خود پیدا نخواهید کرد: تحلیل صدا.
بنا به گفته آمازون، این امر به سلامتی شما کمک می‌کند. این شرکت پیشنهاد می‌کند که این ویژگی “به مشتریان کمک می‌کند تا بهتر درک کنند که چگونه در برابر دیگران ظاهر شوند و به تقویت ارتباطات و روابط کمک می‌کند.”
تاریخ به طور مکرر به ما آموخته است که این نوع سیستم‌ها اغلب بدون توجه به هدف سازنده، بسیار مغرضانه عمل می‌کنند. همانطور که قبلا نیز مشاهده کرده‌ایم، سیستم‌های هوش مصنوعی در رفتار با زنان و افراد رنگین پوست بسیار بد عمل می‌کنند. خود آمازون نیز با این مسئله دست و پنجه نرم کرده است. مطالعه‌ای که سال گذشته از آزمایشگاه MIT’s Media انجام شد، نشان داد که فناوری تشخیص چهره آمازون در شناسایی دقیق چهره زنانی با پوست تیره مشکل دارد. و یک مطالعه در سال 2019 در استنفورد نشان داد که اختلاف برخورد با نژاد‌های مختلف در هوش مصنوعی آمازون به چشم می‌خورد.
بنابراین در حالی که آمازون گفته است برای آموزش الگوریتم‌های خود از داده‌های متنوع استفاده می‌کند، اما اطمینان حاصل می‌کند که در عمل با همه کاربرانش یکسان رفتار خواهد کرد. اما حتی اگر با همه رفتار عادلانه‌ای داشته باشد، اطلاع مستقیم آمازون به وضعیت احساسی شما نیز می‌تواند پیامدهای جدی درباره حریم خصوصی داشته باشد.
و نه فقط به این دلیل که بزرگترین خرده فروش جهان می‌تواند احساس شما را در هر لحظه رصد کند بلکه این احتمال نیز وجود دارد که آمازون بتواند روزی از این بینش تازه کشف شده استفاده کند تا شما را به خرید چیزهای بیشتری سوق دهد. صرف اینکه اکنون هیچ ارتباطی بین Halo و سرویس خرده فروشی آمازون یا الکسا وجود ندارد، به این معنی نیست که همیشه اینگونه خواهد بود. در واقع، ما از پرونده‌های ثبت اختراع می‌دانیم که آمازون بیش از یک پروژه بی ارزش برای این ایده وقت گذاشته است.
دو سال پیش به این شرکت حق اختراعی اعطا شده است که به مفصل بیان می‌کند که چگونه الکسا ممکن است محصولات مبتنی بر صدای شما را به شما توصیه کند. این حق ثبت اختراع، سیستمی را توصیف می‌کند که به آمازون این امکان را می‌دهد تا “یک وضعیت جسمی یا عاطفی غیر طبیعی” را بر اساس صدای صدا تشخیص دهد. سپس می‌تواند محتوا و تبلیغات سطحی‌ای را پیشنهاد داده و محصولات مبتنی بر آنها را پیشنهاد دهد. این ثبت اختراع لزوماً نشان دهنده برنامه‌های واقعی این نیست، اما دریچه‌ای برای نحوه تفکر یک شرکت در مورد نوع خاصی از فناوری را ارائه می‌دهد. و در مورد آمازون، ایده‌های آن برای تشخیص احساسات کمی بیش از پیش هشدار دهنده است.
سخنگوی آمازون به Engadget گفته است که “ما از اطلاعات سلامتی Amazon Halo برای بازاریابی، توصیه‌ی محصول یا تبلیغات استفاده نمی‌کنیم”، اما حاضر به اظهارنظر در مورد برنامه‌های آینده این شرکت برای این موضوع نشد. این حق ثبت اختراع برخی سرنخ‌های بالقوه را برای ما مشخص می‌کند.
در این پتنت به وضوح آمده است: “شرایط جسمی و یا احساسی کاربر ممکن است توانایی تهیه محتوای صوتی بسیار هدفمند مانند تبلیغات صوتی یا تبلیغات را تسهیل کند”. “به عنوان مثال، برخی از مطالب مانند محتوای مربوط به قطره سرفه یا داروی آنفولانزا، ممکن است برای کاربرانی که گلودرد دارند، آماده شوند.”
در مثالی دیگر (که هدف آمازون را به خوبی نشان داده شده است) دستگاهی شبیه اکو هنگام شنیدن سرفه و عطسه، دستور تهیه سوپ مرغ را توصیه می‌کند.
این حق ثبت اختراع خاطرنشان می‌کند که ممکن است از تاریخچه خرید، “تعداد کلیک” و سایر داده‌های شما برای هدف قرار دادن محتوای شما استفاده کند. به عبارت دیگر: آمازون نه تنها از وضعیت احساسی درک شده شما، بلکه از هر چیز دیگری که در مورد شما می‌داند برای هدف قرار دادن محصولات و تبلیغات استفاده می‌کند.
جمع بندی
حال به موضوع فیسبوک باز می‌گردیم. آریا در نهایت به هر محصولی تبدیل شود، اکنون در سال 2020، غیرممکن است که نسخه ای از آن را نبینید که حریم خصوصی ما را با روشهای جدید و مبتکرانه نقض نکند و به دستگاه تبلیغاتی ترسناک فیسبوک دست پیدا نکند.
برنامه‌های فیسبوک در حال حاضر مقدار حیرت انگیزی از داده‌ها در مورد مکان‌ما، چیزهایی که می‌خریم و سایر مواردی که در اینترنت انجام می دهیم را ذخیره می‌کند. ممکن است این شرکت در این مرحله به اندازه کافی حساسیت زدایی کرده باشد تا این مسئله را حل شده بداند، اما چه اتفاقی می‌افتد که فیسبوک نه تنها بداند که کجا می‌رویم و چه کسی را می‌بینیم، بلکه به هر چیزی که نگاه می‌کنیم دسترسی داشته باشد؟
سخنگوی فیسبوک گفت که این شرکت “جلوی هر سو استفاده تبلیغاتی از این داده‌ها می‌ایستد.”
“پروژه آریا یک تحقیق است و هدف آن کمک به ما در درک سخت افزار و نرم افزار مورد نیاز برای ساخت عینک AR است، نه شخصی سازی تبلیغات. در صورت ادغام هر یک از این فناوری‌ها در یک دستگاه تجاری در آینده، در مورد هرگونه برنامه مربوط به تبلیغات می‌ایستیم. “
اما پرسش از روشهای حفظ حریم خصوصی زمانی مهمتر می‌شود که بدانید شرکت‌های داده محور مانند Facebook و Amazon آمادگی بیشتری برای دسترسی اطلاعات ارند. محصولاتی مانند Halo و پروژه‌های تحقیقاتی مانند Aria ممکن است فعلاً آزمایشی باشند، اما ممکن است همیشه اینگونه نباشد. و در غیاب مقررات قوی‌تر، باعث تسلط بیشتر آنها بر ما خواهد شد.
توسط 
توسط 
به فیسبوک هیچ اعتمادی نیست
از توییتر کثیف که خیلی خیلی بهتره!