اینتل این روزها در فشارهای گوناگونی قرار دارد؛ شاید این شرکت همچنان بزرگترین سازنده CPU در جهان باشد، اما از طرفی به دلیل فشار بر خطوط تولید به دلیل نگاه داشتن چند پلتفرم در لیتوگرافی 14 نانومتری، افزایش قیمت، کمبود موجودی برخی مدل ها مانند CPUهای کلاس لپ تاپ، و عدم تامین مناسب پردازنده برای شرکای تجاری خود، به شدت تحت فشار استراتژیک قرار گرفته است. چندی پیش اینتل هم مانند رئیس شرکت ASUS تائید کرد که در حال حاضر به توسعه اصلی CPUهای Xeon و مدل های بالای دسکتاپ پرداخته و به واقع الویت تولید را به آنها اختصاص داده است.
از سوی دیگر این شرکت در حال احداث خطوط تولید جدید در کشورهایی نظیر اسرائیل، ویتنام و ایرلند است. به هر حال این شرکت شدیدا تاثیر مشکلات بخش تولید قرار دارد. شاید مشکل دقیقا از همانجایی آغاز شد که اینتل چرخه “تیک تاک” را در سالهای گذشته متوقف کرد؛ از سوی دیگر رقیب آن، AMD، دست به کار شده و توسعه CPUهای خود بر اساس ریز معماری Ryzen با هسته های ZEN را از سال 2016 با قدرت بالا آغاز کرده و پس از استارت با CPUهای 14 نانومتری، در سال 2018 به سراغ مدل های 12 نانومتری رفت.
پس از آن AMD اعلام کرد که نخستین CPUهای 7 نانومتری خود را برای کلاس سرور ارائه می دهد؛ این محصولات که در سال 2019 راهی بازار خواهند شد، از مدل های EPYC با کد رمز Rome هستند. اینک اینتل در جریان کنفرانس Credit Suisse 22nd Annual TMT به توضیح نقشه راه خود (Road Map) خود برای شروع لیتوگرافی های کوچک تر پرداخته است. اینتل در این نشست گفت: برای ما حرکت از لیتوگرافی 14 نانومتری به سمت 10 نانومتری بسیار چالش برانگیز بوده است.
برنامه اینتل برای جبران این مشکلات چیست؟ این شرکت افزون بر احداث خطوط تولید جدید در خارج از خاک آمریکا و چین، در نظر دارد تا پردازنده های 10 نانومتری کلاس Client و FPGA را در ماه آپریل سال 2019 راهی بازارهای جهانی سازد. اما در بخش سرور، این شرکت به تازگی زئون هایی با حداکثر 48 هسته را معرفی کرده است؛ در نتیجه بر خلاف AMD، ابتدای امر به سراغ CPUهای سرور نرفته و بر روی بخش دسکتاپ و لپ تاپ تمرکز دارد. مدل های 10 نانومتری سرور اینتل در اوایل سال 2020 راهی بازارهای جهانی خواهند شد. در حال حاضر در صورتی که AMD زودتر از Intel موفق به عرضه مدل های 7 نانومتری خود شود، پس از اینتل در این زمینه پیشی گرفته و دست کم برای مدتی رهبری “لیتوگرافی” را بر عهده خواهد داشت.
از آنجایی که از نظر پرفورمنس اینتل از AMD عقب نیفتاده است، عجله ای برای جبران خسارت عقب ماندگی خود ندارد؛ با این وجود تامین نیاز شرکای تجاری، جلوگیری از افزایش قیمت به دلیل کمبود موجودی برخی از مدل ها و… از جمله مشکلاتی است که اینتل باید به سرعت به آنها بپردازد.
توسط 
توسط 
دیدگاهتان را بنویسید