در دهه های 60 و 70 میلادی، ایالات متحده درگیر تقویت ارتش خود به گونه ای بود که با خیال آسوده خود را به عنوان برترین نیروی نظامی جهان بنامد. ابداعات و اختراعات بسیاری در این دو دهه انجام گرفت؛ تکنولوژی هایی که برای نخستین بار در این دو دهه وارد جهان شدند، همچنان مورد استفاده قرار گرفته و پله های ترقی برای تولیدات آتی شدند. در این میان اما جنگ افزارهایی تولید شدند که با وجود صرف زمان، پول و فناوری های بسیار، از دور رقابت خارج شده و هیچگاه به تولید انبوه نرسیدند. از جمله معروف ترین آنها می توان به هلیکوپتر AH-56 Cheyenne اشاره کرد. هواگردی که بسیار جسورانه وارد بازی شد اما هیچگاه به تولید انبوه نرسید. لاکهید ای‌اچ-۵۶ چه‌یه‌نه (Lockheed AH-56 Cheyenne) یک هواگرد ساخت کارخانه لاکهید کورپوریشن در کشور ایالات متحده آمریکا است. نخستین استفاده‌کننده این هواگرد نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا بوده‌است. این هواگرد برای نخستین بار در ۲۱ سپتامبر ۱۹۶۷ میلادی مورد استفاده قرار گرفت.
AH-56 Cheyenne
فلسفه ی ساخت و سفارش هلیکوپتر AH-56 Cheyenne بسیار ساده اما جالب است؛ تجربه های جنگ های پس از جنگ جهانی دوم نشان داده بود که هلیکوپترهای تهاجمی-رزمی بسیار مهم و سرنوشت ساز هستند. از سوی دیگر ایالات متحده نیازمند هلیکوپترهای تهاجمی بود تا ماموریت هایی مانند اسکورت بالگردهای ترابری، پشتیبانی نیروهای زرهی، پشتیبانی نیروهای زمینی، حملات سریع و برق آسا و مواردی از این دست را انجام دهد. بیش از هر نیروی دیگری، نیروی زمینی آمریکا به این جنگ افزار نیاز مبرم داشت. پس از فراز و نشیب های فراوان در نهایت این پروژه به کمپانی “لاکهید” سپرده شد. لاکهید مارتین تمام شرایط را بررسی کرده و در نهایت هلیکوتر تهاجمی AH-56 Cheyenne را معرفی کرد. این هلیکوتر یک طرح بسیار جسورانه و توانمند بود. هلیکوتری تهاجمی و سنگین که اهداف مورد نظر ارتش را به بهترین نحو انجام می داد. در سال 1966 لاکهید و ارتش ایالات متحده قرارداد تولید 10 هلیکوپتر تهاجمی و آزمایشی را به امضا رساندند. این هلیکوپتر که AH-56 Cheyenne نام گرفت، بسیار متفاوت با مدل هایی بود که تا آن زمان معرفی شده بودند. این هلیکوتر نوعی Advanced Aerial Fire Support System (AAFSS) برای برتری و تهاجم هوایی بود. سامانه 4 پره و موتور تعادل به وسیله یک موتور General Electric T64 هندل می شد. نخستین کاربرد آن اسکورت هلیکوترهای Bell UH-1 بود که در آن زمان تشنه ی محافظت بودند. هلیکوتر AH-56 Cheyenne نخستین پرواز خود را در 21 سپتامبر 1967 انجام داد. اما به سرعت مسائل حاشیه ای آن نمایان شد.
در نگاه نخست، AH-56 Cheyenne یک هلیکوتر قدرتمند و بزرگ بود که خیال ارتش را از بابت حملات و کمین ها آسوده می کرد؛ اما در ژانویه سال 1968 و پس از یک سقوط مرگبار این هلیکوپتر، لاکهید زیر فشار ارتش قرار گرفت. این مشکلات در نهایت منجر به لغو قرارداد در ماه مه سال 1969 شد. لاکهید اما همچنان امیدوار به رفع مشکلات و فروش AH-56 Cheyenne به ارتش ایالات متحده بود. اما با فروکش کردن دخالت آمریکا در ویتنام، این پروژه هر روز بیش از پیش از چشم آمریکا افتاد. در نهایت ارتش و لاکهید مارتین در تاریخ 9 اوت سال 1972 پروژه را به طور کامل مختومه اعلام کرده و تنها 10 فروند از AH-56 Cheyenne به تولید رسید. در تاریخ 17 اوت سال 1972 بود که پروژه تولید هلیکوتر تهاجمی AH-64 Apache با موفقیت اعلام شده و به طور رسمی استارت خورد. آپاچی هلیکوپتری است همچنان با بروزرسانی های پیشرفته در حال استفاده است. ریشه ی ابداع AH-56 Cheyenne چه بود؟ پیش زمینه ی تولید این هلیکوپتر به پیشنهاد آقای Robert McNamara وزیر دفاع وقت آمریکا بود. این کشور تاوان سنگینی در زمینه اسکورت هلیکوترهایی می داد که در جنگ های ویتنام نقش اساسی داشتند. در نتیجه Robert McNamara پیشنهاد 90 هلیکوتر تهاجمی و اسکورت را ارائه کرده بود. در آن زمان پیشنهاد دیگری مبنی بر مسلح کردن حداقل 15 فروند هلیکوپتر UH-1A Iroquois وجود داشت. در دسامبر سال 1962 میلادی بود که ستاد ارتش پیشنهاد استفاده از هواپیماهای غیر جنگنده اما مسلح را به طور موقت ارائه کرد؛ در این طرح یک هواپیمای سبک و مسلح به طور موقت برای پشتیبانی هوایی به جای یک هلیکوپتر استفاده می شد تا زمانی که آمریکا موفق به تولید یک بالگرد تهاجمی قدرتمند شود. این مسئله نشان می دهد که اهمیت این هلیکوپتر چقدر زیاد بود!
ارتش مشخصات هلیکوپتر مورد نیاز خود را به مقامات داد؛ هلیکوپتری که بتواند با سرعت حداکثر 407 کیلومتر در ساعت حرکت کرده و به خوبی در دمای 35 درجه سانتی گراد و شرایطی مانند رطوبت بالا و گرما به فعالیت بپردازد. پروژه Advanced Aerial Fire Support System (AAFSS) نامی بود که برای اولین بار در سال 1964 مرود استفاده قرار گرفت. پروژه به سرعت به دست لاکهید رسید؛ این شرکت هلیکوپتری را طراحی کرد که دارای بال ثابت بوده و دارای دو خدمه بود که شامل یک افسر تسلیحات و یک خلبان بود. توپچی در صندلی جلو قرار داشت و خلبان نیز در عقب جای می گرفت. سرعت آن به حداکثر 370 کیلومتر در ساعت می رسید و یک دوربین پریسکوپ برای توپچی در نظر گرفته شده بود. خلبان نیز دارای یک سیستم بینایی سلاح نصب شده بر روی کلاه بود. تیربار یا همان توپ هلیکوتر می توانست تا 360 درجه چرخیده و برجک بینی نیز تا 100 درجه قابل تحرک بود. علاوه بر توپ 30 میلی متری، یک نارنجک انداز نیز پای ثابت تسلیحات آن بود. علاوه بر این موارد 6 جایگاه حمل سلاح خارجی در بال ها و دو جایگاه حمل سلاح بال درونی نیز برای حمل سلاح های مهم در آن تعبیه شده بود. AH-56 Cheyenne می توانست به جای سلاح های درونی خود از غلاف های سوخت اضافی استفاده نماید. نخستین مشکل AH-56 Cheyenne در همان پرواز های ابتدایی مانند پرواز 13 دقیقه ای نمایشی در 12 دسامبر سال 1967 مشخص شد. بی ثباتی AH-56 Cheyenne در پرواز های ارتفاع پایین از جمله مهمترین مشکلات آن بود. دومین مشکل آن در مارس سال 1969 باعث سقوط هلیکوپتر و کشته شدن خلبان شد. در تاریخ 10 آوریل سال 1969 ارتش یک اخطار را به شرکت لاکهید ارسال کرد؛ این اخطار حاوی 11 نقص فنی در AH-56 Cheyenne بود. وزن بالا، مشکلات ارتعاش، روتور و… از جمله مشکلاتی بود که در این زمینه گزارش شد. حادثه کشته شدن خلبان لاکهید را مجبور به ساخت صندلی پرتاب شونده کرد.
از آن زمان لاکهید رفع ایرادات و بهبودهایی را آغاز کرد. به عنوان مثال تقویت موتور T64-GE-16 بود که از 3435 اسب بخار به 3925 اسب بخار ارتقاء یافت. سیستم جدید سلاح در آن نصب شد که آتش جداگانه و غیر ترکیبی را امکان پذیر می کرد. همچنین سامانه هدایت موشک TOW نیز در آن مورد بررسی قرار گرفت. اما همچنان مشکلاتی در آن وجود داشت. ارتعاشات، سیستم ثبات، کنترلرها، مشکلات در مانورهای بالا، کنترل ضعیف در پهلوها و… در 23 دسامبر سال 1971 همه را از AH-56 Cheyenne نا امید کرد. تنها 10 فروند از هلیکوپتر به تولید رسید و امروزه تنها 4 فروند از آنها در نمایشگاه و موزه های ایالات متحده قرار دارد. در نهایت لاکهید نیز از تلاش برای بهبود آن خسته شده و آپاچی جایگزین آن شد. این طرح در صورت موفقیت می توانست حتی بهتر از آپاچی (در آن زمان) عمل نماید. این یک شکست تکنیکی و گران قیمت برای تولید یک هلیکوتر تهاجمی سنگین بود که مانند یک تانک در آسمان ظاهر شود. AH-56 Cheyenne دارای طولی نزدیک به 17 متر، دو خلبان، وزن خالی 5540 کیلوگرم، وزن لود 8300 کیلوگرم، حداکثر وزن برخاست 11740 کیلوگرم، حداکثر سرعت 393 کیلومتر در ساعت، سقف ارتفاع 6100 متر و نرخ صعود 15.23 متر بر ثانیه تولید شده بود. AH-56 Cheyenne هیچگاه به یک نبرد واقعی راه نیافت و به تاریخ پیوست…
موشک داغ این روزها (Tomahawk)
همانطور که می دانید در روزهای اخیر و پس از حمله شیمیایی به مردم عادی در سوریه، تعداد زیادی از کودکان و مردم بیگناه کشته و یا به شدت مجروح شدند. این در حالی بود که تا پیش از این هم در سوریه از بمب های شیمیایی استفاده شده و ظاهرا محکومیت و قطعنامه های فانتزی سازمان ملل نیز موفق به جلوگیری از آنها نشده بود! در همین راستا ایالات متحده تصمیم به یک حمله برق آسا به پایگاه هوایی سوریه شد. پنتاگون می‌گوید دو ناو آمریکایی از شرق دریای مدیترانه یک پایگاه هوایی در غرب سوریه را هدف ۵۹ فروند موشک کروز قرار داده است. وزارت دفاع آمریکا اعلام کرده که پایگاه شعیرات، واقع در استان حمص، را بمباران کرده که آمریکا می‌گوید حمله شیمیایی در استان ادلب از آن پایگاه انجام شده بود (حالا باید دید واقعیت در نهایت چه بوده است). این دو ناو از موشک های مدرن و بسیار دقیق Tomahawk در این زمینه استفاده کرده اند که بسیاری به کاربرد دقیق معروف است. به همین علت تصمیم به معرفی موشک Tomahawk گرفتیم.
تاکنون چندین مدل برای موشک تاماهاک بی جی ام-۱۰۹ تولید شده که از کلاهک‌های مختلف در آنها استفاده می‌شود. گونه‌های مورد استفاده شامل مدل متعارف برای حملات زمینی (تی ال ای ام-سی)، تاماهاک با بمب منشعب شونده برای حملات زمینی (تی ال ای ام-دی)، تاماهاک مجهز به کلاهک هسته‌ای (تی ال ای ام-ای) و (تی ال ای ام-ان) و موشک تاماهاک ضد موشک ناوهای جنگی(تی ای اس ام) می‌شود. موشک‌های تی ال ای ام بلاک ۳ که در سال ۱۹۹۳ به کار گرفته شدند دارای برد بیشتر و مجهز به گیرنده‌های سامانه موقعیت یاب جهانی بودند که دقت آنها را در هدف یابی بیشتر میکرد. تی ال ای ام‌های بلاک ۴ نیز مجهز به سامانه‌های تطبیق دهنده موقعیت هدف دیجیتالی (دی اس ای ام سی) همراه با توربوجتهای پیشرفته تر بودند. موتورهای مدل دبلیو آر-۴۰۲ در تی ال ای ام‌های بلاک ۳ مجهز به کنترل کننده‌های سوختی بودند که قابلیت سرعت کم یا سرعت زیاد را به تاماهاک در طول پرواز می‌داد. این موتور همچنین از لحاظ سوختی مقرون به صرفه بود. موشک‌های تاماهاک بلاک ۴ فاز ۲ توانایی حملات ضربتی تر و عمیقتر را دارند و مجهز به سیستم‌های هدف یاب متحرک هستند که اجسام متحرک را در روی زمین هدف یابی می‌کنند. یکی از بهسازی‌های بزرگ موشک تاماهاک ساخت تاماهاک مجهز به جنگ مبتنی بر شبکه است که در این حالت تاماهاک از داده‌های مختلف از طریق گیرنده‌های اطلاعات مختلف مانند هواپیماها، پهپادها، ماهواره ها، سربازان پیاده، تانک ها، و ناوها برای رهیابی و یافتن هدف خود استفاده می‌کند.
هر موشک تاماهاک از محفظه‌های تحت فشار که موشک را در حمل و نقل محافظت می‌کند و به عنوان لوله پرتاب عمل می‌کند پرتاب می‌شود. این محفظه‌ها در جعبه پرتابگر جنگی (ای‌بی‌ال) قرار گرفته‌اند. مانند ناو جنگی میزوری، سامانه‌های پرتابگر عمودی (وی‌ال‌اس) در سایر کشتی‌ها، سامانه‌های پرتابگر کپسولی (سی‌ال‌اس) در زیر دریایی‌های رده لس آنجلس که بعداً ساخته شدند، یا در تیوب‌های اژدر های زیردریایی‌ها. تا کنون تمام کشتی هایی که از ای‌بی‌ال استفاده می‌کنند از رده خارج شده‌اند. تمام پرتابگرهای زیر دریایی‌ها (که یوجی‌ام-۱۳۹) نامیده می‌شوند، بعد از اینکه توسط فشار هوا پرتاب شدند (به صورت عمودی توسط وی‌ال‌اس)، یا اینکه با ضربه آب (به شکل افقی توسط تیوب اژدر) پرتاب شدند، موشک از آب خارج شده و بوستر سوخت جامد برای چند ثانیه برای پرواز هوایی روشن می‌شود، تا اینکه موشک روی حالت کروز برود. بعد از رسیدن به حالت پرواز بالهای موشک برای بالا رفتن باز می‌شوند، موشک در حالت پرواز هوایی قرار می‌گیرد، و موتور توربوفن برای پرواز موشک کروز شروع به کار می‌کند. تاماهاک همچنین می‌تواند اطلاعات را از طریق گیرنده‌هایش به فرستنده‌های یاد شده بفرستد. این جزئی از سامانه شبکه‌ای است که توسط پنتاگون اجراء شده است. تاماهک تاکتیکی مجهز به تی‌ای‌ال‌ام با دوربین تلویزیونی برای داشتن دید طولانی‌تر میدان جنگ هستند که این سامانه این امکان را به فرماندهان می‌دهد که ببینند چقدر هدف از بین رفته است یا اینکه از فرستادن موشک به هدف منصرف شوند و به هدف دیگری بفرستند. بعلاوه تاماهاک‌های تاکتیکی قابلیت این را دارند که دوباره برنامه‌ریزی شوند. یعنی در حال پرواز قابلیت حمله به ۱۶ هدفی که از قبل تعریف شده است، با استفاده از سامانه‌های مختلف هماهنگ کننده جی‌پی‌اس ثبت شده در حافظه‌شان را دارند. همچنین موشک می‌تواند وضعیت خود را به فرمانده گزارش کند. این نوع موشک در اواخر سال ۲۰۰۴ در خدمت نیروی دریایی آمریکا درآمد. در مه ۲۰۰۹ سازنده‌های سامانه‌های موشکی ریتون موشک کروز زمینی تاماهاک بلاک ۴ را ارتقاء دادند، به طوریکه این موشک قابلیت تخریب یا از ازبین بردن کشتی‌های مستحکم در برد ۹۰۰nm را داشت.
(حمله شب گذشته در تصویر بالا)
توسط 
توسط 
اطلاعات کم شماست که باعث خنده من شده. هواپیما رو جا سازی کردن؟؟ مگه مواد بوده که بزارنش تو باک ماشین. ای وای چقدر خنده داره این حرف. بعد اگر میگ 23 اوراقی بوده پس توی شیلتر چیکار میکرده نابغه؟؟ چه جوک های بامزه ای .
دوست گرامی
اولا که از کلام بنده کاملا مشخصه توهین نه متوجه خود سرزمین هست و نه حتی مردمش بلکه متوجه خاندان وهابی-سلفی هست که اونجا حکومت میکنه
ثانیا دو مدل توهین هست که میگن انجام ندید ، یکی توهین تو روی طرف که باعث بشه اونم به شما توهین کنه و … که اینجا هیچ عربستانی نیست و یکی اینکه بی دلیل توهین کنی ولی توهینی که برای اعلام تنفر از دشمن اونم وقتی دشمنی با اسلام و تشیع داره ایرادی که نداره هیچ بلکه توصیه شده چون نفرت جنابعالی به مخافین خدا و … رو زیاد میکنه که بهش میگن تبری
اینکه عده ای جدیدا ( البته با اهداف خاص برای مثلا پاک کردن دشمنی های امریکا ) میان روشنفکر بازی در میارن و با پایه های عمدتا پلورالیسمی ( تحقیق شود) که حق رو متکثر میدونه و مرزی برا حق و باطل قائل نشده و به صرف اینکه عده ای به مثلا فلان پرچم اعتقاد دارن میگن پس اون پرچم محترم است ، درست نیست
چون اگر صرف اینکه عده ای به فلان موضوع عقیده داشته باشن اون موضوع حق و محترم و با ارزش باشه پس باید بگیم چون عده ای به قتل و … اعتقاد دارن پس قتل محترمه ، اینطوری نمیشه ، باید ملاک حق و حقانیت و مطابقیت با واقع باشه مثلا با ملاک حق سنجیده بشه که آیا فلان چیزی که اعتقاد افرادی هست حقانیت داره یا نه ، اگر داشت محترمه و اگر نداشت غیر محترم ،
اینجا هم همینطور ، نباید بدون مطابقت با حق و واقع و به صرف اینکه عده ای داخلش زندگی میکنن و به ارزشی پایبندند و … محترم شمرده بشن در حالی که برای سعودی وهابی قتل شیعه یک ارزش ه پس ما بیایم به این ارزش احترام بذاریم؟؟؟ ( اساسا پلورالیسم و این طرز تفکر تناقض با خودش داره و به هیچ عنوان قابل قبول نیست چون اگر به صرف اینکه عده ای قائل به چیزی هستند اون موضوع حق و محترم باشه پس الان عده زیادی قائل به نادرستی پلورالیسم هستند پس حرف اونها هم حقه که یعنی پلورالیست هم خودشو باید حق بدونه و هم نقیض خودش رو که این یک تناقض آشکاره چون اگر خرف نقیضش رو حق بدونه دیگه نباید پلورالیست باشه و اگر حرف خودشو حق بدونه دیگه نباید نقیض و ضد پلورالیسم رو حق بدونه)
اون کسی که دو تا کامنت من رو سانسور کرده خیلی بزدل و ترسو هست. میدونم این کامنت رو میخونی . میخواستم بگم نتیجه این کار اشتباهت رو میبینی. شما و همه ی اون کسایی که این کار میکنن و ازش حمایت میکنن . امیدوارم روزی برسه تا روی همه ی امثال شما سیاه بشه و همه ببینن کی هستین.
تعجب من از اینه دوستان و نویسنده مقاله چقدر شتابان طرف امریکا رو گرفتن کمی فکر کردن گاهی درست هست واقعا
درست بعد حمله همه شبکه ها غربی عربی شروع به حملات به دولت سوریه کردن در صورتی که دولت شون گفت ما شیمیایی نزدیم اونجا یک
انبار مواد سمی مثل گاز سارین بوده که منفجر شده برخی تصاویر هم امروز لو رفت که مربوط به اون حادثه نبود حالا این ها همه دروغ باشه خود
دولت به چه دلیل بیاد شیمیایی بزنه اون منطقه نزد پایتخت رو ؟ چرا شهر رقه رو نزنه یا اون منطق که بیشتر هم هست از این خدا موجودات بی فکر
من هیچ گرایشی خاصی ندارم اما واقعا فکر کنید اونایی که الان دارن دلسوزی میکنن نمیدونن جنگ هست همین تروریست ها سر بچه 6 ماهه بردیدن
اگه همه حرفای شما درست دولت شیمیایی زده اما دقیق نیومده بچه ها چند ساله هدف بگیره !!!
امریکا گفت 59 تا موشک زده الان فقط 20 الی 30 درصد پایگاه تخریب شده کلا 19 تا 23 موشک بوده چون گرون هست میگه 59 پولشو از این
وهابی ها از خدا بی خبر بگیره خودش هم قبلا گفته بود میگیره. هزینه یک سال عربستان برای تجهیزات نظامی کل کشور یمن سوریه بازسازی میکنه اما
فقط باید کمی فکر کنید اونا که از نخست وزیر اسرائیل حمایت میکردن اونم میگفتن تاریخ ایران برای ما مهم هست مقدس رفت روسیه پیش
پوتین هر چی از دهنش در اومد به ایران باستان گفتن واسه عید پوریم شون حالا راست دروغ هم با خودشون ..
نه غرب و نه شرق نه عرب هیچ کدوم دلسوز ما نیستن خود ما باید وطن مون رو بسازیم ….
دولت سوریه که به لطف روسیه و ایران دست بالا در سوریه دارد و معلوم است اوضاع به کام آنهاست، چرا باید حمله شیمیایی انجام بدهد که سود آنچنانی برای آنها ندارد و همچنین فقط بهانه بدست غربی ها می دهد و داد مظلوم نمایی تروریست ها را بالا خواهد برد و صد البت حامیان اصلی آنها یعنی روسیه و ایران را دلخور خواهد کرد؟
مگر قبل از این استفاده نکرده بود ؟!
مگر کارشناسای سازمان ملل بازدید نکردن از مناطق شیمایی و آزمایشاتی که رو تسلیحات شیمیایی اسد کردن ، تایید کردن کار خود ارتش اسد بوده ؟! که منجر به جمع آوریشون شد (ظاهرا نه همشون!!!)
پس آدمی که علیه مردم خودش از بمب شیمیایی استفاده کرده ، بعید نیست بازم کار خودش بوده باشه
عجب….:l
:-q:-q:-q:-q
دمت گرم. آدم های با منطق این روزا کمن
مردم سوریه؟! میشه بگید کدوم مردم؟؟ جالب اینجاست 80 درصد جمعیت سوریه تو مناطق تحت کنترل دولت سوریه هستن این مردم مورد نظر شما کجان؟!
دوست عزیز
هیچ فقط سعی کن به هیچ کجا توهین نکنی. توهین کردن شخصیت خود آدم رو پایین میاره.
عربستان رو که شما عرعرستان خطاب میکنی یه کشور هست. مردمی درش زندگی میکنن. مکان های مقدس میلیونها نفر اونجا هست.
شما یا هرکس دیگه اگه به هر دلیلی با حکومت کشورها مشکل داری دلیلی نداره نام، ارزش ها، مردم اون کشور رو به سخره بگیری.
حالا یه چیز بگم بخندیم
از 59 تا موشک ادعایی شلیک شده فقط 23 تا به فرودگاه رسیده
چند ساعت قبل از حمله سوری ها خبردار شده بودند و هواپیما ها را یا جاسازی کرده اند جوری که لطمه نبینند و یا از پایگاه منتقل کردند
هواپیما های آسیب دیده هم شنیده شده از نوع اوراقی میگ 23 بودن ، احتمالا برا نمایش
باند فرودگاه زده نشده و چند ساعت بعدش دو هواپیما سوخو از باند بلند میشن و میرن مواضع داعش رو میزنن
این است قدرت و شهامت امریکا خخخخخخخخخخخ
یه بازی بوده احتمالا بین ترامپ و پوتین تا نعره و ادعای حقوق بشری اروپایی ها و وهابی ها که نقشه ریخته بودند برا متهم کردن سوریه رو بخوابونن
فقط این وسط عرعرستان باید 2 میلیون دولار بابت هر موشک تام هاوک بده به امریکا
خود مردم سوریه از دیروز دارن از ترامپ و آمریکا تشکر میکنن شما از کی داری دفاع میکنی؟
بعث سوریه از ما حمایت میکرد ، گفتم بگم تا سوء برداشتی نشه
دلیل نمیشه که چون کمک ایران کرده ی زمانی آدم خوبی باشه.
ولی به هر حال جنگه، خاله بازی نیست که کسی چیزیش نشه. مردم بدبخت این وسط صدمه میبینن، حالا از هر طرف:l
حزب بعث سوریه با عراق اسمشون یکیه زمین تا آسمون فرق داره ، تو جنگ تحمیلی و انقلاب هم بعث عراق به ایران حمله میکرد و حزب بعث سوریه حمایت میکرد
S400 مستقر هست برا ترسوندن غربی ها که به بهانه ائتلاف مثلا ضد تروریسم مواضع نیروهای سوری رو نزنن ولی غیر فعاله و تا روسیه مذاکره نکنه و اجازه نده فعالش نمی کنن چون اگه فعال بشه هواپیمای ائتلاف دیگه نمی تونن بیان به کمک کردها
تو قضیه جنگنده هایی که از اسراییل میومدن پایگاه های سوری رو میزدند قضیه همین بود و سامانه های دفاعی غیر فعال بود که وقتی دیدن اسراییل بیش از حد داره سوءاستفاده میکنه قضیه رو با روسیه مطرح کردند و S200 رو فعال کردند که دیدید چی شد و دیگه جرات نمیکنه حمله کنه که تازه اون S200 بود نه S400 و هواپیما های اسراییلی هم احتمالا F35 نسل پنجمی بودند با این وجود شناسایی شدند
عزیز ، حزب بعث سوریه با حزب بعث عراق مخالف (و رقیب) هم بودند به همین خاطر در طول جنگ تحمیلی ایران و عراق ، سوریه و لیبی تنها کشورهایی بوند که با صدام همکاری نکردند بلکه با دادن موشک ( لبیی) و آموزش کاربری و پرتاب (توسط سوریه)ما رو در جنگ کمک کردند.
کمی سرچ کنید عکس و مستند آموزش نیروهای ایرانی(شهید حسن تهرانی مقدم) رو برای پرتاب موشک پیدا می کنید.
داداش اسما اون حزب هست ولی 180 درجه با بعث عراق فرق میکنه! فرقش رو میشه در حمایت از ایران در جنگ فهمید!
خدایی از شما بعیده، مضحک نیست وقتی دولت اسد زیر نظارت شدید سازمانهای بین المللی هست بیاد شیمیایی بزنه؟ خداوکیلی غرب گرایی تو متن موج میزنه ، بیایم حداقل اگه نمیتونیم بدون سیاست بنویسیم، با انصاف بنویسیم، خدمت این دوستمون که گفتن سوریه حذب بعثه عرض کنم، بله هست اما نه اون حزب بعثی که دشمن ما بود،در زمان جنگ حافظ اسد فقید علیرغم بعثی بودن الحق به ایران خدمت کرد، یه نمونه ش آموزش امثال شهید تهرانی مقدم و سوخترسانی به فانتوم های ایرانی در حمله به اچ 3.
مثل اینکه پدافندی در اختیارشون نیست ، نمیدونم جمعش کردن برگردوندند یا اینکه در مقابل اسرائیل و کشورای غربی توسط روسیه استفاده نمیشه.
مطمئن نیستم ولی فکر کنم اس 300 هایی که سوریه قرار بود داشته باشه رو هم هنوز ندادن.
محض خنده بگم بعد حمله هوایی به این پایگاه که در واقع پایگاه هوایی اصلی برا حمایت از نیرو ها تو تدمر بود داعش تک سنگین به مواضع سوری ها تو تدمر زد از اون طرف هم برادران مظلوم چینی از چهار جبهه به خطوط دفاعی سوری ها تو لاذقیه حمله کردن اصلا هم با آمریکا هماهنگی نداشتن!!
نه که بلد نیستن اونا فقط یک مشت مظلوم بیچاره هستن که از چچن و چین و ازبکستان و….. اومدن سوریه برا تفریح!!
منم دقیقا این فکر ذهنم رو مشغول کرده؟؟؟؟
قضیه از چند حالت خارج نیست :
اینکه سیستم پدافند s400 در اون حدی نیست که تعریف کردن و الکی بزرگش کردن {پس وای باحال s300 هایی که ایران خریده!!!!!}
یا این که توافق زیر پوستی بوده و….:D:D:D
واقعا دنیای کثیفی داریم که پشت پرده اش معلوم نیست
لینک ([url]”https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AD%D8%B2%D8%A8_%D8%B3%D9%88%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DB%8C_%D8%A8%D8%B9%D8%AB_(%D8%AC%D9%86%D8%A7%D8%AD_%D8%B3%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87)”[/url])
خود بشار اسد حکومت سوریه که حزب بعث عزیز!
“پایگاهی در حمص سوریه که هواپیماهای جنگی از آنجا برخواسته و مردم را بمباران شیمیایی کرده اند. “…لطفااین جمله راحذف کنید.هنوزکمیته تحقیق سازمان ملل به نتیجه قطعی درموردعاملین این حمله شیمیایی نرسیده است.درضمن سوالی که برایم مطرح است سامانه S-400 روسی تااین لحظه چه کار مفیدی کرده است؟البته قبول دارم که موشک های تام هاوک درارتفاع کم پرواز می کنند ولذا بسادگی قابل شناسایی نیستند; ولی چطور59 موشک پرتاب شده و حتی یک عدد مورد اصابت قرارنگرقته است؟!
عزیز دل!
نمیخوام از اسد دفاع کنم ولی دلیلی نداره که اسد مردمی رو بمباران کنه که حامی اون هستند!
در ضمن مثل اینکه این وسط تروریست ها اصلا بلد نیستند سلاح شیمیایی درست کنن! تروریست هایی که ظاهرا بدنه اصلی گروهشون از بعثی های عراقی هستند که بمب شیمیای سر ایران ریختن!
یک مقدار باید واقع بین بود!