بررسی تبلت آلکاتل One Touch Pop 8 (وان تاچ پاپ 8)

آلکاتل یک شرکت قدیمی و بزرگ فرانسوی است که در زمینه تجهیزات و سیستم‌های مخابراتی فعال بوده و تاکنون در بیش از 130 کشور جهان سرویس‌های خود را ارائه کرده است. با مشارکتی که در سال 2004 بین این شرکت و شرکت چینی TCL Communication شکل گرفت، مجموعه‌ای تاسیس شد که بخشی از فعالیت آن تولید گوشی‌های موبایل با برند Alcatel Mobile Phones بود. سپس شرکت آلکاتل در سال 2006 با شرکت چندملیتی و آمریکایی لوسنت (Lucent) ترکیب شد و نام خود را به آلکاتل-لوسنت تغییر داد. مدتی پس از آن سهم خود را به شریک چینی فروخت و اکنون صرفاً نام آلکاتل روی محصولات به‌جای مانده است. پس از گوشی‌های مختلف آلکاتل، حالا شاهد حضور تبلتهای مختلف این کمپانی در بازار هستیم که شامل دو مدل Pop 7 و Pop 8 می‌شوند که به‌تازگی به بازار ایران نیز عرضه‌شده‌اند. با ما همراه باشید تا در ادامه مقاله ببینیم این تبلت جدید چه حرف‌هایی برای گفتن دارد و در شرایط مختلف چگونه عمل می‌کند.

 طراحی

تبلت هشت اینچی Pop 8 را به‌راحتی می‌توان در یک دست نگه داشت. قاب دور نمایشگر به‌قدر کافی باریک ساخته‌شده تا در کنار وزن 325 گرمی تبلت، آرامش نگهداری یک دستی را مخدوش نکند. Pop 8 با 7,9 میلی‌متر ضخامت، یکی از نازک‌ترین و سبک‌ترین تبلت‌هایی است که می‌توانیم در این ابعاد بیابیم. کیفیت مواد به‌کاررفته در ساخت آن خوب است اما حس استحکام و دوام یک تبلت رده‌بالا را منتقل نمی‌کند. روی دستگاه و دور نمایشگر خبری از لوگو و دکمه سخت‌افزاری نیست و یکنواختی دلپذیری داشته و تنها یک دایره در بالای تبلت، وجود دوربین جلو را یادآوری می‌کند. شیشه محافظ تبلت فاقد لایه ضد‌چربی یا Oleophobic است و به همین خاطر اثر‌انگشت و جرم به‌سرعت به سطح آن می‌چسبد (تبلت‌های ارزان‌قیمت معمولاً فاقد چنین قابلیتی هستند). با حرکت انگشت روی شیشه به حاشیه‌ای برجسته می‌رسیم که حضور آن احتمال آسیب شیشه در زمان افتادن دستگاه را کاهش می‌دهد.تبلت گوشه‌های گردی داشته و بخش کناری آن با یک انحنای ملایم به پشت می‌رسد. در کناره راست و نزدیک به گوشه بالایی، دکمه‌های پاور و تنظیم حجم صدا با فاصله‌ای مناسب از یکدیگر جای گرفته‌اند و در مکانی متناظر در کناره چپ، ورودی مینی سیم‌کارت و کارت حافظه microSD با یک کاور پوشانده شده‌اند (تصویر 1).

 در لبه پایینی پورت microUSB و در فاصله کمی از آن میکروفون قرارگرفته است. در پشت تبلت دوربین نزدیک لبه بالایی جاخوش کرده و سمت چپ آن روی لبه بالایی، خروجی هدفون قرار دارد (تصویر 2).

 در پایین و نزدیک گوشه راست بلندگو حضور دارد که دو برآمدگی در دو سمت آن مانع از پوشانده شدن سوراخ‌ها در تماس تبلت با سطوح مختلف می‌شوند (تصویر 3).

 کاور پلاستیکی و براق پشت به‌خوبی جاذب اثرانگشت است و با ساختاری یکپارچه امکان دسترسی به باتری را منتفی می‌کند. Pop 8 را چندین قاب نازک پلاستیکی بارنگ‌های شاد و زنده همراهی می‌کنند (یکی از این قاب‌ها به همراه یک کاور کلاسوری با تبلت بسته‌بندی‌شده‌اند) و پوشاندن تبلت با این قاب‌ها حال و هوای ظاهری آن را عوض می‌کند (تصویر 4).

 همین‌طور کاور کلاسوری ‌مانند جلد کتاب سطح‌رویی تبلت را پوشانده و با خاصیت مغناطیسی خود به آن می‌چسبد. تبلت قادر به تشخیص حضور این کاور بوده و با گذاشتن و برداشتن آن، نمایشگر خاموش و روشن می‌شود. در سمت چپ کاور یک آهنربای باریک و کشیده وجود دارد که به حاشیه پشتی چسبیده و درعین‌حال نقش لولا را بازی می‌کند (تصویر 5).

صدا و تصویر

نمایشگر هشت اینچ IPS مانند تمامی هم‌قطاران خود زاویه دید خوبی داشته و از کیفیت رنگ و کنتراست مطلوبی برخوردار است. وضوح تصویر WXGA یا 800×1280 پیکسل منتهی به تراکم 189 پیکسل در اینچ می‌شود که برای فاصله‌ای که این تبلت را نگه می‌داریم مقداری قابل‌قبول به‌شمار می‌آید. حداکثر شدت نور صفحه‌نمایش مقداری متوسط داشته که باعث می‌شود دیدن و خواندن مطالب در زیر نور مستقیم آفتاب اندکی مشکل شود. بلندگوی اصلی که در پشت و بخش پایینی بدنه جای گرفته، خروجی صدای مناسب و نسبتا بلندی داشته و دو برجستگی دو سوی آن تا حدی به بهتر شنیده شدن صدا در هنگام قرار گرفتن تبلت به پشت کمک می‌کنند. خروجی 3,5 میلی‌متری هدفون با ولتاژ خروجی تقریبی 0,2 ولت قدرت بالایی نداشته و حتی در بیشترین حجم صدا هم نمی‌توانیم انتظار شنیدن یک موسیقی پرقدرت را در هدفون خود داشته باشیم. اپلیکیشن پیش‌فرض موسیقی ساختاری استاندارد داشته و در بخش اکوآلایزر آن و در کنار پروفایل‌های شناخته‌شده، پروفایل FX Booster را می‌بینیم که بدون وجود آن موسیقی رمق چندانی ندارد! در بخش ویدئو، اپلیکیشن نمایش ویدئو تمامی فرمت‌ها را پوشش نمی‌دهد و باید برنامه‌ای همچون MX Player را در کنار آن نصب کنیم. فایل‌های ویدئویی با دقت HD و Full HD به سادگی نمایش داده می‌شوند و جابه‌جایی در بخش‌ها مختلف ویدئو هم نسبتا به نرمی صورت می‌گیرد.

رابط کاربری

Pop 8 رابط کاربری خوش‌آب‌و‌رنگی دارد و از آیکون‌های تخت و مربع شکل آن با رنگ‌های روشن و زنده گرفته تا پس زمینه‌های شاد و زیبا، همگی حال و هوای خوبی را در کاربر ایجاد می‌کنند. فضای کاربری حس و حال رابط خالص اندروید را انتقال داده و تغییر و تحول زیادی درون آن داده نشده است. محیط Home از پنج بخش شکل‌گرفته و فضای کافی برای مدیریت آیکون اپلیکیشن‌ها و ویجت‌ها را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. منوی برنامه‌ها هم به‌مانند رابط خالص اندروید و در فضای جداگانه خود در دسترس است. در بالای صفحه‌نمایش، نوار وضعیت از دو منوی کرکره‌ای مجزا تشکیل‌شده که هرکدام با کشیدن انگشت روی نیمه چپ یا راست نوار وضعیت ظاهر می‌شوند (تصویر 6).

منوی سمت راست مکان میانبرهایی است که دستیابی به تنظیمات و قابلیت‌های مختلف را راحت می‌کند؛ مواردی همچون بلوتوث، Wi-Fi، GPS، میزان روشنایی، منوی تنظیمات و دیگر بخش‌ها.در میان این میانبرها دو قابلیت Wi-Fi Hotspot و Wireless Display به چشم می‌خورند که اولی برای تبدیل قبلت به نقطه دسترسی یا AP بوده و دومی به تبلت اجازه می‌دهد به تلویزیون‌های با قابلیت Miracast وصل شده و به‌مانند یک نمایشگر بزرگ آنها را به‌کار گیرد و صوت و تصویر را انتقال دهد. در منوی سمت چپ یا Notifications، پیام‌ها و اعلان‌ها جای گرفته و قابل‌مشاهده و پاک‌سازی هستند. چندین برنامه معروف و سودمند اندرویدی همچون Evernote، Shazam، Kingsoft Office و حتی AntiVirus به‌طور پیش‌فرض Pop 8 را همراهی می‌کنند و خوشبختانه همگی قابل‌حذفند (به‌هرحال حق انتخاب چیز خوبی است!). همچنین محیط تبلت زبان فارسی را پشتیبانی کرده و می‌توانیم تمامی منوها را به زبان مادری داشته باشیم. تنها بخش آزاردهنده مهم درباره سیستم‌عامل و رابط کاربری این تبلت استفاده از اندروید نسخه 4.2.2 است و این در حالی است که تبلت Pop 8 محصول جدیدی بوده و در سه‌ماهه دوم 2014 عرضه‌شده است. این مورد را وقتی در کنار ویرایش ویژه‌ای از Pop 8 با عنوان Pop 8s قرار داده و اندروید کیت‌کت آن را می‌بینیم، بیشتر آزاردهنده می‌شود.

سخت‌افزار و کارآیی

تبلتی که تا به اینجا به آن پرداختیم، یک محصول میان رده‌اندرویدی (با اندکی تمایل به بخش پایین‌رده!) بوده و قدرت پردازشی آن هم در همین حد می‌ماند. چیپ SOC شرکت مدیاتک مدل MT8382 بار پردازشی معمول را به پردازنده اصلی 4 هسته‌ای و 1,3 گیگاهرتزی خود محول کرده و پردازش گرافیک سه‌بعدی را به پردازنده گرافیکی Mali 400 در فرکانس کاری 500 مگاهرتز می‌سپارد. یک گیگابایت حافظه RAM روی تبلت حضورداشته و فضای ذخیره‌سازی داخلی، حداکثر 16 گیگابایت است. البته تمام این فضا در اختیار ما نبوده و مقداری از آن توسط سیستم‌عامل و نرم‌افزارهای پیش‌فرض اشغال‌شده است. در اینجا کارت حافظه microSD به کمک می‌آید و حداکثر تا 64 گیگابایت فضای اضافی را در اختیار ما می‌گذارد. پورت microSD پایین تبلت دارای قابلیت OTG است و می‌توانیم حافظه فلش، صفحه‌کلید یا ماوس را به آن متصل کرده و استفاده نماییم. مشخصات کامل Pop 8 را در جدول 1 می‌بینیم.

 تبلت Pop 8 در دو مدل W-Fi و 3G عرضه می‌شود و ما نسخه 3G آن را برای تست در اختیارداریم. این مدل علاوه بر ارتباط GPRS و 3G، امکان مکالمه صوتی را هم فراهم می‌کند. البته از بلندگوی مکالمه به‌مانند گوشی موبایل خبری نیست و انتظار هم نداریم که آن را ببینیم. تبلت آنتن‌دهی خوبی داشته و کیفیت مکالمه مناسبی را ارائه می‌دهد. هر دو مدل از استاندارد Wi-Fi 802.11 b/g/n پشتیبانی کرده و از بلوتوث نسخه 4 بهره می‌برند. همچنین قابلیت GPS امکان موقعیت‌یابی، تعیین مسیر مناسب و ثبت موقعیت مکانی در عکس‌های گرفته‌شده (Geo-tagging) را فراهم می‌کند. باتری لیتیوم یون با ظرفیت 4100 میلی‌آمپر ساعت توان الکتریکی دستگاه را تامین کرده و بنا‌بر اعلام سازنده تا 8 ساعت وبگردی بدون وقفه را فراهم می‌کند. در بررسی انجام‌شده و در استفاده روزانه معمول، باتری این تبلت بین 2 تا 3 روز دوام می‌آورد که زمان خوبی است. برای انجام تست‌های عملکرد، تبلت را در حالت کاملا شارژ با آداپتور به برق وصل کرده و تست‌ها را اجرا کردیم. جدول دو نتایج تست را نمایش می‌دهد.

دوربین

دوربین پاشنه آشیل Pop 8 است و همان‌جایی است تناسب نسبی بین اجزا رنگ می‌بازد. دوربین پشت در درون خود یک سنسور 2 مگاپیکسلی دارد که با گشودگی دهانه لنز F/2.8 و بدون حضور فلش و قابلیت فوکوس خودکار، دیگر جایی برای امید باقی نمی‌گذارد (تصویر 7) وضعیت عکس‌های گرفته شده هم بر همین منوال بوده و با تصاویری نه‌چندان جذاب، کم جزئیات و سرشار از نویز (در محیط‌های کم‌نور و محیط‌های داخلی) مواجه می‌شویم.

فیلم‌برداری نیز تعریفی نداشته و این پرسش در ذهن شکل می‌گیرد که اصلا چرا این دوربین وجود دارد! دوربین جلو هم با سنسور VGA و 0.3 مگاپیکسل وضوح، صرفاً مناسب چت ویدئویی آن‌هم در نور مناسب محیط بوده و علاقه‌مندان به سلفی (عکاسی از خود) را کاملاً ناامید خواهد کرد. این دوربین دارای حالت عکاسی شب و پانوراما نیز است که البته چندان نمی‌توان روی آن حساب کرد.

نتیجه‌گیری

چرا می‌خواهیم تبلت داشته باشیم؟ شاید عمده‌ترین دلیلش بزرگ بودن نمایشگر آن نسبت به گوشی هوشمند و سبک بودنش نسبت به لپ‌تاپ و رهایی از ساختار دوبخشی و لولا دار آن باشد. تبلت Alcatel one touch Pop 8 به شکلی مطلوب به این خواستگاه پاسخ می‌دهد؛ یک تبلت خوش‌دست که عملکرد خوب، قدرت میانه و محیط خوش‌رنگ و سر راستش ما را مستقیم و به دور از پیچیدگی به برطرف کردن نیازمان می‌رساند. قابلیت مکالمه هم گزینه‌ای است که واقعا کار راه‌انداز است. البته دوربین Pop 8 ما را مأیوس کرد و شاید نبودش محترمانه‌تر بود! در کنار این مورد، اندروید به نسبت قدیمی Pop 8 برای محصولی که در سه‌ماهه دوم 2014 عرضه‌شده است، چندان قابل دفاع نیست. در مجموع اگر خیلی روی عکاسی حساب نکرده و قضیه تاریخ را هم به فراموشی بسپاریم، دیگر ملالی نیست!

رقبا

Lenovo A5500: جدی‌ترین رقیب تبلت Alcatel Pop 8 همتای چینی آن Lenovo A5500 است. A5500 تبلتی 8 اینچی بوده که نمایشگر، قدرت پردازشی و امکانات ارتباطی آن به‌مانند Pop 8 است. قاب رنگی و کاور کلاسوری در جعبه خود نداشته و درحالی‌که اندکی گران‌تر است، 13 میلی‌متر عریض‌تر و یک میلی‌متر ضخیم‌تر از Pop 8 بوده و 35 گرم وزن بیشتری دارد. در عوض دوربین پشت آن به سنسور 5 مگاپیکسلی مجهز بوده و دوربین جلو 2 مگاپیکسلی است. دو بلندگوی استریو در بالا و پایین نمایشگر داشته و مدل 3G آن از سنسور سنجش نور محیطی و مجاورت بهره می‌برد. همین‌طور باتری آن 4200 میلی‌آمپر ساعت ظرفیت دارد.