بررسی گوشی موبایل سامسونگ گلکسی A7 نسخه 2016

سامسونگ سری گوشی های گلکسی A را نخستین بار در انتهای 2014 معرفی نمود و پرده از محصولاتی به تعبیر خود با طراحی چشمگیر برداشت که از کیفیت ساخت بالایی برخوردارند و با تنوع ابعاد، امکانات و البته قیمت خود طیف گسترده ای از کاربران را پوشش می دهند. پایان سال گذشته میلادی و همچنین ابتدای سال جاری زمانی برای رونمایی و عرضه بروزرسانی 2016 از گوشی های این سری بود؛ زمانی که گلکسی A3، A5، A7 و A9 با پسوند 2016 در انتهای نام خود از راه رسیدند. زبان طراحی در سری گوشی های نورسیده تغییر یافته و همچون سابق همگی ظاهری همانند داشته و ابعاد و امکاناتشان تغییر می یابد. در ادامه قصد داریم نگاهی نزدیک به نسخه 2016 از گوشی موبایل گلکسی A7 داشته باشیم.

طراحی وساخت

سامسونگ در بروزرسانی 2016 سری A از بدنه یکپارچه فلزی دور شده و آن را با فریم فلزی و شیشه جایگزین می کند. مشابه با گلکسی S6/S6 Edge ، گلکسی نوت 5 و اخیرا گلکسی S7/S7 Edge ، پشت و روی دستگاه کاملا در اختیار شیشه محافظ بوده و فریم فلزی از جنس آلیاژ آلومینیوم در میانه قرار می گیرد. هر دو شیشه از جنس گوریلا گلس 4 و دارای فرمی هستند که به 2.5D شناخته می شود. شیشه های 2.5D اندکی بالاتر از حاشیه گوشی می ایستند و به دلیل انحنایی که در لبه ها (یا به عبارتی یال) خود دارند، برجسته به چشم آمده و ظاهر بهتری به محصول می دهند. شیشه های هر دو سو در A7 این انحنا را داشته، منتها شیب انحنا در شیشه جلو اندکی ملایم تر بوده، در حالی که شیشه پشت با شیب بیشتر احتمال لیز خوردن گوشی را کاهش می دهد. وجود شیشه در پشت خود به معنای جذب مکرر لکه و اثر انگشت بوده و کاربر را می تواند به زحمت بیاندازد. فریم فلزی قرص و محکم به نظر می رسد و زوایای برش خورده آن خوب پرداخت شده اند. در جلو و بر بالای صفحه نمایش بلندگوی مکالمه، دوربین سلفی و لوگوی براق سامسونگ دیده می شوند و سنسورهای سنجش نور محیط و مجاورت هم جایی در پس زمینه قرار دارند. از نشانگر LED خبری نیست. پایین، دکمه فیزیکی Home حضور داشته که محلی برای سنسور اثر انگشت هم هست و دو سویش دکمه های خازنی تاریخچه اپلیکیشن ها و بازگشت واقع شده اند. دکمه پاور و سینی یکپارچه سیم کارت-کارت microSD کناره راست را در اختیار دارند و دکمه های غیر یکپارچه صدا در کناره چپ مستقر هستند. گلکسی A7 در دو مدل تک و دو سیم کارت عرضه می شود و اگر مدل دو سیم کارت را در اختیار داشته باشید، یک سینی مجزا برای سیم کارت دوم در کناره بالایی خواهید یافت و کمی آن طرف تر هم به میکروفون حذف نویز محیطی بر می خورید. تعریف دو سینی حرکتی ارزشمند بوده و به مانند برخی گوشی ها که محل نسب microSD و سیم کارت دوم را ترکیب کرده اند، با نصب کارت حافظه این قابلیت گوشی را از دست نخواهید داد. در کناره پایین پورت microUSB در میانه بوده و جک 3.5 میلی متری صوتی، بلندگوی اصلی مونو و میکروفون مکالمه در اطراف آن قرار دارند. در پشت دوربین اصلی با قاب خود اندکی از بدنه بیرون زده و توسط یک فلاش LED همراهی می شود. کمی پایین تر لوگوی سامسونگ و بعضا عبارت DUOS حک شده اند. مدت کوتاهی است که برخی سازندگان گوشی های اندرویدی لوگوی خود را از جلوی دستگاه برداشته و به پشت اکتفا کرده اند و به این ترتیب سعی در افزایش زیبایی محصول خود دارند. با در نظر گرفتن این مورد و با توجه به زیبایی و کیفیت طراحی و ساخت A7، نمی دانیم چرا سامسونگ نه تنها لوگوی خود را با فونتی براق در هر دو سو انداخته (و لذت ادراک زیبایی و یکدستی بدنه را کاسته)، که لوگوی DUOS را هم با فونت درشت و براق (و نه کوچک و کم رنگ) در میانه بدنه پشتی گنجانده است. گلکسی A7 در چهار رنگ سفید، مشکی، طلایی و رزگلد عرضه می شود. 

صوت و تصویر

سامسونگ یکی از سازندگان بزرگ پنل های تصویری است و نه تنها برای خود، که برای بسیاری از رقبا پنل می سازد. صفحه نمایش های Super AMOLED که در آنها لایه لمسی با لایه AMOLED ترکیب شده را مدت هاست در محصولات مختلف سامسونگ می بینیم و طبیعی است که در گلکسی A7 هم شاهد حضورش باشیم. AMOLED ها به لطف تولید نور توسط پیکسل های خود، رنگ ها را درخشان نشان می دهند و کنتراست بالایی دارند. A7 صفحه نمایشی 5.5 اینچی دارد که با وضوح تصویر 1080×1920 پیکسل از تراکم بسیار خوب و کافی 401 پیکسل بر اینچ بهره می برد. کنتراست رنگ ها بالاست و کیفیت و دقت آنها نیز کاملا راضی کننده بوده و صرفا مقادیر ناچیزی تمایل به سردی مشاهده می شود. زاویه دید و حداقل روشنایی (که مناسب مطالعه شبانه و کار با گوشی در نور کم است) عالی بوده و حداکثر روشنایی بالاتر از حد متوسط ایستاده و امتیاز قبولی می گیرد. رویه شیشه محافظ نمایشگر با لایه ضد چربی یا Oleophobic پوشانده شده و پنل لمسی قادر به تشخیص نهایت 10 تماس همزمان انگشت می باشد.

بلندگوی مونوی اصلی در نسخه پیشین A7 در پشت گوشی و کنار دوربین قرار داشت و فارغ از اینکه مکان غیر متعارفی برای استقرار بلندگو است، مناسب هم نبوده و با قرار گیری گوشی بر پشت سبب بلوکه شدن و تغییر اصوات می شود (تصور کنید بخواهید آهنگ در حال پخش را عقب و جلو نموده، تغییر دهید و یا در میان لیست آهنگ ها به جستجو بپردازید، در حالی که گوشی را برای پخش در کنار خود گذاشته اید). خوشبختانه در نسخه 2016 گلکسی A7 بلندگو به کناره پایین منتقل شده است. کیفیت، تفکیک و بلندی اصوات قابل قبول بوده و برای یک بلندگوی موبایل پذیرفتنی است. متاسفانه دستگاه تستی که برای ما ارسال شد را هندزفری همراهی نمی کرد، در نتیجه نمی توانیم نظری درباره کیفیت آن بدهیم. اما اگر یک هدفون با کیفیت مناسب را به جک 3.5 میلی متری متصل کنید، از حجم صدایی که به گوشتان می رسد خوشحال خواهید شد! کیفیت پخش اصوات خوب بوده و مجموعه ای از اکوالایزرها تجربه شنیداری را بهبود می بخشند. در بخش SoundAlive از اپلیکیشن موسیقی علاوه بر تغییر اکوالایزرها، می توانید حجم صدای بم (Base)، زیر (Treble)، شدت صدای خواننده یا ادوات موسیقی و برخی موارد دیگر را به دلخواه تنظیم کنید. 

 رابط کاربری و اپلیکیشن ها

A7 با اندروید لالی پاپ نسخه 5.1.1 عرضه می شود و طبق روال مرسوم رابط کاربری پیشفرض آن با رابط اختصاصی TouchWiz جایگزین شده است. با در نظر گرفتن تاریخ عرضه اندروید 6.0 و همچنین گوشی موبایلی چون HTC One A9 که یک ماه زودتر از A7 با اندروید 6 عرضه شد، دوست داشتیم A7 را دستکم تا به این لحظه با اندروید مارشملو (از طریق عرضه بروزرسانی) ببینیم. از آنجایی که نوار ناوبری به صورت سخت افزاری در دسترس قرار گرفته، فضای بیشتری را در رابط کاربری در اختیار داریم. لیست تاریخچه اپلیکیشن ها که از آن به “کارهای در حال اجرا” هم یاد می شود، همان ساختار پشته ای باب شده از اندروید 5 را داراست. نوار میانبر تنظیمات که سامسونگ از آن به “Quick Settings” یاد می کند، با ناحیه اعلان یا Notification Area ترکیب شده است. نوار Quick Settings تا نهایت 10 میانبر را در خود جای می دهد و می توانید 5 گزینه از پیش تعیین شده دیگر را جایگزین موارد درون آن کنید. S Finder در پایین این نوار قابلیتی کاربردی است که می تواند هر چیزی را درون گوشی از لیست تماس ها و اپلیکیشن ها (به مانند قابلیت جستجوی گوگل در اندروید) گرفته تا تنظیمات، فایل ها و بیش از آن را بیابد و میانبر بزند. خوشبختانه TouchWiz لیست اپلیکیشن ها را از صفحات خانگی جدا می کند و امکان مدیریت بهتر فضای کاری را می دهد. نخستین صفحه خانگی از سمت چپ به BRIEFING تعلق دارد و در آن می توانید مجموعه ای از اخبار روز را در زمینه های مختلف و از فیدهای خبری گوناگون در قالبی دسته بندی شده مطالعه نمایید. 

وارد بخش تنظیمات می شویم. در ابتدای این بخش ناحیه ای به نام Quick Settings (مشابه پنل میانبر تنظیمات) می بینیم که در آن میانبرهایی به تنظیمات مختلف و پرکاربرد جای گرفته و تا 9 مورد قابل افزایش هستند. در اینجا لیستی بلند بالا از بیش از 30 میانبر مختلف در اختیار دارید و می توانید آنچه را برایتان کاربردی تر است برگزینید. 

S Finder در چپ و ناحیه Quick Settings در راست

قابلیت Smart stay در قسمت Display با فعال بودن خود گوشی را تا زمانی که کاربر در حال مشاهده صفحه باشد، با تشخیص چهره او روشن نگه می دارد. در بخش Motion and gesture گزینه های Smart alert، Mute و Palm swipe مواردی جالب و بعضا کاربردی هستند که بد نیست نگاهی به آنها بیاندازید. Easy mode رابط کاربری را ساده تر نموده و به کمک فونت های درشت و حذف برخی قابلیت های اپلیکیشن هایی چون دوربین ، امکان کاربری راحت تر را فراهم می سازد. اگر اهل ورزش و پیاده روی هستید، رژیم غذایی مشخصی را دنبال می کنید و یا به طور کلی مایلید روند فعالیت روزانه و سلامتی خود را زیر نظر داشته باشید، اپلیکیشن S Health را فراموش نکنید!

سخت افزار و عملکرد

همانطور که می دانید، سامسونگ تاسیسات چیپ ست سازی خود را دارد و سری SoC های Exynos با هسته های از پیش طراحی شده ARM Cortex را در محصولاتش به کار می گیرد. گلکسی A7 بسته به مدل خود و منطقه جغرافیایی، با دو چیپ ست مختلف ارائه می شود؛ یکی Qualcomm Snapdragon 615 و دیگری Exynos 7 Octa 7580 . مدلی که در اختیار ما قرار گرفت از Exynos 7580 هشت هسته ای بهره می برد. این هشت هسته پردازشی از نوع Cortex-A53 بوده که برای کار در نهایت فرکانس 1.6 گیگاهرتز تنظیم شده اند و عمدتا به خاطر کم مصرف بودنشان (در مقابل هسته های قدرتمند و پرمصرف Cortex-A57) به کار گرفته می شوند؛ در نتیجه نمی توان از آنها کارایی بالایی را انتظار داشت. پردازش امور گرافیکی به Mali-T720MP2 با دو هسته پردازشی محول شده و مجموعه این SoC با فرآیند ساخت 20 نانومتری تولید می شود. میزان RAM برابر با 3 گیگابایت و فضای ذخیره سازی داخلی 16 گیگابایت است که همان ابتدا حوالی 10 گیگابایت آن در دسترس کاربر بوده و مابقی توسط سیستم عامل و اپلیکیشن ها اشغال می شود. مشخصات کامل سخت افزاری را در جدول پایین مشاهده می کنید.

در پایین صفحه نمایش، دکمه Home و سنسور اثر انگشت یکپارچه شده اند. به دلیل براق بودن سطح دکمه و امکان جذب اثر انگشت، بهتر است پیش از معرفی انگشت یا انگشتان آن را تمیز کنید. معرفی به سهولت و با قرار گیری نوک انگشت در زوایای مختلف انجام می شود. سنسوری که سامسونگ برای A7 در نظر گرفته به مانند برخی موارد مشابه همچون نکسوس 5X و HTC One A9 سریع نبوده و گشایش گوشی اندکی زمان می برد، مضاف بر اینکه بایستی پیش از آن و برای خروج دستگاه از حالت استندبای دکمه Home را هم بفشارید. A7 یک باتری لیتیوم-یون با ظرفیت 3300 میلی آمپر ساعت دارد که از فناوری شارژ سریع سود می برد. متاسفانه به دلیل نبود شارژر اصلی همراه دستگاه از تست صحیح این قابلیت بازماندیم! اگر گشتی در بازار و میان گوشی های معمول از برندهای شناخته شده بزنید، اندک موردی را خواهید یافت که با صفحه نمایشی حوالی 5.5 اینچ چنین باتری حجیمی داشته باشد. بی شک افزایش وزن 30 گرمی A7 از نسخه 2015 به 2016 به واسطه افزایش 27 درصدی ظرفیت باتری و احتمالا کاور شیشه ای در پشت بوده است.

نتایج بنچمارک ها را در جدول بعدی می بینید. لازم به ذکر است که برای انجام بنچمارک ها گوشی کاملا شارژ بوده و پس از اتصال به شارژر و غیر فعال سازی هر گونه حالت کاهش مصرف انرژی، تست ها به اجرا درآمدند. از نتایج مشخص می شود که محصول مورد بحث گوشی قدرتمندی از منظر توان پردازشی نیست. با این وجود و در تجربه ای که داشتیم، میزان روان بودن رابط کاربری و سرعت اجرای اپلیکیشن ها را راضی کننده یافتیم.

دوربین

سنسور هر دو دوربین اصلی و سلفی توسط خود سامسونگ تولید شده و از نوع BSI هستند. دوربین اصلی در پشت 13 مگاپیکسلی بوده و با سنسور 1/3 اینچی دارای پیکسل های 1.12 میکرونی است. ماژول دوربین به یک لرزشگیر نوری یا OIS مجهز شده و توسط یک فلاش LED همراهی می شود. دوربین جلو با سنسور 5 مگاپیکسلی خود و با ابعاد 1/5 اینچ، پیکسل هایی 1.12 میکرونی دارد. دیافراگم هر دو دوربین F/1.9 می باشد. محیط اپلیکیشن دوربین را می توانید در تصویر پایین ببینید. 

برای انتخاب مد های مختلف عکاسی بایستی وارد بخش Mode شوید. مد Auto خود تمامی تنظیمات را انجام می دهد و کافی است دکمه شاتر را لمس کنید. مد های Panorama، Continuous shot و HDR به ترتیب به تصویربرداری پانوراما، عکاسی تا 30 عکس پیاپی و ثبت عکس های HDR اختصاص دارند. مد Night همانطور که از نامش پیداست، برای عکاسی در شب بهینه شده و به نظر می رسد عملکردی مشابه مد HDR داشته باشد؛ بدین صورت که با ثبت چند عکس پیاپی و ترکیب آنها سعی دارد به نتیجه نهایی بهتری برسد. مد Pro برای عکاسی حرفه ای و دسترسی به تنظیمات دستی دوربین است. اگر وارد آن شوید گزینه هایی را برای تغییر میزان نوردهی، ISO (از 100 تا 800) و تنظیم تراز سفیدی می بینید. عجیب اینکه از امکان تنظیم سرعت شاتر و فوکوس دستی خبری نیست. درست است که می توان سرعت شاتر را به کمک نوردهی یا Exposure تغییر داد، اما کنترل روی آن بسیار محدود و میزان آن نیز کاملا خارج از دسترس است. نصب اپلیکیشن های عکاسی ثانویه هم کمکی نمی کند؛ چرا که میان افزار دوربین کنترل لازم را در اختیار نمی گذارد. تا فراموش نکرده ایم، در مد HDR عکس ها نهایتا 8 مگاپیکسلی ثبت می شوند و دوربین اصلی قادر به فیلمبرداری تا وضوح تصویر 1080p است.

به بررسی عملی می رسیم. در نور روز و برای صحنه های خارجی یا در صحنه های داخلی با نور مناسب، مشکل خاصی برای عکاسی وجود ندارد. سرعت فوکوس و نوردهی در مد Auto مناسب بوده، رنگ ها با دقت خوبی ثبت می شوند و صرفا گاهی با فوکوس روی سوژه مورد نظر مشکل داشتیم و فوکوس مناسب تلاش بسیاری می طلبید! مد HDR سعی دارد با متعادل نمودن نوردهی، تصاویری با جزییات واضح تر را تحویل دهد و هر چه کنتراست صحنه بالاتر باشد، اثر آن را بهتر خواهید دید. برای صحنه های داخلی و کم نور و یا شب هنگام، مد Auto غالبا تصاویر را کم نورتر از آنچه انتظار دارید و مناسب است ثبت می کند؛ اگر چه میزان نویز با کمی ارفاق در محدوده قابل قبولی می ماند. مد Night غالبا نتیجه را بهتر نمی کند، چرا که با وجود روشن تر نموده صحنه آنقدر نویز به آن تزریق می کند که از نتیجه پشیمان می شوید! اگر از مد Pro کمک بگیرید و سعی کنید عکس خود را به کمک ISO و افزایش مقدار نوردهی بهبود بخشید، باز هم نتیجه ای نمی گیرید، چرا که زمان باز ماندن شاتر (آنطور که از داده های EXIF متوجه شدیم) عمدتا از 1/8 ثانیه فراتر نمی رود و کاربران علاقه مند به تنظیمات دستی می دانند که این میزان بسیار دور از “لازم” است! اگر طرفدار سلفی باشد، دوربین جلو برایتان راضی کننده خواهد بود و به کمک تنظیمات زیبایی چهره راضی تر هم می شوید.

مد خودکار یا Auto

مد شب یا Night

مد خودکار یا Auto

مد شب یا Night

مد خودکار یا Auto

مد HDR

نتیجه گیری

اگر صاحب گوشی گلکسی A7 هستید و یا برای مدتی فرصت کار با آن را داشته اید، احتمالا با ما هم نظر خواهید بود که کیفیت ساخت آن تاثیر گذار و برابر با گران ترین گوشی های سامسونگ است. نتایج بنچمارک های سخت افزاری را که در کنار قیمت دستگاه می گذاریم، مبلغ یک گوشی پرچمدار را برای یک گوشی میان رده می بینیم. واقعیت اینکه اگر درگیر بازی های سه بعدی سنگین نیستید، بعید است در سایر بازی ها و همچنین کاربری های معمول و روزمره به مشکل ملموس و آزار دهنده ای برخورد کنید. رابط TouchWiz به خوبی بهینه شده و تجربه کاربری نسبتا روانی را برای A7 فراهم می کند. باتری هم که جای بحثی باقی نمی گذارد. می ماند قیمت که با آن کنار بیایید!

قیمت Samsung Galaxy A7 (2016)

8امتیاز8راندمان