بررسی گوشی موبایل هواوی اسند Mate 7

هنگامی که هوآوی فبلت 6,1 اینچیAscend Mate را در ابتدای سال 2013 معرفی کرد، گروهی خاص از کاربران را هدف قرار داده بود که عطشی سیراب ناپذیر برای گوشی هایی با صفحه نمایش بزرگ داشتند. یک سال و 10 ماه پس از آن و در سپتامبر 2014، نسل بعدی خانواده Mateبا هفت شعار (Live Large، Live Chic، Live Smart، Live Power+، Live Instant، Live Simple و Live Me) و با عنوان Ascend Mate7 از راه می رسد و در جهشی درخور توجه نسبت به گذشته سعی دارد نه تنها کاربران پیشین که بسیاری دیگر را به استفاده از خود راغب کند.

 طراحی و ساخت

یک گوشی 6 اینچی با 7,9 میلی متر ضخامت، نسبت صفحه نمایش به بدنه 83 درصدی و کالبدی دوست داشتنی از جنس آلیاژ آلومینیوم. همین سه مورد کافی است تا توجه بسیاری از علاقه مندان به فبلت را به سوی Ascend Mate7 جلب کند. نخستین‌باری که زیباروی هوآوی را از نزدیک می‌بینید و آن را در دست می‌گیرید، حس خوبی می‌دهد که شما را به تحسین وا می‌دارد. تمامی سطح رویی گوشی با شیشه محافظ Gorilla Glass 3 پوشانده شده و لبه‌ها اندکی بالاتر ایستاده اند تا از یک طرف انگشتان را متوجه مرزها کرده و از طرفی دیگر محافظت بیشتری به هنگام تماس رویه دستگاه با سطوح مختلف فراهم کنند. عبارت “HUAWEI” در پایین صفحه نمایش خودنمایی می‌کند و در بالا، شکاف باریک بلندگوی مکالمه و در کنارش دوربین جلو و سنسورهای تشخیص نور محیط، مجاورت و نشانگر LED قرار دارند. به جز نوار‌های باریک بالا و پایین دستگاه، مابقی بدنه از آلیاژ مات و لطیف آلومینیوم ساخته شده که خوشبختانه میانه‌ای با اثر انگشت ندارد و به لطف طراحی منحنی ملایم و آرگونومیک خود، به خوبی در دست می‌نشیند. در حاشیه‌های کناری بخش پشتی با لبه‌هایی مواجه هستیم که دشواری نگهداری گوشی در دست به علت بزرگی آن را به خوبی رفع کرده و مانع از لیز خوردن فبلت می‌شود. کناره راست میزبان دکمه‌های پاور و تنظیم میزان صدا بوده که فاصله مناسبی از یکدیگر داشته و همین‌طور مکان دکمه پاور به گونه‌ای انتخاب شده که انگشت شست به خوبی آن را پیدا می‌کند. در کناره چپ و نزدیک لبه بالایی، دو شیار کشویی سیم‌کارت و کارت حافظه microSD دیده می‌شوند (تصویر 1).

 جالب است بدانید که محل نصب کارت حافظه با طرحی خلاقانه می‌تواند به جای ورودی سیم‌کارت دوم هم (در قالب نانو) استفاده شود.لبه بالای گوشی مکان جک 3,5 میلی‌متری هدست و میکروفون حذف نویز محیط بوده و در پایین، پورت microUSB و میکروفون مکالمه قرار گرفته‌اند. همان‌طور که گفتیم، بخش بالا و پایین Mate7 بر خلاف دیگر نقاط بدنه، نه از جنس فلز که از پلاستیکی همرنگ و با بافت مشابه با آلیاژ آلومینیوم ساخته شده است. دلیل آن حضور دو آنتن است که قدرت دریافت و ارسال سیگنال بسیار خوبی را فراهم کرده و از طرفی به طور هوشمندانه مناسب‌ترین سیگنال‌ها را برای افزایش کیفیت آنتن‌دهی و مکالمه برمی‌گزینند. در پشت گوشی دوربین اصلی و در مجاورشفلشLED را می‌بینیم. این دوربین اندکی از بدنه بیرون زده که شاید برای برخی ناخوشایند باشد. کمی پایین‌تر از دوربین و در راستای آن، سنسور اثر انگشت در درون یک تورفتگی کم عمق جای گرفته که دور آن با قابی کرومی احاطه شده است. بلندگوی اصلی با سوراخ های ظریف و کوچک خود به لبه پایینی نزدیک بوده و با توجه به مکان خود و همین‌طور نبود هیچ لبه برجسته ای در دو سویش، می‌توانیم انتظار خروج صدایی نامناسب را به هنگام قرارگیری دستگاه بر پشت خود داشته باشیم (تصویر 2).

 وزن 185 گرمی این فبلت بهای ناچیزی است برای بدنه یکپارچه فلزی و قرص و محکم آن که البته با در نظر گرفتن باتری توانمند درونش مقداری کاملا منطقی به نظر می‌رسد. Ascend Mate7 در سه رنگ مشکی، نقره ای و طلایی کهربایی به دوستدارانش عرضه می‌شود.

صدا و تصویر

شش اینچ صفحه نمایش IPS LCD این گوشی آن را درست در میانه دنیای فبلت‌ها فرود می‌آورد. دقت تصویر 1080×1920 پیکسل در کنار هم تراکم 367 پیکسل بر اینچ را می‌سازند که اگر سختگیر نباشیم، کاملا کافی بوده و به خوبی رفع نیاز می‌کند. به لطف فناوری IPS، زاویه دید صفحه نمایش گسترده بوده و رنگ‌ها از دقت خوبی برخوردارند. میزان کنتراست بالاست، اما طیف رنگ‌ها اندکی به سردی تمایل دارد که البته میزان آن ناچیز بوده و در محدوده رضایت بخش باقی می‌ماند. زمانی که Mate7 را در نور روز و در مقابل آفتاب گرفتیم، حداکثر روشنایی آن آنقدری بود که به خوبی متن‌ها و تصاویر را خوانا و قابل تشخیص نگه دارد، اما در حداقل روشنایی شرایط اندکی آزاردهنده بوده و نور زیاد صفحه نمایش مطالعه در تاریکی و برای طولانی مدت را خسته کننده می‌کند. دستگاه تستی که برای بررسی به دست ما رسید یک مورد عجیب هم داشت داشت و آن ناتوانی سنسور تشخیص نور محیط در سنجش روشنایی و نتیجه آن اعمال روشنایی نامناسب برای صفحه نمایش بود که البته این مورد ممکن است به گوشی در اختیار ما محدود باشد یا مشکلی نرم افزاری بوده که با به‌روزرسانی رفع می‌شود. در بخش نمایش فایل های ویدئویی، به لطف قدرت مناسب سیستم پردازشی هیچ مشکل خاصی برای پخش و جابه‌جایی میان بخش‌های مختلف ویدئوهایFull HD نبوده و فرمت‌های مختلف ویدئویی نیز به خوبی پشتیبانی می‌شوند.متاسفانه برای بلندگوی اصلی جای مناسبی در نظر گرفته نشده و مستقر شدن آن در پشت دستگاه ما را مجبور می‌سازد برای بهتر شنیدن موسیقی، دستگاه را روی صفحه نمایش بخوابانیم و بنابراین هر بار که بخواهیم در اپلیکیشن پخش موسیقی گشتی بزنیم، ناچارا باید فبلت را برگردانیم. البته حجم خوب صدا و همین‌طور تفکیک مناسب اصوات کمی دلخوری ما را برطرف می‌کند! کیفیت و قدرت خروجی صدا زمانی که یک هدفون با کیفیت را به پورت 3,5 میلی‌متری متصل کردیم نیز کاملاً مناسب و راضی‌کننده است. حضور پروفایل صوتی DTS هم (که همیشه به طور پیش‌فرض فعال است) به تفکیک صوتی بهتر و باس پرتوان‌تر کمک می‌کند.

رابط کاربری و نرم‌افزارها

پیش از هر چیز باید بگوییم که اصلا انتظار دیدن اندروید کیت کت نسخه 4.4.2 را روی Ascend Mate7 نداشتیم و حضور آن روی چنین گوشی به‌روز و داغ، مثل ریختن آب سردی بر اشتیاق ما بود! البته می‌دانیم که نهایتا به‌روزرسانی آن هم خواهد آمد، اما فعلا (در لحظه نگارش این بررسی) که خبری نیست و باید با همین نسخه بسازیم. رابط کاربری Emotion UI یا به اختصار EMUI نسخه 3.0 روی اندروید کشیده شده که نزدیکی غریبی به رابط اندروید Lollipop دارد. حتی دکمه‌های نوار ناوبری یا Navigation Bar هم مانند آخرین نسخه اندروید طراحی شده‌اند. EMUI 3.0حقیقتا رابط زیبایی است و شش تم مختلفی که هوآوی برای آن در نظر گرفته به خوبی حال و هوای محیط و حتی آیکون‌ها را تغییر داده و سلیقه‌های بسیاری را راضی می‌کند (تصویر 3).

 با این وجود یکی از نقاط ضعف این رابط جدا نبودن لیست اپلیکیشن‌ها از صفحه خانگی است و اینکه همه چیز یک‌جا ریخته شده و آن قابلیت شخصی‌سازی و منظم و مرتبی رابطی چون HTC Sense را نداشته و سرعت پاسخ‌دهی و روان بودن آن نیز از Sense اندکی فاصله دارد. بخش تاریخچه برنامه‌ها ساختار خوبی دارد و منوی کرکره‌ای تنظیمات سریع (Quick Settings) پر است از آیتم‌هایی که دسترسی به بخش‌های بسیاری را به سرعت و سهولت ممکن می‌سازد. در این لیست گزینه One-Hand UI با فعال شدن خود دکمه‌های نوار ناوبری، صفحه کلید متنی و شماره‌گیر عددی را به سمت چپ یا راست هدایت می‌کند تا بزرگی فبلت مانع از لذت کار یک دستی با آن نشود. لیست Notification ها نیز فرمت جالبی داشته و پیام‌ها و رویدادهای مختلف به زیبایی و با نمایش تاریخ و ساعت وقوع زیر یکدیگر مرتب شده‌اند (تصویر 4).

 بخش تنظیمات (Settings) خود به دو بخش General (که خلاصه‌ای از پرکاربردترین تنظیمات را در برمی‌گیرد) و دیگری All (که هیچ میانه‌ای با خلاصه‌گویی ندارد!) تقسیم شده است. با اندکی پیمایش در All یک گام شمار (Pedometer) ساده را می‌یابید و مهم‌تر و بسیار ارزشمندتر از آن قسمت تنظیمات سنسور اثر انگشت را پیدا می‌کنید. هوآوی ادعا می‌کند که این سنسور سرعت و دقت بسیار بالایی داشته و با اولین تماس قفل گوشی را می‌گشاید. همین‌طور مدعی است که حتی انگشتان مرطوب هم مانع عملکرد آن نمی‌شوند (تصویر 5).

 کاربر می‌تواند تا پنج انگشت مختلف را برای قفل گشایی تعریف کند و تمامی داده‌ها در بخشی ویژه درون چیپ‌ست مرکزی و به صورت کد شده ذخیره می‌شوند که صرفا خود سنسور به آن دسترسی دارد. زمان شناسایی و تعریف هر اثر انگشت، شش اسکن مختلف از آن گرفته می‌شود تا دقت و سرعت پاسخ‌دهی افزایش یابد. تجربه استفاده ما نشان داد که سنسور Mate7 به ادعاهای هوآوی بسیار نزدیک است، اگر چه از پس انگشتان مرطوب خیلی هم خوب برنمی‌آید و میزان رطوبت باید واقعا ناچیز باشد تا به درستی جواب بدهد. در آخر اینکه در زمانی که صفحه نمایش خاموش است، باز هم سنسور بیدار بوده و حضور انگشت شما را تشخیص می‌دهد و با یک تماس صفحه‌نمایش را روشن کرده و قفل دستگاه را می‌گشاید.

سخت‌افزار و کارآیی

معماری big.LITTLE شرکت ARM چند وقتی است مسیر خود را به خوبی در دنیای موبایل یافته و جایگاه خود را مستحکم کرده است. دلیل اصلی گرایش سازندگان ابزارهای هوشمند قابل حمل به این معماری، محدودیت‌های انرژی مصرفی در این دستگاه‌هاست. در big.LITTLE هسته‌های پردازشی قدرتمند با هسته‌هایی بهینه شده به لحاظ انرژی مصرفی پیوند می‌خورند تا بسته به نیاز سیستم‌عامل و نرم‌افزارها، در مواردی چون چت و ارسال ایمیل از هسته‌های کم مصرف و در کاربردهایی چون بازی سه بعدی و عکاسی از حضور هسته‌های قدرتمند استفاده شود. در Ascend Mate7 هوآوی از چیپ‌ست 28 نانومتری و 32 بیتی ساخت خود HiSilicon Kirin 925 استفاده کرده که در ساختار آن چهار هسته پردازشی قدرتمند ARM Cortex-A15 در فرکانس 1.8گیگاهرتز با چهار هسته کم مصرف ARM Cortex-A7 با فرکانس 1.3گیگاهرتز ترکیب شده‌اند (جدول یک مشخصات فنی این گوشی را نمایش می‌دهد).

همچنین هوآوی بسیاری از نرم‌افزارهای درون اندروید را برای مصرف انرژی کمتر بهینه کرده است. با نگاهی به نتایج تست‌ها (جدول دو) می‌بینیم که این هشت هسته قدرت پردازشی زیادی را در اختیار کاربر می‌گذارند. البته پردازنده گرافیکی Mali-T628 اندکی پایین‌تر از پردازنده Adreno 330 به کار رفته در سری Snapdragon 8XX شرکت کوالکام ظاهر می‌شود، اما در کل عملکرد خوبی دارد. این فبلت بسته به میزان RAM در دو مدل عرضه می‌شود. اولی با 2 گیگابایت RAM و 16 گیگابایت فضای ذخیره‌سازی داخلی و دیگری با RAM3گیگابایتی و 32 گیگابایت حافظه داخلی. اگر مدل نخست را انتخاب کردید، آگاه باشید که حدود 11 گیگابایت آن در اختیار شما بوده و مابقی توسط اندروید و اپلیکیشن‌ها اشغال شده است. البته امکان نصب کارت‌های microSD و افزایش فضا تا 128 گیگابایت فراهم شده است.Mate7 گوشی رده بالایی به شمار می آید و در آن نیز از سخت‌افزاری رده بالا استفاده شده است. از این رو انتظار داریم چیپ حافظه داخلی eMMC درون آن هم رده بالا باشد. این انتظار نه به طور کام که نسبی برآورده شده و همان‌طور که از نتایج AndroBench می‌بینیم، عملکرد خواندن حافظه داخلی خوب بوده اما در نوشتن صرفا قابل قبول است که اثر آن را هنگام انتقال داده به گوشی و عکاسی بهتر متوجه می‌شویم. فبلتAscend Mate که نسل پیشین این سری می‌شود، باتری بسیار خوبی داشت و خوشبختانه این اقدام ارزشمند در این نسل نیز ادامه یافته و هوآوی باتری پر ظرفیت 4100 میلی‌آمپر ساعتی را روی Mate7 قرارداده که بیشتر عادت داریم آن را در میان تبلت‌ها ببینیم. تست BatteryXPRT نیز با ثبت 26,3 ساعت، توان ماندگاری بالای این باتری را تایید می‌کند. وجود باتری قدرتمند مانع نشده تا لحظات سخت ته کشیدن آن فراموش شود و به کمک مد Ultra در بخش Power saving دستگاه آخرین انرژی باقی مانده را بیشتر حفظ می‌کند (تصویر 6).

 در این مد کاربر صرفا به تماس‌ها، پیام‌های متنی و دفترچه تلفن دسترسی داشته و هر چیز دیگری جز اینها غیر فعال می‌شود. در بخش امکانات ارتباطی، بلوتوث نسخه 4.0، NFC و Wi-Fi 802.11n را می‌بینیم که در آن پشتیبانی از Wi-Fi Direct تعریف شده ولی متاسفانه از فناوری تازه‌تر و پرسرعت‌تر Wi-Fi 802.11ac پشتیبانی نمی‌شود. یک مورد جالب حضور گیرنده رادیویی FM است که به ندرت می‌توانیم در محصولات رده بالا اثری از آنها بیابیم. لازم به ذکر است که برای اجرای تست‌ها (جز BatteryXPRT) باتری کاملا شارژ شده، گوشی روی مد Normal قرار گرفته و به پریز برق متصل بود.

 دوربین

سنسور 13 مگاپیکسلی دوربین اصلی ساخت سونی و از نوع BSI است. لنز این دوربین با دیافراگم f/2.0 و فاصله کانونی 28 میلی‌متری از گونه لنزهای عریض بوده و زاویه دید مناسبی ارائه می‌دهد. دوربین جلو نیز با سنسور پنج‌مگاپیکسلی و لنزی عریض‌تر برای سلفی کاملا مناسب خواهد بود. اپلیکیشن دوربینی که هوآوی روی Mate7 گذاشته امکانات گسترده‌ای ندارد اما محیط آن به زیبایی طراحی و دسته‌بندی شده و در عین حال که کار با آن ساده است و می‌تواند نیاز‌های عمومی را در حد معقولی پوشش دهد (تصویر 7).

 در محیط اصلی سه مد Beauty ،Photo و Video با یک حرکت افقی انگشت فعال می‌شوند. در مد Beauty چهره به طور خودکار و پس از عکاسی از لک و ناهمواری پاکسازی شده و ظاهری زیباتر به فرد می‌دهد. به همین منظور اسلایدری در بالای دکمه شاتر قرار گرفته که از یک تا 10 درجه‌بندی شده و با افزایش آن شدت تغییرات و پاکسازی افزایش می‌یابد. در تجربه‌ای که داشتیم متوجه شدیم که در درجه پنج به بالا چشم‌ها به شکلی نا متعادل درشت می‌شوند، آنقدر که غیرعادی بودن آنها را فورا در خواهید یافت.مد Photo حالت پیش‌فرض و اصلی دوربین بوده که در آن می‌توانید به عکاسی معمول، HDR یا پانوراما بپردازید، از قابلیت All-focus برای ثبت تصاویری با امکان تغییر فوکوس پس از عکاسی بهره ببرید، عکس‌ها را با یادداشت صوتی 10 ثانیه‌ای همراه کنید یا موقعیت مکانی و وضع آب‌وهوا را در قالب Watermark در گوشه عکس‌ها بچسبانید. از منظر کیفیت عکس، دوربین اصلی در محیط باز و در نور روز تصاویر خوب و با حرارت رنگ متعادلی را ثبت می‌کند. در محیط‌های بسته نیز اگر میزان نور کافی باشد، کیفیت عکس‌ها همچنان قابل قبول است. برای محیط‌های کم نور، امکان تنظیم ISO تا 800 یا در حالت خودکار فراهم شده و با وجودی که سیستم حذف نویز دوربین خیلی خوب عمل می‌کند، اما فدا شدن جزئیات تصویر غیرقابل اجتناب آن خواهد بود. اینجاست که حضور یک لرزشگیر یا پتیکال به خوبی ارزش خود را نشان می‌دهد، چیزی که باید افسوس نبودش را بخوریم!(تصویر 8، 9 و 10).

 عکاسی HDRامکان ارزشمندی است که در اینجا نیز دیده می‌شود، اما به نظر می‌رسد الگوریتم مورد استفاده هوآوی در این دوربین چندان موثر نباشد و بخش‌های فرو رفته در سایه آنقدری که انتظار داشتیم روشن نشدند. خوشبختانه امکان کنترل صوتی عکسبرداری وجود داشته و پس از فعال کردن آن در بخش تنظیمات، تنها یک کلمه “Cheese” با ثبت عکس فاصله دارید! سنسور اثر انگشت نیز می‌تواند نقش دکمه شاتر را گرفته و به جای آن انجام وظیفه کند. در نهایت و در مد Video می‌توانید از دنیای پیرامون خود با وضوح Full HD فیلم تهیه کنید. به دوربین جلو و سنسور پنج مگاپیکسلی آن می‌رسیم. کیفیت این دوربین در حد خود خوب بوده و در مقایسه با دیگر پنج‌ مگاپیکسلی‌های رقیب کم نمی‌آورد. دیگر اینکه مد Beauty همراه با عکاسی پانوراما، یادداشت صوتی، کنترل صوتی و ثبت Watermark در اینجا هم حضور دارند.

نتیجه‌گیری

آنچه Ascend Mate7 را خاص می‌کند نه اندازه بزرگ صفحه‌نمایش آن است، نه بدنه با کیفیت فلزی و نه قدرت پردازشی بالایی که ارائه می‌دهد. تک تک اینها را جای دیگر هم می‌توانید بیابید، اما ترکیب آنها با هم و در کنار سنسور لمسی درخور توجه و یک باتری 4100 میلی‌آمپر ساعتی است که این فبلت را از بسیاری دیگر متمایز می‌سازد. اینکه هوآوی یک شرکت چینی است، هنوز برای بسیاری که در پی برند هستند، می‌تواند به سدی برای تجربه و خرید Mate7 بدل شود. خوب است که به تدریج از این اندیشه فاصله بگیریم و ارزش‌های واقعی را مبنای انتخاب خود قرار دهیم.

رقبا

ال جی جی3: این گوشی با صفحه نمایش 5,5 اینچ می‌تواند در رده فبلت‌ها قرار گیرد. با آنکه اندازه صفحه نیم اینچ کوچک‌تر است، اما در مقابل دقت تصویر بسیار بالاتری را ارائه می‌دهد. دوربین نیز دارای لزشگیر اپتیکال و همچنین سیستم فوکوس لیزر است که باعث می‌شود در محیط کم نور کارآیی خوبی از خود نشان دهد.

سامسونگ گلکسی نوت 3: سری نوت سامسونگ با استایلوسS-Pen و گستره وسیعی از قابلیت‌های سخت‌افزاری را نمی‌توان به سادگی نادیده گرفت! صفحه نمایش 5,7اینچیSuper AMOLED با وضوح 1080p، چیپ‌ست مرکزی (بسته به مدل) Exynos 5 Octa 5420 یا Snapdragon 800، سه گیگابایت RAM همراه با 16 تا 64 گیگابایت فضای ذخیره‌سازی داخلی، دوربین اصلی 13 مگاپیکسلی، باتری با ظرفیت 3200 میلی‌آمپر ساعت و دریایی از سنسورها، نوت 3 را به رقیبی متفاوت برای Ascend Mate7 تبدیل می‌کنند.

قیمت Huawei Ascend Mate7 – 16GB – MT7-TL09