اریک کیم عکاس معروفی است که با عکاسی خیابانی به شهرت رسیده و درس ها و نکات متفاوتی راجع به عکاسی در این شاخه و سایر شاخهها را در وبسایتش ارائه میدهد. او در مطلب جالب، ساده و کوتاهی، لنزهای مناسب برای عکاسی خیابانی را معرفی میکند.
این سوال اکثر عکاسان خیابانی است که از چه لنزی استفاده کنند. من به شخصه برای عکاسی خیابانی لنز سی و پنج میلیمتری مخصوص دوربین های فول فریم را ترجیح می دهم.
-چرا؟
خب یک لنز سی و پنج میلیمتری معمولا به حدی واید هست که بیشتر اتفاقات موجود در یک صحنه را ثبت کند و برای عکاسی پرتره نیز کارآمد است.
هرچند من یک اخطار برایتان دارم_ اگر با دوربین کامپکت و ساده عکاسی می کنید، یا برای عکاسی به LCD نگاه می کنید، لنز 28 میلیمتری بهتر است.
-چرا؟
اگر از یک دوربین کامپکت برای عکاسی خیابانی استفاده کنید، معمولا بازوی خود را به سینه می چسبانید. بهاینترتیب، نسبت به زمانی که دوربین را جلوی صورت خود نگه می دارید، کادربندی فشرده تر و باریک تر خواهد بود. پس باید از یک لنز با زاویه ی بازتر استفاده کنید.
لنز پرایم بخرم یا زوم؟
به نظر من بهترین لنز برای عکاسی خیابانی لنزهای پرایم یا فیکس هستند.
-چرا؟
لنزهای فیکس اسپانسر خلاقیت هستند. چرا که عکاس را مجبور به عکاسی با لنزی می کنند که محدودیت های زیادی دارد و باعث می شود خلاقیت بیشتری به خرج دهد. وقتی شما با دوربین کامپکت عکسی از یک صحنه ثبت می کنید، موقعیت خود را تنظیم می کنید تا با سوژه جور درآید و یک ترکیب بندی خوب در عکس ایجاد کنید. جهت زوم در عکاسی با لنز فیکس باید از پاهای خود استفاده کنید و یک قدم به عقب، جلو چپ یا راست بردارید و روی سوژه فوکوس کنید. در صورت عکاسی با لنز فیکس، باید تحرک بیشتری داشته باشید و برای ثبت عکس های جالب، بیشتر بکوشید. این معمولا منجر به ثبت عکس های بهتری خواهد شد.
اگر از لنز زوم استفاده کنید تنبل می شوید. می گویند لنز زوم دو فاصله کانونی دارد. بازترین فاصله کانونی، بسته ترین فاصله کانونی. بنابراین اگر شما از یک لنز 18 تا 200 میلیمتری استفاده می کنید، فقط می توانید در فاصله کانونی هجده میلیمتر یا دویست میلیمتر عکاسی کنید. حداقل برای من که اینطور بوده است.
چرا نباید زوم کنم؟
من معمولا زوم کردن را در عکاسی خیابانی توصیه نمی کنم. چراکه زوم باعث تخت شدن پرسپکتیو خواهد شد. مخاطب ترجیح می دهد که سوژه از پس زمینه مجزا شده باشد. عکاسی با لنز تله فوتو هرگز چنین حسی را به مخاطب وارد نمی کند. چون تمام عناصر موجود در یک صحنه را فشرده کرده و کنار هم میچیند.
هرچند اگر با لنز واید عکاسی کنید با نگاه کردن به عکس حس می کنید درونش ایستاده اید. با عکاسی با لنز واید، مخاطب را به درون عکس خود می کشید و او را به بخشی از عکس تبدیل می کنید.
علاوه بر این، لنزهای زوم برای عکاسی خیابانی ترسناک به نظر می رسند. می گویند، ” ترسناک بودن با طول فاصله کانونی رابطه مستقیم دارد” هر چه فاصله کانونی در لنز زوم طولانی تر باشد، شما ترسناک تر به نظر می رسید.
اما وقتی شما با یک لنز واید عکاسی می کنید، ساده تر به نظر می رسید. لنزهای پرایم و واید کوچک ترند و کمتر به چشم می آیند. فواید لنز پرایم در عکاسی خبری به اینجا ختم نمی شود. برای عکاسی با لنز پرایم لازم نیست لنز را رو به سوژه بگیرید تا در عکس نمایش داده شود. در عکاسی با لنز زوم، اگر سوژه حرکت کند یا به هر طریقی از کادر خارج شود، باید لنز را به سمتش بگیرید تا بتوانید از او عکاسی کنید.
در اخر، لنزهای واید و پرایم دیافراگم های بازتری دارند، مثل f/1.4, f/1.8, f/2, f/2.8 که به کمک آن نور بیشتری از محیط جذب می شود. یعنی با یک لنز پرایم می توانید در شب و با میزان حساسیت ISO کمتری، یک عکس واضح بگیرید. دیافراگم لنزهای تله فوتو بسته تر است مثل (f/2.8, f/4, f/5.6) که با آن ها می توان نورکمتری از محیط جذب کرد. بنابراین مجبورید از سرعت شاتر کندتر و میزان ISO بالاتری استفاده کنید و تصاویر تارتر خواهند شد.
در مقیاس قیمت نیز لنزهای فیکس واید از لنزهای زوم یا تله فوتو ارزان ترند. همچنین این لنزها معمولا شکیل تر از لنزهای زوم هستند. در آخر، لنزهای فیکس واید معمولا سبک تر و کامپکت تر از لنزهای زوم هستند که یعنی حمل و نقل آن ها ساده تر بوده، مسافت بیشتری را بدون خستگی با آن ها طی می کنید و فرصت بیشتری برای ثبت عکس های مختلف دارید.
اوضاع لنز 50 میلیمتری برای عکاسی خیابانی چطور است؟
عکاس خیابانی مشهوری چون Henri Cartier-Bresson بیشتر عمرش را با لنز 50 میلیمتری عکاسی کرده است. البته این عکاس هرازگاهی هم از لنز 35 میلیمتری استفاده میکرد. خصوصا برای عکاسی از خیابان های هند که نسبت به سایر خیابان ها شلوغ تر است.
خب طبیعتا خیابان ها از زمان Henri Cartier-Bresson تا الان خیلی شلوغ تر شده است. جمعیت کره ی زمین نیز نسبت به قبل بیشتر شده است. پس اصلا در گذشته به لنز 35 میلیمتری نیازی نبوده و وقتی فضای خالی بیشتری در خیابان ها وجود داشته لنز 50 میلیمتری کفایت میکرده است.
من پس از استفاده از لنز نرمال 50 میلیمتری، فهمیدم زاویه اش زیادی تنگ و باریک است. خصوصا که بخواهید در یک شهر و خیابان شلوغ به عکاسی بپردازید. من خودم این لنز را روی دوربین فول فریم کانن EOS 5D سوار کرده و با آن عکاسی کردم. پس از عکاسی فهمیدم که اکثر اوقات زاویه ی عکاسی این دوربین مناسب شاخه ای که من در آن فعالیت میکنم نیست. خصوصا اگر از آن برای عکاسی در فضای داخلی استفاده کنم.
البته یکی از فواید لنزهای 50 میلیمتری این است که در عکس ها پس زمینه تخت تر می شود بنابراین ترکیب بندی ساده تری لازم دارند. با توجه به این که عکاس Henri Cartier-Bresson واقعا با هندسه و ترکیب بندی مشکلات زیادی داشت و در دانشگاه نیز رشته ی نقاشی خوانده بود، این لنز واقعا برایش کارآمد بود.
کاربرد لنزهای وایدتر از 28 میلیمتری در عکاسی خیابانی
در طول فعالیت در این حرفه به عکاسانی برخوردم که تجربه ی عکاسی خیابانی با لنزهای وایدتر از 28 میلیمتری را دارند. مثل عکاسی با لنز 24 میلیمتری، 17 میلیمتری، یا حتی فیش آی 10 میلیمتری.
به نظر من زاویهی لنزهای وایدتر از 28 میلیمتر دیگر زیادی باز است. وقتی یک لنز زیادی واید باشد ممکن است در لبه های کادر تصویر اعوجاج ایجاد شود و سوژه عجیب و مسخره به نظر برسد.
علاوه بر این، یکی از مشکلات واقعا بزرگ عکاسان خیابانی این است که باید به حد کافی به سوژه نزدیک شوند و فریم را پر کنند.
هرچه لنز وایدتر باشد، مجبورید بیشتر به سوژه نزدیک شوید و کارتان سخت تر خواهد شد.
زمانی که با لنز 35 میلیمتری عکاسی می کنید، اگر فریم باریکی می خواهید، بهتر است از فاصله ی 1.2 متری سوژه عکاسی کنید. یعنی حدودا به اندازه طول دو بازو یا کمتر، از سوژه فاصله بگیرید.
اگر با لنز 28 میلیمتری عکاسی می کنید، توصیه ی من به شما عکاسی از فواصل 7 تا 1.2 متری است. یعنی حدودا به اندازه طول یک تا دو بازو از سوژه فاصله بگیرید تا فریم را پر کنید. اگر فاصله کانونی لنز شما از 28 میلیمتر کمتر است، واقعا مجبورید خیلی به سوژه نزدیک شوید تا حدی که ممکن باشد خود لنز به سوژه برخورد کند.
هرچه لنز وایدتر باشد، دست یابی به یک پرسپکتیو درست سخت تر خواهد بود. من متوجه شدم عکس های خیابانی که پرجنب و جوش تر و پویا تر هستند، شاخ به شاخ ثبت شده اند. اگر شما با لنز سوپر واید عکاسی کنید،عکاسی شاخ به شاخ واقعا سخت تر خواهد بود و نهایتا ممکن است تمام عکس های خود را از زاویه ای ثبت کنید که پرسپکتیو عجیبی به سوژهتان ببخشد.
البته اگر دراین باره کنجکاو هستید پس یک بار با لنز سوپر واید نیز عکاسی کنید. خود من چند ماهی با لنز 21 میلیمتری عکاسی کردم و نهایتا آن را پس دادم. چراکه برای استفاده روزانه ی من زیادی واید بود. هرچند، توانستم چند عکس خوب نیز با آن ثبت کنم که نمونه اش را در عکس بالا که از توکیو ثبت شده می توانید ببینید.
لنز ایدهآل خود را پیدا کنید
اگر تا اینجای مقاله با ما همراه بوده اید، امیدوارم متوجه این قضیه شوید که نکاتی که به آن اشاره می کنم فقط از تجربیات خودم و سایر عکاسان خیابانی که در ده سال اخیر دیده ام، هستند.
عکاسان مشهور خیابانی مثل Saul Leiter را از قبل می شناسم که با لنزهای تله فوتو عکاسی می کند و این عکس های بی نظیر و اسرارآمیز را از خیابان ثبت می نماید.
عکاسان خیابانی زیادی هم هستند که از لنزهای زوم برای عکاسی خیابانی استفاده می کنند. مثل Martin Parr که تصاویر زیبایی خلق می کند.
هیچ لنزی مختص عکاسی خیابانی ساخته نشده است. برای شروع عکاسی خیابانی، من به شما توصیه می کنم که تجربه کسب کنید و هرچیزی را امتحان کنید تا بفهمید کدام لنز برایتان مناسب تر است.
شاید شما با لنز 24 میلیمتری، 35 میلیمتری، 50 میلیمتری، 80 میلیمتری، 135 میلیمتری، 200 میلیمتری یا حتی با فاصله کانونی طویل تر، بهترعکاسی کنید.
بعد از پیدا کردن لنز مورد نظر هشتاد درصد نیازهایتان رفع شده و دیگر باید به همین فاصله کانونی بچسبید. هرچه بیشتر با یک فاصله کانونی سروکله بزنید بیشتر قادر به کنترل و عکاسی با آن خواهید بود. کم کم می توانید دنیا را با آن فاصله کانونی ببینید و بدون اینکه فکر کنید، یک صحنه را کادربندی کنید. برای تنظیم لبه های فریم خود ماهرتر می شوید و دیگر نیازی به کراپ مجدد عکس ندارید. همچنین مهارت ترکیب بندیتان پیشرفت کرده و نهایتا عکاس بهتری خواهید شد.
از دوربین هایی که قابلیت تعویض لنز ندارند استفاده کنید
من توصیه می کنم که از دوربین هایی برای عکاسی ماکرو استفاده کنید که قابلیت تعویض لنز ندارند. این دوربین ها اسپانسر خلاقیت شما هستند و با آن ها مجبورید از خلاقیت بیشتری برای ثبت عکس هایتان استفاده کنید.
علاوه بر این، اگر نتوانید لنز خود را عوض کنید، دیگر این که لنز مورد استفاده، برای صحنه مناسب است یا خیر، فکرتان را درگیر نمی کند.
من انلوگ کارم و بیشتر برای عکاسی خیابونی یه آنالوگ قدیمی کومپاکت رو ترجیح میدم. مثل الیمپوس تریپ ۳۵.
Olympus Trip 35
البته این دوربین یه کلکی داره میتونی کنترل کامل روی اکسپوژر ات رو هم در دست بگیری. تو این آدرس میتونید یکی از عکس های خیابونی مو ببینید.
[img]http://s8.picofile.com/file/8342322234/IMG_20181108_0013_POSTEN.jpg[/img]
مقاله جالبی بود
ولی به نظرم یه مقدار رادیکال شدن عکاس ها تا حرف خیابون یا عروسی میشه میگن 35mm
یا تا میگن پرتره یا افکت بوکه میگن 50mm
همین جلوی خلاقیت و نو اوری رو میگیره