چندی پیش مطلبی با عنوان ((فناوری G-Sync چیست؟)) را برای شما عزیزان منتشر نمودیم که در آن به معرفی و بررسی تکنولوژی G-Sync از کمپانی انویدیا پرداختیم. از آنجایی که رقیب قرمز آن (AMD) یک فناوری مشابه را در اختیار دارد، اینبار به معرفی FreeSync از این برند پرداخته و شما را با آخرین نسخه ی آن آشنا خواهیم کرد. با “سخت افزار” همراه باشید.
AMD FreeSync
یکی از مشکلات سنتی در سخت افزارهای مدرن و بازی های جدید، ناسازگاری فرکانس و سرعت پاسخ به فرکانس (Respond Time) یا (Refresh Rate) بین مانیتور ها و GPU بوده است. همانطور که گفته شد، انویدیا برای کاهش هر چه بیشتر و غلبه بر این مسئله، فناوری G-Sync را معرفی کرد. AMD نیز برای پاسخ به این فناوری، تکنولوژی اختصاصی خود با نام FreeSync را معرفی کرده است. FreeSync نیز مانند G-Sync برای راه اندازی نیازمند چند پارامتر اولیه مانند مانیتور یا نمایشگری با پتشیبانی از این فناوری، درایور کارت گرافیک با پوشش FreeSync و کارت گرافیکی است که آن را فعال نماید. AMD FreeSync یک تکنیک اختصاصی با نام LFC است که عمده فعالیت آن در لحظه انجام بازی هایی است که در 30 فریم در ثانیه و یا کمتر رندر گردد. از ماه مارس سال 2015 این شرکت استفاده گسترده از AMD FreeSync را آغاز کرده و در همان سال 40 مانیتور به آن مجهز شدند. AMD در سال 2016 همکاری خود با تولید کنندگان مانیتور از جمله Samsung، Acer و LG را گسترش داد؛ حاصل این همکاری پشتیبانی کنسرسیوم HDMI از AMD FreeSync بود. این تکنیک تا پیش از آن تنها توسط رابط DisplayPort به خوبی پشتیبانی می شد. در سال 2016 نیز رابط DisplayPort در نسخه 1.3 از FreeSync پشتیبانی کرد.
AMD تولید کننده پردازنده های ترکیبی است که در دل خود از پردازنده گرافیکی بهره می برند؛ این محصولات APU نام گذاری شده اند و خوشبختانه AMD آنها را نیز با فناوری FreeSync سازگار نمود. FreeSync دارای نرخ تجدید پذیری حداقل 9 و حداکثر 240 هرتز است؛ زمانی که اختلاف (Respond Time) یا (Refresh Rate) بین مانیتور و GPU بالا می رود، مصرف انرژی نیز به طور چشمگیری افزایش پیدا می کند؛ از جمله اولین مزایای آن (به جز خاصیت اصلی که بهبود نرخ فریم در بازی ها است) افزایش عمر باتری و کاهش مصرف انرژی است. به واقع فری سینک تضمین می کند که نرخ سیگنالیک در هر دو گیرنده و فرستنده ثابت شود. این اقدام تا جای ممکن با نرم افزار صورت می گیرد. در تلویزیون و مانیتور یک برد دیجیتال به نام TCON وجود دارد؛ در نمایشگرهایی که از FreeSync پشتیبانی می کنند، پیچیدگی اجرای کنترل زمانبندی TCON به حداقل می رسد و همچنین سرعت کلاک جا به جایی پیکسل ها نیز به خوبی مدیریت می گردد. از جمله مزایای FreeSync می توان به ثابت نگاه داشتن نرخ تغییرات به وجود آمده اشاره کرد؛ به عبارت ساده تر، FreeSync این توان را داراست که پس از رسیدن به یک ایده آل، مقادیر را در همان جایگاه حفظ نماید. برای این منظور یک نمونه برداری در سرعت بالا از Detail های TCON گرفته شده و سپس ثبت می گردد.
در ژانویه سال 2017 بود که این شرکت FreeSync 2 را معرفی کرد؛ در FreeSync 2 کنترل هر چه بیشتر در نرخ فریم های پایین تر، سازگاری با نمایشگرهایی با نرخ فرکانسی پایین تر (حتی 60 هرتز) و در نهایت HDR تزریق شده است. کارایی FreeSync مقداری از G-Sync کمتر است؛ با این وجود به دلیل عدم استفاده از ماژول سخت افزاری گران قیمت، قیمت نهایی مانیتورهایی که از FreeSync بهره می برند، به مراتب کمتر از مدل های مشابه و مجهز به NVIDIA G-Sync است. امیدواریم این مطلب نیز مورد توجه شما عزیزان قرار گرفته باشد.
من یه کامپیوتر قدیمی دارم با مادربورد گیگابایت که از سال 2008 خریداری کردم.چیپ مادر بورد p45 هستش حاظرم قسم بخورم تاحالا که درایو c اش حجمش کمتر 200 مگ شده ازش افت سرعت ندیدم
مادربرد جدید گیگابایت که با اپدیت جدید رم 4266 میخوره !!!!
http://www.aorus.com/product-detail.php?p=167&t=53&t2=&t3=
شخصا از گیگا خوشم نمیاد اما تو یوتوب از اونهایی که همه مادربردها رو تست کردن ، قسم میخورن کیفیت ریزقطعاتش فوق العاده برتر از ایسوس و ام اس ای هست
یادتون باشه گیگابایت از چهارسال پیش همیشه با amd رو رایزن باهم کار کردن و تمام مادربردهای نمایشگاه ces لاس وگاس که خود مهندسین ای ام دی جمع کردن ، گیگابایت بود !!!!
مقایسه تأخیر freesync و g-sync :
لینک ([url]”https://www.youtube.com/watch?v=mVNRNOcLUuA”[/url])
g-sync is excellent.