تصمیم‌گیری و انتخاب بین فن‌هایPWM و DC برای کیس کامپیوترتان ممکن است کمی دشوار و گیج‌کننده باشد؛ اما این تصمیم‌گیری برای عملکرد بهینه کامپیوتر شما مهم است.
به طور کلی فن‌های PWM نسبت به فن‌های DC بی‌صداتر، قابل‌کنترل‌تر و بادوام‌تر هستند. اما، اگر بودجه کمی دارید یا کامپیوترتان به‌سرعت فن ثابت نیاز دارد، فن‌های DC به‌خوبی فن‌های PWM هستند. بیایید کمی دقیق‌تر شویم و تفاوت‌های اصلی بین این دو نوع فن را بیشتر بررسی کنیم.
فن‌های DC چگونه کار می‌کنند؟
فن DC یک فن کامپیوتری است که با دریافت جریان مستقیم از منبع تغذیه کامپیوتر یا از طریق مادربورد کار می‌کند. این نوع فن دارای سه‌پایه است: یکی برای منبع تغذیه، یکی برای اتصال به زمین و دیگری برای خروجی سیگنال.
دو پایه اول برق را تأمین می‌کنند، در حالی که پایه مربوط به خروجی سیگنال اطلاعات مربوط به‌سرعت پره‌های فن را می‌خواند (اغلب به آن پین سرعت‌سنج می‌گویند). این به کامپیوتر شما اجازه می‌دهد تا بر سرعت فن نظارت کند و هنگامی که فن کار نمی‌کند به شما هشدار می‌دهد.
فن‌های DC می‌توانند با سرعت ثابت یا با سرعت متغیر کار کنند. مادربورد مسئول کنترل این سرعت است. در سرعت‌های پایین‌تر، مادربورد ولتاژ کمتری به فن می‌فرستد. ولتاژ معمولی برای فن‌های DC 12 ولت است، اما مدل‌هایی با ولتاژ بین 5 تا 48 ولت نیز وجود دارد.
فن‌های PWM چگونه کار می‌کنند؟
فن PWM اساساً یک فن DC با یک پایه اضافی هستند، اما این فن‌ها به کل نحوه عملکرد فن را تغییر می‌دهند. پایه چهارم فن PWM سیگنالی به نام Pulse width modulation (PWM) را منتقل می‌کند که فن را به‌سرعت روشن و خاموش می‌کند.
در حالی که فن‌های DC از جریان‌های مختلفی برای کنترل سرعت فن استفاده می‌کنند، مدل‌های PWM فقط از یک ولتاژ ثابت، معمولاً 12 ولت، استفاده می‌کنند. برای کنترل سرعت فن، سیگنال PWM فن را چندین هزار بار در ثانیه روشن و خاموش می‌کند. این ممکن است کارآمد به نظر نرسد. با این حال، فن‌های PWM کنترل بسیار دقیق‌تری روی سرعت دقیق فن ارائه می‌دهند.
همان‌طور که در بالا ذکر شد می‌توانیم بگوییم که هر دو فن DC و PWM می‌توانند سرعت خود را تغییر دهند. اما یک فن PWM را می‌توان بادقت بیشتری سرعت را کنترل کرد.
فن‌های PWM در مقابل DC
تفاوت اصلی بین این دو نوع فن، در خوب عمل کردن آنها نیست؛ بلکه در نحوه و چگونگی عمل کردن آنها است:
فن‌های DC دارای حداقل سرعت هستند. اگر ولتاژ خیلی کم باشد، این نوع فن ممکن است متوقف شود. از طرف دیگر، با فن‌های PWM، ولتاژ ثابت می‌ماند زیرا PWM مستقیماً موتور فن را کنترل می‌کند. در اینجا لازم نیست دیگر نگران توقف فن باشید.
این بدان معنا است که فن‌های PWM معمولاً می‌توانند کندتر از همتایان DC خود بچرخند. اگر کامپیوتر به خنک شدن زیادی نیاز نداشته باشد، چرخش کندتر فن‌ها باعث ایجاد سروصدای کمتری می‌شود؛ بنابراین به طور کلی، فن‌های PWM کم سروصدا تر از فن‌های DC هستند. از آنجایی که فن‌های PWM راحت‌تر می‌چرخند، معمولاً کمتر فرسوده می‌شوند. فن‌های PWM معمولاً بیشتر از هم‌نوعان DC خود عمر می‌کنند البته این موضوع بسته به سازنده و کاربرد متفاوت است.
یکی دیگر از مشکلات ولتاژ متغیر فن‌های DC سروصدایی است که به آن اشاره کردیم. فن‌های DC که با ولتاژ کمتر از 12 ولت کار می‌کنند، نویز الکتریکی تولید می‌کنند. اگر از کامپیوتر خود برای تولید پادکست یا ضبط صدا استفاده می‌کنید، این نویز می‌تواند مشکل بزرگی باشد.
پس کدام نوع فن بهتر است؟
با وجود مزایای واضح فن‌های PWM، فن‌های DC در معمولاً در اکثر کامپیوتر‌های شخصی که توسط شرکت‌ها ساخته می‌شوند گنجانده شده است. حتی کیس‌هایی با فن‌های یکپارچه معمولاً به جای PWM از فن‌های DC استفاده می‌کنند. دلیل این کار عمدتاً کاهش هزینه است؛ زیرا فن‌های DC ارزان‌تر هستند. با این حال، دلیل انتخاب فن های DC تنها این نیست که آنها گزینه‌ی ارزان‌تری هستند. اگر در حال تهیه کامپیوتری هستید که حجم کاری منظمی دارد، فن‌های DC سرعت ثابت عملکرد، خنک‌کنندگی کافی و همچنین عمر نسبتاً طولانی را ارائه می‌دهند.
اما برای کسانی که به دنبال کنترل هر چه بیشتر روی کامپیوتر خود هستند، PWM به طور کلی راه حل بهتری است. اگرچه باید کمی بیشتر هزینه کنید، اما به لطف عمر طولانی PWM در دراز مدت این هزینه نوعی سرمایه‌گذاری تلقی می‌شود. همچنین فن‌های PWM برای کامپیوتر‌هایی که باید بی‌سروصدا کار کنند انتخاب بهتری است.
با این وجود، استفاده از هر نوع فن وابسته به این است که مادربورد کامپیوتر شما اتصالات مناسب را ارائه دهد؛ بنابراین، همیشه مراقب اتصالات مادربورد خود باشید تا مطمئن شوید که فن مناسب برای کامپیوتر خود را خریداری کرده‌اید.
مطالب مرتبط:
توسط 
توسط 
توسط 
من معمولا سرعت و صدای فن های DC رو با آی سی رگولاتور 7808 محدود میکنم