مشاوره خرید: خرید یک سیستم گیمینگ HDR بله یا نه؟

دوستان و همراهان سخت افزار، با شما هستیم در کنار یک مطالب مشاوره-محور که به دلیل پرسش های متعدد شما عزیزان بدان خواهیم پرداخت. فناوری HDR در صنعت سخت افزار، موضوع مبحث “تحلیل” امروز سخت افزار است. با ما همراه باشید.

در همین ابتدا باید بگوییم که دو خبر خوب و بد در زمینه HDR وجود دارد؛ نخست خبر خوب:

فناوری HDR در نمایشگاه CES به طور رسمی برای کامپیوترها معرفی شد. کمپانی های تولید کننده مانیتور همچون ایسوس، ایسر، سامسونگ و دل نیز اعلام کردند که برای تولید مانیتورهای مجهز به فناوری HDR10 آماده هستند. بدین ترتیب باید منتظر مانتیورهایی با مشخصات بسیار حرفه ای باشیم.

خبر بد آنکه به 3 ماهه پایانی سال 2017 رسیده و هنوز خبری از مانیتورهایی با پوشش کامل استانداردهای HDR10 وجود ندارد! تعداد انگشت شماری از مانیتورها با نشان HDR تولید و راهی بازار شد که از جمله آنها می توان به Dell U2518D اشاره کرد که در عمل همچنان فاقد ارائه مشخصات یک مانیتور HDR بود.

از سوی دیگر دو کمپانی NVIDIA و AMD نیز فناوری های بهبود یافته ی G-Sync 2 و FreeSync 2 را برای این منظور معرفی کردند که علاوه بر کارایی پیشین خود، قادر به هندل فناوری HDR نیز خواهد بود. از سوی دیگر، فناوری HDR به طور کامل وارد حوزه “کنسول های بازی” نیز شد. کنسول های بازی مشکلی در زمینه اجرای HDR نخواهند داشت چرا که تلویزیون های جدید در برخی مدل ها حامل HDR و HDR10 هستند. آپدیت های ویندوز 10 از سوی مایکروسافت، با تزریق فناوری HDR به این سیستم عامل بوده و در این زمینه نیز مشکلی برای توسعه وجود ندارد؛ با این وجود هنوز شاهد برخی نقاط ضعف در این بخش هستیم. آیا نا امید شده اید؟ در نهایت HDR چیست و چگونه دنیای گیمرها را متفاوت خواهد کرد؟

HDR چیست؟

فناوری  High Dynamic Range که به اختصار HDR خوانده می شود، یک واژه کلیدی برای نشان داده مجموعه ای از استانداردهای تعریف شده است. این استاندارد ها طیف وسیعی از رنگ، نور و کنتراست را فرا می گیرد که فراتر از چیزی است که سخت افزارهای معمول قادر به نمایش آن هستند. در مشخصات فنی HDR چند فاکتور مهم از جمله پشتیبانی از دقت 4K، فاصله پیکسلی حداقل 110 DPI و محدودیت های نور (بر اساس کاندلار) و دقت رنگ، گنجانده شده است. یک نمایشگر باید دارای شدت نور 1000 کاندلار (1000 cd/m2) باشد. این در حالی است که مانیتورهای دسکتاپ موجود دارای شدت نور حداکثر 300 الی 400 نیت هستند و گوشی های موبایل نیز با شدت نور حداکثر 800 نیت عرضه می شوند. شاید بتوان از خیر 200 نیت کمتر در نمایشگر های موبایل گذشت، اما مانیتورها با داستانی متفاوت مواجه هستند.

پس از شدت نور، نوبت به رنگ خواهد رسید. فناوری HDR نیازمند فضای رنگی 10 الی 12 بیت در هر کانال است؛ اکثر نمایشگر های موجود از پیکسل هایی با عمق 6 یا 8 بیت بهره می برند که در نهایت فضای رنگ S-RGB را پوشش داده و در نهایت نیم و یا یک سوم از پوشش رنگ مورد نیاز HDR را تولید می کنند. شایان ذکر است که برخی از مدل ها مانند مانیتورهای OLED یا کوانتومی، قادر به رسیدن به معیارهای مورد انتظار در HDR هستند. در صورتی که مانیتورها به عنوان یک سخت افزار شامل این پنل ها باشند، باقی مسائل توسط نرم افزار ها هندل خواهد شد.

در حال حاضر نمایشگرهایی وجود دارند که دارای فناوری Wide Gamut Color یا WGC هستند؛ این نمایشگر ها کاربردهای پزشکی، نرم افزارهای حرفه ای تصویری و دیگر موارد تخصصی را تحت پوشش خود قرار می دهند و این در حالی است که بازی و یا دیگر نرم افزارها این ویژگی های را نادیده گرفته و از فضای رنگ عادی استفاده می کنند؛ مگر سخت افزارهای خاص دست به کار شده و کارایی آنها را افزایش دهند. HDR از ایجاد اختلال در فراداده با جریان ویدئو جلوگیری کرده و به مدیریت درست و دقیق فضای رنگ کمک خواهد کرد. افزون بر آن، اطمینان حاصل می کند که برنامه ها برنامه ها از تمامی امکانات رنگی نمایشگر به درستی استفاده می کنند. در بسیاری از نسخه های HDR، استفاده از رابط HDMI 2.0a به عنوان حداقل پهنای باند پیشنهاد شده است.

HDR در دل خود دارای امکانات بسیار زیادی است اما راه پیش روی آن هنوز در هاله ای از ابهام قرار دارد؛ بزرگترین مشکلات قرار گرفته بر سر راه آن فنی نیستند و شامل رقابت در استانداردهای ناسازگار است که تولید کنندگان از طراحی و تولید یک مانیتور با پشتیبانی از تمامی مشخصات می ترساند چرا که آنها باید یک نمایشگر گیمینگ و یا حرفه ای با قیمت بالا را تولید و راهی بازار نمایند! در حال حاضر کمتر از 5 استاندارد HDR وجود دارد که مهمترین آنها Dolby Vision است که در برخی از تلویزیون ها نیز آن استفاده شده و دارای متادیتای 12 بیتی است. دومین استاندارد نیز HDR10 است تاکید آن بر کنتراست بوده و نیازمند پنل های 10 بیتی است. Dolby Vision دارای پیچیدگی هایی از جمله حق استفاده و پیاده سازی نه چندان ارزان قیمت است که به همین علت بسیاری از تولید کنندگان HDR10 را برای محصولات خود انتخاب خواهند کرد. مایکروسافت و سونی نیز برای کنسول های بازی خود از تکنیک HDR حمایت کرده اند. با این وجود جنگ این دو فرمت همچنان ادامه دارد.

Dolby Vision از میدان رنگی بزرگتر و پارامترهای بیشتر به نسبت HDR برخوردار است و HDR10 با پیاده سازی ساده و قیمت پایین تر دو امتیاز کلیدی را به همراه دارد. شایان ذکر است که HDR10 یک فناوری منبع باز است. HDR10 با Dolby Vision نیز سازگاری ندارد.

کارت گرافیک ها

در حالی که مانیتورها از برنامه HDR عقب مانده اند، دو تولید کننده ی کارت گرافیک به نام های NVIDIA و AMD در کارت گرافیک های جدید خود این فناوری را تزریق کرده اند. تمامی کارت گرافیک های معماری Polaris از AMD و Pascal از NVIDIA قادر به پشتیبانی از فناوری HDR هستند. اما این پشتیبانی از سوی مهمترین سخت افزارها، به تنهایی کافی نیست. برای این منظور حتی تکنیک های G-Sync 2 و FreeSync 2 نیز معرفی شده است. تولید کنندگان بازی، توسعه دهندگان و کمپانی های تولید کننده بازی نیز هم اینک به پشتیبانی از HDR رو آورده اند. بازی هایی همچون Shadow Warrior 2, Deus Ex: Mankind Divided و Hitman (2016) از تکنیک HDR پشتیبانی کرده و برخی نسخه های دیگر مانند Gears of War, Battlefield و Forza Horizon 3 در مدل های کنسولی و نه دسکتاپی، از HDR بهره می برند. روند HDR در حال رشد است اما سرعت آن پایین آمده است که مهمترین علت آن، عدم تولید مانیتورهای مجهز به این تکنیک به صورت 100% است. اما این مسئله باعث ناامیدی نخواهد شد، چرا که تولید کنندگان مانیتور نیز وعده های بسیاری را برای این منظور داده اند. در نهایت باید بگوییم که HDR بر خلاف تلویزیون ها، در سخت افزار نو پا است و همچنان نیاز به پیشرفت دارد. پس تا تکامل آن، بهتر است کمی دست نگاه داشته و از خیر تهیه یک سیستم سراسر HDR بگذرید.