این روز ها تنها کسانی که این توانایی را دارند تا علاقه مندان به دنیای بازی های کامپیوتری را به ملاقات با آثاری متفاوت و غیر کلیشه ای در دنیای بازی های کامپیوتری دعوت نمایند بازی سازان فعال در استودیو های بازی سازی کوچک و کم نام و نشان هستند. بازی سازانی که بر خلاف همتایان خود در شرکت های بزرگ و معتبر بازی سازی هیچ دلیلی برای محافظه کاری و چسبیدن به المان های امتحان پس داده ی موجود در ساختار بازی های کامپیوتری روز (به منظور تضمین هر چه بیشتر سود ناشی از فروش آثار خود) نمی بینند و از همین رو خلاقیت و جسارت بیشتری را می توان در آثار تولید شده به دست آنان مشاهده کرد. در این میان یکی از پاتوق هایی که می توان در آن جا با بسیاری از آثار این چنینی ملاقات کرده و از میان خیل بی شمار آن ها آثار جالب توجهی را کشف کرد بخش چراغ سبز شبکه ی استیم است. مکانی که در آن جا بسیاری از استودیو های مستقل و کم نام و نشان فعال در صنعت بازی سازی علاقه مندان به دنیای بازی های کامپیوتری را با آثار خلق شده به دست خود آشنا ساخته و سعی می کنند با جلب نظر مثبت آن ها به سوی این آثار جدید راه خود را برای تکمیل مراحل ساخت این بازی ها هموار تر سازند.
یکی از تازه ترین و جالب توجه ترین عناوینی که به تازگی حضور خود در بخش چراغ سبز شبکه ی استیم را تثبیت کرده است، بازی Scorn نام دارد. بازی Scorn را می توان اثری در سبک اکشن – ماجرایی با زاویه ی روایت اول شخص نام نهاد که مایه های آشکاری از آثار ترسناک را در دل خود جای داده است. در بازی Scorn بازیباز نقش قهرمانی بی نام و نشان را بر عهده دارد که در دنیایی کابوس وار و برزخ مانند گرفتار آمده است و به دنبال راهی برای خروج از این کابوس به ظاهر بی پایان می گردد. بی شک مهم ترین ویژگی قابل توجه موجود در بازی Scorn سبک هنری خاصی است که سازندگان این اثر یعنی اعضای استودیو Ebb Software برای طراحی محیط و شخصیت های حاضر در این بازی بر گزیده اند. سبکی که حتی می تواند در پاره ای از موارد کریه و چندش آور هم به نظر برسد و در کل برای استحکام بخشیدن هر چه بیشتر به جو و فضای خاص و پر اضطراب حاکم بر دنیای این بازی طراحی شده است. در کل می توان ادعا کرد که بر اساس فضای خاص حاکم بر بازی Scorn بسیاری از اشیای بی جان موجود در این اثر زنده و جان دار به نظر می رسند و شکل و شمایلی عجیب و گاه کریه دارند. به عنوان مثال فرآیند خشاب گذاری سلاح بازیباز در بازی Scorn به گونه ای طراحی شده است که گویی قهرمان داستان موجودی کرم مانند را از وسط به دو نیم تبدیل ساخته و دوباره او را (با دل و روده های آویزان خود) به هم می چسباند. حتی لوکیشن های موجود در بازی Scorn نیز حالتی زنده دارند و به هنگام پرسه زدن در گوشه و کنار آن ها این حس برای بازیباز به وجود می آید که گویی در درون بدن جانداری بسیار بزرگ در حال حرکت و تکاپو برای یافتن مسیر خود به سر می برد.
دراین میان هر کدام از لوکیشن های موجود در بازی Scorn از تم و فضای منحصر به خود بهره می برند و هر کدام از آن ها از داستان ، معما ها و شخصیت های کاملاً متفاوتی نسبت به سایر لوکیشن های موجود در این اثر بر خوردارند. در هر کدام از این مراحل بازیباز قادر به کشف محیط های کاملاً جدیدی خواهد بود و علاوه بر آن می تواند به مواردی نظیر توانایی های تازه ، اسلحه های متفاوت و آیتم های گوناگونی دست یابد. مواردی که هر کدام از آن ها این قابلیت را دارند تا کلیدی برای پیشرفت در طول داستان بازی Scorn باشند. در واقع یکی از نکات جالبی که می توان در رابطه با بازی Scorn به آن اشاره کرد این است که بازیباز طی عبور از مراحل مختلف این اثر یک بازی واقعی را تجربه خواهد کرد و نه یک فیلم سینمایی تعاملی به سبک بسیاری از بازی های پر زرق و برق روز. به عبارت بهتر در طول مراحل بازی Scorn هیچ میان پرده ی سینمایی خاصی به نمایش در نخواهد آمد و علاوه بر آن هیچ گونه راهنمایی ویژه ای هم (برای هدایت بازیباز در محیط این بازی یا آشنا ساختن او با هدف کلی اش در طول مراحل مختلف) در این بازی وجود نخواهد داشت. در واقع بازیباز بدون هیچ مقدمه یا پیش زمینه ی قابل ذکری به شکل کاملاً ناگهانی در دنیای نا آشنا ، محزون و پر اضطراب به تصویر کشیده شده در دل بازی Scorn رها می شود و خود باید با تکیه کردن بر فعالیت هایی نظیر کند و کاو در دل محیط این بازی، رویارویی با دشمنان حاضر در محیط و همچنین یافتن نشانه های موجود در مراحل این اثر راه خود را در دل مراحل پر پیچ و خم طراحی شده در این دنیای بی در و پیکر بیابد. در واقع لفظ بی در و پیکر چندان هم لفظ نا مناسبی برای ترسیم لوکیشن ها و مراحل موجود در این اثر نیست. چرا که لوکیشن های بازی Scorn هیچ آغاز و پایان مشخصی ندارند و بدون وجود راهنمایی های ارائه شده توسط بازی به بازیباز (که در این بازی وجود نخواهد داشت) این احتمال وجود دارد که بسیاری از تجربه کنندگان بازی Scorn در پاره ای اوقات حیران و سرگردان در محیط های وهم آلود موجود در بازی Scorn باقی مانده و به طور کامل در دنیای مرموز این بازی گم شوند.
لوکیشن ها و شخصیت های عجیب و غریب حاضر در دنیای بازی Scorn توسط توان موتور گرافیکی آنریل طراحی شده اند
از دیگر نکات قابل ذکر موجود در گیم پلی بازی Scorn که در تلفیق با المان های ترسناک این بازی قرار می گیرد می توان به نبود مهمات کافی در این بازی اشاره کرد که فرآیند رویارویی بازیباز با دشمنان خود در طول محیط کابوس وار این اثر را به فرآیندی کاملاً چالش بر انگیز تبدیل می سازد. در واقع در بازی Scorn بر خلاف بسیاری از عناوین اکشن و پر زد و خورد روز، اسلحه ای با خیل بی شمار و تمام نشدنی فشنگ در اختیار بازیباز قرار نخواهد گرفت تا تمامی جنبنده های موجود در سر راه خود را به رگبار ببندد. بلکه در این بازی بازیباز نا گزیر است تا پیش از چکاندن ماشه هر بار لحظه ای تامل کرده و به سبک سنگین کردن اوضاع و بررسی شرایط خود بپردازد (البته شخصاً ترجیح می دهم تا در صورت تجربه کردن بازی Scorn قید تیر اندازی در این بازی را بزنم تا ناچار به مشاهده ی صحنه ی نه چندان خوشایند مربوط به فرآیند تعویض خشاب قهرمان داستان این بازی نباشم). در پایان باید به این نکته اشاره کرد که بازی Scorn قرار است در قالب دو قسمت مجزا در اختیار علاقه مندان به دنیای بازی های کامپیوتری قرار گیرد. ضمن این که قسمت نخست این بازی (که با نام Dasein شناخته می شود) در تاریخی فعلاً نا معلوم از سال 2017 میلادی در اختیار علاقه مندان به پلتفرم کامپیوتر های خانگی قرار خواهد گرفت.
از سبکش خوشم میاد.